Veel mensen luisteren jarenlang naar preken, maar begrijpen niet wat waarheid inhoudt, noch op welk aspect van de waarheid ze hun inspanningen zouden moeten concentreren. Ze luisteren alleen maar en doen daar verder niets mee, altijd achteloos als ondoordachte mensen zonder hart. Geen wonder dat ze al een aantal jaren in God geloven, maar verstoken blijven van ervaring en getuigenis. Iemand die waarachtig de waarheid nastreeft, moet over zichzelf nadenken: Is wat je zegt en doet in overeenstemming met de waarheid? Wat kom je tekort? Welke gebreken moet je goedmaken? Hoe goed vervul je jouw plicht? Kun je volgens de principes handelen? Als je geen duidelijkheid verschaft over deze zaken, dan ben je iemand die de waarheid niet nastreeft. Als je de waarheid wilt nastreven en verwerven, moet je vaak Gods woorden lezen en over die woorden nadenken. Ongeacht welke plicht je ook vervult, je moet nadenken over en ontdekken welke waarheden je moet begrijpen, en je moet de waarheden die je wel begrijpt, kunnen beoefenen en ervaren. Je moet altijd overwegen: “Heb ik de waarheid in praktijk gebracht en ben ik deze waarheid binnengegaan? Naar welke aspecten van het leven verwijst deze waarheid? Welke omgevingen? Welke omstandigheden?” Deze vragen moeten in jouw hart gegrift staan, en je moet proberen ze in je vrije tijd uit te zoeken. Als je erover nadenkt maar niet begrijpt, moet je bidden, lezen, voor God komen en je hart voor Hem openen. De meeste mensen hebben hun hart niet op de waarheid gericht in hun geloof in God. Waar is hun hart op gericht? Hun harten zijn altijd gericht op uiterlijke zaken, volledig in beslag genomen door zaken als ijdelheid en trots, met wat goed en fout is. Ze weten niet welke dingen wel of niet met de waarheid te maken hebben, en ze denken: “Zolang ik dingen doe in Gods huis, er actief ben en ontberingen verdraag om mijn plicht te vervullen, dan beoefen ik de waarheid.” Dit is onjuist. Brengt men de waarheid in praktijk door dingen voor Gods huis te doen, actief te zijn en ontberingen te verduren? Is dat ergens op gegrond? Moeilijkheden doorstaan terwijl je dingen doet en de waarheid beoefent zijn twee verschillende dingen. Als je niet weet wat de waarheid inhoudt, hoe zou je die dan kunnen beoefenen? Is dat niet absurd? Je handelt volgens menselijke opvattingen en waandenkbeelden, je verkeert in een verwarde toestand en doet dingen volgens jouw eigen ideeën. Jouw hart is in de war, zonder doelen, richting of principes. Je doet dingen gewoon en verdraagt ontberingen terwijl je ze doet – maar wat heeft dat te maken met het beoefenen van de waarheid? Als mensen de waarheid niet begrijpen, ongeacht wat ze doen, en welke ontberingen ze ook doorstaan, is dat verre van de waarheid beoefenen. Mensen doen altijd dingen volgens hun eigen wil, en simpelweg om dingen voor elkaar te krijgen; ze overwegen helemaal niet of hun acties in overeenstemming zijn met de principes van de waarheid of niet. Als je niet weet of wat je doet in overeenstemming is met de waarheid, dan beoefen je de waarheid zeker niet. Sommigen zeggen misschien: “Ik doe bepaalde dingen voor de kerk. Is dat niet de waarheid beoefenen?” Dat is simpelweg niet waar. Betekent dingen doen voor de kerk dat iemand de waarheid beoefent? Niet noodzakelijkerwijs – dat kan alleen worden bepaald door te kijken of er principes liggen achter de acties van die persoon of niet. Als er achter wat iemand doet geen principes ten grondslag liggen, dan maakt het niet uit voor wie ze het doen, ze beoefenen de waarheid niet. Zelfs als ze iets goeds doen, moet dit worden gedaan in overeenstemming met de principes van de waarheid om het te kwalificeren als het beoefenen van de waarheid. Als ze deze principes schenden, dan is al het goede dat ze doen slechts goed gedrag, en schiet het tekort in het beoefenen van de waarheid. Er zijn nu veel mensen die nooit naar de beginselen van de waarheid streven bij de uitvoering van hun plichten, dit betekent dat ze alleen maar dienstbaar zijn. Als iemand nooit naar de waarheid streeft, kan hij zijn plicht niet adequaat vervullen; dat soort mensen behoort zeker niet tot Gods volk, ze kunnen alleen maar een ‘dienstdoener’ worden genoemd. Als ze tot het einde kunnen volharden in het verlenen van diensten, kunnen ze als een loyale dienstdoener worden beschouwd en mogen ze blijven. Maar als ze slechte dingen hebben gedaan tijdens de uitvoering van de dienst, zullen ze onderweg worden verstoten, als een seizoenarbeider die niet langer nodig is. De meeste dienstdoeners worden op deze manier verstoten. Als de dienst die ze leveren niet voldoende is, zullen ze zeker niet daadkrachtig kunnen zijn.

