De geïncarneerde God lijdt ten behoeve van de mens in ruil voor een prachtige bestemming voor de mens in de toekomst. De stap van het werk die Jezus uitvoerde, was gekruisigd worden als het beeld van een zondig lichaam, een zondoffer zijn, de hele mensheid verlossen en het fundament leggen voor de intrede van de mens in de prachtige bestemming. Hij werd gekruisigd, droeg de zonde van de mens en verloste de mensheid van de zonde. Met andere woorden, Hij diende als bewijs voor de mensheid dat hun zonden zijn vergeven en zij voor God kunnen komen, Hij was de troef in de onderhandeling met Satan. Nu de laatste dagen zijn aangebroken wenst God Zijn werk af te sluiten, dit tijdperk te beëindigen en de overgeblevenen een prachtige bestemming binnen te leiden. God is nogmaals vlees geworden. Hij overwint, oordeelt en zuivert de mens, maar tegelijkertijd lijdt Hij ten behoeve van de mens en biedt dit aan als bewijs en als feit voor de vrijstelling van alle pijn voor de mens. Dat wil zeggen dat God getuigenis aflegt van Zichzelf en dit bewijs, deze getuigenis, gebruikt om Satan te verslaan, om de duivels te schande te maken en om te ruilen voor de prachtige bestemming van de mens.

Sommigen zeggen: “Het geïncarneerde lichaam aan het werk is nog steeds God aan het werk. Het is niet het vleselijk lichaam aan het werk; de Geest van God bestuurt Hem van binnenuit.” Klopt dit? Nee. Het is al eerder gezegd dat de incarnatie van God om een stap van het werk van de overwinning uit te voeren te midden van de normale menselijkheid gebeurt. Wat je ziet is normale menselijkheid, maar eigenlijk is God Zelf aan het werk; als dit vleselijk lichaam werkt, is het eigenlijk God Zelf die aan het werk is. Als het zo wordt uitgelegd en gecommuniceerd, geloven mensen vaak dat dit vleselijk lichaam slechts een instrument is, een omhulsel, dat Hij slechts handelt wanneer Gods Geest van binnenuit spreekt en Hem bestuurt en dat Hij zonder deze besturing niet handelt; het vleselijk lichaam spreekt op aanwijzing van de Geest en zonder die aanwijzingen zegt het niets. Is dat zo? Nee. Als de Geest het vlees belichaamt, worden Geest en vlees één. Het vlees dat handelt, is de Geest die handelt; de Geest die handelt, is het vlees dat handelt – alleen dit kan de incarnatie worden genoemd. Een van de meest krachtige verklaringen is tegenwoordig: Wanneer God in de laatste dagen vlees wordt, komt Hij enerzijds het werk van de overwinning doen en dit tijdperk afsluiten. Anderzijds is het vleselijk lichaam dat komt om de pijn van de mens te ervaren God Zelf die de pijn van de mens komt ervaren; het vlees van God en God Zelf zijn één. Het vleselijk lichaam is niet het instrument dat mensen denken, noch slechts een omhulsel, noch, zoals mensen denken, een soort bestuurbare fysieke entiteit. Het vlees is de belichaming van God Zelf. Het eerdere begrip van mensen was te oppervlakkig. Als communicaties volgens de opvattingen van de mens zouden zijn, dan zouden de mensen geneigd zijn het vlees en de Geest te scheiden, met het vlees als het vlees en de Geest als de Geest. Dit is een dwaling. Het zou zo ook makkelijk zijn voor mensen om opvattingen te hebben.

