Hoe bidden jullie op dit moment tot God? Op welk punt is dit beter dan religieuze gebeden? Wat begrijpen jullie eigenlijk van de betekenis van het gebed? Hebben jullie nagedacht over deze vragen? Mensen die niet bidden hebben afstand tot God en mensen die niet bidden, volgen hun eigen wil. De afwezigheid van het gebed houdt afstand tot God en verraad van God in. Wat is jullie werkelijke ervaring met bidden? De verhouding tussen God en mensen kan worden afgeleid uit het gebed van mensen. Hoe gedraag jij je wanneer de broeders en zusters je bewonderen en prijzen voor de resultaten in je werk? Hoe reageer je als mensen suggesties doen? Bid je dan vóór God? Jullie nemen allemaal de tijd om te bidden wanneer jullie problemen of moeilijkheden tegenkomen, maar wenden jullie je ook tot God in gebed als jullie niet in een goede gesteldheid verkeren? Bidden jullie wanneer jullie verdorvenheid laten zien? Bidden jullie echt? Als jullie niet echt bidden, boeken jullie geen vooruitgang. Vooral in bijeenkomsten moeten jullie bidden en prijzen. Sommige mensen geloven al vele jaren in God, maar bidden helaas niet erg vaak. Ze begrijpen wat woorden van de doctrine en worden arrogant, ze denken dat ze de waarheid zijn gaan begrijpen, dat ze gestalte hebben verkregen en ze zijn erg in hun nopjes met zichzelf. Daarom raken ze verstrikt in deze abnormale gesteldheid en de volgende keer dat ze komen bidden, hebben ze niets te zeggen en ontbreekt het werk van de Heilige Geest. Wanneer mensen hun gesteldheid niet onder controle hebben, plukken ze misschien de vruchten van het kleine beetje werk dat ze doen, of ze worden negatief en beginnen te verslappen in hun werk en doen hun plicht niet meer als ze op een klein probleem stuiten, wat heel gevaarlijk is. Dit is hoe mensen zonder geweten of rede zijn. De meeste mensen nemen alleen de tijd om te bidden als ze problemen hebben of iets niet helemaal kunnen bevatten. Ze bidden alleen wanneer ze geplaagd worden door twijfel en besluiteloosheid of wanneer er een verdorven gezindheid aan het licht komt. Ze bidden alleen in nood. Dat is normaal. Je moet echter ook bidden en God danken wanneer je resultaten in je werk behaalt. Als het je er alleen om gaat om gelukkig te zijn en je bidt niet, je bent altijd opgetogen en geniet van die gevoelens, maar je vergeet Gods genade, dan heb je je rede helemaal verloren. Als je afstand tot God te groot wordt, moet je soms worden gedisciplineerd of misschien loop je wel tegen een muur als je iets probeert te doen, of maak je een fout en wordt daarvoor aangepakt, moet woorden horen die je hart doorboren en verdraag je druk of ellende, allemaal zonder precies te weten waarmee je God hebt beledigd. In feite gebruikt God vaak externe omgevingen om je te disciplineren, jou pijn te doen en je te louteren en als je dan eindelijk vóór God komt om te bidden en na te denken, besef je dat je gesteldheid niet juist is: zelfgenoegzaam, zelfvoldaan en vol bewondering voor jezelf misschien. Je walgt van jezelf en bent vervuld van wroeging. Zodra je tot God bidt en biecht, begin je jezelf te verafschuwen en wil je berouw tonen en op dat moment begint jouw onjuiste gesteldheid te herstellen. Wanneer mensen oprecht bidden, doet de Heilige Geest Zijn werk en geeft een bepaald gevoel of verlichting waarmee mensen uit hun abnormale gesteldheid kunnen komen. Bidden betekent niet gewoon een beetje zoeken, een paar formaliteiten in acht nemen en klaar. Het is niet met een paar woorden bidden als je God nodig hebt, en zo niet dan niet. Ook al ziet je gesteldheid er aan de buitenkant normaal uit, als je al lang niet meer bidt, vertrouw je in de uitvoering van je plicht op je eigen wil, doe je wat je wil en op die manier ben je niet in staat volgens de principes te handelen. Als je al lang niet meer bidt, word je nooit verlicht en geïllumineerd door de Heilige Geest. Ook al doe je je plicht, je volgt slechts de regels, en je plicht op die manier vervullen levert niet de vruchten op van een getuigenis voor God.

Ik heb al eerder gezegd dat veel mensen hun eigen zaken regelen en zich met hun eigen belangen bezighouden bij de uitvoering van hun plichten, en dat is nog steeds zo. Als ze een tijdje hebben gewerkt, bidden ze niet meer en is God niet meer in hun hart. Ze denken: ik doe gewoon wat de werkafspraken voorschrijven. Ik heb in ieder geval geen fouten gemaakt of onderbrekingen of verstoringen veroorzaakt … Als je de dingen doet zonder te bidden en als je God niet dankt wanneer ze goed zijn gedaan, dan heb je een probleem met je gesteldheid. Als je weet dat je gesteldheid verkeerd is, maar deze zelf niet kunt aanpassen en daarom voortdurend op je eigen wil vertrouwt in je handelen, dan kun je de waarheid niet eens in praktijk brengen als je deze begrijpt. Je denkt voortdurend dat jouw manier van denken juist is en je blijft daar bij, je doet wat je wil en negeert de manier waarop de Heilige Geest werkt, je begraaft je in je eigen ondernemingen en als gevolg daarvan verlaat de Heilige Geest je. Zodra de Heilige Geest je verlaat, voel je je duister en verdord. Je kunt geen enkele voeding of genot meer voelen. Er zijn veel mensen die niet eens eenmaal per halfjaar echt bidden. Zulke mensen hebben God niet meer in hun hart. Sommige mensen bidden meestal