Door Ah-dong, Spanje

De zuster ging door en zei: “Aangezien de priesters, bisschoppen, de paus en andere leden van de geestelijkheid het woord van God niet als bewijs hebben en het niet zichtbaar is dat ze het werk en de leiding van de Heilige Geest bezitten, wat is dan de natuur van hun werk? Waar komen deze titels vandaan? Laten we eens naar deze preek kijken: ‘De leiders en pastors van de religieuze wereld hebben het werk van God niet ervaren of zijn niet vervolmaakt en opgebouwd door de Heilige Geest, maar zijn in plaats daarvan leiders en pastors geworden in de religieuze gemeenschap nadat ze aan een seminarie hebben gestudeerd en een diploma hebben gekregen. Zij zijn zonder het werk en de bevestiging van de Heilige Geest, zij hebben geen greintje ware kennis van God en hun mond kan alleen maar theologische kennis en theorieën spuien. Zij hebben niet werkelijk iets ervaren. Zulke mensen zijn totaal ongeschikt om door God te worden gebruikt; hoe kunnen zij de mens voor God leiden? Zij zwaaien met hun diploma van het seminarie als bewijs van hun kwalificaties, zij doen alles wat zij kunnen om met hun kennis van de Bijbel te pronken, zij zijn ondraaglijk arrogant – en hierom worden zij door God veroordeeld en door God verafschuwd, en zij zijn het werk van de Heilige Geest kwijtgeraakt. Daar bestaat geen twijfel over’ (‘Resultaten die te bereiken zijn door de waarheid echt te begrijpen’ in ‘Preken en communicatie van de man die door God wordt gebruikt (Selecties)’).

Hieruit blijkt dat de leden van de geestelijkheid ofwel werden opgeleid in een seminarie, of werden gepromoveerd en gewijd door hooggeplaatste kerkleden. Zolang ze maar een bepaald onderwijsniveau hebben, een aanbeveling van de kerk en de toestemming van een gewijd lid van de geestelijkheid, kunnen ze een seminarie bezoeken, na zes tot acht jaar een diploma ontvangen en vervolgens bij de bisschop een verzoek indienen om tot diaken of priester te worden gewijd. Ze zijn in het geheel niet gebruikt door God nadat ze het werk van de Heilige Geest hebben ervaren, Gods woord hebben beoefend en zijn vervolmaakt. Als gevolg daarvan spreken de priesters en de andere leden van de geestelijkheid alleen maar over theologische theorie en Bijbelse kennis in hun preken. Gelovigen horen hen nooit spreken over hun ervaringen in het beoefenen van Gods woord of hun praktisch begrip van Gods woord, en ze worden dus niet voorzien van leven. Als zodanig kunnen we priesters dus niet op hetzelfde niveau plaatsen als God Zelf, ons onderwerpen aan elk van hun woorden en bevelen, en hen vereren en volgen. Dit doen zou godslastering zijn. Daarnaast moeten we kritisch zijn wanneer we naar de priesters luisteren. Als wat de priesters zeggen in overeenstemming met Gods woord is, mogen we het aanvaarden en ons eraan onderwerpen, maar als het tegen Gods woord ingaat zouden we er geen aandacht aan moeten schenken. We zouden veeleer meer tot God moeten bidden en in Zijn woorden Gods eisen moeten zoeken – alleen door dit te doen handelen we in overeenstemming met Gods wil. Als we niet kritisch zijn wanneer we naar de priesters luisteren en wat ze zeggen niet afwegen in het kader van de context van Gods woorden, maar ze veeleer blindelings blijven volgen, dan vereren en volgen we gewone stervelingen in plaats dat we ons vertrouwen op God vestigen en Hem vereren. Wanneer we dit doen zouden we best eens de leden van de geestelijkheid kunnen volgen in hun verzet tegen God en zullen we Zijn vervloekingen en veroordelingen ondergaan. Dit is precies zoals de joden die nadat ze naar de leugens en valse theorieën van de farizeeën hadden geluisterd de redding van de Heer verzaakten en zelfs meededen met de joodse leiders en de Heer Jezus aan het kruis nagelden. Dit wekte uiteindelijk de woede van Gods gezindheid en bracht Hem ertoe de Joden te vervloeken wat leidde tot hun tweeduizendjarige geschiedenis van onderwerping, gedwongen verbanning en diaspora. Is dit niet precies het gevolg van het feit dat ze niet kritisch waren en de farizeeën blind volgden? We zouden dus moeten leren van de fouten van de joden en hen niet volgen op dezelfde noodlottige weg.”

