In het tot stand brengen van een normale relatie met God, draait het om de vraag hoe om te gaan met Gods woorden. Op welke wijze God ook spreekt, over welk onderwerp of in welke mate Hij ook spreekt, het feit is dat alles wat Hij zeg is wat de mens het meest nodig heeft, wat de mens zou moeten begrijpen, en waarmee ze zouden moeten worden uitgerust. Bovendien liggen de woorden die God zegt perfect binnen het bereik van de menselijke geest en menselijk denken, dat wil zeggen: van het aangeboren vermogen van de mens. Ze zijn voor de mens verstaanbaar en begrijpelijk. Wat God ook zegt of doet, of het nu de Heilige Geest is die in een persoon werkt of Gods regeling van verschillende mensen, gebeurtenissen, zaken of omgevingen, het overschrijdt de reikwijdte van het aangeboren vermogen van de mens of hun gedachtewereld niet; in plaats daarvan is het specifiek, waarachtig en wezenlijk. Als iemand het niet kan begrijpen, is er iets met hem aan de hand. Het betekent dat ze van buitengewoon slecht kaliber zijn. Hoe dan ook, Gods manier van spreken en toon, de drijfveer van Zijn spreken, en alle woorden die Hij de mens voorziet, zijn alle zaken die gelovigen in God moeten begrijpen, en ze zijn allemaal begrijpelijk voor de mens. Dit komt omdat God tot de mens spreekt, en wat Hij spreekt is menselijke taal, en door Zijn woorden uit te drukken, brengt Hij ze over en voorziet Hij de mens van zoveel mogelijk informele en gevarieerde taal en een woordenschat die voor de mens beschikbaar en toegankelijk is, zodat mensen met verschillende gedachten en perspectieven, met verschillende geletterdheidsniveaus en met verschillende educatieve en familieachtergronden, ze allemaal kunnen verstaan en begrijpen. In alle woorden die God spreekt, is er iets dat je zou moeten begrijpen: Er is niets te esoterisch of abstract aan Zijn woorden; het zijn geen woorden die de mens niet kan interpreteren. Zolang iemand over een bepaald kwaliteit beschikt en zich op het in praktijk brengen en ervaren van Gods woorden richt, kan hij de waarheid verstaan en Zijn wil begrijpen. De waarheden die God uitdrukt, komen van Hem, maar de taalvormen die Hij gebruikt om ze uit te drukken, tot aan hun specifieke bewoordingen toe, zijn allemaal menselijk. Ze gaan niet buiten de grenzen van de menselijke taal. Welke vorm God ook gebruikt om Zijn woorden uit te spreken, of welke methode of toon Hij ook gebruikt om zich uit te drukken, of Zijn fraseologie nu uit het Westen of het Oosten komt, of Hij nu spreekt in oude of moderne menselijke taal, is er taalgebruik in Zijn spraak die de mens onbegrijpelijk of niet-menselijk vindt? (Nee.) Niemand heeft dat tot nu toe gevonden. Sommigen zeggen: “Dat klopt niet; Ik vond twee van zulke woorden: ‘rechtvaardigheid’ en ‘majesteit’.” ‘Rechtvaardigheid’ en ‘majesteit’ zijn twee aanduidingen of uitspraken over een aspect van de goddelijke essentie, maar zijn deze woorden niet ook gangbaar onder mensen? (Ja, dat klopt.) Het maakt niet uit hoe diep jouw begrip van deze twee woorden gaat, je kunt op zijn minst hun meest fundamentele, originele definities in het woordenboek vinden, en door die meest originele definities te vergelijken met Gods essentie, Zijn gezindheid, en wat Hij heeft en is, worden in zo'n combinatie de woorden voor mensen concreter en niet langer abstract. Koppel dat aan de lange uiteenzettingen van feiten, commentaren en verklaringen van deze woorden in de woorden van God, en ze worden concreter voor alle mensen, levendiger van beeldspraak, authentieker, steeds dichter bij de essentie, bezittingen en het wezen van God dat het volk zouden moeten kennen. Dus, woorden en uitspraken die te maken hebben met zaken als Gods gezindheid lijken jullie niet abstract of mysterieus. Vertel me dan: is er iets abstracts aan die waarheden dat raakt aan de gebruikelijke praktijk van de mens, het pad dat de mens bewandelt, en de principes van de waarheid? (Nee.) Nogmaals, daar is niets abstracts aan.