niet, maar alleen als ze in gevaar zijn of aan een aandoening lijden. Ze doen weliswaar nog steeds hun plicht, maar spiritueel zijn ze verdord en krijgen dus onvermijdelijk negatieve gedachten. Soms denken ze: wanneer ben ik eindelijk klaar met mijn plichten? Zelfs dergelijke gedachten kunnen de kop opsteken, allemaal omdat ze al lang niet hebben gebeden en van God verwijderd zijn geraakt. Als dit aanleiding geeft tot een ongelovig, slecht hart, is dat heel gevaarlijk. Bidden is cruciaal! Een leven zonder gebed is gortdroog en kan het werk van de Heilige Geest niet verkrijgen. Zulke mensen leven niet in Gods aanschijn en zijn al in de duisternis terecht gekomen. Daarom moet je vaak bidden en over Gods woorden communiceren, zodat je van het werk van de Heilige Geest krijgt en God vanuit je hart kunt prijzen. Alleen zo kan je leven met vrede en vreugde zijn gevuld. De Heilige Geest werkt vooral sterk in mensen die in alle gevallen bidden en prijzen. De kracht die de Heilige Geest mensen verleent is oneindig en raakt nooit op of uitgeput. Mensen kunnen eindeloos spreken en prediken en ze kunnen veel doctrines begrijpen, maar zonder het werk van de Heilige Geest is het nutteloos en voor niets. Er zijn veel gevallen waarin mensen de halve dag aan het bidden zijn, maar daarbij maar een paar woorden uitspreken, zoals: “God, ik dank u en prijs u!” Na een poosje komen ze misschien nogmaals met dezelfde zin. Ze kunnen niets meer bedenken om tegen God te zeggen, hebben geen innerlijke gedachten om Hem te vertellen. Dat is heel gevaarlijk! Als mensen die in God geloven zelfs geen woorden kunnen uiten om Hem te prijzen, te danken en te verheerlijken, hoe kan er dan worden gezegd dat ze een plaats voor Hem hebben in hun hart? Je kunt beweren dat je in God gelooft en Hem in je hart erkent, maar je komt niet vóór Hem, je bent niet in staat Hem te vertellen wat er in je hart leeft als je bidt, en je hart is te ver van God verwijderd, waardoor de Heilige Geest Zijn werk niet zal doen. Iedere ochtend als jullie wakker worden, moeten jullie je hart in oprecht gebed openstellen, Gods woorden lezen en er dan goed over nadenken, tot jullie het licht zien en een beoefeningspad hebben. Doe dit en je dag zal bijzonder goed en bevredigend zijn en je voelt dat de Heilige Geest altijd met je is en je beschermt.

Het is me opgevallen dat veel mensen een probleem gemeen hebben. Als er moeilijkheden zijn, komen ze vóór God om te bidden, maar als ze niets dwars zit, negeren ze God. Ze klampen zich naar believen vast aan de geneugten van het vlees, maar worden nooit wakker. Is dat in God geloven? Is dat het ware geloof? Als je geen waar geloof hebt, heb je geen pad om te gaan. Zonder waar geloof kan men niet weten welke handelingen van geloof in God in overeenstemming zijn met Gods wil of door welke handelingen men de waarheid kan bereiken en kan groeien in het leven. Zonder geloof is een mens blind, bezeten door het verlangen na te streven maar zonder richting en doel. Hoe komt het geloof nu tot stand? Geloof komt tot stand door bidden en communiceren met God en, meer nog, door Gods woorden te lezen en verlichting van de Heilige Geest te verkrijgen. Hoe meer je de waarheid begrijpt, hoe meer geloof je zult hebben. Zij die de waarheid niet begrijpen, hebben helemaal geen geloof en ook al mengen ze zich in de kerk, het zijn ongelovigen. Mensen die in God geloven, kunnen dat niet zonder gebed en zonder Gods woorden te lezen. Als ze gewoon bijeenkomsten blijven bijwonen, maar zelden eerlijk bidden, komen ze er achter dat ze steeds verder van God verwijderd raken. Jullie bidden allemaal zelden echt en sommigen weten nog steeds niet hoe ze moeten bidden. Bidden gaat in de eerste plaats over spreken vanuit je hart. Het is je hart openen voor God en je gewoon voor Hem openstellen. Als mensen het juiste hart hebben, kunnen ze vanuit het hart spreken en op die manier hoort en accepteert God hun gebed. Sommige mensen smeken slechts wanneer ze tot God bidden. Ze smeken God voortdurend om genade, zeggen niets anders. Hoe meer ze dus bidden, hoe meer ze uitdrogen van binnen. Of je nu naar iets hunkert, iets bij God zoekt, God om wijsheid en kracht vraagt voor iets waarmee je te maken hebt en dat je niet duidelijk kan zien, of God om verlichting vraagt, wanneer je bidt, je moet een gevoel van normale menselijkheid bezitten. Zonder dit gevoel ga je op je knieën en zeg je: “God, ik smeek u om geloof en kracht, ik smeek u me te verlichten en mij mijn aard te laten zien, ik smeek u te werken en me genade en zegeningen te verlenen.” Er zit een dwingende toon in dit “smeken”. Het is een manier om God onder druk te zetten, om Hem te vertellen dat dit moet gebeuren, alsof het was voorbestemd. Dat is geen oprecht gebed. Wanneer je de voorwaarden al hebt gesteld en hebt besloten wat je gaat doen, doe je dan niet net alsof voor de Heilige Geest? Bedrieg je God dan niet? Je zou moeten bidden met een zoekend, onderdanig hart. Wanneer je bijvoorbeeld iets is overkomen en je weet niet goed hoe je ermee om moet gaan, zou je kunnen zeggen: “God, ik weet niet wat ik hiermee aan moet. Ik wil u hierbij tevreden stellen en uw wil zoeken. Ik wil doen wat u wil, niet wat ik wil. U weet dat de wil van de mens volledig tegengesteld is aan uw bedoelingen, helemaal