Er zijn twee fundamentele redenen waarom de religieuze leiders de rol van verzet tegen God kunnen spelen en vijanden van God kunnen worden. De eerste reden berust op het feit dat deze mensen geen kennis van het werk van de Heilige Geest hebben, noch kennis van de principes van Gods werk. Ze vertrouwen altijd op hun beperkte kennis van de Bijbel, theologische theorieën en menselijke opvattingen en voorstellingen en beperken daarmee Gods werk dat altijd nieuw en nooit oud is. De tweede reden is dat, omdat de mensheid zo diep verdorven is door Satan, haar natuur arrogant en verwaand is, ze de waarheid veracht en haat, en ze vooral status waardeert. Samen hebben deze twee redenen tot de tragedie van de mensheid geleid, de tragedie waarbij ze door de geschiedenis heen de ware weg telkens weer verzaakt en veroordeelt.
De farizeeën verspreidden onwaarheden en lasterden God en we kunnen allemaal raden hoe het met hen afliep. Maar hoe zit het met die Joden die deze leugens en laster als waarheid aannamen – liep het niet even tragisch met hen af? Ze kregen een ongekende nationale vernietiging te verduren en de Joden werden naar de vier windstreken verstrooid. Tweeduizend jaar lang hadden ze geen thuis om naar terug te keren. Zijn dit niet de gevolgen van het als waarheid aannemen van de leugens van de farizeeën en van het zich verzetten tegen God?