Wat betekent het om de waarheid te beoefenen? Wat betekent het om de waarheid te beoefenen bij het afronden van een taak of het uitvoeren van een plicht, of deze niet te beoefenen? Het niet beoefenen van de waarheid betekent dat wat men doet, niets te maken heeft met de waarheid. Die persoon vervult misschien een plicht, maar het feit dat hij dat doet, heeft nauwelijks tot geen relatie met de waarheid. Het is simpelweg een vorm van goed gedrag, en het kan als een goede daad worden beschouwd, maar het is nog ver verwijderd van het beoefenen van de waarheid – er is een onderscheid tussen deze dingen. Wat is dat onderscheid dan precies? Je houdt je gewoon aan een reikwijdte of aan regels als je iets doet. Je zorgt ervoor dat de belangen van Gods huis overeind blijven, je bent wat actiever en ondergaat wat meer ontberingen, je hebt deze dingen bereikt, en als de eisen die aan jou worden gesteld niet bijzonder hoog zijn, voer je jouw plicht mogelijk adequaat uit. Maar er is nog iets om rekening mee te houden: Heb je opgediept en blootgelegd welke verdorven gezindheden, gedachten en dingen die God mishagen in jou aanwezig zijn als je die dingen doet? Ben je tot ware zelfkennis gekomen door het te doen en door jouw plicht te vervullen? Heb je de waarheid die jij nodig hebt, gevonden om deze te beoefenen en binnen te gaan? (Zelden — soms ga ik gewoon bij mijzelf na of ik Gods woorden heb uitgevoerd, leer ik mezelf enigszins kennen en daar houdt het mee op.) Dan heb je meestal alleen theoretische, formele kennis van jezelf, geen praktische kennis. Als je de waarheid niet nastreeft, als je haar niet beoefent en haar niet hebt verworven, zelfs als je geen grote fouten hebt gemaakt en geen belangrijke principes hebt geschonden, zelfs als je niet actief kwaad hebt gedaan en een goed mens lijkt te zijn met een beetje menselijkheid, zijn jouw gebrek aan fouten en je schijn van menselijkheid nog steeds niet hetzelfde als in overeenstemming zijn met de waarheid of haar beoefenen. Deze zaken liggen ver uit elkaar en verschillen van elkaar. Na een aantal jaren in God te hebben geloofd, ontdekken veel mensen dat ze typische dienstdoeners zijn. Ze vragen zich af hoe het komt dat ze dienstdoeners zijn geworden, maar het antwoord blijft hun ontgaan, hoe ze er ook over nadenken. Wanneer mensen net in God zijn gaan geloven, zijn ze niet van plan dienstdoeners te zijn. Ze zijn van plan om goede gelovigen te zijn, inzicht in de waarheid te verkrijgen en om uiteindelijk gered te worden en om het koninkrijk van de hemel binnen te gaan – of op zijn minst te kunnen overleven. Ze denken ook dat ze als gelovigen God moeten vrezen, het kwaad moeten mijden en zich aan Hem moeten onderwerpen. Hoe komt het dat ze dienstdoeners worden zonder dat ze het beseffen? Dat komt omdat je nooit in staat bent om de waarheid te beoefenen of de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan in jouw plicht, en in de omgevingen die God voor je heeft geregeld – je bent altijd aan het zwoegen in plaats van jouw plicht te vervullen. Dat is de reden. Dus, nadat je jouw plicht een tijdje hebt vervuld, wanneer je jezelf tot rust brengt en denkt: “Wat heb ik gedurende deze tijd gewonnen? Toen ik een keer uitging, kwam ik bijna in gevaar, maar God beschermde me,” telt dan het zien dat God jou beschermde als Hem kennen? Deze zaken kunnen je niet inspireren om jouw geloof in God te vergroten, noch jou in staat stellen om een echt begrip te hebben van jouw eigen verdorven gezindheid, aard en essentie. Als je terugdenkt aan hoe je gedurende deze periode jouw plicht hebt vervult, heb je dan enige vooruitgang geboekt bij jouw binnengaan in het leven? Als je de waarheid in praktijk brengt bij het vervullen van jouw plicht en handelt volgens principes, dan zul je zeker vooruitgang boeken. Als je zegt: “Wat de positieve kant van de dingen betreft, is de waarheid van het kennen van God diepgaand; Ik heb het alleen nog niet echt door en er nog niet veel van geleerd. Maar wat de negatieve kant van de dingen betreft, weet ik dat de verdorven gezindheden die het moeilijkst te identificeren zijn, de verdorven gezindheid van de mensheid is, zoals geopenbaard door God, de essentie van de mensheid die God vijandig gezind is en zich tegen Hem verzet, de slechte aard en bedrieglijkheid van de menselijkheid, evenals de verdorven gezindheid die het diepst in de harten van mensen verborgen is en die God heeft geopenbaard. Ik kon het eerder niet zien, maar nu ben ik het gaan beseffen en zien, en mijn hart heeft er een idee van.” Dat is vooruitgang. Je hebt deze gevoelens, en als je jezelf tot rust brengt en probeert er goed over na te denken, zul je merken dat jouw ervaring van jarenlang in God geloven te oppervlakkig is, en je zult zien dat je in teveel dingen tekort schiet. Je hebt enig begrip van de waarheid van jouw eigen verdorvenheid, maar je bent nog maar net begonnen berouw te tonen. Je zondigt minder en vertoont enkele kleine gedragsveranderingen, maar dit is nog ver verwijderd van een verandering in levensgezindheid. Wacht tot je nog een paar jaar meer ervaring hebt, tot je een beter begrip hebt van jouw verdorven gezindheid en op enkele veranderingen in je levensgezindheid – dan zul je eindelijk voelen dat je grote redding van God hebt ontvangen en zul je zeggen: “Gods woorden die de mens ontmaskeren zijn waar, en ik zeg Amen op Gods woorden. Zijn woorden zijn de waarheid, en hoe waar zijn ze!” Als mensen zichzelf niet kennen, zeggen ze allemaal: “Anderen kunnen God misschien verraden, maar ik zal dat nooit doen. Anderen zullen God misschien in de steek