in verzet tegen u en niet overeenstemt met de waarheid. Moge u mij verlichten en begeleiden in deze zaak en niet toestaan dat ik u beledig …” Dat is de gepaste toon voor een gebed. Als je zegt: “God, ik vraag u me te helpen, begeleiden, de juiste omgeving en de juiste mensen voor me te bereiden en me mijn werk goed te laten doen”, zul je na je gebed Gods bedoelingen nog steeds niet begrijpen, omdat je God vraagt naar jouw wil te handelen. Nu moet je nagaan of de woorden die je gebruikt in je gebed verstandig zijn en of ze vanuit je hart komen. Als je gebeden niet verstandig zijn, zal de Heilige Geest niet in je werken. Daarom moet je als je bidt verstandig en op passende toon spreken. Zeg: “God, u kent mijn zwakheid en mijn opstandigheid. Ik vraag u alleen mij kracht te geven en me te helpen mijn omstandigheden te verdragen, maar alleen volgens uw wil. Ik weet niet wat uw wil is. Ik vraag alleen dat uw wil toch geschiede. Zelfs als ik dienst moet doen of als contrast moet dienen, doe ik dat graag. Ik vraag u mij kracht en wijsheid te geven en me toe te staan u tevreden te stellen in deze zaak. Ik wil me alleen maar onderwerpen aan uw schikking …” Na zo’n gebed zal je hart zich bijzonder op zijn gemak voelen. Als je alleen maar smeekt, zijn het holle woorden, hoeveel je ook zegt. God zal niet werken in antwoord op je smeekbede, omdat jij al van tevoren hebt besloten wat je wil. Wanneer je knielend bidt, zeg dan: “God, u kent de zwakheid van de mens en u kent de gesteldheden van de mens. Ik vraag u me in deze zaak te verlichten. Laat me uw wil begrijpen. Ik wil me alleen maar onderwerpen aan alles wat u regelt en mijn hart is bereid u te gehoorzamen …” Bid zo, en je zult beroerd worden door de Heilige Geest. Als je de verkeerde intentie hebt wanneer je bidt en altijd eisen stelt aan God op basis van je eigen wil, zijn je gebeden droog en onvruchtbaar zijn en zal de Heilige Geest je niet beroeren. Als je je ogen gewoon sluit en wat afgezaagde gemeenplaatsen spuit om met God door te modderen, zal de Heilige Geest je dan zo beroeren? Als mensen vóór God komen, moeten ze zich onderdanig gedragen en een vrome houding hebben. Je komt vóór de enige, ware God, je spreekt met de Schepper. Zou je niet vroom moeten zijn? Het is niet eenvoudig om te bidden. Als mensen vóór God komen, schermen ze met hun tanden en klauwen, volledig verstoken van vroomheid, en als ze bidden liggen ze thuis achterover en uiten een paar eenvoudig, oppervlakkige woorden en denken dat ze bidden en dat God ze kan horen – is dat geen zelfbedrog? Het doel van mijn woorden is niet dat mensen zich aan specifieke regels moeten houden. Maar het minste dat je kan doen is een gehoorzaam hart hebben voor God en vóór God komen met een vrome houding. Te vaak ontbreekt de rede in jullie gebeden. Jullie bidden altijd op de volgende toon: “O God! Maak alles wat ik doe geschikt, nu u me deze plicht hebt gegeven. uw werk wordt dan niet verstoord en de belangen van Gods familie lijden er niet onder. U moet mij beschermen …” Zo’n gebed is toch te onredelijk? Zal God aan jou werken als je zo vóór Hem komt en bidt? Zou ik luisteren als je vóór mij komt en onredelijk spreekt? Als ik van jou walg, schop ik je meteen buiten. Ben je niet dezelfde vóór de Geest als vóór Christus? Als je vóór God komt om te bidden, moet je er over nadenken hoe je verstandig kunt spreken en hoe je je innerlijke gesteldheid kunt aanpassen om vroom te worden en in staat te zijn je te onderwerpen. Zodra je dat doet, zal bidden weer goed zijn en zul je Gods aanwezigheid voelen. Vaak vallen mensen op hun knieën in gebed, sluiten ze hun ogen en kunnen alleen maar uitroepen: “O God! O God!” Waarom zouden ze zo lange tijd woordeloos roepen? Dit komt door de onjuiste mentaliteit en abnormale gesteldheid van mensen. Als mensen God niet kunnen bereiken in hun hart, zijn hun gebeden woordeloos. Doen jullie dit ooit? Jullie hebben nu je eigen maat genomen, maar als jullie gesteldheid abnormaal is, denken jullie niet over jezelf na en zoeken niet naar de waarheid en zijn jullie niet bereid in gebed te komen vóór God of Gods woorden te eten en te drinken. Dat is gevaarlijk. Ongeacht of de gesteldheid van mensen normaal is of niet of welke problemen zich voordoen, ze mogen niet afdwalen van het gebed. Als je niet bidt, kan je gesteldheid nu weliswaar normaal zijn, maar zal deze na langere tijd abnormaal worden. Bidden en Gods woord lezen moet normaal zijn. Gods woorden lezen om de waarheid te zoeken kan tot het ware gebed leiden, gebed kan verlichting door God opleveren en dit kan een mens in staat stellen Gods woord te begrijpen. Het belangrijkste bij het bidden tot God is om eerst je mentaliteit te corrigeren. Dat is het principe van bidden. Als je mentaliteit niet deugt, ben je niet vroom, bid je voor de vorm en bedrieg je God. Als je eerbied en gehoorzaamheid hebt voor God in je hart en tot God bidt, dan zal je hart pas vrede kennen. Daarom moet je de juiste mentaliteit hebben als je bidt en dan zullen je gebeden vrucht dragen als je weer bidt. Als je vaak op deze manier oefent en God vertelt wat er werkelijk in je hart leeft als je bidt en zegt wat je hart het liefst tegen God wil zeggen, dan zul je ongemerkt in staat zijn tot God te bidden en normaal met God te communiceren.

