Begrijp je eigen omstandigheden en wees bovendien duidelijk wat betreft de weg die je moet gaan. Verwacht niet langer van mij dat ik een beroep doe op je gehoor en je dingen duidelijk maak. Ik ben de God die in het diepste van het hart van de mens kijkt, ik ken al je gedachten en ideeën en ik begrijp je handelingen en gedrag zelfs nog beter. Maar weerspiegelen jouw handelingen en je gedrag mijn belofte? Bevatten ze mijn wil? Heb je hier echt goed naar gezocht? Heb je hier ook echt tijd aan besteed? Heb je echt pogingen gedaan? Ik bekritiseer je niet. Maar jullie negeren dit aspect gewoonweg! Jullie zijn altijd zo verward en jullie zien niets duidelijk. Weet je wat daarvan de reden is? Dat is omdat jullie gedachten onduidelijk zijn en jullie denkbeelden te vastgeroest. En daarbij komt, dat jullie geen rekening houden met mijn wil. Sommige mensen zullen zeggen: “Hoe kunt u zeggen dat we geen rekening houden met uw wil? We proberen voortdurend uw wil te bevatten, maar we krijgen er geen vat op, dus wat kunnen we dan doen? Kunt u werkelijk zeggen dat we ons niet inspannen?” Laat me je deze vraag stellen: Durf jij te beweren dat je werkelijk loyaal bent tegenover mij? En wie durft te zeggen dat hij of zij zich in perfecte loyaliteit voor mij opoffert? Ik ben bang dat er niet één is onder jullie die dat kan zeggen. Het is nodeloos om te zeggen dat jullie allemaal eigen keuzes en voorkeuren hebben, en dat geldt nog meer voor jullie bedoelingen. Wees niet leugenachtig! Ik heb al heel lang geleden begrepen wat er in jullie harten leeft. Moet ik dat nog nader toelichten? Je dient alle aspecten beter te onderzoeken (je gedachten en ideeën, alles wat je zegt, elk woord, elke bedoeling en motivatie voor elke handeling die je doet). Op die manier krijg je toegang tot al die aspecten en, wat belangrijker is, zul je je kunnen uitrusten met de volle waarheid.

Als ik niet op deze manier tegen jullie zou spreken, dan zouden jullie nog steeds perplex zijn en de hele dag lang vleselijke geneugtes najagen, zonder enig verlangen om rekening te houden met mijn wil. Ik strek steeds mijn liefhebbende handen naar jullie uit om jullie te redden, weten jullie dat? Zijn jullie je hiervan bewust geworden? Ik heb je oprecht lief: durf jij te zeggen dat jij mij oprecht liefhebt? Stel jezelf deze vraag: kun je echt voor mij staan en elk van je handelingen door mij laten onderzoeken? Kun je echt alle aspecten van je gedrag door mij laten onderzoeken? Ik zeg dat je losbandig bent en dat je jezelf grif verdedigt. Mijn oordeel wordt over je geveld! Je moet nu wakker worden voor de waarheid! Ik spreek alleen maar de waarheid en laat je de werkelijkheid binnenin je zien. O mensheid! Jullie laten je zo moeilijk leiden. Alleen als ik jullie ware omstandigheden aanduid, laten jullie je in hart en woord overtuigen. Als ik dat niet doe, dan blijven jullie je vastklampen aan een oud ideeënsysteem en aan jullie manier van denken, en denken jullie daarbij dat niemand intelligenter is dan jullie. Is het niet zo dat jullie gewoon zelfingenomen zijn? Is het niet zo dat jullie je schikken in zelfgenoegzaamheid en toegeeflijkheid en dat jullie arrogant en verwaand zijn? Dat zou je wel moeten erkennen! Denk niet dat je intelligent of buitengewoon bent, maar weet dat je je constant bewust moet zijn van je eigen gebreken en zwakheden. Op die manier zal je vastberadenheid om van mij te houden niet verflauwen, maar steeds sterker worden, en zal je eigen toestand steeds verbeteren. En wat nog belangrijker is: je leven zal er elke dag op vooruitgaan.

