1

Zo vaak ben ik negatief geworden en heb ik gehuild omdat ik prestige en status kwijt was geraakt.

Zo vaak werd mij door beproevingen geopenbaard dat ik me alleen maar bezig hield met mijn toekomstige vooruitzichten en werd ik door verdriet overweldigd.

Zo vaak was ik koppig en opstandig, probeerde ik mezelf van Gods oordeel te ontdoen en mijn geweten wees mij niet terecht.

Zo vaak was ik vastbesloten berouw te tonen en deed ik toch bewust onrecht en liet ik de zonde met me op de loop gaan.

O God, het oordeel van uw woorden onthult mijn verfoeilijke ziel,

en ik zie de waarheid van mijn verdorvenheid duidelijk en uit schaamte kan ik me nergens verschuilen.

2

Ik had vastgesteld dat ik niet meer gered kon worden, maar uw woorden verdreven deze misverstanden.

Zo vaak viel ik voor Satans verleidingen, maar heimelijk waakte u over mij en beschermde u mij.

Zo vaak koesterde ik misvattingen en heb ik me tegen u verzet, maar u bent altijd mild en geduldig geweest voor mij.

U gedacht nooit al die keren dat ik heb gezondigd en u heeft me een kans gegeven berouw te tonen.

O God, ik ben zo onbelangrijk en laag, en toch geeft u nog altijd om mij.

Hoe zou ik het waard kunnen zijn een mens te worden genoemd, als ik uw liefde nog steeds niet kan beantwoorden?

3

Door uw oordeel, beproevingen, berisping en discipline te ervaren ken ik eindelijk uw liefde.

Hoewel ik de enorme pijn van de loutering lijd, wordt mijn verdorven gezindheid toch gezuiverd.

Nu ik de waarheid in praktijk breng, u gehoorzaam en voor u leef, voel ik rust en vrede.

Door een eerlijk persoon te worden die God vreest en het kwaad uit de weg gaat, voel ik me zo gelukkig.

O God, uw oordeel is liefde en hierdoor ben ik in staat uw grootse redding te verwerven.

Ik heb uw oprechte liefde ervaren, en ik wil u voor altijd liefhebben en gehoorzamen.