Het pad … (3)
In mijn leven geef ik altijd graag mijn lichaam en geest volledig aan God. Pas dan maakt mijn geweten me geen verwijten en heeft het enigszins vrede. Wie het leven nastreeft, moet eerst zijn hele hart aan God geven; dit is een voorwaarde. Ik zou willen dat mijn broeders en zusters met mij tot God bidden: “O, God! Moge uw Geest in de hemel genade schenken aan de mensen op aarde, zodat mijn hart zich volledig naar u keert, zodat mijn geest door u geroerd wordt, zodat ik uw lieflijkheid zie in mijn hart en mijn geest, en zodat degenen op aarde gezegend worden met het zien van uw schoonheid. God! Moge uw Geest opnieuw onze geest bewegen, zodat onze liefde altijddurend en onveranderlijk is!” In elk van ons toetst God eerst ons hart – en als we eenmaal ons hart in Hem uitgestort hebben, begint Hij onze geest te bewegen. Het is alleen in onze geest dat we Gods lieflijkheid, oppermacht en grootsheid kunnen zien. Dit is het pad van de Heilige Geest in mensen. Heb jij zo’n soort leven? Heb je het leven van de Heilige Geest ervaren? Is je geest bewogen door God? Heb je gezien hoe de Heilige Geest in mensen werkt? Heb je je hele hart aan God overgegeven? Wanneer je je hele hart aan God hebt gegeven, kun je het leven van de Heilige Geest rechtstreeks ervaren en zal Zijn werk je telkens duidelijk worden gemaakt. Op dat moment zal je iemand worden die gebruikt wordt door de Heilige Geest. Wil je zo iemand worden? Ik herinner me hoe ik, toen de Heilige Geest me bewoog en ik voor het eerst mijn hart aan God gaf, voor Hem neerviel en uitriep: “O, God! U hebt mijn ogen geopend en mij toegestaan uw redding te kennen. Ik wens mijn hart volledig aan u te geven, en ik vraag alleen dat uw wil wordt gedaan, ik wens alleen dat mijn hart uw goedkeuring mag verkrijgen in uw aanwezigheid, en ik vraag alleen dat ik uw wil mag volgen.” Dat gebed zal ik nooit vergeten; ik werd diep bewogen en in het bijzijn van God begon ik tranen van leed te storten. Dat was mijn eerste geslaagde gebed in het bijzijn van God als iemand die gered was, en het was de eerste wens van mijn hart. Daarna werd ik vaak bewogen door de Heilige Geest. Heb jij een dergelijke ervaring gehad? Hoe heeft de Heilige Geest in jou gewerkt? Ik denk dat deze ervaring in meerdere of mindere mate gedeeld wordt door iedereen die van God wil houden – ze vergeten die alleen. Als iemand zegt dat hij niet zo’n ervaring heeft gehad, bewijst dat dat hij nog gered moet worden en dat hij zich nog onder het domein van Satan bevindt. Het werk van de Heilige Geest dat voor ons allen gemeenschappelijk is is het pad van de Heilige Geest, en het is ook het pad van hen die in God geloven en Hem zoeken. De eerste stap van het werk dat de Heilige Geest in mensen verricht, bestaat uit het bewegen van hun geest. Daarna beginnen ze van God te houden en het leven na te streven, en iedereen die dit pad volgt, bevindt zich in de stroom van de Heilige Geest. Dit is niet alleen de dynamiek van Gods werk op het Chinese vasteland, het is de dynamiek van Gods werk in het hele universum. Zo werkt Hij in iedereen. Als iemand nog nooit bewogen is, bewijst dat dat hij zich buiten de stroom van herstel bevindt. In mijn hart bid ik onophoudelijk tot God en vraag Hem om alle mensen te bewegen, zodat iedereen onder de zon door Hem mag worden bewogen en dit pad mag bewandelen. Dit is misschien een onbeduidend verzoek van mij aan God, maar ik geloof dat Hij dit zal doen. Ik hoop dat al mijn broeders en zusters hiervoor zullen bidden, dat Gods wil gedaan mag worden en dat Zijn werk spoedig voltooid mag zijn, zodat Zijn Geest in de hemel kan rusten. Dit is mijn eigen kleine hoop.