Wat de mensen tegenwoordig ook moeten begrijpen is het volgende: God is vlees geworden om de pijn van de mens te ervaren, maar Hij zou de pijn en kwalen die door de incarnatie worden geleden, niet hoeven lijden. Sommigen denken dat deze pijn onvermijdelijk is, omdat Hij van gewoon en normaal vlees is en niet een of ander superwezen, maar een gewoon mens. Ze denken dat hij de hoofdpijnen en ontberingen van de mens moet lijden, dat Hij het heet zou moeten hebben wanneer mensen het heet hebben en dat Hij samen met iedereen kou moet lijden wanneer het geen warm weer is. Als jij op deze manier denkt, dan denk je dat dit gewone en normale vleselijke lichaam precies hetzelfde is als dat van ieder ander mens, zonder verschil. Maar het feit is dat de ontbering die dit lichaam lijdt, betekenis heeft. Normale menselijke ziekten of andere ontberingen zijn wat mensen behoren te ondergaan, het zijn de ontberingen die de verdorven mensheid moet lijden – dit is een normale wet. Maar met welk doel ondergaat van Gods vleselijk lichaam deze ontberingen? Was aan het kruis genageld worden iets dat Jezus diende te overkomen? Jezus was de incarnatie, Hij was zonder zonde, en volgens de wetten van die tijd en voor wat Hij toen deed, had Hij niet gekruisigd mogen worden. Waarom werd Hij dan aan het kruis gehangen? Dat was om de mensheid te verlossen. Alle ontberingen die de huidige incarnatie heeft geleden, alle vervolging die hij heeft ondergaan, is dat allemaal toevallig gebeurd? Of heeft God dat bewust zo geregeld? Het was niet bewust geregeld, noch is het toevallig zo gelopen. Nee, het is volgens normale wetten verlopen. Waarom zeg ik dit? Omdat God Zich onder de mensen heeft geschaard, Zichzelf de vrijheid heeft gegeven zo te handelen en gedurende dit werk dezelfde pijn heeft ondergaan als de mens. Als God pijn bewust had geregeld, dan had Hij slechts een paar dagen pijn hoeven lijden; de meeste tijd zouden dingen niet hoeven lijden. Het lijden dat God ondergaat onder de mensen terwijl Hij werkt is dus niet bewust geregeld, maar Hij heeft ook niet onbedoeld een beetje ontbering geleden. Nee, Hij is het bestaande lijden onder de mens komen ervaren, Hij heeft Zich onder de mensen geschaard, lijdt zoals een mens en is hetzelfde behandeld, zonder uitzonderingen. Is Christus niet ook, net als jullie, vervolgd? Op jullie wordt gejaagd; wordt er niet ook op Christus gejaagd? Mensen worden gekweld door ziekte, lijdt Christus minder? Hij is niet vrijgesteld. Dat is toch makkelijk te begrijpen? Er zijn er ook die geloven dat God zou moeten lijden nadat Hij is komen werken in het land van de grote rode draak – is dat niet ook verkeerd? Voor God gaat het er niet om of Hij moet lijden of niet. God betaalt persoonlijk de prijs van het lijden onder de mensen zodat de mensen niet meer zullen lijden, en dan leidt Hij de mens naar de prachtige bestemming en blijft Satan volkomen overtuigd achter. Voor God is het noodzakelijk om deze pijnen te ondergaan. Als Hij tijdens deze stap van het werk deze pijn niet wenste te lijden, maar slechts de pijn van de mens wilde begrijpen en verder niets, in Zijn plaats gebruik maakte van een paar apostelen of mensen die door de Heilige Geest werden gebruikt, die dan vervolgens aan God verslag deden van de pijnen die ze hadden geleden, of als Hij anders een paar speciale mensen gebruikte om te getuigen en hen de pijnlijkste dingen die bij mensen voorkomen liet ondergaan en als zij dan deze pijn konden verdragen en ervan konden getuigen, dan zou Satan ook geheel overtuigd zijn en zou dit ook geruild kunnen worden voor dat de mens in de toekomst niet meer hoeft te lijden. Zou God dit kunnen doen? Dat zou Hij kunnen, maar alleen God Zelf doet het werk van God Zelf. Hoe verheven de getuigenis van mensen ook is, het vindt geen weerklank in Satan, die zou zeggen: “U werd vlees. Waarom dan niet de pijn van de mens persoonlijk ervaren?” Dit betekent dat als God niet zo zou werken een dergelijke getuigenis niet erg krachtig zou zijn. Gods eigen werk moet door God Zelf worden gedaan, want alleen dan is het echt en praktisch. En uit deze stap van het door God gedane werk kan ook worden opgemaakt dat alles wat God doet betekenis heeft, dat alle pijn die door de incarnatie is geleden betekenis heeft, dat Hij niets willekeurig doet, noch zinloos werk verzet. De komst van de incarnatie om te werken en de pijn van de mens te ervaren is niet facultatief, maar uiterst noodzakelijk: het is uiterst noodzakelijk voor de mensheid en de toekomstige bestemming van de mensheid, het is uitgevoerd en ingezet om de mens te redden, te winnen en naar de prachtige bestemming te brengen.