Voor bidden hoef je niet geschoold of ontwikkeld te zijn, het is geen opstel schrijven. Spreek gewoon eerlijk, met het gevoel van een normaal mens. Denk aan de gebeden van Jezus. In de hof van Gethsemane bad Hij: “Als het mogelijk is […].” Dat betekent: als het mogelijk is. Dit werd gezegd in een gedachtewisseling. Hij zei niet: “Ik smeek u”. Met een onderdanig hart en in een onderdanige toestand bad Hij: “als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan! Maar laat het niet gebeuren zoals ik het wil, maar zoals u het wilt.” Op die manier bad Hij de tweede keer nog steeds, en de derde keer bad Hij: “laat het dan gebeuren zoals u het wilt”. Toen Hij de bedoelingen van God de Vader had begrepen, zei Hij: “laat het dan gebeuren zoals u het wilt”. Hij was in staat Zich volledig te onderwerpen, zonder enige persoonlijke keuzes te maken. Hij zei: “als het mogelijk is, laat deze beker dan aan mij voorbijgaan!” Wat betekende dat? Hij bad op deze manier, omdat Hij aan het grote lijden dacht van het bloeden aan het kruis tot Zijn laatste ademtocht – en dit roerde het onderwerp van de dood aan – en omdat Hij de bedoelingen van God de Vader nog niet helemaal had begrepen. Gezien het feit dat Hij zo kon bidden, ondanks de gedachte aan het lijden, was Hij uiterst onderdanig. Zijn manier van bidden was normaal. Hij stelde geen voorwaarden in Zijn gebed, en zei ook niet dat deze drinkbeker van Hem moest worden weggenomen. Zijn doel was eerder Gods bedoelingen te zoeken in een situatie die Hij niet begreep. De eerste keer dat Hij bad, begreep Hij het niet helemaal en zei Hij: “als het mogelijk is […] maar zoals u het wilt.” Hij had tot God gebeden in een staat van onderworpenheid. De tweede keer bad Hij op dezelfde wijze. Hij bad in totaal drie keer en in Zijn laatste gebed kwam Hij tot een volledig begrip van Gods bedoelingen. Daarna vroeg Hij nergens meer om. In Zijn eerste twee gebeden zocht Hij in een staat van onderworpenheid. Mensen bidden echter gewoon niet zo. In hun gebeden zeggen ze: “God, ik smeek u dit of dat te doen, ik smeek u me in dit of dat de weg te wijzen, ik smeek u gemakkelijke omstandigheden voor mij te creëren …” Misschien zal Hij geen gemakkelijke omstandigheden voor je creëren en zal Hij je ontberingen laten lijden. Als mensen altijd maar zeiden: “God, ik vraag u om voorbereidingen voor mij te treffen en mij kracht te schenken.” Als je tot God bidt, moet je redelijk zijn en je zou met een gehoorzaam hart tot Hem moet bidden. Probeer niet te bepalen wat je wil doen. Als je voor je gaat bidden probeert te bepalen wat je moet doen, is dat geen gehoorzaamheid aan God. In het gebed moet je hart gehoorzaam zijn en eerst bij God gaan zoeken. Op deze manier wordt je hart van nature verlicht tijdens het gebed en weet je wat gepast is om te doen. De weg gaan van je plan voor het gebed naar de verandering die in je hart is teweeggebracht na het gebed is het resultaat van het werk van de Heilige Geest. Als je je eigen beslissing al hebt genomen en al hebt bepaald wat je gaat doen en dan tot God bidt om toestemming of om Hem te vragen om te doen wat jij wil, is dat een onredelijk soort gebed. Juist omdat mensen al hebben besloten wat ze gaan doen en God alleen om toestemming vragen, worden hun gebeden vaak niet verhoord door God. God zegt: “Waarom vraag je het mij, nu je toch al besloten hebt wat je gaat doen?” Dit soort bidden voelt een beetje als God bedriegen, en dus drogen hun gebeden op.

Hoewel mensen tot God spreken als ze op hun knieën bidden, moet je duidelijk zien dat het gebed een weg is voor de Heilige Geest om in de mens te werken. De Heilige Geest verlicht, illumineert en leidt mensen altijd terwijl ze bidden. Als mensen bidden en zoeken en daarbij in een juiste gesteldheid verkeren, doet de Heilige Geest tegelijkertijd Zijn werk. Dit is een soort stilzwijgende overeenkomst tussen God en mensen. Je zou kunnen zeggen dat het God is, die mensen helpt zaken in orde te krijgen. Het gebed is een manier waarop mensen vóór God kunnen komen en met Hem kunnen samenwerken. Ook is het een manier waarop God mensen kan redden en zuiveren. Bovendien is het een pad naar de ingang in het leven; het is geen ritueel. Bidden is niet slechts een manier om mensen te motiveren en ook niet slechts een formule om God tevreden te stellen. Dergelijke gedachten zijn verkeerd. Bidden is van grote betekenis! Als je in God gelooft, kun je het gebed en het lezen van Gods woorden niet ontlopen. De Heilige Geest werkt in de mensen, verlicht hen en leidt hen door middel van het gebed. Als mensen niet tot God bidden, zullen ze het moeilijk hebben om het werk van de Heilige Geest te verkrijgen. Als je vaak bidt, regelmatig het gebed oefent en vaak met een aan God onderdanig hart bidt, dan is je inwendige gesteldheid normaal. Als je in je gebed meestal slechts een paar zinnen van de doctrine spreekt en je hart niet openstelt voor God en de waarheid niet zoekt, of niet over Gods wil en eisen nadenkt, dan ben je niet echt aan het bidden. Alleen mensen die vaak over de waarheid nadenken, wier hart vaak dicht bij God is en die vaak in Gods woorden leven, hebben het ware gebed, hebben woorden in hun hart om met God te spreken en zijn in staat de waarheid bij God te zoeken. Om te leren hoe je moet bidden, moet je vaak over de woorden van God nadenken. Als je Gods wil kunt begrijpen, heb je meer in je hart om tegen Hem te zeggen en zul je kunnen begrijpen welke woorden redelijke gebeden zijn en welke niet, welke gebeden echt aanbidden zijn en welke niet, welke gebeden Gods wil proberen te begrijpen en in welke je al hebt besloten en nog slechts God om toestemming vraagt. Als je deze dingen nooit serieus neemt, zal je gebed nooit slagen en zal je inwendig gesteldheid altijd abnormaal zijn. Wat betreft normale rede, echte gehoorzaamheid, ware verering en de positie die je zou moeten innemen als je bidt – die lessen hebben allemaal te maken met de waarheid van het gebed. Het zijn allemaal gedetailleerde zaken. Omdat de meeste mensen mij niet echt kunnen zien, zijn ze beperkt tot bidden tot de Geest. Als je eenmaal begint te bidden, is het de vraag of de woorden die je zegt verstandig zijn, of je woorden echt vol verering zijn, of wat je vraagt Gods goedkeuring kan wegdragen, of je gebed een element van transactie bevat of vermengd is met menselijke onzuiverheden, of je gebeden en woorden overeenkomen met Gods wil, of je speciale eerbied, respect en gehoorzaamheid hebt voor God en of je God echt als God behandelt. Je moet serieus zijn over wat je zegt in gebed, Gods wil aanvoelen en in