laten, maar ik zal dat nooit doen.” Zijn dit geen lege woorden? Ontmaskerd door de feiten, kunnen mensen voelen dat ze zelf te onbetrouwbaar zijn, dat ze God nodig hebben om voor hen te zorgen en ze te beschermen, dat ze Gods zorg echt niet achter zich kunnen laten, dat het alleen door Gods genade en barmhartigheid is dat de mensheid tot op de dag van vandaag heeft overleefd, en dat de mensheid niets heeft om over op te scheppen. Als je dit gevoel hebt, komt het voort uit jouw ervaring, en niet omdat je dat wordt aangeleerd door anderen. Het komt voort uit wat je persoonlijk hebt meegemaakt en ervaren. Deze dingen zijn zo praktisch en diepgaand, veel praktischer dan de grote lege woorden die zo vaak door mensen worden gesproken. Wanneer je een dergelijke ervaring hebt, en jouw hart over dit gevoel beschikt, dan zal het dorsten naar God, naar Zijn woorden en naar de waarheid. Je zult geïnspireerd raken om Gods woorden te koesteren, om Zijn woorden in praktijk te brengen en te ervaren, en je zult een stap dichter bij God worden gebracht in jouw relatie met Hem. Dat is het bewijs dat je al op het juiste spoor van jouw geloof in God bent, en bent begonnen de werkelijkheid van de waarheid binnen te gaan. Die mensen die altijd alleen maar doctrines en lege theorieën prediken, worden steeds verder weg geworpen, raken meer en meer geïsoleerd en beschaamd in Gods huis. Ze moeten over zichzelf nadenken, en het wordt tijd dat ze wakker worden.

Wat zijn de criteria om te meten of iemand over de werkelijkheid van de waarheid beschikt? Of om te zien of iemand de waarheid beoefent? Als hen iets gebeurt, moet je kijken naar hun houding ten opzichte van God, of ze de waarheid kunnen zoeken, of ze echte kennis van zichzelf hebben, en of ze God kunnen vrezen en het kwaad kunnen mijden. Door een duidelijk zicht op deze dingen te krijgen, kun je bepalen of ze de waarheid beoefenen of over de werkelijkheid ervan beschikken. Als iemand altijd de woorden en uitdrukkingen van de doctrine predikt en hoogdravende woorden spuwt als hem iets overkomt, is het duidelijk dat diegene niet over de werkelijkheid van de waarheid beschikt. Als dingen iemand die de werkelijkheid van de waarheid niet kent, overkomt, kunnen ze dan de waarheid in praktijk brengen? Dat kunnen ze onmogelijk. Ze kunnen zeggen: “Dit is mij overkomen, ik onderwerp me aan God!” Waarom wil je je onderwerpen aan God? Het principe is juist, maar het kan zijn dat je handelt op basis van jouw gevoelens, met een methode die je zelf hebt afgewogen en bepaald. Je spreekt over overgeven aan God, maar in jouw hart twijfel je altijd aan alles wat God doet. Je begrijpt niet waarom God handelt zoals Hij handelt, maar toch blijf je tegen jezelf zeggen dat je je aan Hem moet overgeven, terwijl je dat in feite niet van plan bent. Alleen naar buiten toe kom je over alsof je geen weerstand biedt, niet klaagt en doet wat je gezegd wordt. Het lijkt alsof je je hebt onderworpen, maar dit soort onderwerping is slechts lippendienst, louter het naleven van regels. Je beoefent geen onderwerping. Je moet de verdorven gezindheid die je ervan weerhoudt je te onderwerpen, naar voren brengen en analyseren, en deze tegen het licht houden van Gods woorden. Als je echte kennis krijgt van jouw verdorven gezindheid, als je God echt kunt begrijpen en weet waarom Hij handelt zoals Hij handelt, als je dit volledig kunt begrijpen, dan kun je je aan God onderwerpen. Je zult zeggen: “Hoe groot de ontbering ook is, hoe zwak of verdrietig ik mij ook voel, ik zal niet negatief zijn en me aan God onderwerpen, omdat ik weet dat wat God doet goed is, dat alles wat Hij doet goed is. Hij zou niets verkeerds doen.” Wanneer je dit bereikt, is jouw probleem volledig opgelost. Sommige mensen zoeken niet op deze manier naar de waarheid en lossen problemen niet op. Ze prediken slechts de woorden en uitdrukkingen van doctrine en lijken alles te begrijpen, maar als ze met een echt probleem worden geconfronteerd, kunnen ze de waarheid niet in praktijk brengen, hoewel ze dat graag zouden willen. Grieven en misverstanden blijven in hun hart bestaan – maar ze zoeken niet naar de waarheid om het probleem op te lossen. Deze grieven en misverstanden zijn verborgen in mensen. Ze zijn in feite een kanker en zullen uitzaaien in de juiste omgeving. Voordat dat gebeurt, kunnen mensen het niet voelen, en ze denken dat dat ze de gehele waarheid begrijpen en geen problemen hebben. Maar als hen later iets overkomt, zijn ze niet in staat de waarheid in praktijk te brengen. Dat bewijst dat je geen waarachtig geloof in God hebt en dat je de waarheid niet echt begrijpt. Wat betekent dat? Het betekent dat je een paar woorden en zinsneden van de doctrine kunt prediken en je aan enkele regels kunt houden. Hoewel je je soms kunt onderwerpen, is het een onderwerping door je aan regels te houden, en dat is een zeer beperkte onderwerping. Als jou iets overkomt dat niet past bij jouw opvattingen, kun je je niet onderwerpen. Dit laat zien dat je niet iemand bent die zich werkelijk aan God kan onderwerpen en dat jouw verdorven gezindheid onopgelost en onveranderd is. Je moet jouw verdorven gezindheid kennen in het licht van de dingen die je overkomen, en je moet rekening houden met alles wat God doet en dit weten en begrijpen. Daarna moet je daadwerkelijke en gewillige onderwerping bereiken, en wat je dan ook overkomt, of in welke mate dit niet past bij jouw denkbeelden, je moet in staat zijn om je te onderwerpen. Dit is het niveau dat moet worden bereikt om iemand te zijn die zich werkelijk aan God onderwerpt en daadwerkelijk is veranderd.