Waarheden met betrekking tot de incarnatie moeten vanuit verschillende invalshoeken worden besproken:

1. De noodzaak voor gewoon en normaal vlees.

2. Het praktische aspect van het werk van dit gewone en normale vlees.

3. De betekenis – wat ook wil zeggen, de noodzaak – van de komst van God onder de mensen om hun pijn te ervaren.

Waarom moet God de pijn van de mens persoonlijk ervaren? Is het niet oké als Hij dat niet doet? Er is nog een aspect van betekenis. Het werk van dit gewone en normale vlees kan mensen overwinnen en vervolmaken, maar het wezen van de mens en de wetten van zijn bestaan houden in dat hij zal blijven leven in leegte, pijn, kwelling en verzuchting en het onmogelijk zal blijven aan zijn kwalen te ontkomen. Bijvoorbeeld, je liefde voor God heeft een bepaald punt bereikt, je hebt enige ervaring met God begrijpen, je verdorven gezindheden zijn opgelost en God zegt dat je vervolmaakt bent en dat je iemand bent waar God van houdt. Als God mensen in deze mate redt en dan weggaat, als het werk van de incarnatie zo eindigt, dan zouden de kwalen, de leegte, het verdriet en de problemen van het vlees nog steeds bestaan, wat inhoudt dat Gods werk om de mensen te redden niet af zou zijn. Mensen kunnen vervolmaakt zijn en God kennen, liefhebben en aanbidden, maar zijn ze in staat hun kwalen en problemen op te lossen? De waarheid bezitten lost dit niet op. Niemand heeft ooit gezegd dat ze, nu ze de waarheid bezitten, niet meer worden gekweld door of lijden onder de ziekten van het vlees, niemand kan die pijn verhelpen. Je kunt alleen zeggen: “Leven voelt nu zo zinvol, maar ik heb nog steeds pijn als ik ziek ben.” Is dat zo? En klopt dit gevoel? Als de incarnatie dus slechts het werk van het overwinnen en vervolmaken van de mens deed, als de incarnatie slechts mensen vervolmaakte en de pijn die hun vlees lijdt niet verhielp, dan zou alle pijn die mensen op aarde ondervinden, hun ziekten, hun vreugden en verdriet en alle individuele zorgen van de mensen niet te verhelpen zijn. En zelfs als je de mensen duizend jaar, tienduizend jaar, op deze aarde zou laten leven, dan zouden deze problemen en zaken als geboorte, ouderdom, ziekte en dood niet worden opgelost. God is gekomen om deze pijn van de mens te ervaren. Met deze ervaring pakt Hij deze bij de wortel aan en daarna heeft de mens geen last meer van geboorte, ouderdom, ziekte of dood. Jezus heeft de dood meegemaakt. Deze incarnatie ervaart alleen de pijn van het leven en van ziekte (ouderdom hoeft niet meegemaakt te worden, in de toekomst worden mensen niet oud). Als Hij al deze pijn eenmaal heeft meegemaakt, zal de pijn van de mens uiteindelijk uitgebannen worden. Nadat God ten behoeve van de mens alle pijn heeft geleden, heeft Hij krachtig bewijs dat uiteindelijk wordt uitgeruild voor de prachtige bestemming van de mensheid, waardoor geboorte, ouderdom, ziekte en de dood van de mens verdwijnen. Heeft dit geen betekenis? Leven, ziekte, ontbering of kwelling, zo ervaart de incarnatie de pijn van de mens en ongeachte welk aspect van pijn het betreft, de incarnatie doet dit ten behoeve van de mens en dient als symbool en als voorspellend teken. Hij heeft al deze pijn ervaren, Hij heeft deze persoonlijk gedragen, zodat de mensheid er niet meer onder hoeft te lijden. Dit is waar het belang ligt. Als de mensen eenmaal vervolmaakt zijn, zijn ze in staat God te aanbidden en God lief te hebben, zijn ze in staat te handelen naar Gods wil, te handelen naar Gods woord, te handelen naar Gods vereisten, waarna hun problemen en pijn zijn verholpen. Dit is het belang van Gods lijden ten behoeve van de mens en hierdoor kunnen mensen niet alleen God aanbidden op aarde, maar kunnen ze ook vrij zijn van kwelling en de last van die kwalen, vrij zijn van zaken als geboorte, ouderdom, ziekte en dood en vrij van de levenscyclus. Door deze pijn tijdens de huidige incarnatie te lijden en waar te nemen, draagt God deze dingen namens de mens en als Hij ze eenmaal heeft gedragen hoeven de overblijvers deze pijn niet meer te lijden – dat is het voorspellende teken. Sommige absurde mensen vragen: “Dus God doet dit helemaal Zelf ten behoeve van de mens?” Het volstaat dat God vlees wordt en ten behoeve van de mens lijdt – wie moet dat nog meer doen? God kan immers alles Zelf doen en kan de plaats innemen van alles, Hij kan alles vertegenwoordigen en alle dingen symboliseren, alle dingen die mooi, goed en positief zijn. Bovendien, nu Hij de pijn van de mens werkelijk en praktisch heeft ervaren, is Hij nog bekwamer om zelfs nog krachtiger getuigenis en bewijs aan te voeren om alle toekomstige pijn van de mens weg te nemen.

