Vraag 6: Alles waarover je spreekt zijn zonden die broeder Paulus beging voor hij de roeping van de Heer aanvaardde. Maar nadat het felle licht hem had beschenen, reisde hij van hot naar her om het evangelie van de Heer te verspreiden. Hij schreef talrijke brieven om de gelovigen te ondersteunen. Dit bewijst dat broeder Paulus tot inkeer was gekomen. Je kan niet concluderen dat hij een vijand van de Heer Jezus was op basis van zijn daden van voor hij naar de Heer terugkeerde.
Antwoord: Het klopt dat Paulus, nadat het felle licht hem had beschenen, jarenlang het evangelie verspreidde en vele brieven schreef, maar dat betekent niet dat hij echt berouw had. Nergens in zijn brieven lees je dat hij had nagedacht over zijn kwade daden: zijn fanatieke weerstand tegen de Heer Jezus en het vervolgen van Zijn discipelen. Hij erkende slechts dat hij de eerste zondaar was. Nergens beschreef hij zijn eigen natuur en essentie, noch gaf hij aan waarom hij de Heer Jezus bestreed, wat zijn motief was. Het feit dat hij hier nooit schriftelijk op inging, betekent dat hij nooit echt berouw had, toch? Waarom kon Paulus ingaan op de roeping van de Heer Jezus en voor de Heer werken? Feitelijk had hij geen keus. Paulus wist dat hij de roeping van de Heer Jezus moest aanvaarden omdat hem anders straf en een zekere dood wachtten. Hij kon het evangelie verspreiden en ook een beetje lijden als boetedoening voor zijn zonden. Hoe kan iemand die alleen boete wil doen echt berouw hebben? En we kunnen uit de brieven van Paulus ook duidelijk opmaken dat Paulus de Heer Jezus nooit verhief of van Hem getuigde terwijl hij het evangelie verspreidde en Zijn werk deed. Hij getuigde er nooit van dat de Heer Jezus mensen verlost, van alles voorziet en leidt. En hij getuigde zeker niet van het feit dat de Heer Jezus de weg, de waarheid en het leven is, dat Hij de verschijning van God is, de vleesgeworden God die Gods werk doet. Paulus getuigde nooit van de Heer Jezus Zijn mooie kwaliteiten, en ook niet van het feit dat de Heer Jezus pijn heeft geleden en is vernederd om de mensheid te redden. Hij preekte nooit over de waarheden die de Heer Jezus uitdrukte of over alles wat Hij had gezegd. Hij moedigde andere gelovigen nooit aan om zich aan de woorden van de Heer Jezus te houden. Hij heeft ze nooit verteld dat ze de Heer moeten volgen, dienen en van Hem moeten getuigen op basis van de waarheden die de Heer Jezus heeft uitgedrukt. Hij heeft ze zeker nooit verteld over de essentie en de ware effecten van het werk van de Heer Jezus, noch over hoe mensen de wil van de hemelse Vader moeten doen om het hemelse koninkrijk binnen te gaan. In plaats daarvan legde hij het werk van de Heer Jezus uit op basis van zijn ideeën en interpreteerde hij de woorden van de Heer Jezus verkeerd. Veel van zijn woorden hebben Gods werk in het Tijdperk van Genade ernstig verstoord. Bewijst dat dat hij echt berouw had? Paulus zijn werk bracht de gelovigen niet voor de Heer Jezus. Hij zorgde er niet voor dat mensen de woorden van de Heer Jezus ervoeren of dat ze hoorden dat de Heer Jezus de verschijning van God was. In plaats daarvan verhief hij zichzelf en getuigde hij van zichzelf. Hij verzamelde de gelovigen voor zichzelf en zorgde dat ze hem aanbaden. Is dat niet de weg die de farizeeën ook bewandelden? Deze feiten tonen aan dat Paulus nooit echt berouw had.
uit het filmscenario van ‘Pijnlijke herinneringen’