Ik geloof dat God, aangezien Hij Zijn werk heeft kunnen laten aanvangen in één burcht van demonen, dit beslist ook kan doen in de talloze andere burchten die door het universum verspreid zijn. Wij van het laatste tijdperk zullen met zekerheid de dag van Gods glorie zien, net zoals gezegd wordt dat “hij die tot het einde volgt, gered zal worden”. Niemand kan God vervangen in deze fase van Zijn werk – alleen God Zelf kan dit werk doen. Deze fase van het werk is immers uitzonderlijk, het is een fase van het werk van overwinning, en mensen kunnen andere mensen niet overwinnen. Mensen worden alleen overwonnen wanneer God spreekt met Zijn eigen mond en handelt met Zijn eigen hand. Van het hele universum gebruikt God het land van de grote rode draak als proeftuin; daarna zal Hij dit werk overal in het universum aanvangen. Zo zal Hij zelfs nog groter werk overal in het universum uitvoeren, en alle mensen van het universum zullen Gods overwinningswerk ontvangen. Mensen van elke religie en elke denominatie moeten deze fase van het werk aanvaarden. Dit is een pad dat gegaan moet worden – niemand kan eronderuit. Ben jij bereid dit te aanvaarden, wat je toevertrouwd wordt door God? Ik heb altijd het gevoel gehad dat het aanvaarden van de opdracht van de Heilige Geest iets glorierijks is. In mijn optiek is dit de grootste opdracht die God de mensheid geeft. Ik hoop dat mijn broeders en zusters hard werken aan mijn zijde en deze opdracht van God aanvaarden, zodat God door het hele universum en in het rijk hierboven verheerlijking kan verwerven en onze levens niet vergeefs zullen zijn. We zouden iets moeten doen voor God, of we zouden een eed moeten zweren. Als mensen geen enkel doel nastreven wanneer ze in God geloven, is hun leven voor niets; wanneer hun stervensuur aanbreekt, zullen ze alleen de blauwe lucht en de stoffige aarde zien. Is dat een zinvol leven? Als je bij leven aan Gods vereisten kunt voldoen, is dat dan niet iets prachtigs? Waarom breng je jezelf toch altijd zo in de problemen en waarom ben je altijd zo moedeloos? Heb je door zo te handelen iets van God gewonnen? En kan God iets van jou winnen? Mijn eed aan God bestond alleen uit de belofte van mijn hart; ik probeerde Hem niet met woorden voor de gek te houden. Zoiets zou ik nooit doen – het enige wat ik wil, is de God die ik met mijn hart liefheb troosten, zodat Zijn Geest in de hemel wordt getroost. Het hart is misschien kostbaar, maar de liefde is waardevoller. Ik zou de meest waardevolle liefde in mijn hart aan God geven zodat Hij kan genieten van het mooiste wat ik heb en zodat Hij tevreden kan zijn door de liefde die ik aan Hem offer. Ben jij bereid je liefde aan God te geven, zodat Hij ervan kan genieten? Ben je bereid hiervan het kapitaal van je bestaan te maken? Mijn ervaringen hebben me getoond dat hoe meer liefde ik aan God geef, hoe meer vreugde ik schep in het leven. Verder heb ik grenzeloze kracht, offer ik graag mijn hele lichaam en geest op en heb ik voortdurend het gevoel dat ik God nooit genoeg kan liefhebben. Is jouw liefde dan een verwaarloosbare liefde, of is ze oneindig, onmetelijk? Als je God werkelijk wilt liefhebben, zul je altijd meer liefde hebben om aan Hem terug te geven – en als dat het geval is, wie of wat zou dan ooit jouw liefde voor God in de weg kunnen staan?