Aldus uitgevoerd, is het werk van de twee stappen van incarnatie voltooid en wordt het een duidelijke lijn: Van de eerste tot deze stap van de incarnatie is alle pijn van het menselijk bestaan en het eigen persoonlijke lijden van mensen weggenomen door het werk van deze twee stappen . Waarom moet God dit persoonlijk in het vlees doen? Allereerst moeten mensen begrijpen waar de pijn van geboorte, ouderdom, ziekte en dood in hun hele leven vandaan komt en waarom de mens hieraan lijdt. Bestond dit al toen de mens in het begin werd geschapen? Waar komt deze pijn vandaan? Deze ontstond toen de mens door Satan werd verleid en nadat de mens Satans verdorvenheid volgde. De pijn van het vlees van de mens, de problemen en de leegte, en al die ellendige dingen in de wereld van de mens – ze verschenen allemaal nadat Satan de mens verdierf. Nadat de mens door Satan was verdorven, begon Satan de mens te kwellen en zo viel de mens steeds dieper, zijn ziekte werd steeds heviger, zijn pijn steeds zwaarder en hij kreeg steeds meer het gevoel dat de wereld leeg en ellendig is, dat het onmogelijk is in deze wereld te overleven en dat leven in deze wereld steeds hopelozer wordt. Deze pijn werd dus helemaal naar de mens gebracht door Satan en door de val die het gevolg was van dat Satan de mens verdierf. Om de mensen terug te halen uit de handen van Satan en hen een prachtige bestemming te geven, moet God deze pijn persoonlijk ervaren. Zelfs als de mensen zonder zonde zijn, zijn er nog altijd dingen die pijnlijk zijn voor hen, Satan heeft ze nog steeds in zijn macht, kan ze nog steeds manipuleren en de gruwelijkste pijnen en kwellingen laten lijden. Dus dat de incarnatie persoonlijk deze pijnen ondergaat en de mensen uit de klauwen van Satan terughaalt en hen geen pijn meer laat lijden – is dat niet van grote betekenis? Toen Jezus het werk van de verlossing kwam doen, leek het erop dat Hij Zich niet aan de wet hield, maar in feite vervulde Hij hierdoor de wet. Het Tijdperk van de Wet kwam hierdoor teneinde en het Tijdperk van Genade werd ingeluid en bracht de mens barmhartigheid en mededogen, en naderhand, toen Jezus was gekruisigd, waren de zonden van de mens vergeven. Jezus gebruikte Zijn eigen kostbare bloed voor het recht van de mens om vóór Gods troon terug te keren. Je kan zeggen dat Hij het bewijs en het feit van de kruisiging gebruikte om de mens te verlossen. Hoewel de zonden van de mens door God waren vergeven, was de mens al te zeer verdorven door Satan, zijn zondige natuur bleef nog steeds bestaan en hij bleef tegen God zondigen en God tarten. Dit is een onmiskenbaar feit en dus is God voor de tweede keer vlees geworden om het werk te doen van de mens reinigen van zijn zondige aard, dat wil zeggen dat Hij de mens oordeelt en tuchtigt om hem te zuiveren van zijn verdorven gezindheid. De eerste keer dat God vlees werd, werd Hij gekruisigd voor de zonden van de mensheid, verloste Hij de mensheid en is de mens teruggekeerd vóór God. De tweede keer dat God vlees werd, kwam Hij om de mens te overwinnen, de mens te redden door hem te overwinnen. Hoewel velen het werk van God hebben aanvaard en de woorden van God vaak eten en drinken, blijven ze onwetend over God, ze weten niet waar Hij is, ze zouden Hem niet herkennen als Hij recht voor hen stond en ze koesteren ook vaak opvattingen en misverstanden over God en soms in hun manier van denken vijandig tegenover God. Waarom is dit het geval? Omdat ze de waarheid niet begrijpen en geen ware kennis van God hebben. Als mensen kennis van God hebben, lijden en leven ze graag voor God, maar is Satan nog