Sinds Ik mijn woorden ben gaan uitdrukken en gaan prediken, heb Ik mijn uiterste best gedaan om menselijke taal te gebruiken – taal die mensen kunnen begrijpen, waar ze iets mee kunnen en kunnen verstaan – om te prediken, en om over de waarheid te communiceren en de principes ervan te bespreken, zodat jullie de waarheid misschien beter kunnen begrijpen. Is dat dan geen menselijkere benadering? Wat is het voordeel daarvan voor jullie? Het zorgt ervoor dat jullie beter in staat zijn om meer van de waarheid te begrijpen. En wat is Mijn doel om op deze manier te spreken? Om jullie rijkere, meer diverse taal te laten horen, en die diverse taal vervolgens te gebruiken om het voor mensen gemakkelijker te maken de waarheid te begrijpen, zodat ze niet het gevoel krijgen dat het eentonig is. De verscheidenheid van de taal van de Bijbel van zowel het Oude als het Nieuwe Testament, valt allemaal binnen een soort idioom, zodat mensen direct kunnen herkennen dat bepaalde woorden Bijbels zijn, dat ze uit de Bijbel komen. Er zit iets betekenisvol of symbolisch in deze woorden. Ik streef ernaar ervoor te zorgen dat de stijlen en bewoordingen van de hedendaagse taal geen beeldende eigenschappen bevatten, zodat mensen kunnen zien dat deze taal het Bijbelse idioom overtreft. Hoewel mensen aan de inhoud en toon van Gods uitingen kunnen opmaken dat de bron van deze uitingen en de woorden die door God in de Bijbel worden gesproken, één lijken te zijn, kunnen ze aan de bewoordingen zien dat het verder gaat dan de Bijbel, voorbij het Oude en Nieuwe Testament, en zelfs dieper dan de spirituele terminologie die door alle spirituele mensen in de afgelopen millennia is gebruikt. Dus, welke termen behoren tot de termen die God nu uitspreekt? Sommigen termen bestaan uit de positieve, prijzende taal die vaak door mensen wordt gebruikt, terwijl sommige, door Hem gebruikte andere woorden en ander taal, geschikter is om de verdorven gezindheid van de mens bloot te leggen en uit te drukken. Er worden ook enkele gespecialiseerde termen met betrekking tot literatuur, muziek, dans, vertalen, enzovoort, gebruikt. De bedoeling hiervan is dat iedereen, ongeacht het domein van hun plicht of professionele knowhow, het gevoel te geven dat de waarheden die Ik bezig nauw verband houden met het echte leven en de plicht die ze vervullen, en dat er geen ontkoppeling is tussen de waarheid in elk van haar aspecten en het echte leven van mensen of de taken die ze uitvoeren. Dus, zijn deze waarheden niet een grote hulp voor jullie? (Dat zijn ze.) Als Ik niet om zulke zaken zou geven, en categorisch alles zou vermijden wat te maken heeft met de onderwerpen vertalen, film, kunst, schrijven en muziek, en nooit zulke woorden zou gebruiken, en ze opzettelijk zou vermijden, zou Ik dan mijn werk goed kunnen doen? Als dat zo was, zou Ik dat misschien gedeeltelijk kunnen doen, maar het zou moeite kosten om met jullie te communiceren. Daarom stel Ik alles in het werk om dergelijke taal te bestuderen en te beheersen. Dit kan jullie enerzijds helpen met de theorie en principes van jullie professionele werk; anderzijds kan het jullie helpen, als jullie je taken op deze gebieden uitvoeren, het gevoel te geven dat het professionele werk dat jullie taak met zich meebrengt, niet los staat van de waarheid. Wat jouw specialiteit ook is, wat je sterke punt ook is, welk beroep je ook studeert, je kunt deze woorden lezen en begrijpen, en ze stellen je in staat om jouw doel van het binnengaan van de waarheid te bereiken terwijl je jouw plicht uitvoert. Is dat geen goede zaak? (Ja, dat is het.) Het is een goede zaak. Dus, hoe kan zo'n goed resultaat worden bereikt? Dit vereist dat God, in Zijn menselijkheid, over bepaalde kennis moet bezitten. En om welke kennis gaat het? De normale menselijkheid van de geïncarneerde God moet iets begrijpen van verschillende specialisaties, hoewel Ik daar niet hard voor hoef te werken en deze niet hoef te bestuderen om ze onder de knie te krijgen. Dat doe Ik omdat Ik de kennis over alle onderwerpen wil kunnen gebruiken als Ik communiceer over de waarheid en van God getuig. Hierdoor kunnen mensen in elk arbeidsveld de getuigenissen van Gods huis begrijpen en waarderen, evenals de verschillende gefilmde werken die hiervan getuigen, die zo nuttig zijn voor het werk van het verspreiden van het evangelie. Als Ik alleen de taal van Gods huis zou gebruiken om over de waarheid te communiceren, en niets van de taal en kennis van de verschillende, gespecialiseerde vakgebieden van de samenleving, dan zouden de resultaten erg mager zijn. Wat