Als je mijn wil weet te doorgronden, dan zul je jezelf beter kennen en daarom ook mij beter kennen en vooruitgang boeken in je zekerheid over mij. Als iemand geen negentig procent zekerheid over mij heeft, maar in plaats daarvan in een oogwenk van hoogtepunten naar dieptepunten, van heet naar koud gaat, dan zeg ik dat er waarschijnlijk reden is om van deze persoon af te zien. De overgebleven tien procent ligt helemaal bij mijn verlichting en illuminatie, zodat hiermee honderd procent zekerheid over mij kan worden bereikt. Als we het hebben over nu, vandaag, hoeveel zijn er dan die deze gestalte kunnen waarmaken? Ik openbaar mijn wil constant aan je en de emoties van het leven stromen ononderbroken in je, dus waarom handel je niet overeenkomstig de Geest? Ben je bang om fouten te maken? Waarom richt je je dan helemaal niet op oefeningen? Ik zeg je dat je mijn wil niet kunt doorgronden door het één of twee keer te proberen. Het is een proces. Ik heb dit vele malen gezegd, dus waarom breng je het niet in de praktijk? Denk je niet dat je ongehoorzaam bent? Je wilt altijd alles meteen afmaken, je bent nooit bereid om je in te spannen of ergens tijd aan te besteden. Wat ben je dwaas, en zelfs nog onwetender!

Weten jullie niet dat ik altijd over dingen spreek zonder een blad voor de mond te nemen? Waarom blijven jullie zo onnozel, gevoelloos en stompzinnig? Jullie zouden jezelf meer moeten onderzoeken en als er ook maar iets is wat jullie niet begrijpen, moeten jullie vaker naar me toe komen. Ik zeg jullie dit, ik spreek tegen jullie op al deze verschillende manieren om jullie naar me toe te leiden. Waarom begrijpen jullie dit na zo lang nog steeds niet? Is dat omdat mijn woorden jullie in verwarring hebben gebracht? Of is het zo dat jullie niet al mijn woorden serieus hebben genomen? Als jullie naar mijn woorden luisteren, dan krijgen jullie goede zelfkennis en zullen jullie zeggen dat jullie mij iets verschuldigd zijn, of dat jullie mijn wil niet kunnen doorgronden. En daarna? Dan is het alsof je niets met deze dingen te maken hebt gehad, alsof je gewoonweg niet iemand bent die in God gelooft. Ben je niet gewoon informatie aan het verslinden zonder jezelf de tijd te gunnen om deze te verteren? Van mijn woorden genieten is als een snelle blik op bloemen terwijl je op een paard voorbij galoppeert: je probeert nooit mijn wil in mijn woorden te bespeuren. Mensen zijn als volgt: ze willen altijd dolgraag bescheiden lijken en dit is het meest verachtelijke soort mens. Als ze met anderen bijeenkomen om te communiceren, dan willen ze altijd graag hun zelfkennis met andere mensen delen en aan anderen laten zien dat ze mijn last in acht nemen, terwijl ze feitelijk de domste dwazen zijn. (Zij communiceren over hun ware inzichten of kennis van mij niet met hun broeders en zusters, maar in plaats daarvan brengen ze zichzelf naar voren en scheppen ze op tegenover andere mensen. Dat zijn de mensen die ik het meest veracht, want ze verguizen en kleineren mij.)

Vaak verwerkelijk ik mijn grootste wonderen in jullie: zien jullie ze niet? Dat wat we werkelijkheid noemen, wordt beleefd door hen die mij oprecht liefhebben: hebben jullie dat niet gezien? Is dit niet het beste bewijs waarmee jullie mij kunnen leren kennen? Is dit niet de beste getuigenis voor mij? Maar jullie onderkennen het niet. Zeg me maar eens wie deze werkelijkheid kan beleven op deze immorele aarde, die onzuiver, smerig en door Satan verdorven is? Zijn alle mensen niet verdorven en ledig? Mijn woorden hebben in elk geval hun hoogtepunt bereikt; er bestaan geen woorden die gemakkelijker te begrijpen zijn dan deze. Zelfs de grootste sufferd kan mijn woorden lezen en begrijpen, dus is het niet zo dat jullie er gewoon geen moeite voor hebben gedaan?