steeds de baas over de zwakheden binnen in hen. Satan kan hen nog steeds laten lijden, kwade geesten zijn nog steeds aan het werk en veroorzaken verstoring in hen, slepen hen mee, maken hen verward en ongemakkelijk en uitermate gestoord. Er zijn dingen in de gedachten en het bewustzijn van mensen die vatbaar zijn voor de invloed en manipulatie van Satan. Daarom ben je soms ziek of heb je zorgen, voel je soms dat de wereld verlaten is of dat het leven geen zin heeft en zijn er zelfs periodes waarin je de dood opzoekt en zelfmoord wil plegen. Dat wil zeggen, dezepijnen worden door Satan gebruikt en het zijn de fatale zwakheden van de mens. Iets wat door Satan is verdorven en vertrapt, kan nog steeds door Satan worden gebruikt; dit is de knop waar Satan aan draait. En zo is God nogmaals vlees geworden in de laatste dagen om het werk van het oordeel te doen en terwijl Hij het werk van de overwinning uitvoert, lijdt Hij in de plaats van de mens, betaalt Hij de prijs van het lijden in het vlees, betaalt Hij deze kosten om de pijn en de fatale zwakheden in de mens aan te pakken en op te lossen. Als Hij de mens eenmaal heeft teruggebracht door de prijs van het lijden te midden van de mensen te betalen, zal Satan geen vat meer hebben op de mens en zal de mens geheel terugkeren tot God en dan zal de mens pas geheel aan God toebehoren! Hoe komt het dat je voor God kunt leven en God kunt aanbidden, maar niet volledig hoeft toe te behoren aan God? Kwade geesten kunnen je zwakke punten nog steeds uitbuiten, je bent nog steeds hun speelbal, ze kunnen je nog steeds gebruiken, omdat mensen zo stom zijn. Sommige mensen zien het verschil niet tussen geraakt worden door de Heilige Geest en verstoord worden door een kwade geest. Ze zien zelfs geen verschil tussen het werk van de Heilige Geest en het werk van kwade geesten. Is dat geen fatale zwakheid? Als de kwade geesten aan het werk zijn, is er geen opening die ze niet zullen uitbuiten. Ze kunnen binnen in jou of in jouw oor spreken, of ze hinderen je geest en verstoren je gedachten, maken je ongevoelig voor de aanraking van de Heilige Geest en dan voel je die niet meer. Dan beginnen de kwade geesten zich met je te bemoeien, je gedachten in de war te schoppen en je je verstand te laten verliezen, zodat je ziel zelfs je lichaam verlaat. Dat is het werk dat kwade geesten in mensen uitvoeren en de mensen zijn in groot gevaar als ze dat niet herkennen voor wat het werkelijk is. Vandaag heeft God deze pijn voor de mens gedragen en als de mens eenmaal haar prachtige bestemming heeft, zal hij niet alleen voor God leven, maar ook niet meer aan Satan toebehoren en geen knoppen meer hebben waaraan Satan kan draaien; de gedachten, de geest, de ziel en het lichaam van de mens behoren allemaal toe aan God. Vandaag is je hart misschien naar God gekeerd, maar er zijn tijden waarin je door Satan wordt gebruikt zonder dat je er iets aan kan doen. Wanneer mensen de waarheid verkrijgen, zijn ze dus in staat God volledig te gehoorzamen en te aanbidden. Maar vrij zijn van Satans verstoring zou onmogelijk zijn voor hen en zonder kwalen zou al helemaal niet kunnen, want de lichamen en zielen van de mensen zijn door Satan vertrapt. De ziel van de mens is een smerige plek, het is de plek waar Satan heeft gewoond en waar Satan misbruik van maakt. Satan kan nog steeds verstoren en beheersen, ervoor zorgen dat je niet helder denkt, je beletten de waarheid te herkennen. En dus is het niet facultatief dat God vlees is geworden om de pijn van de mens te ondergaan en namens de mens te lijden, het is een strikte noodzakelijkheid!