moet Ik dus bereiken om dit werk goed te kunnen doen? Ik moet over een zekere professionele kennis beschikken, en daarom luister Ik soms naar liedjes, kijk Ik soms naar het nieuws, en lees Ik soms tijdschriften en af en toe de krant. Soms besteed Ik ook aandacht aan bepaalde zaken waar ongelovigen zich mee bezighouden. De zaken van ongelovigen houden veel verschillende dingen in, en een bepaalde taal van hen is afwezig in Gods huis; maar als die taal wordt gebruikt als taal voor preken, zal dat zo nu en dan zeer effectief zijn en jullie helpen, en jullie het gevoel geven dat het pad van geloof in God breed is, niet saai of oninteressant. Dit zal jullie enorm helpen, en jullie moeten er een aantal nuttige dingen van leren. Hoewel de meesten van jullie niet succesvol zullen zijn in het leren, zullen degenen van voldoende kaliber in staat zijn om enkele nuttige dingen te leren, die de uitvoering van hun taken ten goede zal komen. Als Ik niets te doen heb, leer Ik onbewust een aantal dingen door naar het nieuws te kijken en naar muziek te luisteren. Het kost geen speciale moeite; Ik besteed gewoon mijn vrije tijd aan het leren van dingen, het kijken naar dingen, het luisteren naar dingen, en zonder dat Ik daar naar streef, beheers Ik een aantal van deze dingen. Zal mijn beheersing van deze dingen een negatieve invloed hebben op mijn werk? Niet in het minst; sterker nog, het is noodzakelijk dat Ik dat doe. Het is nuttig voor het werk van Gods huis en voor de verspreiding van het evangelie. Wat is mijn bedoeling van de communicatie van deze kwesties aan jullie? Het is dat deze woorden die God spreekt, voor jullie toegankelijk moeten zijn, dat ze allemaal begrijpelijk en gemakkelijk in praktijk te brengen moeten zijn. Ze zijn in ieder geval iets waar het mens zijn over zou moeten bezitten. Als Ik zeg dat dit zaken zijn waarover het mens zijn zou moeten beschikken, bedoel Ik dat wanneer God Zijn werk doet en Zijn woorden uitdrukt, ze al verwerkt zijn door Zijn menselijkheid. Wat betekent ‘verwerkt’? Het is bijvoorbeeld als gekafte tarwe, die wordt gedorst en vermalen tot meel, en vervolgens wordt verwerkt tot brood, cake en noedels. Nadat het is verwerkt, worden deze dingen aan jullie gegeven, en waar jullie uiteindelijk van eten, is een eindproduct, een bereid voedsel. Wat is jullie aandeel hierin? Dat is om de woorden die God vandaag spreekt zo snel als je kunt in hun geheel te eten en te drinken. Eet en drink meer van deze woorden, accepteer er meer van en ervaar ze, verteer ze en neem ze beetje bij beetje in je op. Maak ze deel van jullie leven, van jullie gestalte, en laat Gods woorden elke dag van je leven en de plicht die je vervult, domineren. Alle woorden die God spreekt, zijn in de taal van het menszijn, en hoewel ze eenvoudig te begrijpen zijn, is de waarheid die erin besloten ligt, zeker niet gemakkelijk te begrijpen of binnen te gaan; hoewel de taal gemakkelijk te begrijpen is, is het binnengaan van de waarheid een proces dat uit vele fasen bestaat. God heeft zoveel woorden gesproken en de mens tot het heden gebracht, en elk woord dat Hij zegt wordt beetje bij beetje vervuld in jullie, en de waarheid die Hij uitdrukt, evenals de procedure die mensen de weg wijst bij het binnengaan van de waarheid en het pad van verlossing inslaan, wordt, heel helder en duidelijk, in jullie waar, en wordt beetje bij beetje door jullie vervuld. Dergelijke resultaten worden beetje bij beetje in jou gemanifesteerd. Hier is niets abstracts aan. Nu, laten we geen aandacht schenken aan hoe Gods woorden door Zijn menszijn worden verwerkt. Het is niet nodig om naar dat proces te kijken; er zit een mysterie in dat studie door de mens niet kan doorgronden. Let er alleen op dat je de waarheid accepteert. Dit is de verstandigste keuze en de meest correcte houding. Het heeft helemaal geen zin om altijd dingen te willen onderzoeken. Het is een verspilling van tijd en moeite. De waarheid is niet iets dat door studie is verkregen, laat staan dat het door de wetenschap is ontdekt. Het wordt rechtstreeks door God uitgedrukt, en kan alleen door ervaring worden begrepen en gekend. Men kan de waarheid alleen verkrijgen door Gods werk te ervaren. Als men alleen een mentaal proces toepast om dingen te bestuderen, maar het niet in praktijk brengt en geen ervaring heeft, kan men de waarheid niet verkrijgen. Wat kan een positieve houding ten opzichte van Gods woorden inhouden, behalve dingen niet onderzoeken? Acceptatie, samenwerking en compromisloze gehoorzaamheid. Echt, als iemand het meest geschikt is om te studeren, dan