De meeste mensen die al jaren in God geloven, weten niet wat het is om zich aan Hem te onderwerpen. Ze weten alleen hoe ze de woorden en zinssneden van de doctrine moeten gebruiken, niet wat het is om de waarheid in praktijk te brengen, of hoe ze moeten beoefenen om zich aan God te onderwerpen. Waarom? Sommige mensen onderwerpen zich altijd aan God volgens hun eigen opvattingen en waandenkbeelden, en wanneer wat God zegt niet overeenstemt met hun opvattingen, kunnen ze zichzelf er niet toe brengen zich te onderwerpen. Er ontstaan dan ideeën en misverstanden over God in hen, en ze zullen de waarheid niet zoeken. Als het echt mensen waren die zich aan God onderwerpen, zouden ze dat kunnen doen, ongeacht of Gods woorden in overeenstemming zijn met menselijke opvattingen of niet, want de onderwerping van de mens aan God wordt bepaald door de hemel en bevestigd door de aarde. Als iemand op deze wijze in praktijk brengt, onderwerpen ze zich aan God, en als iemand door deze beoefening de waarheid gaat begrijpen, beschikken ze over de werkelijkheid van onderwerping aan God. Wanneer de meeste mensen de waarheid in praktijk proberen te brengen, brengen ze alleen de letterlijke doctrine van Gods woorden in praktijk, en denken ze dat ze de waarheid beoefenen. Dit is in feite niet in overeenstemming met het beoefenen van de waarheid. Er moeten principes liggen achter het beoefenen van de waarheid. Als je niet achter de principes van beoefening kan komen, dan volg je simpelweg regels, en deze beoefening mist de noodzakelijke details om volgens de principes te handelen. Veel mensen houden zich alleen aan de regels van de woorden en uitdrukkingen van de doctrine, en beschikken niet over principes bij hun beoefening. Dit voldoet niet aan de normen voor het in praktijk brengen van de waarheid. In religie in het algemeen handelt iedereen volgens zijn of haar eigen opvattingen en waandenkbeelden, en denkt dat dit de waarheid beoefenen is. Ze prediken bijvoorbeeld over liefde of over nederigheid, maar het enige wat ze doen is mooi klinkende woorden napraten. Hun beoefening kent geen principes, en ze kunnen de meest fundamentele zaken niet bevatten. Hoe kan men de werkelijkheid van de waarheid binnengaan als men het op deze manier beoefent? Gods woorden zijn de waarheid; de realiteit worden uitgeleefd door de mens. Pas als iemand de waarheid kan beoefenen en Gods woorden kan naleven, kan hij de werkelijkheid van de waarheid bezitten. Door Gods woorden te beoefenen en te ervaren, verkrijgen mensen de verlichting van de Heilige Geest en ware kennis van Gods woorden. Dan pas begrijpen ze de waarheid. Mensen die de waarheid écht begrijpen, zijn in staat om de principes van het in praktijk brengen te bepalen. Wanneer je de principes van het in praktijk brengen onder de knie hebt, zullen achter jouw spraak en daden principes liggen, en zal de uitvoering van jouw plicht in overeenstemming zijn met de principes van de waarheid. Dit is wat het betekent om de waarheid in praktijk te brengen; dit is wat het betekent over de werkelijkheid van de waarheid te beschikken. Pas als je de werkelijkheid van de waarheid naleeft, beoefen je de waarheid, en als je de werkelijkheid van de waarheid niet naleeft, beoefen je de waarheid niet. De waarheid beoefenen is niet een kwestie van simpelweg vasthouden aan regels, zoals mensen zich voorstellen dat het is, en je moet de waarheid niet beoefenen zoals je deze graag wilt beoefenen. God kijkt of je de waarheid daadwerkelijk begrijpt bij het beoefenen en ervaren van Zijn woorden, en of je spraak en daden de principes van de waarheid bevatten. Als je de waarheid begrijpt en in praktijk kunt brengen, kun je het leven binnengaan. Welke ervaringen en kennis je ook hebt van Gods woorden, welke appreciatie je ook hebt, deze dingen houden allemaal direct verband met jouw binnengaan van het leven. Als je veel dingen hebt meegemaakt, vaak hebt gefaald, echte lessen hebt geleerd en praktische ervaringen hebt opgedaan, dan heb je misschien het gevoel dat je over de werkelijkheid van de waarheid beschikt. Is dat juist? Nee. Is een dergelijk gevoel betrouwbaar? Nee, dat is het niet. Mensen die over de werkelijkheid van de waarheid beschikken, kunnen zich aan God onderwerpen en voor Hem getuigen, en het is erg opbouwend voor anderen om hun getuigenis te horen. Alleen van die mensen kan worden gezegd dat ze over de werkelijkheid van de waarheid beschikken. Alleen een persoon die de erkenning en goedkeuring