overeenstemming zijn met Zijn eisen. Alleen door zo te bidden, zul je vrede en vreugde in je hart kennen. Alleen zo kun je normale rede hebben wanneer je vóór Christus komt. Als je niet bidt vóór de Geest of zegt wat er in je hart leeft, dan ben je geneigd om met opvattingen te komen als je vóór Christus komt en tegen Hem op te staan en je te verzetten, of je spreekt onredelijk of oneerlijk of veroorzaakt voortdurend verstoring met je spreken en handelen en krijgt achteraf altijd verwijten. Waarom krijg je achteraf altijd verwijten? Omdat je in het algemeen zelfs niet de minste kennis hebt van de waarheden over hoe je God moet aanbidden of behandelen en je dus verward raakt als er zich een probleem voordoet, niet weet hoe je moet praktiseren en voortdurend fouten maakt. Hoe moeten mensen die in God geloven in Zijn aanwezigheid komen? Dat zou natuurlijk door gebed moeten. Als je je houding hebt gecorrigeerd wanneer je bidt en je hart is vredig, dan ben je vóór God gekomen. Na het bidden moet je nadenken of de woorden die je in het gebed hebt geuit rationeel waren, of je je in een gepaste houding bevond, of je gehoorzaam was aan God en of je menselijke onzuiverheid of oneerlijkheid bezat. Als je problemen ontdekt, moet je blijven bidden tot God en moet je je onzuiverheden en gebreken vóór God toegeven. Door op deze manier tegen God te zeggen wat er in je hart leeft, wordt je gesteldheid steeds normaler, word je steeds consciëntieuzer en rationeler en heb je steeds minder onjuiste gesteldheden. Nadat je zo een tijdje hebt geoefend, zullen je gebeden steeds beter worden en worden ze meestal gehoord en geaccepteerd door God. Degenen die vaak op deze manier tot God kunnen bidden, zijn degenen die vóór God zijn komen leven. Als je het gebed niet serieus neemt en je onjuiste manier van bidden niet aanpast, dan weet je niet hoe je moet bidden. Als gevolg daarvan vind je het moeilijk om vóór God te leven. Zulke mensen kunnen het leven niet binnengaan en staan buiten het woord van God. Als je niet weet hoe je vóór God moet bidden of spreken, als je niet serieus bent wanneer je spreekt, zomaar zegt wat je wil en je niet voelt dat er iets mis is wanneer je iets verkeerds zegt, en je consequent een onzorgvuldig warhoofd bent geweest, ben je als gevolg daarvan bang om iets verkeerds te zeggen of te doen wanneer je in de aanwezigheid van Christus komt. Hoe meer angst je hebt om iets verkeerd te doen, des te meer fouten je maakt en je kunt ze nooit goedmaken. En omdat mensen niet constant in contact met Christus kunnen staan of Christus rechtstreeks kunnen horen spreken, omdat ik niet vaak vóór jullie kan zijn, kunnen jullie alleen maar de waarheid zoeken en jullie hart vóór de Geest uitspreken in regelmatig gebed en volstaat een onderdanig, godvrezend hart voor jullie. Zelfs als ik rechtstreeks tot jullie spreek, is het nog altijd aan jullie om de waarheid te aanvaarden en na te streven en het pad te bewandelen om God te volgen. Vanaf nu moeten jullie bij het bidden meer aandacht aan jullie woorden besteden. Neem de tijd om te bidden, na te denken en te voelen. Zodra de Heilige Geest jullie dan verlicht, boeken jullie dan vooruitgang. Het gevoel wanneer de Heilige Geest je verlicht is bijzonder subtiel. Als je deze subtiele gevoelens en subtiele kennis hebt en je doet bepaalde dingen of hebt contact met Christus om bepaalde zaken af te handelen, zul je in staat zijn te herkennen welke woorden met gezond verstand zijn gesproken en welke niet, welke dingen met gezond verstand zijn gedaan en welke niet. En zo heb je dan het doel van het bidden bereikt.

De Bijbel heeft de gebeden opgetekend van veel mensen die daarin niet al hun eigen voorwaarden hadden bepaald. Integendeel, ze gebruikten het gebed om Gods wil te zoeken en te begrijpen en om de Heilige Geest beslissingen te laten nemen. Zo vielen de Israëlieten bijvoorbeeld Jericho aan door het gebed. Het volk van Ninevé had ook berouw en verkreeg Gods vergiffenis door gebed. Gebed is niet een soort ritueel. Het is ware gemeenschap tussen een mens en God en het heeft een diepe betekenis. Aan het gebed kun je zien dat mensen God rechtstreeks dienen. Als je het gebed ziet als een ritueel zal je gebed niet effectief zijn en zal het geen echt gebed zijn, omdat je je diepste gevoelens niet naar God uitspreekt en je hart niet voor Hem openstelt. Wat God betreft telt je gebed niet. In Gods hart besta je niet. Hoe kan de Heilige Geest dan in jou werken? Als gevolg hiervan raak je na een poosje werken uitgeput. Vanaf nu zul je zonder gebed niet meer kunnen werken. Door gebed ontstaat werk, door gebed ontstaat dienstverlening. Als je leider bent, iemand die God dient, maar je hebt je nooit toegelegd op het gebed of je hebt het gebed nooit serieus genomen, dan heb je geen gedachten om uit te drukken naar God en zo loop je het risico het mis te hebben als je je plicht vervult en te struikelen omdat je voortdurend op je eigen bedoelingen vertrouwt bij je daden. In God geloven zonder genoeg te bidden is onaanvaardbaar. Sommige mensen bidden zelden, omdat ze denken dat het volstaat om Gods woorden rechtstreeks te lezen sinds God is geïncarneerd. Hierin denk je te simpel. Kun je verlicht en geïllumineerd worden door de Heilige Geest door alleen Gods woord te lezen zonder tot Hem te bidden? Als mensen nooit tot God bidden, in de zin dat ze niet met God spreken of echt communiceren, dan zullen ze het heel moeilijk vinden hun verdorven gezindheid af te werpen en God tevreden te stellen bij de vervulling van hun plichten. Zelf de vleesgeworden God bidt af en toe! Toen de Heer Jezus in het vlees was, bad Hij ook als het om zaken van cruciaal belang ging. Hij bad in de bergen, aan boord van schepen en in tuinen; Hij ging Zijn leerlingen ook voor in het gebed. Als je regelmatig voor Gods kunt komen en tot Hem kunt bidden, bewijst dit dat je God als God behandelt. Als je vaak verzuimt te bidden en de neiging hebt dingen zelf te doen, en allerlei dingen achter Zijn rug om doet, dan dien je God niet, maar ben je enkel maar met je eigen zaken bezig. Zul je als zodanig niet worden veroordeeld? Van de buitenkant lijkt het niet alsof je iets storends hebt gedaan, en het lijkt ook niet alsof je God hebt gelasterd, maar je zult toch alleen maar je eigen ding doen. Je bent met je eigen ondernemingen bezig en streeft naar roem, profijt, status en persoonlijk gewin. Is dit niet storend voor het werk van de kerk? Ook al lijkt het oppervlakkig dat je niet stoort, in wezen verzetten je daden zich tegen God. Als je nooit berouw hebt of verandert, ben je in gevaar.