ben Ik dat, maar Ik doe het nooit. Ik vraag mij nooit af “Waar komen deze woorden vandaan? Wie heeft ze Mij verteld? Hoe ken Ik ze? Wanneer heb Ik ze leren kennen? Kennen anderen ze? Als Ik ze gebruik, bereiken ze dan resultaten? Wat zal er van hen terecht komen? Ik leid zoveel mensen – wat moet Ik doen als Ik uiteindelijk niet de gewenste resultaten behaal, als Ik ze niet naar het pad van verlossing leid?” Vertel Me – zijn dit dingen die verder bestudeerd moeten worden? (Nee, dat zijn het niet.) Ik onderzoek deze dingen nooit. Wat Ik ook wil zeggen, wat Ik jullie ook wil vertellen, Ik vertel het jullie meteen. Ik heb geen behoefte om door het mentale proces te gaan om het te onderzoeken. Het enige waar Ik aan moet denken is of jullie het kunnen begrijpen als Ik het op een bepaalde manier zeg; of Ik concreter moet spreken; of Ik meer voorbeelden moet geven of verhalen moet vertellen waaruit jullie meer specifieke informatie kunnen halen en een specifieker pad van beoefening; of jullie hebben begrepen wat Ik zeg; of iets in mijn bewoordingen, in de stijl en toon van mijn spraak, of in mijn grammatica of zinswendingen ervoor heeft gezorgd dat jullie het verkeerd begrijpen of in de war raken; of dat er iets in Mijn spraak is waarvan jullie vinden dat het abstract, mysterieus of hol is. Ik hoef deze dingen alleen maar waar te nemen en te overwegen. Ik houd Me niet met de rest bezig. Het is voor Mij normaal om dingen niet te onderzoeken, maar is dat ook normaal voor jullie? Voor jullie is dingen onderzoeken heel normaal; het zou abnormaal zijn om dat niet te doen. Dit komt voort uit de aandrang van het instinct en de aard van het verdorven menszijn. Jullie weten allemaal zeker dat jullie dingen gaan onderzoeken. Toch is er één ding dat dit probleem kan oplossen: Naarmate de mens geleidelijk meer in contact komt met God, wordt de relatie tussen de mens en God normaler, en neemt de mens een normale houding aan en geeft God de juiste plek in hun hart. Naarmate dit ten goede vordert, in een steeds gunstiger richting, zal het bewustzijn, de kennis, de zekerheid en de aanvaarding van de mens van wat God doet, zich steeds verder verdiepen, en als dat gebeurt, zullen ook de zekerheid, het bewustzijn, de kennis en de herkenning van de incarnatie zich verdiepen. Naarmate deze dingen zich verdiepen, zullen jullie God steeds minder en in steeds mindere mate bestuderen en aan God twijfelen.

Waarom bestudeert de mens God? Omdat er te veel opvattingen en waandenkbeelden over God in hen bestaan, te veel onzekere factoren, te veel twijfels, te veel dingen die ze niet begrijpen, te veel zaken die ze ondoorgrondelijk vinden, te veel mysteries, en dus willen ze erachter komen door studie. Welke studie je dan ook doet, waarbij gebruik wordt gemaakt van externe fenomenen, van jouw gespecialiseerde kennis of mentale beoordelingsvermogen, zal niet leiden tot begrip; je zult veel moeite hebben verspild en nog steeds niet begrijpen waar God en de waarheid over gaan. Maar voor diegenen die de waarheid nastreven, duurt het amper enkele jaren om resultaten te zien, echte kennis van God te verwerven en een hart van eerbied en gehoorzaamheid te ontwikkelen. Sommige mensen geloven niet dat Gods woorden realistisch of feitelijk zijn, dus willen ze altijd God, Gods woorden en zelfs de incarnatie onderzoeken. Zaken van het leven en de geest geven zich niet prijs door onderzoek. Als de dag aanbreekt waarop je deze waarheden ervaart en jouw gehele verstand, alle prijzen die je moet betalen en al je inzet richt op het in praktijk brengen van de waarheid en het vervullen van jouw plicht, zul je het pad van verlossing zijn ingeslagen, en zal je niet langer de geïncarneerde God bestuderen. Dat wil zeggen, de vraag of Hij een mens of God is, is dan beantwoord. Hoe normaal Zijn menselijkheid ook is, hoe gelijk Hij ook is aan gewone mensen, het zal niet langer belangrijk zijn. Het belangrijkste is dan dat je eindelijk Zijn goddelijke essentie ontdekt hebt, en eindelijk de waarheden die Hij uitdrukt, hebt erkend, en tegen die tijd zal je uit het diepst van je hart het feit hebben aanvaard dat deze persoon het vlees is waarin God geïncarneerd is. Door enkele feiten, processen en ervaringen, door enkele lessen die je hebt geleerd van struikelen en mislukkingen, zul je diep van binnen in staat zijn iets van de waarheid te begrijpen en toe kunnen geven dat je fout zat. Je zult niet langer aan deze persoon twijfelen of deze bestuderen, maar voelen dat Hij de praktiserende God is, dat dit een onweerlegbaar feit is. Je hebt dan