kan verkrijgen van degenen die de waarheid begrijpen, beschikt over de werkelijkheid van de waarheid. Of je over de werkelijkheid van de waarheid beschikt, hangt er in doorslaggevende mate van af of je de waarheid kunt begrijpen en God kunt leren kennen in je beoefening en ervaring van Zijn woord. Als jouw beoefening en ervaring geen verband houden met Gods woorden en de waarheid, dan beschik je niet over daadwerkelijke levenservaring. Dit bewijst ook dat jouw relatie met God abnormaal is. Waarom zeg ik dat jouw relatie met God abnormaal is? Omdat je Zijn woorden niet in praktijk brengt of ervaart, en je geen begrip van de waarheid hebt bereikt. Dat laat zien dat je niet iemand bent die Gods werk ervaart, laat staan iemand die zich aan God onderwerpt. Alleen als je jarenlang in God hebt geloofd, als je veel beproevingen en tegenspoed hebt doorstaan, en jouw geloof en liefde voor God zijn gegroeid, en je standvastig bent gebleven in jouw getuigenis, dan heb je waar geloof in God getoond. Zulk waar geloof moet worden bewezen door standvastig in je getuigenis te staan; het is van doorslaggevend belang of je dit wel of niet kunt. Het is de test of je de waarheid in praktijk brengt, en het laat zien of je over daadwerkelijk geloof beschikt of niet. Wat zou bijvoorbeeld jouw houding zijn als God een situatie regelt, en je ziet dat Hij van plan is om de persoon van wie je houdt en waar je het meest om geeft, of de dingen die je het dierbaarst zijn, weg te nemen? Simpelweg zeggen: “Oh God, alles wat U doet is goed. Ik dank en prijs U,” betekent niet dat je de test kunt doorstaan. Als je de persoon van wie je het meest houdt zijn of haar laatste adem ziet uitblazen, zal jouw hart in doodsangst en beroering verkeren, en zeg je: “Ik kan niet leven als hij sterft. Ik zal met hem sterven, want ik kan niet zonder hem! Als hij sterft, geloof ik niet meer in God.” In dit geval beschik je niet over de werkelijkheid van de waarheid en ben je volledig ontmaskerd. Geloof je echt? Je geliefde stierf en je kunt niet leven; je wilt God niet eens. Je geliefde stierf en je gehoorzaamt God niet eens. Dit bewijst dat het de mens is die jij liefhebt en gehoorzaamt. Ben je hierdoor niet ontmaskerd? Je bent wezenlijk niet iemand die God gehoorzaamt, laat staan dat je van Hem houdt. Jouw normale communicaties met anderen moet vol holle frasen en doctrines zijn, geen praktische, oprechte woorden. Of de doctrines die je spreekt en de slogans die je uitroept, voortkomen uit jouw geloof en jouw ware begrip zijn, zal aan het licht komen wanneer je wordt getest. Het blijkt dat je een valse gelovige, een bedrieger en een ongelovige bent. Je bewijst alleen maar lippendienst aan jouw geloof in God; Zijn woorden hebben geen wortel in jouw hart geschoten. De meest angstaanjagende vorm van geloof in God is wanneer iemand alle doctrines begrijpt, maar geen greintje oprecht geloof in God heeft. Hoe kan écht geloof worden geverifieerd? Voornamelijk door te kijken of iemand de waarheid kan accepteren en in praktijk kan brengen als hem iets overkomt. Als ze de waarheid nooit hebben aanvaard, noch in praktijk hebben gebracht, dan zijn ze eigenlijk al ontmaskerd en hoef je niet te wachten op een test om ze te ontmaskeren. Als iemand in het dagelijks leven dingen overkomt, kun je duidelijk zien of ze over de werkelijkheid van de waarheid beschikken. Er zijn veel mensen die de waarheid gewoonlijk niet nastreven en de waarheid niet beoefenen als hen iets overkomt. Moeten zulke mensen op een test wachten om ze te ontmaskeren? Zeker niet. Als er na een tijdje niets verandert, betekent dit dat ze al zijn ontmaskerd. Als ze worden gesnoeid en aangepakt, maar de waarheid nog steeds niet accepteren en standvastig geen berouw tonen, dan zijn ze des te meer ontmaskerd en moeten ze worden verworpen en verstoten. Degenen die zich gewoonlijk niet concentreren op het accepteren van de waarheid of het in praktijk brengen ervan, kunnen allemaal worden bestempeld als ongelovigen en mogen geen enkel werk worden toevertrouwd of enige verantwoordelijkheid op zich nemen. Kan iemand zonder de waarheid standvastig zijn? Is het belangrijk om de waarheid in praktijk te brengen? Kijk maar eens naar die mensen die nog nooit de waarheid in praktijk hebben gebracht – het zal niet vele jaren duren voordat ze allemaal worden ontmaskerd. Ze beschikken helemaal niet over ervaring of getuigenis. Wat zijn ze verpauperd en zielig, en hoe beschaamd moeten ze zich wel niet voelen!

