Over ervaring
Tijdens zijn ervaringen kreeg Petrus met honderden beproevingen te maken. Hoewel de mens de term ‘beproeving’ nu kent, is hij verward over de ware betekenis en omstandigheden ervan. God matigt de vastberadenheid van de mens, loutert zijn vertrouwen, en vervolmaakt elk deel van hem, en dit wordt voornamelijk bereikt door beproevingen, die ook het verborgen werk zijn van de Heilige Geest. Het lijkt alsof God de mensen in de steek heeft gelaten en als ze dus niet oppassen, zullen ze deze beproevingen zien als de verleidingen van Satan. In feite kunnen veel beproevingen als verleidingen worden beschouwd, en dit is het principe en de regel waarmee God zijn werk verricht. Als mensen werkelijk in Gods tegenwoordigheid leven, zullen zij zulke dingen beschouwen als beproevingen van God, en zullen zij ze niet aan zich voorbij laten gaan. Als iemand zegt dat, omdat God met hen is, Satan hen zeker niet zal benaderen, is dit niet helemaal correct; als dat het geval was, hoe kan er verklaard worden dat Jezus verleidingen moest doorstaan nadat hij 40 dagen gevast had in de wildernis? Dus, als mensen hun opvattingen over het geloof in God echt rechtzetten, zullen ze veel duidelijker zien, en zal hun begrip niet vertekend en misleidend zijn. Als iemand echt vastberaden is om vervolmaakt te worden door God, moet hij al de zaken die zich voordoen vanuit veel verschillende invalshoeken bekijken, en daarbij niet naar links of naar rechts neigen. Als je geen kennis hebt van Gods werk, zal je niet weten hoe je met God moet samenwerken. Als je de principes van Gods werk niet kent en je weet niet hoe Satan in de mens werkt, dan zal je geen pad hebben om te bewandelen. Alleen door ijverig streven bereik je de resultaten die God eist niet. Een dergelijke manier van ervaren is verwant aan die van Lawrence: geen enkel onderscheid maken en je enkel concentreren op ervaring, volkomen onbewust zijn van wat het werk van Satan is en wat van de Heilige Geest, in wat voor gesteldheid de mens verkeert zonder de aanwezigheid van God, en welk soort mensen God wil vervolmaken. Welke principes moeten worden gevolgd in de omgang met verschillende soorten mensen, hoe je Gods wil in het heden moet begrijpen, hoe je Gods gezindheid moet leren kennen, en op welke mensen, omstandigheden en welk tijdperk Gods genade, majesteit en gerechtigheid zijn gericht – hij heeft geen onderscheidingsvermogen in een van deze gebieden. Als mensen niet verscheidene visioenen hebben als fundament voor hun ervaringen, dan kan er geen leven zijn, laat staan ervaring. Ze kunnen dom blijven doorgaan met alles ondergaan en verdragen. Zulke mensen zijn erg moeilijk te vervolmaken. Je kunt zeggen dat, als je niets hebt van bovengenoemde visioenen, dit voldoende bewijs is dat je een domoor bent, je bent als een zoutpilaar die altijd in Israël zal staan. Zulke mensen zijn nutteloos, ze zijn nergens goed voor! Sommige mensen volgens slechts blindelings, ze kennen zichzelf altijd en gebruiken steeds hun eigen manier van doen wanneer ze met nieuwe zaken te maken krijgen, of ze gebruiken ‘wijsheid’ om met triviale zaken die het noemen niet waard zijn om te gaan. Zulke mensen zijn verstoken van onderscheidingsvermogen, en het lijkt wel alsof ze gepest worden van nature accepteren, en ze zijn altijd hetzelfde; ze veranderen nooit. Zulke mensen zijn dwazen zonder zelfs het geringste onderscheidingsvermogen. Zij proberen nooit maatregelen te nemen die passen bij de omstandigheden of bij verschillende mensen. Zulke mensen hebben geen ervaring. Ik heb sommige mensen gezien die zo aan hun zelfkennis vasthouden dat zij hun hoofd laten hangen en hun zonden biechten wanneer ze geconfronteerd worden met mensen die bezeten zijn door het werk van kwade geesten, zonder op te durven staan en hen te veroordelen. En wanneer zij worden geconfronteerd met wat duidelijk het werk is van de Heilige Geest, durven zij niet te gehoorzamen. Zij geloven dat boze geesten ook in de handen van God zijn, en hebben geen enkele moed om op te staan en weerstand aan hen te bieden. Zulke mensen maken God ten schande, en zijn volkomen onbekwaam om een zware last voor Hem te dragen. Dergelijke dwazen maken geen enkel onderscheid. Een dergelijke manier van ervaren moet dan ook worden gelouterd, want in de ogen van God is dit onhoudbaar.
