1 Omdat de mensheid comateus is, is het alleen door de slagen van mijn donder dat mensen uit hun dromen worden gewekt. En wanneer ze hun ogen openen, worden velen in deze ogen gekwetst door deze ontploffingen van koude straling, tot ze hun richtingsgevoel verliezen en niet meer weten waar ze vandaan komen of waarheen ze gaan. De meeste mensen worden getroffen door de laserachtige stralen en als gevolg daarvan storten ze in elkaar onder de storm, hun lichamen worden weggevaagd door de stromende bergstromen, zonder een spoor na te laten. In het licht zijn de overlevenden eindelijk in staat mijn aangezicht duidelijk te zien en pas dan komen ze iets te weten over mijn uiterlijke verschijning, tot het punt waarop ze mij niet langer recht in het gezicht durven te kijken, diep bevreesd opdat ik niet mijn tuchtiging en vervloekingen nogmaals op hun vlees laat komen.

2 Zoveel mensen breken in tranen uit en wenen bitter; zovelen vallen in diepe wanhoop; zovelen vormen rivieren met hun bloed; zovelen worden lijken die op allerlei manieren doelloos ronddrijven. Zoveel mensen, die hun eigen plekje vinden in het licht, voelen een plotselinge steek van hartzeer en laten tranen vanwege hun jarenlange ongeluk. Zoveel mensen belijden, daartoe aangezet door het licht, hun onreinheid en besluiten ertoe zich te hervormen. Zoveel mensen, die verblind zijn, zijn al de vreugde van het leven kwijt en hebben als gevolg daarvan geen zin om naar het licht te kijken en blijven dus stagneren, wachtend op hun einde. En Zoveel mensen hijsen de zeilen van het leven en kijken gretig naar hun toekomst onder leiding van het licht. … Wie van de mensheid bestaat vandaag de dag niet in deze staat? Wie bestaat er niet in mijn licht? Zelfs als je sterk bent, of denkt dat je zwak bent, hoe kan je de komst van mijn licht vermijden?

Naar Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Gods woorden aan het hele universum, hfst. 13