Alle mensen zijn wel eens in een gesteldheid van pijn en ellende geweest als er zich iets onbevredigends voordoet en willen er dan met niemand over praten. Na een poosje voelen ze zich beter, maar deze gesteldheid is nooit opgelost. Soms laten ze een verdorven gezindheid zien in de uitvoering van hun plichten en vertragen ze het werk, of worden ze gesnoeid en aangepakt, zijn ze gekweld en verdrietig, maar als ze niet naar de waarheid op zoek gaan om dit op te lossen, dan wordt deze abnormale gesteldheid niet opgelost. Hoe vaak ben je vóór God verschenen met je pijn en verdriet om te bidden? Jullie nemen allemaal een ontspannen houding aan en modderen maar voort. Op deze manier zijn er velen die beweren dat ze in God geloven, maar die God niet in hun hart hebben. Welke plicht ze ook vervullen, als ze op een probleem stuiten, bidden ze nooit en zoeken ze nooit naar de waarheid. Ze vertrouwen op hun eigen wil om dingen blindelings te doen en lijken te lijden en energie te besteden en ze denken dat ze hun plicht goed doen, ook al levert het niets op en is al hun moeite voor niets. Mensen vertrouwen vaak op hun eigen wil en verdwalen dan. Zodra ze een beetje werk doen, worden ze arrogant, denken ze dat ze kapitaal hebben en hebben dan geen plaats voor God meer in hun hart. Hieruit kun je afleiden dat het in de aard van de mens zit om te verraden. Mensen denken zelfs: hoezo is er geen plaats voor God in mijn hart? Ik geloof toch in Hem? Werk ik op dit moment niet voor de kerk? Hoe heeft God mij kunnen verlaten? Het is niet dat God jou wil verlaten, het is gewoon dat jij geen plaats in je hart hebt voor God. Hoeveel werk je ook doet, je zult je hiervan niet vrij van kunnen maken, er is geen manier waarop je het werk van de Heilige Geest verkrijgt, en wat je ook doet, je blijft je van God verwijderen en Hem verraden. De les van het gebed is de meest diepgaande. Als je je plicht doet zonder zelfs maar te bidden, dan zullen je prestaties niet voldoende zijn en is je arbeid tevergeefs. Hoe abnormaler jouw gesteldheid is, hoe meer je zou moeten bidden. Zonder te bidden, wordt je gesteldheid alleen maar slechter en zal je plicht niet effectief zijn. Bidden hangt niet af van hoe goed je woorden klinken. Integendeel, je moet ervoor vanuit je hart spreken, de waarheid spreken over je eigen moeilijkheden, spreken vanuit de positie van een geschapen wezen en vanuit het perspectief van gehoorzaamheid: “God, u weet hoe verhard mensen zijn. Begeleid mij hierin. U weet dat ik zwak ben, dat ik ernstig tekortschiet, dat ik ongeschikt ben om door u te worden gebruikt, dat ik opstandig ben en dat ik steeds als ik iets doe uw werk verstoor en dingen doe die niet overeenkomen met uw wil. Ik vraag u uw werk te doen, ik wil gewoon gehoorzamen en meewerken …” Als je die woorden niet eens kunt uitspreken, is er geen hoop voor jou. Sommige mensen denken: als ik bid, moet ik nog steeds onderscheiden of ik met of zonder rede bid. Hoe moet ik dan bidden? Duurt het lang om te onderscheiden of je redelijk bent? Denk na ieder gebed oprecht na en je zult helderheid vinden. Als je dat doet, word je steeds redelijker in de volgende gebeden, omdat je zult weten dat sommige woorden ongepast zijn als je bidt. Als mensen bidden, is hun relatie met God het meest direct en nabij. Kun je normaal gesproken knielen en onmiddellijk bidden als je iets aan het doen bent? Niet altijd: dat hangt af van de omgeving. Als je alleen thuis bent en je knielt en bidt tot God, dan is jouw relatie met God zo nauw mogelijk. Dan kun je zeggen wat er in je hart leeft en dan voel je de grote vreugde. Als je bidt voordat je Gods woord leest, voelt het lezen van Gods woord anders. Als je je plicht vervult, bid en zoek dan eerst. Dan is je hart serieus en zal het effect anders zijn als je je plicht vervult. Als je Gods woord leest en er licht in vindt, bid dan tot God en je zult nog grotere vreugde vinden. Als je nooit bidt, voel je God aanwezigheid niet als je Gods woord leest en je plicht vervult. Soms zal Gods woord je niet verlichten en na het lezen van Zijn woord is er geen duidelijk effect. Niets wat jij in je geloof in God doet, kan zonder gebed worden gedaan. Als je vaak tot God bidt en je relatie met God wordt normaal, zul je een ingang in het leven hebben en zal je geloof sterker worden. Als je lange tijd niet bidt, verlies je je geloof en hoe bereik je dan de ingang in het leven? Mensen met een echt geloof bereiken dat door vóór God te leven door te bidden en zo de waarheid te zoeken. Veel mensen bidden voor de vorm en zoeken de waarheid niet. Ze komen alleen vóór God om te bidden en te smeken als er iets gebeurt en ze niets anders kunnen doen. Ze dwingen God altijd om te doen wat zij willen en om hen tevreden te stellen. Is dat het ware bidden? Luistert God naar zulke gebeden? In God aanwezigheid bidden en zoeken is niet een kwestie van God dwingen om te doen wat jij wil, laat staan Hem te vragen het een of ander te doen. Dit zijn allemaal uitingen van gebrek aan verstand. Wat is een redelijk gebed? Wat is een onredelijk gebed? Na een tijdje weet je dat uit ervaring. Na het bidden denk je bijvoorbeeld misschien dat de Heilige Geest niet doet waar je om gevraagd hebt in je gebed en je niet begeleidt zoals je vroeg. De volgende keer dat je bidt, bid je anders. Je zult niet proberen God te dwingen zoals je dat de vorige keer hebt geprobeerd, of Hem verzoeken te doen op basis van je eigen wensen. Je zult zeggen: “O, God! Moge alles geschieden volgens uw wil.” Zolang je je op deze benadering richt, zul je na een tijdje zo te hebben rondgetast weten wat een redelijk gebed is en wat een onredelijk gebed. Als je volgens je eigen wensen bidt, is er ook een gesteldheid waarin je in je geest voelt dat je gebeden saai zijn en al snel merk je dat je niets te zeggen hebt. Hoe meer je probeert te zeggen, hoe onhandiger het wordt. Hieruit blijkt dat wanneer je zo bidt, je het vlees volledig volgt en dat de Heilige Geest op die manier niet werkt of je begeleidt. Ook dat is een kwestie van zoeken en ervaren. Naarmate je dergelijke zaken meer ervaart, begin je ze vanzelf te begrijpen.