instinctief en zonder twijfel geaccepteerd dat Hij de geïncarneerde God is. Hoe normaal Zijn menselijkheid ook is, en hoewel Hij als een normaal mens spreekt, zich ook zo gedraagt en helemaal niet buitengewoon of bijzonder is, zul je niet aan Hem twijfelen en zul je Hem niet minachten. In het verleden zou je de geïncarneerde God niet in overeenstemming hebben gevonden met jouw opvattingen, en zou je Hem hebben bestudeerd, en zou je minachtend en spottend zijn geweest, opstandig in hart en nieren – maar vandaag zijn de dingen anders. Terwijl je vandaag Zijn woorden tot in de kleinste detail proeft en beluistert, aanvaard je alles wat Hij vanuit een ander gezichtspunt uitdrukt. En welk gezichtspunt is dat? “Ik ben een geschapen wezen. Christus is misschien niet lang, en zijn stem is misschien niet luid, en Hij ziet er misschien niet uit als iets speciaals, maar zijn identiteit is anders dan die van mij. Hij maakt geen deel uit van de verdorven mensheid; Hij is niet een van ons. We staan niet op gelijke voet met Hem, zijn niet zijn Gelijke.” Er is een verschil met jouw eerdere gezichtspunt. Hoe komt dat verschil tot stand? Diep van binnen maak je de overgang van je aanvankelijke niet-acceptatie en onvrijwillige onderzoek, naar het accepteren van Zijn woorden als leven, als jouw pad van beoefening, naar het gevoel dat Hij over de waarheid beschikt; dat Hij de waarheid, de weg en het leven is; dat Hij Gods schaduw lijkt te hebben en een uitstorting van Zijn gezindheid is; en dat Gods opdracht en werk in Zijn persoon zijn. Dat is wanneer je Hem volledig hebt erkend en geaccepteerd. Wanneer enige reactie op Hem en jouw houding ten opzichte van Hem de instinctieve en correcte reactie is geworden, waarover een geschapen wezen zou moeten beschikken, dan ben je in staat om deze Mensenzoon in het vlees te behandelen als God en Hem niet meer te bestuderen, zelfs als je wordt opgedragen dit te doen, net zoals je niet zou onderzoeken waarom je bent geboren uit jouw moeder en vader, of waarom je op hen lijkt. Als je op dit punt bent aangekomen, stop je instinctief met het onderzoeken van dergelijke dingen. Het zijn geen onderwerpen die betrekking hebben op de reikwijdte van jouw dagelijkse leven en daarover hoeven geen vragen meer te worden gesteld. Jouw houding ten opzichte van deze dingen is veranderd van een aanvankelijke, geconditioneerde reflex van onderzoek naar een instinctieve weigering om te onderzoeken, en met jouw instinct dusdanig veranderd, zal de geïncarneerde God steeds hoger stijgen in status en graad, onvervangbaar door enig persoon, en God zelf in jouw hart worden, met de status van God. Jouw relatie met God zal dan volkomen normaal zijn. Waarom is dat zo? Dat is omdat je de spirituele wereld niet kunt zien, en voor een willekeurig persoon geldt dat de God van de spirituele wereld relatief abstract is. Waar Hij is, hoe Hij ook is, wat Zijn houding ten opzichte van de mens is, welke uitdrukking Hij gebruikt als Hij met de mens spreekt, mensen weten niets van dit alles. Vandaag is Degene die voor jullie staat een persoon in vorm en gelijkenis, die God wordt genoemd. Aanvankelijk begrijp je Hem niet, met jouw weerstand, twijfel, veronderstellingen, misverstanden en zelfs minachting; dan ervaar je Zijn woorden en accepteer je ze als leven en de waarheid, als de principes van jouw beoefening en het doel en de richting van het pad dat je bewandelt; en van daaruit accepteer je deze eerlijke, authentieke persoon, alsof Hij een gematerialiseerd idee is van de God in jouw hart die je niet kunt zien. Als je dit gaat voelen, zal jouw relatie met God dan waardeloos zijn? (Nee.) Nee, dat zal het niet zijn. Als je God als een vaag, onzichtbaar idee ziet en Hem concretiseert tot het punt waarop Hij een vleselijk lichaam is geworden, een persoon onder de mensen, waar niemand naar zou omkijken, als je nog steeds de relatie tussen een geschapen wezen en de Schepper met Hem kan onderhouden, dan zal je relatie met God zo normaal mogelijk zijn. Hoe je ook op Hem reageert, het zal in wezen een reactie zijn die een geschapen wezen instinctief zou moeten hebben. Je zou niet aan Hem kunnen twijfelen als je dat werd gevraagd, noch zou je Hem kunnen onderzoeken; je zou niet proberen Hem te onderzoeken door te zeggen: “Waarom spreekt God zo? Waarom drukt Hij zich zo uit? Waarom glimlacht en gedraagt Hij zich zoals Hij doet?” Deze zaken kunnen niet normaler voor je zijn. Je zult tegen jezelf zeggen: “God is zo en moet zo zijn: Jazeker! Wat Hij ook doet, mijn relatie met Hem zal normaal zijn en onveranderd blijven.”

