1 In hun normale gesteldheid trekken mensen zich niet terug en zinken ze niet; ze kunnen God overdenken in hun hart, ze kunnen naar God opkijken en ze kunnen smachten naar de woorden van God. Ze zijn in staat om vaak te bidden; ze kunnen dichtbij God blijven; ze kunnen een last hebben voor hun eigen leven. Ze kunnen een normaal en geordend leven leiden en hun hart kan God aanraken. Soms zijn er misschien omstandigheden die hun hart verontrusten, maar ze kunnen snel hun gesteldheid ten goede keren door gebed, door Gods woorden te eten en te drinken of door communicatie met broeders en zusters. Hoewel zij soms zwak zijn, soms in de ban zijn van het vlees, kunnen zij vrij hiervan leven; ze worden er niet door in beslag genomen.

2 Wanneer hen iets overkomt, kan het best gebeuren dat zij de zwakte van het vlees ervaren, maar ze zullen er niet door beheerst worden. Ze zullen in staat blijven hun hart te stillen en ten overstaan van God te bidden, Gods wil te zoeken, lofzangen te zingen, te dansen en het leven van de kerk te leiden; ze zullen deze gebruiken niet moe worden; ze zullen doorzetten. Soms zullen ze negatief zijn, soms zal het vlees zwak zijn, maar wanneer ze dit eenmaal inzien, kunnen ze ervan worden bevrijd. Te midden van alle negativiteit kunnen ze nog altijd tot God bidden en dicht bij Hem blijven. Dit alles is wat een normale toestand, een normale gesteldheid inhoudt.

Naar Gods communicatie