Ik knikte en zei: “Wanneer je het op deze manier stelt, klinkt het zelfs nog logischer. Inderdaad, de meeste priesters studeren af bij een seminarie en ontvangen hun diploma’s, en de bisschoppen en de paus krijgen hun posities na stemming – ze werden zeker niet bevestigd door de Heilige Geest. Nu begrijp ik hoe ik over deze leden van de geestelijkheid zou moeten denken. In de toekomst moet ik beoordelen of wat ze zeggen overeenkomt met Gods woord – op deze manier kan ik voorkomen dat ik hen volg in hun verzet tegen God. Wanneer ik nu over deze kwestie nadenk, zie ik dat de priesters, bisschoppen en de paus duidelijk niet tot degenen behoren die door God worden gebruikt, en toch preken ze op lichtzinnige wijze over hoe ze het gezag bezitten dat door God aan Petrus was geschonken, met als doel zich door de gelovigen te laten vereren en bewonderen. Hoe schaamteloos en kwaadaardig zijn ze wel niet!”

De zuster knikte en zei: “Ja, deze leden van de geestelijkheid geven op basis van hun eigen opvattingen en voorstellingen belachelijke interpretaties van Gods woord en prenten de gelovigen hun ketterijen en valse theorieën in. Dit is een heel ernstige belediging! Laten we eens zien hoe het woord van Almachtige God dit verklaart. Almachtige God zegt: ‘Kijk maar naar de leiders van elke denominatie. Allemaal zijn ze arrogant en zelfgenoegzaam. Ze interpreteren de Bijbel buiten de context en volgens hun eigen verbeelding. Ze rekenen allemaal op gaven en belezenheid om hun werk te doen. Als zij niet in staat waren om over iets te preken, zouden die mensen hen dan volgen? Want het is waar dat ze wat kennis hebben, dat ze over sommige doctrines kunnen spreken, of dat ze weten hoe ze anderen voor zich kunnen winnen en gebruik kunnen maken van kunstgrepen. Ze gebruiken deze om mensen naar zich toe te trekken en te misleiden. Deze mensen geloven symbolisch in God, maar in werkelijkheid volgen ze hun leiders. Als ze iemand tegenkomen die de ware weg preekt, dan zouden sommigen van hen zeggen: “We moeten onze leider raadplegen over ons geloof.” Hun geloof moet via een mens gaan. Is dat niet een probleem? Wat is er dan van deze leiders terechtgekomen? Zijn ze niet farizeeërs, valse herders, antichristen en struikelblokken geworden voor mensen in de aanvaarding van de ware weg?’ (‘Alleen het najagen van de waarheid is het ware geloof in God’ in ‘Verslagen van de gesprekken van Christus’).

Uit de openbaring van Gods woorden kunnen we opmaken dat deze leden van de geestelijkheid valse interpretaties geven, Gods woord uit de context halen en, om gelovigen ertoe te brengen hen te behandelen zoals ze God zouden behandelen, preken ze constant over hoe ze behoren tot degenen die God gebruikt en dat onderwerping aan hen hetzelfde is aan onderwerping aan God. Deze leden van de geestelijkheid hemelen altijd zichzelf op en bouwen hun eigen reputaties op. Ze spreken allemaal over diepe Bijbelse kennis en theologische doctrines of over hoeveel pijn ze hebben verduurd en hoeveel werk ze hebben gedaan. Ze doen dit om het hart van de mensen te verstrikken, ervoor te zorgen dat ze hen vereren en naar hen opkijken, elk bevel van hen opvolgen en naar hen toekomen zodra ze ook maar tegen de geringste moeilijkheid aanlopen. Ze wedijveren schaamteloos met God om de gelovigen! Wat nog abominabeler is, is hoe deze priesters, bisschoppen en andere leden van de geestelijkheid de waarheid haten – wanneer ze het goede nieuws van de wederkomst van de Heer Jezus horen en ze zien hoe de woorden die door Almachtige God zijn uitgevaardigd gezag en kracht hebben, gaan ze niet op zoek en onderzoeken ze deze niet, maar verachten Almachtige God zelfs omdat zoveel gelovigen het werk van Almachtige God hebben aanvaard. Om de gelovigen stevig in hun greep te houden en om hun eigen status en inkomen veilig te stellen, doen deze priesters alles wat in hun macht ligt om leugens te verspreiden over het werk van Almachtige God in de laatste dagen en het te belasteren en te veroordelen. Ze weerhouden gelovigen ervan de ware weg te zoeken en te onderzoeken en als gevolg daarvan durven gelovigen, zelfs wanneer ze het goede nieuws van de wederkomst van de Heer Jezus horen, het niet te zoeken en te onderzoeken. Sommige gelovigen doen zelfs mee met hun priesters in het verzet tegen en de veroordeling van de wederkomst van God. Uit deze feiten blijkt overduidelijk dat de leden van de geestelijkheid zich niet verheugen in de waarheid en geen ware dienaren van God zijn. Ze zijn niet anders dan de farizeeën die zich eerder tegen de Heer Jezus verzetten en Hem veroordeelden. Ze verbieden allemaal de gelovigen de ware weg te aanvaarden en zijn slechte dienaren die met God Zelf om Gods uitverkorenen wedijveren! Ze zijn de wegversperringen en struikelblokken die gelovigen belemmeren het pad naar het koninkrijk van de hemel te volgen. Ze zijn antichristen die zich tegen God verzetten en Hem bedriegen! Omdat de priesters, bisschoppen en andere leden van de geestelijkheid God nogmaals aan het kruis hebben genageld, behoren ze tot degenen die gedoemd zijn door God te worden vervloekt!”