In de gedachten en opvattingen van de gehele mensheid is het feit dat God door incarnatie een gewoon mens wordt, de laatste vorm die God zou moeten aannemen, omdat gewone mensen laag in de samenleving staan en door anderen worden veracht. God, die zo verheven is, zou Zichzelf niet moeten incarneren als iemand die zo onopvallend is. Dit is iets dat zo haaks staat op de opvattingen van mensen. Het feit dat jullie kunnen accepteren en erkennen dat God jouw God is, terwijl Hij nu zo’n onopvallend mens is geworden, is op zich al een getuigenis. En aangezien dat zo is, wat zou jouw normale relatie met God mogelijk kunnen beïnvloeden of schaden? Niets. Met het oog hierop is het vermogen om Christus te herkennen als jouw God een belangrijkste criterium voor het meten van de relatie tussen jou en God. Veel mensen geloven in God, maar erkennen niet dat God de waarheid is – en kunnen zij, die niet accepteren dat God de waarheid is, erkennen dat God hun God is? Wat voor soort relatie met God hebben zij die niet accepteren dat God de waarheid is? Zijn ze in staat God echt te gehoorzamen? Zijn ze dan niet in staat om God te tarten? Je moet deze dingen duidelijk zien. Jij en de geïncarneerde God hebben beide een menselijke verschijning, een menselijke vorm, menselijke voorkeuren, menselijke taal, en jullie beide wonen in de wereld van de mens. Maar je bent in staat om jouw positie recht te zetten, je kunt het verschil zien tussen jouw status en die van God, en je kunt jouw relatie met God herstellen Je mag niet verder gaan dan deze relatie, en je mag de grenzen ervan niet overschrijden. Als je deze gestalte kunt bereiken, dan ben je voor God geschikt en kan geen enkele kracht jouw relatie met God vernietigen. Dit moet de meest stabiele van alle relaties zijn, en de norm zijn. Als je relatie met dit vleselijke lichaam niet stijgt tot het niveau van de relatie tussen mens en God, als je zo’n relatie niet kunt hebben, en wanneer je dan zegt: “Ik heb een goede relatie met God in de hemel en het is een heel normale relatie,” is dit dan waar? Dat is het niet. Je zegt dat je een goede relatie met God hebt, maar wie heeft dat ooit aanschouwd? Er liggen geen feiten aan ten grondslag. Omdat mensen in hun vlees leven en de spirituele wereld niet kunnen binnendringen of toegang tot God kunnen krijgen, hoe kunnen ze dan omgaan met Gods Geest? Zijn jullie op dit moment in staat om een normale relatie tussen de mens en God, met de vleesgeworden God, te bereiken? (Nee.) Waarin ligt het bezwaar? Er zijn vele waarheden die de mens niet begrijpt. Wat betekent het dat de mens niet begrijpt? Het betekent dat de mensheid, die verdorven is, standpunten en opinies heeft die in veel opzichten niet overeenstemmen met de standpunten en opinies van de geïncarneerde God; dat de beginselen van waaruit de mens met dingen omgaat, niet overeenstemt met die van de geïncarneerde God, en dat de mens zelfs vele verschillende opvattingen en waandenkbeelden over God heeft. Deze problemen zijn nog steeds niet opgelost. En waar ligt de wortel van deze problemen? Welke factor beïnvloedt de relatie tussen God en de mensheid? Dat is de verdorven gezindheid van de mensheid. Met andere woorden, de mensheid staat nog steeds aan de kant van Satan; leeft in vertrouwen op Satans vergif, en het is Satans gezindheid en wezen dat mensen uitleven. Gods wezen is waarheid. Zijn essentie is onveranderlijk. Dus, wie is het die moet veranderen om overeenstemming met God te bereiken? Natuurlijk is dat de mensheid; dat is overduidelijk. Hoe moet de mensheid dan veranderen? Ze moeten zich onderwerpen aan Gods werk, de waarheid accepteren, oordeel en tuchtiging accepteren, en accepteren dat ze worden gesnoeid en aangepakt. Dit is het enige pad van de mens om harmonie met God te bereiken. Alleen wanneer je dit pad bewandelt, kun je geleidelijk de waarheid gaan begrijpen, jouw verdorven gezindheid afwerpen en zowel mensen als zaken gaan zien in harmonie met Gods woorden en de waarheid. Zo zullen de principes waarmee je handelt, het perspectief van waaruit je de zaken bekijkt, je kijk op het leven en je waarden allemaal in overeenstemming zijn met die van God. De barrières tussen jou en God zullen steeds kleiner worden, er zullen geen tegenstellingen meer zijn, je zult God steeds minder bestuderen, je gehoorzaamheid zal vanzelf groeien en groeien, en je zult geleidelijk aan totale harmonie met God bereiken.