Jullie moeten inzien dat God twee maal vlees is geworden om het werk van de mensheid redden te voltooien. Als alleen de eerste incarnatie er was geweest zou de mensheid niet geheel gered kunnen zijn. De eerste incarnatie deed immers het werk van de verlossing en verscheen voornamelijk om de problemen van het vergeven van de zonde van de mens op te lossen en de mens waard te maken om vóór God te komen. De tweede incarnatie doet het werk van het oordeel om de verdorvenheid van de mens te zuiveren en de verdorven gezindheid van de mens te herstellen, maar het probleem om God volledig toe te behoren zou er nog steeds niet mee kunnen worden opgelost. Daarnaast moet de tweede incarnatie ook de pijn van de mens ervaren om het deel van de mens dat door Satan is verdorven geheel te herstellen – waarmee het probleem van het lijden en de kwelling van de mens bij de wortel wordt aangepakt. Dat zijn de stappen van het werk van de twee incarnaties. Geen van beiden kan worden gemist. En dus moet je de pijn die de incarnatie lijdt niet licht opvatten. Soms huilt Hij, soms heeft Hij pijn en soms lijkt Hij zwak en door verdriet overmand. Over dit alles moet je niet te licht denken en je moet er zeker geen opvattingen over hebben. Als je er toch opvattingen over hebt, dan ben je uitermate stom en opstandig. Evenmin moet je denken dat dit iets is dat normaal vlees behoort te ondergaan; dat is nog verkeerder en als je dat zegt, dan laster je God. De mensen moeten begrijpen dat de pijn die de twee incarnaties lijden noodzakelijk is. Het is niet uiterst noodzakelijk voor God Zelf, maar voor de mensheid. De verdorvenheid van de mensheid is zo groot dat het niet kan worden gedaan, het moet gebeuren om de verdorven mensheid volledig te redden. God werkt op zo’n manier dat mensen het met hun eigen ogen kunnen zien. Alles wat Hij doet is openbaar, voor niemand verborgen Hij lijdt niet in stilte, helemaal alleen, bang dat mensen het zien en opvattingen erover hebben. Hij verbergt zich voor niemand, of ze nu al lang of slechts kort in God geloven, of ze oud of jong zijn, of ze de waarheid kunnen bevatten of niet. Want dit is bewijs en iedereen kan bewijzen dat de incarnatie van God de grootste pijn heeft geleden, dat Hij waarachtig de pijn van de mensheid heeft gedragen. Hij heeft niet gewoon een paar dagen pijn geleden op een plek die niemand kent, het grootste deel van Zijn tijd wordt Hij niet door plezier getroost – dat is niet het geval. Het werk en het lijden van Christus is voor niemand verborgen. Hij vreest niet dat je zwak zult zijn of opvattingen zult hebben of dat je niet meer zult geloven. En wat is er dan te zien dat voor niemand wordt verborgen? Dat het de grootste betekenis heeft! De incarnatie zit nooit stil. Je ziet dat er tijden zijn dat Hij niet spreekt en geen geluid maakt, maar Hij is nog steeds aan het werk, in Zijn hart lijdt Hij nog steeds. Beseft de mens dit? Zelfs wanneer mensen dit zien, begrijpen ze het niet. Sommigen weten wel dat God nu uit gewoon en normaal vlees bestaat, maar weet jij welk werk dit gewone en normale vlees nu doet? Dat weet je niet. Jouw ogen zien slechts de buitenkant, de innerlijke essentie kun je niet zien. Hoeveel jaren de incarnatie dus ook officieel lijkt te hebben gewerkt, God heeft eigenlijk nooit een moment rust gekend. Er zijn weliswaar tijden waarin Hij niet spreekt, geen geluid uitbrengt en niet op grote schaal werkt, maar Zijn werk is niet opgehouden en Hij lijdt nog steeds ten behoeve van de mens. Sommigen kijken of God spreekt, wanneer ze proberen te bepalen of God vlees is geworden en of Hij al dan niet Christus is: als Hij twee of drie jaar niet spreekt, dan is Hij niet God en haasten zij zich weg en geloven niet meer in God. Dergelijke mensen hebben een afwachtende houding ten opzichte van hun geloof in God en hebben geen kennis van God. Misschien zijn er vandaag mensen die afwachten en die, nu God al een tijdje niet heeft gesproken, in hun hart denken: is Gods Geest vertrokken en naar de hemel gegaan? Is het verkeerd om zo te denken? Oordeel niet lichtvaardig. Als je opvattingen of twijfels hebt, bid dan tot God, ga op zoek naar de waarheid, lees meer van Gods woorden en al deze problemen worden opgelost. Baken dingen niet blindelings af met een “mogelijk dit of misschien dat” – jouw woorden “mogelijk” en “misschien” zijn misvattingen en ze zijn de mening van de duivel Satan! Gods werk stopt geen moment. Hij rust niet, Hij is altijd aan het werk en altijd in dienst van de mensheid!