Toen ik dit hoorde, knikte ik instemmend en zei: “Pas vandaag is me duidelijk geworden dat deze leden van de geestelijkheid niet werkelijk God aanbidden en de waarheid zoeken. Ze zijn veeleer onverdraaglijk arrogante, de waarheid hatende, valse herders. Wanneer ik terugdenk aan hoe sommige priesters zichzelf ophemelden en opschepten ten overstaan van de hele gemeente, waarbij ze zeiden: ‘Ik ben Gods vertegenwoordiger en de kerk moet op mijn leiding vertrouwen’, ‘Ik heb zoveel landen bezocht’, en hoe ze zich in preken tijdens de mis gedroegen alsof dat wat de Heer Jezus tegen Petrus had gezegd zich ook naar hen uitstrekte, waarbij ze claimden dat ze erfgenamen waren van het gezag dat door God aan Petrus was geschonken, realiseer ik me nu dat ze dit alles deden om hun eigen status en inkomen veilig te stellen. Bovendien worden wij katholieken al op jonge leeftijd gedwongen de catechismus te bestuderen, die door de geestelijkheid is geschreven. We lezen zelden het woord van God in de Bijbel. Ik heb geen idee hoe ik in God moet geloven, hoe ik naar Gods woord moet luisteren en ik geloofde zelfs, ten onrechte, dat ik door naar het woord van priesters te luisteren, in God geloofde en me aan Hem onderwierp. Door elk bevel van de priesters op te volgen had ik de leden van de geestelijkheid onbewust toegestaan de plaats van God in mijn hart over te nemen. Staat dit niet gelijk aan het alleen maar uiterlijk volgen van God terwijl je in werkelijkheid mensen volgt? Wie weet hoeveel mensen Gods wederkomst niet durven te zoeken en te onderzoeken omdat ze in de woorden van de priesters geloven? Ik zelf was ook bijna om dezelfde reden Gods redding in de laatste dagen misgelopen. Deze leden van de geestelijkheid zijn werkelijk valse herders en slechte dienaren! Ik moet Gods werk in de laatste dagen op de juiste wijze onderzoeken en nooit meer in hun onwaarheden en leugens geloven – ik moet me niet meer door hen laten bedriegen.”

Toen ze zagen dat ik enig onderscheidingsvermogen had verworven met betrekking tot de essentie van de geestelijkheid, dankten alle broeders en zusters God voor Zijn verlichting en leiding.

Door het woord van Almachtige God met mijn broeders en zusters te communiceren, verwierf ik onderscheidingsvermogen met betrekking tot het foutieve idee dat ‘priesters, bisschoppen en de paus door God zijn benoemd’. Later, na een periode van studie van de woorden van Almachtige God, werd ik ervan overtuigd dat Almachtige God de wedergekeerde Heer Jezus was. Ik dankte God ervoor dat Hij me niet had verlaten waardoor me het geluk ten deel was gevallen persoonlijk de woorden die door God in de laatste dagen zijn uitgevaardigd te lezen en de voetstappen van het Lam bij te houden. God zij dank voor Zijn redding!