God verricht inderdaad veel werk in mensen, soms door hen te testen, soms door omgevingen te creëren om hen te matigen, en soms door woorden uit te spreken om hen te begeleiden en hun tekortkomingen te corrigeren. Soms leidt de Heilige Geest mensen naar een omgeving die door God is voorbereid zodat ze onbewust veel dingen kunnen ontdekken die ze nodig hebben. Door wat mensen zeggen en doen, en de manier waarop mensen anderen behandelen en omgaan met dingen, verlicht de Heilige Geest hen, buiten hun weten om, over veel zaken die ze eerder niet begrepen, waardoor ze veel dingen en mensen duidelijker kunnen zien. Daardoor krijgen ze inzicht in veel zaken waar ze zich voordien niet bewust van waren. Als je je in de wereld beweegt, begin je geleidelijk aan de wereldse dingen te onderscheiden, en voor je aan je einde komt, zou je kunnen besluiten: ‘Het is echt moeilijk om mens te zijn.’ Als je enige tijd ervaring opdoet in het aanschijn van God, en Gods werk en Zijn gezindheid leert begrijpen, zal je onbewust veel inzicht krijgen, en je gestalte zal geleidelijk aan groeien. Je zal veel spirituele dingen beter begrijpen, en je zal meer duidelijkheid krijgen over Gods werk in het bijzonder. Je zal Gods woord, Gods werk, elke daad van God, Gods gezindheid, en wat God is en heeft als je eigen leven aanvaarden. Als je alleen maar ronddwaalt in de wereld, zullen je vleugels steeds meer groeien en zal je weerstand tegen God steeds groter worden; hoe kan God je dan gebruiken? Door een overdaad aan ‘naar mijn mening’ in jou, zet God jou niet in. Hoe meer je in de aanwezigheid van God bent, hoe meer ervaring je zal hebben. Als je nog steeds in de wereld leeft als een beest – je mond geloof in God belijdt terwijl je hart elders is – en nog steeds de wereldse levensfilosofieën bestudeert, zullen al je voorbije inspanningen dan niet voor niets geweest zijn? Hoe meer de mensen dus in de aanwezigheid van God zijn, hoe makkelijker ze kunnen worden vervolmaakt door God. Dit is het pad waarlangs de Heilige Geest zijn werk verricht. Als je dit niet begrijpt, zal het voor jou onmogelijk zijn om op het juiste pad te komen en kan je onmogelijk door God vervolmaakt worden. Je zal niet in staat zijn een normaal spiritueel leven te hebben, het zal zijn alsof je gehandicapt bent, en met alleen je eigen harde werk en niets van Gods werk. Is dit geen vergissing in je beleving? Je hoeft niet per se te bidden om in de aanwezigheid van God te zijn; soms is het door je bespiegelingen over God of door het nadenken over Zijn werk, soms door hoe je omgaat met een of ander onderwerp, en soms door een openbaring aan jou tijdens een gebeurtenis, dat jullie in Gods aanwezigheid komen. De meeste mensen zeggen: “Ben ik dan niet in de aanwezigheid van God, omdat ik vaak bid?” Veel mensen bidden eindeloos ‘in de aanwezigheid van God’. Al zijn er wellicht altijd gebeden op hun lippen, ze leven niet echt in Gods aanwezigheid. Alleen zo kunnen zulke mensen hun toestand in de aanwezigheid van God handhaven. Zij zijn absoluut niet in staat hun hart te gebruiken om te allen tijde met God bezig te zijn, en zij kunnen ook niet voor God verschijnen door middel van ervaring, of overweging, stille bezinning, of door met hun geest met de God in hun hart bezig te zijn door aandacht te hebben voor Zijn last. Ze richten enkel met hun mond gebeden tot God in de hemel. Het hart van de meeste mensen is verstoken van God, en God is er alleen wanneer zij toenadering zoeken tot Hem; meestal is God er helemaal niet. Is dit niet het teken dat je God niet in je hart hebt? Als zij werkelijk God in hun hart hadden, konden zij dan doen wat rovers en beesten doen? Als iemand God werkelijk vereert, zal hij zijn ware hart in contact met God brengen, en zijn gedachten en ideeën zullen altijd door de woorden van God worden ingenomen. In zijn spreken en zijn handelen zal hij geen fouten maken, en hij zal niets doen dat duidelijk tegen God is. Dat is de norm om een gelovige te zijn.