Bidden is vooral eerlijk spreken tegen God en Hem vertellen wat er in je hart omgaat. Je zegt: “God! U kent de verdorvenheid van de mens. Vandaag heb ik weer iets onredelijks gedaan. Ik had een bedoeling – ik ben bedrieglijk. Ik handelde niet volgens uw wil of volgens de waarheid. Ik handelde zoals ik het wilde en probeerde mezelf te rechtvaardigen. Nu herken ik mijn verdorvenheid. Ik vraag u mij meer te verlichten en mij toe te staan de waarheid te begrijpen, in praktijk te brengen en deze verdorvenheid af te werpen.” Bid op deze manier: echte dingen op een echte manier gezegd en gesproken. De woorden van de meeste mensen die vóór God komen om te bidden behoren tot doctrine. Het zijn geen echte gebeden vanuit het hart. Alleen wat betreft denken hebben ze een beetje kennis en hun hart wil best berouw tonen, maar ze doen geen moeite om de waarheid te overdenken of volledig te begrijpen. Dit beïnvloedt hun voortgang in het leven. Als je Gods woorden kunt overdenken, de waarheid kunt zoeken als je bidt en je laat je verlichten door de Heilige Geest, dan is dat veel meer waard dan er alleen over nadenken en ze begrijpen. Dan ben je in staat de principes van de waarheid te begrijpen. De Heilige Geest beroert mensen terwijl Hij werkt en Hij verlicht en illumineert ze in Gods woorden, zodat mensen echt begrijpen en echt berouw tonen, wat veel dieper gaat dan de gedachten en het begrip van mensen. Dit moet je heel goed begrijpen. Als je je alleen bezighoudt met oppervlakkig, willekeurig denken en onderzoek, geen geschikt pad hebt om daarna te oefenen en weinig ingang in de waarheid bereikt, dan blijf je niet in staat om te veranderen. Er zijn bijvoorbeeld tijden dat je je serieus voorneemt je voor God in te spannen en Zijn liefde serieus te beantwoorden. Maar zelfs met dit verlangen in je achterhoofd doe je misschien niet zoveel moeite en is je hart misschien niet helemaal toegewijd aan deze onderneming. Maar als je, na te hebben gebeden en te zijn beroerd, een besluit neemt en zegt: “God, ik ben bereid ontbering te lijden. Ik ben bereid uw beproevingen te aanvaarden en ik ben bereid me helemaal aan u te onderwerpen. Al is mijn lijden nog zo groot, ik ben bereid uw liefde te beantwoorden. Ik heb uw grote liefde ontvangen en u hebt mij verheven. Hiervoor dank ik u uit de grond van mijn hart en doe ik u alle glorie toekomen”, na zo’n gebed zal je hele lichaam met kracht zijn vervuld en zul je een beoefeningspad hebben. Dat is het effect van bidden. Nadat mensen hebben gebeden, gaat de Heilige Geest met ze aan het werk, Hij verlicht en illumineert ze, begeleidt ze, geeft ze geloof en moed en stelt ze in staat de waarheid in praktijk te brengen. Er zijn mensen die Gods woorden dagelijks lezen zonder dit resultaat te bereiken. Maar nadat ze Gods woorden hebben gelezen, communiceren ze erover en wordt hun hart helder en vinden ze een manier. Als de Heilige Geest je daarnaast beroert en je zowel enige last geeft als enige begeleiding, zal het resultaat inderdaad heel anders zijn. Als je Gods woorden leest, word je wellicht alleen wat geraakt en op dat moment huil je misschien. Dat gevoel gaat al snel over. Maar als je gebed vol tranen is, ernstig, oprecht en eerlijk en je bent geraakt door de Heilige Geest, dan kent je hart vele dagen vreugde. Dat is het effect van bidden. Het doel van bidden is vóór God komen en datgene aanvaarden wat Hij mensen wil geven. Als je vaak bidt, als je vaak vóór God komt om met Hem te communiceren en een normale relatie hebt met Hem, dan zul je altijd door Hem worden geraakt. Als je altijd Zijn voorzieningen ontvangt en de waarheid aanvaardt, zul je worden veranderd en zullen je omstandigheden blijven verbeteren. Vooral wanneer broeders en zusters samen bidden ontstaat er na afloop bijzonder veel energie en voelen ze dat ze veel hebben gewonnen. In feite hebben ze misschien niet zoveel tijd samen gecommuniceerd, maar het gebed heeft ze wakker geschud en ze konden geen seconde langer wachten om afstand te doen van hun familie en de wereld, ze wilden niets, alleen God hebben was voldoende. Wat een groot geloof! De kracht die het werk van de Heilige Geest verleent aan mensen is eindeloos! Hoever kom je als je je been stijf houdt en blijft volharden, in plaats van te vertrouwen op de kracht die God je geeft? Je blijft gewoon doorlopen en hebt geen kracht meer en als je dan een probleem of moeilijkheid tegenkomt, kun je nergens naar toe. Je valt en degenereert voor je het einde bereikt. Er zijn zoveel mensen die gefaald hebben en gevallen zijn op het pad om God te volgen; zonder de waarheid kunnen ze niet staan. Daarom moeten mensen voortdurend tot God bidden en tot het einde toe een normale relatie met God onderhouden. En toch dwalen mensen, terwijl ze lopen, af van God. God is God, mens is mens. Ieder volgt zijn eigen pad. God spreekt de woorden van God en de mensheid bewandelt zijn eigen pad, dat niet hetzelfde is als het pad van God. Als mensen de kracht in hun geloof in God verliezen, komen ze vóór God om een paar woorden te bidden en wat kracht te lenen. Als ze dan wat energie hebben, vertrekken ze weer. Na een tijdje is de brandstof op en komen ze bij God terug voor meer. Deze manier van doen kan niet lang worden volgehouden. Als mensen God verlaten, is er geen weg vooruit.