Zijn jullie bang om met Mij om te gaan? (Nee.) Dat zijn jullie misschien niet, maar Ik wel. Waar ben Ik dan bang voor? Jullie zijn zo klein van gestalte, en er zijn veel waarheden die jullie niet begrijpen, en bij sommige dingen die Ik doe en zeg, moet Ik overwegen of jullie gestalte het wel kan begrijpen. Ik kan ze niet direct uitspreken of doen, maar Ik moet jullie voldoende ruimte en tijd geven om die waarheden te ondergaan en te ervaren. Vervolgens wacht Ik. Ik wacht totdat jullie die waarheden begrijpen, ze geleidelijk accepteren, in gestalte groeien, waarna Ik beetje bij beetje opnieuw probeer om jullie te benaderen. Vervolgens observeer Ik jullie en kijk of jullie in gestalte zijn gegroeid. Als dat het geval is, vertel Ik jullie wat meer; als jullie nog klein van gestalte zijn, houd Ik wat meer afstand. Waarom moet Ik een beetje afstand houden van jullie? Als Ik te dicht bij jullie zou komen en te veel, te snel van jullie zou vragen, zou dat verspilde moeite zijn. Wat zouden daarvan de consequenties zijn? Ze zouden gevaarlijk kunnen zijn, meer dan jullie zouden kunnen verdragen. Zoals de zaken er nu voorstaan, zouden we niet alleen geen harmonie en overeenstemming bereiken in onze interactie, maar zou bovendien een oprechte verstandhouding buiten ons bereik liggen. Als Ik zou volharden in frequent contact met jullie, of bij jullie zou intrekken, jullie zou coachen in elk aspect van de zaken die bij jullie taak komen kijken, zou dat stressvol voor jullie zijn. Jullie zouden dan het gevoel hebben dat jullie lijden. Zou dat niet iets zijn wat Ik moet doorstaan? En zou Ik lijden als Ik het zou doorstaan? Ik zou ook moeten lijden. Als dat lijden in jullie voordeel zou zijn, als het jullie vooruitgang zou kunnen versnellen, zou het me niet kunnen schelen of Ik een beetje moest lijden. Ik zou simpelweg meer verdragen, wat minder spreken, milder zijn en wat langer op jullie wachten, met een beetje geduld. Dat zou geen probleem zijn. Als jullie hebben geleden, zou dit dan tot op zekere hoogte resultaten kunnen opleveren? Misschien wel voor enkele bijzondere mensen, diegenen die de waarheid kunnen begrijpen en die zowel over geweten als verstand beschikken, die eerlijk en redelijk zijn, en die bovendien vooral van de waarheid houden, die volhardend de waarheid kunnen nastreven, en die, in het diepst van hun hart, compromisloos zijn in hun liefde en streven naar het licht en positieve zaken. Mensen zoals Petrus, die proactief en positief was in het nastreven van de waarheid, alleen mensen met zo'n menselijkheid, zo'n streven en met zo'n ontvankelijkheid kunnen een dergelijk lijden ondergaan. Voldoen sommige van jullie aan deze criteria? (Nee.) Dan spijt het me te moeten zeggen dat we afstand moeten houden, zodat jullie dergelijk leed niet voortijdig hoeven te ondergaan. Dus, wanneer zullen jullie het ondergaan? Wanneer jullie tot een bepaalde gestalte zijn gegroeid, zal God als vanzelfsprekend omgevingen, mensen, gebeurtenissen en zaken voor jullie regelen. Het is vergelijkbaar met Job: Toen hij een bepaalde gestalte had bereikt, kwam Satan voor God met een aanklacht tegen Hem, en God stond Satan toe Job te verleiden, hem aan verleiding bloot te stellen met als gevolg dat Jobs’ gehele fortuin werd ontnomen. Is dit ver van jullie bed? Hoe ver? Dit hangt aan de ene kant af van jullie streven, en aan de andere kant hangt het af van de eisen van Gods werk, van de timing die Hij in Zijn plan heeft vastgelegd. En over welke timing gaat het? Het gaat over wanneer de tijd aanbreekt