Hoe komt waarachtig geloof in God in iemand tot stand? Het komt voort uit ervaring. Hoe komt het dan voort uit ervaring? Als je in staat bent om Gods wil te zoeken en te overdenken in alle personen, gebeurtenissen en objecten die je treft, en Hem daardoor begrijpt, dan zul je na veel ervaring opdoen, geleidelijk tot een echt begrip van God komen – niet een verbaal begrip, maar een begrip dat je in jouw hart voelt. De God waar jouw hart in gelooft en die door jouw mond wordt beleden, leeft in jouw hart, en niemand kan dat wegnemen. Net als Job, toen hij op de proef werd gesteld en zijn vrienden zeiden: “Je hebt gezondigd en God beledigd. Smeek Jehova God snel om vergiffenis!” Job dacht niet dat hij had gezondigd of God had beledigd, maar waarom dan? De reden hiervoor was dat na tientallen levensjaren zijn begrip van God niet was gebaseerd op zijn eigen ervaring; hij zei niet: “God heeft de mens gezegend en is barmhartig voor hem, en neemt nooit iets van hem af.” Zijn ervaring was dat God aan de mens geeft, maar ook neemt. Wanneer Hij dingen aan de mens geeft, tuchtigt, disciplineert en straft Hij soms tegelijkertijd. Wat God mensen aandoet, wordt niet gedicteerd door de geest, het denken of de verbeelding van de mens. Door Jobs tientallen jaren aan levenservaring kwam hij dus tot de conclusie dat “Jehova heeft gegeven en Jehova heeft genomen. De naam van Jehova zij gezegend” (Job 1:21). Dat wil zeggen, alles wat God doet, ongeacht of het in de ogen van de mens als goed of slecht wordt beschouwd, maakt deel uit van Zijn orkestraties. Zelfs als er slechte dingen zouden gebeuren, durft Satan niet zonder Gods toestemming tegen de mens op te treden. De mensheid is in Gods handen, en onder Zijn soevereiniteit hebben ze niets te vrezen. Zelfs als je in Satans handen valt, is het door God gedicteerd, en Satan zou je niet durven aanraken zonder Gods toestemming. Job had dit begripsniveau en klaagde dus niet, wat God ook deed. Hij zag duidelijk dat alleen Jehova God de ware God is die over alles heerst, en dat al die engelen, boze geesten en demonen niet God zijn. Wie regeert over alles? Wie regeert over de mensheid en heeft soevereiniteit over alles? Dat is God. Om een gewone uitdrukking te gebruiken, God is het hoogste. Iemands familie, hun mate van rijkdom, of ze hun dagen in comfort of pijn doorbrengen, en de duur van hun leven, alles is in handen van God. Job had diepgaande ervaring in dit opzicht, en had die niet slechts één of twee keer in zijn leven opgedaan. Als er iets gebeurde en hij kon begrijpen dat het onder Gods soevereiniteit gebeurde, werd dat diep in zijn geheugen gegrift. Het gaf hem het diepe gevoel en intense begrip dat deze dingen niet toevallig of door de wil van de mens of Satan gebeurden, maar dat het Gods werk was, en dat hij kon niet klagen. Wat besefte Job toen hij zulke grote beproevingen onderging? Dat God oppermachtig is, dat God wijs is. Hij kon God altijd prijzen, ongeacht wat God deed. Als dit soort zaken jou overkomt, maar je ze niet kunt begrijpen, oordeel dan niet en dring jouw eigen conclusies niet op. Als je niet weet wat Gods goede wil is, zoek die dan, wacht, en gehoorzaam dan. Dit is de beste manier van beoefening en het beste pad van beoefening, anders zul je vernederd worden en zul je je schamen. Job wist deze dingen maar al te goed. Als je God altijd verkeerd begrijpt, zul je nooit de waarheid verkrijgen, en Gods zegeningen verliezen. Zelfs als je veel ontberingen lijdt, win je niets, omdat jouw relatie met God abnormaal is, omdat je God niet als God behandelt, je Zijn werk niet begrijpt, en je Hem niet daadwerkelijk gehoorzaamt. Hierdoor zul je nooit ware kennis van God verwerven. God spreekt en werkt, en hoe nauwgezet Zijn inspanningen voor jou ook zijn, en wat voor omgeving Hij ook voor jou creëert, het is uiteindelijk allemaal bedoeld om jou God te laten kennen. Als je God eenmaal kent, zal jouw relatie met Hem hechter en normaler worden. God handelt niet zonder reden, laat staan dat Hij uit verveling spelletjes met iemand speelt, en het is normaal dat mensen niet begrijpen hoe Hij werkt. Maar ze zouden de waarheid moeten zoeken, en God op zijn minst niet in een hokje moeten plaatsen – dit is wat het betekent om een rationeel persoon te zijn. Zoals Petrus zei, God die mensen behandelt als speeltje, of hoe Hij ze ook behandelt, heeft altijd gelijk. “Als God mij als speeltje behandelde, hoe zou ik dan niet klaar kunnen staan en gewillig kunnen zijn?” Wat bracht Petrus ertoe deze woorden uit te spreken? (De ervaring van Petrus leidde tot deze woorden. Hij besefte dat wat God ook doet, Zijn bedoelingen altijd goed zijn.) Soms begrijp je Gods wil niet, dus wat moet je dan doen? Je moet wachten, het opzoeken, en proberen het te herkennen. Hoewel Job en Petrus in verschillende tijden leefden, verschillende achtergronden hadden, verschillende dingen meemaakten en verschillende woorden spraken, waren hun paden en wijzen van beoefenen hetzelfde, en hun