De essentie van Christus moet in al haar facetten worden begrepen. Hoe kun je de essentie van Christus kennen? Het belangrijkste is dat je al het werk van dit vleselijk lichaam moet kennen. Als je alleen gelooft dat de Geest zo handelt en het vlees niet, dat het vlees slechts door de Geest wordt bestuurd, dan heb je het mis! Waarom zou je zeggen dat lijden, gekruisigd worden, de hele mensheid overwinnen en het lijden van de mens ervaren, werk is dat door Christus wordt gedaan? Omdat God mens is geworden en te midden van de mensen werkt. De Geest en het vlees zijn tegelijkertijd aan het werk; het is niet zoals de mensen zich voorstellen dat het vlees niet spreekt en de Geest Hem dwingt te spreken – dat is niet het geval. Integendeel, er is een grote vrijheid: Geest en vlees doen hetzelfde. Als het vlees ziet dat iets bijna klaar is, ziet de Geest dat op dezelfde manier. Ze werken tegelijkertijd. Zo is het ook verkeerd te zeggen dat het fysieke lichaam de overhand heeft. Wat zou dat betekenen: “het fysieke lichaam heeft de overhand”? Hiervoor is een context: zodra God mens wordt, ziet de mens alleen de handeling van het lichaam en dat het lichaam gedurende de tijd van de incarnatie de overhand heeft. In ieder geval werken Geest en vlees tegelijkertijd. Het zou nooit zo zijn dat de Geest het vlees dwingt te spreken, terwijl het vlees dat niet wil of anders dat het vlees wil spreken maar de Geest die woorden niet toestaat. Dat zou nooit voorkomen. Als mensen dit geloven, hebben ze het mis en zijn ze belachelijk. Geest en vlees zijn één. De Geest belichaamt het vlees. Hoe kan het dan gebeuren dat de Geest wenst te spreken, maar het vlees niet? Of dat het vlees wenst te spreken en de Geest de woorden niet toestaat? Zoiets zou niet kunnen. Met de incarnatie van God belichaamt de Geest het vlees. Als het vlees aan het werk is, kan Hij op ieder moment en op iedere plek spreken, hetgeen totaal anders is dan wanneer de Heilige Geest in een persoon aan het werk is. Alleen de Heilige Geest belichaamd in het vlees is de incarnatie en er is geen sprake van dat de Heilige Geest vertrekt. Als de Heilige Geest in mensen aan het werk is, is er sprake van keuze en context. Als mensen de waarheid niet nastreven, als ze hun eigen weg gaan, dan verlaat de Heilige Geest hen en zullen ze dat voelen. Er zit altijd een misvatting in het begrip van mensen. Ze denken dat wanneer Gods werk deze fase heeft bereikt, Hij geen woorden meer heeft en dat Hij niet zou kunnen spreken, zelfs als Hij dat zou willen. Is dat zo? God kan op ieder moment spreken, er is nooit een breuk geweest tussen de Geest en het lichaam. Welk werk of aspect van de waarheid ook uitgedrukt wordt, ongeacht van welke kant je het bekijkt, dit is de belichaming van het vlees door de Geest, God is mens geworden, wat betekent dat voor alle pijn die het vlees heeft geleden ook geldt dat de Geest de pijn van de mensen persoonlijk ervaart. Over lichaam en Geest mag absoluut niet afzonderlijk worden gesproken. De waarheid van de incarnatie is het moeilijkst te doorgronden en mensen moeten er tien of twintig jaar ervaring voor hebben, of zelfs een heel leven, voordat ze deze werkelijk kunnen kennen.

Voorjaar 1997