902 De mensheid kan haar eigen lot niet beheren
Brug
Het zijn stevige klappen voor de mensheid,
de één na de ander, de één na de ander.
Het zijn stevige klappen voor de mensheid,
die mensen forceren om te herzien
wie uiteindelijk hun lot bestuurt,
en wie het uiteindelijk echt beheert.
Al hun verlangens worden herhaaldelijk verbrijzeld,
al hun ambities gedwarsboomd.
Ze kunnen niets dan hun lot accepteren
en alle realiteit accepteren.
Ze kunnen niets dan de wil van de Hemel accepteren
en de soevereiniteit van de Schepper.
Refrein
Er is niets in de wereld dat de plannen van de Schepper
en Zijn soevereiniteit niet onthuld,
Zijn gezag kan niet worden overtroffen.
Zijn gezag is ultiem, dat is een eeuwige waarheid.
De mensheid kan haar eigen lot niet beheren.
Naar ‘God Zelf, de unieke III’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’