Ik ben er nu achter gekomen dat het vermogen van veel mensen om zichzelf te reguleren bijzonder slecht is. Hoe komt dat? Om te beginnen komt dit doordat mensen de waarheid niet begrijpen en als ze niet bidden worden ze waarschijnlijk losbandig. Ze begrijpen alleen de letter van de doctrine, wat niet werkt en ze kunnen zichzelf helemaal niet inhouden. In zo’n gesteldheid kun je alleen verlichting en illuminatie van de Heilige Geest verkrijgen door te bidden en alleen als je enige waarheid begrijpt kun je op een of andere manier aan banden worden gelegd en een beetje menselijke gelijkenis hebben. Gelovigen in God moeten Zijn woorden regelmatig lezen, nadruk leggen op de waarheid en vaak bidden. Alleen dan kunnen mensen verbeteren, verandering teweegbrengen en enige overeenkomst met een menselijke gelijkenis uitleven. Als je alleen praat over jezelf kennen en een normale menselijkheid uitleven, is dat niet oké. Zonder het werk van de Heilige Geest heeft het geen effect. Als je over het hoofd ziet hoe de Heilige Geest precies werkt en mensen beroert en hoe mensen in hun dagelijks leven de waarheid moeten zoeken en in praktijk brengen, hoe kun je dan in God geloven? Welke plicht kun je doen? Als mensen in hun hart alleen in het bestaan van God geloven, als van hun geloof alleen een erkenning van God overblijft en Zijn woorden en de waarheid terzijde worden geschoven, dan zullen ze geen ingang in het leven hebben en zal noch God noch de waarheid in hun hart zijn. Hun gedachten en opvattingen zullen alleen gevuld zijn met de materiële wereld. Dit soort geloof in God is een religieus ritueel geworden. Zij die de waarheid niet liefhebben, zouden ook atheïsme of materialisme kunnen accepteren en misschien langzaam een vraagteken zetten bij het bestaan van God en de spirituele wereld en de kwesties van het spirituele leven ontkennen. Dit wijkt helemaal af van de ware weg en ze zijn in de bodemloze put gevallen. Zonder gebed is de wens om de waarheid in praktijk te brengen slechts een subjectieve wens, dan houden mensen zich gewoon aan de regels. Ook al handel je volgens de afspraken met de Boven en beledig je God niet, dan houd je je toch slechts aan de regels en zul je je plicht nooit goed uitvoeren. De geest van mensen is nu helemaal verdoofd en traag. De relatie van mensen met God is heel subtiel en bestaat onder andere uit beroerd en verlicht worden door de Geest. Maar mensen kunnen dat niet voelen – ze zijn te verdoofd! Als mensen Gods woorden niet lezen en niet bidden en nooit de zaken van het spirituele leven ervaren en geen greep krijgen op hun eigen gesteldheid, kunnen ze op geen enkele manier garanderen dat ze vóór God leven. Als je vóór God wil leven, is het onaanvaardbaar om niet te bidden en is het nog erger om Gods woorden niet te lezen. Ook het kerkelijk leven niet leiden in onaanvaardbaar. Als mensen Gods woorden de rug toekeren, geloven ze niet meer in Hem, en het gebed de rug toekeren is God de rug toekeren. Om in God te geloven, moet je bidden. Zonder te bidden is er zelfs geen gelijkenis met geloof in God. Ik heb gezegd dat je je niet aan de regels hoeft te houden en dat je altijd en overal mag bidden en dus zijn er mensen die zelden bidden. Ze bidden niet als ze’s ochtends wakker worden, maar in plaats daarvan lezen ze slechts een paar passages uit Gods woorden en luisteren naar hymnes. Overdag houden ze zich bezig met andere zaken en’s avonds bidden ze niet voordat ze gaan slapen. Vinden jullie niet dat het zo is dat als jullie Gods woorden slechts lezen en niet bidden, jullie als ongelovigen zijn die Zijn woorden lezen en dat die woorden niet doordringen? Als mensen niet bidden, kan hun hart niet in Gods woorden komen en worden ze niet verlicht door ze te lezen. Ze hebben dan geen subtiele gevoelens van de geest en hun geest wordt niet beroerd. Ze zijn verdoofd en traag, communiceren alleen oppervlakkig over het werk van de kerk en het vervullen van hun plicht. Als er iets voorvalt, kunnen ze de diepste gevoelens van hun hart niet begrijpen. Beïnvloedt dit hun normale relatie met God niet? Er is al geen plaats voor God in hun hart en ze kunnen zoveel bidden als ze willen, er komen geen woorden naar buiten en ze kunnen God niet voelen. Dat is al heel gevaarlijk! Het betekent dat ze te ver van God zijn afgedwaald. Als je je terugtrekt in je geest om te bidden zal dit je eigenlijk niet storen bij je externe werktaken; het zal ze helemaal niet vertragen. Als er zich een probleem voordoet dat niet wordt opgelost, dan lopen dingen vertraging op. Bidden tot God is bedoeld om problemen op te lossen en mensen in staat te stellen om in Gods aanwezigheid te leven en van Zijn woorden te genieten. Dit komt het vervullen van de plichten van mensen en hun ingang in het leven ten goede.

1998