God koestert de liefde van alle mensen. Voor iedereen die Hem liefheeft, worden Zijn zegeningen verdubbeld, want de liefde van de mens is zo moeilijk te verkrijgen, en er is zo weinig van, ze valt haast niet op te merken. Door het hele universum heen heeft God geprobeerd mensen te vragen Hem terug te beminnen, maar door de tijden heen tot tegenwoordig hebben maar een paar – een handvol – Hem ooit ware liefde terug bewezen. Voor zover ik me herinner, was Petrus een van hen, maar hij werd persoonlijk geleid door Jezus en pas tegen zijn dood schonk hij God zijn volledige liefde; toen eindigde zijn leven. En zo heeft God, in deze afschuwelijke omstandigheden, de omvang van Zijn werk in het universum beperkt en het land van de grote rode draak gebruikt als voorbeeldgebied. Hij heeft al Zijn energie en Zijn inspanningen op één plek gericht, zodat Zijn werk doeltreffender werd en zodat het Zijn getuigenis beter ten goede kwam. Het was in deze twee toestanden dat God Zijn werk verlegde van het hele universum naar deze mensen op het Chinese vasteland, die het laagste kaliber van iedereen hadden, en dat Hij Zijn liefdevolle overwinningswerk begon. En nadat Hij ervoor heeft gezorgd dat ze Hem allemaal liefhebben, zal Hij de volgende stap van Zijn werk uitvoeren, die bestaat uit Gods plan. Zo heeft Zijn werk het grootste effect. De omvang van Zijn werk heeft zowel een kern als beperkingen. Het is duidelijk hoe groot de prijs is die God heeft betaald en hoeveel moeite Hij heeft gedaan voor het uitvoeren van het werk in ons, zodat onze dag mag komen. Dit is onze zegening. Wat de noties van mensen daarom in de war schopt, is dat westerlingen jaloers op ons zijn omdat we op een aangename plek geboren zijn, maar wij beschouwen ons allemaal als nederig en eenvoudig. Is dit niet God die ons optilt? Westerlingen kijken op naar de nakomelingen van de grote rode draak, die altijd vertrapt zijn – dit is werkelijk onze zegening. Wanneer ik hieraan denk, word ik overweldigd door de goedheid van God, en door Zijn dierbaarheid en nabijheid. Dit toont aan dat alles wat God doet, onverenigbaar is met menselijke noties. Hoewel al deze mensen vervloekt zijn, wordt Hij niet belemmerd door wettelijke beperkingen en heeft Hij het middelpunt van Zijn werk bewust naar dit deel van de aarde verplaatst. Dit is waarom ik mij verheug, waarom ik dolgelukkig ben. Als iemand die een vooraanstaande rol vervult in het werk, net als de voornaamste priesters onder de Israëlieten, kan ik het werk van de Geest rechtstreeks uitvoeren en de Geest van God rechtstreeks dienen; dit is mijn zegening. Wie zou zich zoiets durven voorstellen? Maar tegenwoordig is dit ons onverwacht ten deel gevallen. Dat is werkelijk een immens genoegen dat het verdient door ons gevierd te worden. Ik hoop dat God ons blijft zegenen en verheffen, zodat diegenen onder ons die op deze mesthoop leven in grote mate door God gebruikt kunnen worden en zo Zijn liefde kunnen terugbetalen.
Het pad dat ik nu bewandel, is er een van het terugbetalen van Gods liefde. En toch heb ik aanhoudend het gevoel dat dit niet Gods wil is en evenmin het pad dat ik zou moeten volgen. In grote mate door God gebruikt worden – dit is Gods wil, en dit is het pad van de Heilige Geest. Misschien vergis ik me, maar ik denk dat dit mijn pad is, want lang geleden zwoer ik tegenover God dat ik door Hem begeleid wilde worden, zodat ik in alle haast het pad zou kunnen betreden dat ik hoorde te volgen, en zo gauw mogelijk aan Gods wil zou voldoen. Wat anderen ook denken, ik geloof dat het doen van Gods wil uiterst belangrijk is. Niets in mijn leven is belangrijker, en niemand kan me dit recht ontnemen. Dit is mijn persoonlijke kijk en misschien zijn er mensen die dat niet kunnen begrijpen, maar ik geloof niet dat ik het voor wie dan ook hoef te rechtvaardigen. Ik zal het pad opgaan dat ik moet opgaan – als ik eenmaal het pad herken dat ik hoor te bewandelen, zal ik het volgen en niet terugkeren. Zo kom ik terug bij deze woorden: ik heb mijn hart gericht op het doen van Gods wil. Ik weet zeker dat mijn broeders en zusters me niet zullen bekritiseren! In het algemeen, denk ik zelf, mogen anderen zeggen wat ze willen, maar naar mijn gevoel is het volgen van Gods wil het allerbelangrijkste is en mag niets me hiervan weerhouden. Het doen van Gods wil kan nooit verkeerd zijn! En het komt niet neer op handelen uit eigenbelang! Ik geloof dat God in mijn hart heeft gekeken! Hoe moet jij dit dan begrijpen? Ben je bereid je op te offeren voor God? Ben je bereid gebruikt te worden door God? Zweer je dat je de wil van God zult volgen? Ik hoop dat mijn woorden mijn broeders en zusters enige hulp kunnen bieden. Hoewel er niets diepzinnigs is aan mijn inzichten, vertel ik jullie er niettemin over, zodat we onze diepste gevoelens kunnen delen zonder dat er barrières tussen ons zijn, en zodat God voor altijd in ons midden zal zijn. Dit zijn woorden uit mijn hart. Goed! Dat is alles wat ik vandaag vanuit mijn hart te zeggen heb. Ik hoop dat mijn broeders en zusters hard zullen blijven werken, en ik hoop dat de Geest van God altijd voor ons zal zorgen!