houding ten opzichte van God als dingen gebeurden, was ook hetzelfde. Ze maakte alleen van een andere taal gebruik om dit idee uit te drukken. Maar wat begrijpen mensen hieruit? Dat je onderwerping moet beoefenen, terwijl je Gods wil zoekt en erop wacht. Wees niet ongerust. Het is juist om simpelweg eerst deze houding aan te nemen. Als je overdreven angstig wordt als er dingen gebeuren en niet weet hoe je de waarheid moet zoeken, maar blijft klagen over God, dan zullen er problemen ontstaan. Sommige mensen zeggen: “Ik begrijp het gewoon niet! Waarom behandelt God ons zo? Ik kan mij niet onderwerpen als we worden behandeld als de duivel, Satan. Het is onredelijk en niet te rechtvaardigen!” Verdien je nog steeds Gods leiding als je jouw menselijke geest, opvattingen, verbeeldingskracht, rebelsheid en opstandigheid de vrije loop laat? Onderwerping is niet zo eenvoudig als alleen maar zeggen dat je je onderwerpt, of doctrine prediken, of een beetje vastberadenheid uiten, en over een beetje zelfbeheersing beschikken. Zo simpel is het niet. Als je God gehoorzaamt, is jouw uiteindelijke beloning kennis van Hem hebben, het begrijpen van de omgevingen die Hij voor jou heeft opgezet, en om echte ervaring op te doen. Dat wil zeggen, je zult Gods hart begrijpen en de moeizame inspanning die Hij levert, en dat Hij teleurgesteld is in gebrekkig ijzer dat geen staal wordt. God wil niet dat je in een verdorven gezindheid leeft, maar wil dat je daaraan ontsnapt. Hij moet dus dergelijke methodes toepassen, zoals jou veroordelen en tuchtigen, je snoeien en aanpakken, en je berispen en disciplineren, zozeer zelfs dat het lijkt alsof God onredelijk handelt, alsof Hij je veroordeelt en straft, of met je speelt. Wat doe je dan? Als je Gods moeizame inspanning kunt doorgronden, zelfs als Hij op deze wijze handelt, dan is dat genoeg – je zult daadwerkelijk gehoorzaam zijn. Terwijl hij op de proef werd gesteld, zei Job: “Jehova heeft gegeven en Jehova heeft genomen. De naam van Jehova zij gezegend.” Waaruit bestond zijn begrip van deze woorden? “Alles wat ik heb, is door Jehova God gegeven, en Hij kan het wegnemen als Hij dat wil, want Hij is God en Hij heeft deze macht. Ik heb niet het recht om te weigeren, want alles wat ik heb is door Hem gegeven.” Dat is wat Job begreep en ervaarde. Wat was zijn besluit op dat moment? “Ik moet God begrijpen, verstandig handelen en een redelijk mens zijn. Dit alles is mij door God gegeven en Hij kan het op elk moment wegnemen. Ik kan niet proberen hierover met God te redetwisten; als ik dat wel zou doen, zou ik Hem ongehoorzaam zijn. Het afwijzen van Gods daden zou Zijn hart pijn doen, en als ik dat wel zou doen, zou ik geen echt goed mens zijn, of een daadwerkelijk geschapen wezen zijn.” Dit was hoe hij destijds beoefende, en welke resultaten brachten deze beoefening hem? In feite was het daadwerkelijke resultaat niet dat hij rijker werd, of meer runderen en schapen had dan voorheen, of mooiere kinderen kreeg dan voorheen. Dit zijn simpelweg dingen die door de genade van God zijn gegeven. Door deze ervaring schonk God hem feitelijk een beter begrip van Hem, gehoorzaamheid, een nauwere relatie met Hem en een grotere nabijheid tot Zijn hart. Job kon alles wat God deed begrijpen, en hij sprak geen absurde of godslasterlijke woorden meer, noch woorden die Gods hart pijn deden. Is dat niet wat het betekent om jezelf te bevrijden van jouw verdorven gezindheid? Satan kan jou niet meer beheersen; je staat niet langer onder controle van Satan, maar onder die van God. Je kunt je onderwerpen, wat God ook doet, en je behoort Hem toe. Dit was de gesteldheid van Job op dat moment, en de houding die hij aannam. Bovendien, omdat hij op deze manier handelde en deze realiteit binnenging, verscheen God uiteindelijk voor hem. Heeft Gods verschijning, in welke vorm dan ook, zijn begrip van God verdiept? (Dat heeft het zeker.) Ja, het heeft zeker zijn begrip verdiept. Van het oorspronkelijk horen over God in legendes, tot het bevestigen van Zijn bestaan, tot het zien van Hem – welke van deze is volgens jou de grotere zegen voor de mensheid, vergeleken met de genade die God schenkt? (God zien is de grootste zegen.) Absoluut. Wanneer mensen in God geloven maar de waarheid niet begrijpen, vragen ze God altijd hen te beschermen, genade aan hen te schenken, hen boven anderen te verheffen en hun hele gezin te zegenen met veiligheid en geluk. Ze willen prediken waar ze ook gaan, en anderen zullen hen benijden en bewonderen. Dit is wat mensen willen, maar ze zijn zich niet bewust van de grootste zegen die God wil geven. Ze zoeken alleen externe materiële genade, maar al hun zoeken brengt hen alleen maar verder weg van Gods hart. Ze verliezen het grootste geluk van allemaal, en ze verliezen Gods zegen. Als je geen kennis van God en de waarheid kunt verkrijgen, ben je dan in staat om in Zijn aanwezigheid te leven? Kun je je daadwerkelijk onderwerpen aan al Gods plannen? Dit is absoluut onmogelijk.

Het proces van de waarheid in praktijk brengen en het binnengaan van de realiteit van de waarheid is eigenlijk een proces van jezelf begrijpen en jouw verdorven gezindheid van je afwerpen. Het is ook een proces van oog in oog met Hem in wisselwerking staan, en Hem leren kennen. Je zegt dat je de waarheid in praktijk brengt, maar hoe komt het dat je God niet kent? Hoe komt het dat jouw relatie met God niet hechter is geworden? Je zegt dat je elke dag bidt en jouw hart voor Hem openstelt, dus voel je je op dit moment dichter bij Hem? Heb je het gevoel dat jouw geloof in God is toegenomen? Heb je op dit moment het gevoel dat je een beter begrip van God hebt gekregen, minder over Hem te klagen hebt, en dat je Hem beter begrijpt en minder tegen Hem in opstand komt? Als je dit allemaal niet in jezelf terugziet en precies hetzelfde bent als voorheen, dan heb je de waarheid niet in praktijk gebracht en tijd verspild, en eigenlijk alleen maar energie verspeeld. Niemand dwingt je om dienstbaar te zijn of hard te werken, en evenmin weerhoudt iemand je ervan de waarheid in praktijk te brengen. Het is jouw eigen keuze, en je bewandelt het pad van dienstbaarheid. Als mensen de waarheid niet in praktijk brengen of de waarheid niet nastreven, kunnen ze niet anders dan een dienstdoener worden. Het is moeilijk voor mensen om de waarheid in praktijk te brengen. Ze weten niet hoe ze God moeten gehoorzamen, en zijn altijd tevreden met simpelweg hun werk doen en dienstbaar zijn. Als ze er uiteindelijk in slagen enkele van de theorieën te begrijpen, weten ze niet hoe ze de waarheid in praktijk moeten brengen. In plaats daarvan zijn ze gewoon weer dienstbaar, maar beseffen dat niet eens. Daarom moet je af en toe wat tijd besteden aan reflectie, jezelf onderzoeken en communiceren met jouw broeders en zusters over wat je in deze periode hebt gewonnen. Je zegt: “Ik koester nog steeds veel misvattingen over God die ik nog niet heb opgelost.” Iemand anders zegt: “Ik heb het gevoel dat ik tegenwoordig enig begrip van Gods hart heb gekregen. Het is goed dat God de mensheid laat lijden. Vroeger was ik bang voor lijden, en wilde ik me verstoppen of weglopen als ik met lijden te maken kreeg. Nu heb ik het gevoel dat alleen mensen die enigszins geleden hebben zichzelf tot rust kunnen brengen voor God, en kunnen voorkomen dat hun aandacht afdwaalt naar externe zaken. Lijden is goed, dus creëert God altijd moeilijke omgevingen om mensen te testen en te verfijnen. Ik heb het gevoel dat ik iets van Gods doel begrijp en voel, en de nauwgezette inspanning die Hij levert. Alles wat God doet is goed!” Dit is hoe je moet communiceren. Je zult vruchten plukken door te communiceren. Als enkele mensen in hun vrije tijd bij elkaar komen om te roddelen, te oordelen, of om andere zaken te bespreken die tot ruzie kunnen leiden, dan lijkt het alsof ze praten over hun geloof in God of levenservaringen, maar als hun hart niet in vrede is, dan zouden ze in praktijk moeten brengen hoe ze de waarheid moeten zoeken en daarnaar streven, en ernaar streven om aan Gods vereisten te voldoen. Als je altijd op deze manier de waarheid nastreeft, zal de Heilige Geest in je werken en jou verlichten. Vat jouw gebrek aan waarheid op als gebrek dat aangepakt moet worden, beoefen het en ervaar het. Hoe moet je dit dan in praktijk brengen? Je moet advies zoeken en vragen van iemand die de waarheid begrijpt over dingen die je niet begrijpt of niet snapt. Als je altijd op deze wijze dit zoeken en vragen beoefent, zul je meer van de waarheid kunnen begrijpen en veel leren. Meestal weten jullie niet hoe je over waarheid moet communiceren, maar concentreren jullie je gewoon op het bespreken van werk, of praten jullie altijd over werkwijzen en niet over principes. Dat is een afwijking, terwijl je, als je jouw werk bespreekt, zou moeten communiceren over zaken waarbij de principes van de waarheid betrokken zijn; het zal jouw eigen binnengaan van het leven ten goede komen. Als je eenmaal duidelijk hebt gecommuniceerd over zaken die de principes van de waarheid betreffen, dan heb je een pad naar het binnengaan van het leven. Dit is gunstig voor het doen van werk en het uitvoeren van jouw plicht, maar ook voor jouw eigen binnengaan van het leven. Is dit niet het beste van twee werelden? Je moet op een zuivere en open manier communiceren over jouw ervaring met geloven in God om resultaten te behalen en het binnengaan van het leven te bewerkstelligen. Altijd roddelen of oordelen biedt geen enkel voordeel bij het binnengaan van het leven, en laat iemand zijn kans op verlossing door geloof in God verspelen. Geloven in God betekent je altijd concentreren op het in praktijk brengen van de waarheid. Hoe meer je de waarheid in praktijk brengt, hoe groter jouw kans op redding. Als je te weinig van de waarheid begrijpt, moet je die nog meer zoeken. Alleen door de waarheid te begrijpen en in praktijk te brengen, kun je echte verandering ervaren, en een grotere en zekerdere hoop op redding bereiken.

16 juli 2017