waarop mensen in wezen zijn uitgerust met alle waarheid en deze begrijpen. Maar als sommige mensen er nog steeds niet zijn qua gestalte, wat moet er dan gebeuren? Als de tijd rijp is, zal God handelen. Denk je dat je je kunt verstoppen? Er is niemand die voorbij dit kruispunt in de tijd kan sluipen. Dit wordt de inspectie van het werk van de mens genoemd en iedereen moet erdoorheen. Niemand kan vroeg slagen en niemand kan achterblijven. “Niemand kan vroeg slagen” betekent dat als de gestalte van een persoon er niet is, en ze niet veel van de waarheid hebben gehoord, zal, wanneer die persoon God vraagt om hem of haar op de proef te stellen, God dat niet doen. Niemand zal hiervan vrijgesteld zijn, want God ziet iedereen als gelijken en geeft iedereen gelijke kansen, en Hij voorziet en werkt voor iedereen gelijk. Dus, is het door Mij aannemen van een dergelijke houding in overeenstemming met jullie gesteldheid en de gestalte die jullie hebben, niet in jullie voordeel? (Ja, dat is het.) Het is precies goed voor jullie, precies wat jullie nu nodig hebben. Terwijl jullie normaal jullie taken op elk gebied uitvoeren, worden jullie ook voorzien van de waarheden die jullie moet bezitten en begrijpen, zonder de minste vertraging, zodat jullie tijdig en op maat provisie en hulp kunnen krijgen. Dan, terwijl jullie je plichten vervullen, zullen jullie deze waarheden geleidelijk verwerken, absorberen en ervaren, en de principes van de waarheid en het pad van beoefening vinden; beetje bij beetje zullen jullie Gods wil begrijpen, en daardoor zal de relatie tussen mens en God recht worden gezet en zul je de positie van een geschapen wezen innemen, namelijk je positie innemen en standvastig zijn in jouw plicht. En daarna kunnen er enkele mensen zijn die, zonder dat ze het beseffen, beproevingen en loutering ondergaan. Wanneer zal dat gebeuren? Ik zal het jullie vertellen met de enige zin die van toepassing is: Beproevingen zullen als gepland komen. Dit is misschien een beetje abstract, maar voor God is het gewoon. Wanneer de tijd komt dat God in actie komt, zul je je niet kunnen verbergen, hoe je het ook probeert. Wat zal Ik nu doen? Ik zal Mijn post behouden, Mijn positie vasthouden en Mijn werk doen, zonder Mij in te houden of Mij te haasten, maar Mijn werk doen volgens de voorgeschreven volgorde. Al jullie wegen naar verlossing liggen open – Ik zal ze niet verzegelen, laat staan jullie vertragen.

Vraagt iemand zich bezorgd af: “Kunnen we gered worden door U te volgen?” Misschien hebben sommige mensen nooit over deze vraag nagedacht, maar dat is niet hetzelfde als geen twijfel te hebben gekend, en deze twijfel kan nog steeds bestaan. Dus, Ik zal je iets waars vertellen: Je hoeft je geen zorgen te maken. Ik zou me eerder zorgen moeten maken dan dat jij dat zou moeten doen; Ik zou me het meest zorgen moeten maken, maar dat doe Ik nooit, dus waar maak jij je zorgen over? Maak je je niet teveel zorgen? Je maakt je te veel zorgen en dat is onnodig. Ik maak me nooit zorgen over deze kwestie, omdat het niet iets is waarvoor Ik verantwoordelijkheid moet nemen. Is dat geen goede zaak? Wie neemt er dus de verantwoordelijkheid voor? Sommigen zeggen: “Het is zo onverantwoordelijk van U om dat te zeggen! Als U niet verantwoordelijk bent, wie dan wel?” Ik hoef geen verantwoordelijkheid te nemen, want Ik heb nooit zulke zorgen. Ik hoef niet ongerust te zijn, Ik hoef deze zaak niet te onderzoeken. Als Ik me zorgen zou maken door te zeggen: “Oh! Ik kan de last van jullie resultaten en bestemmingen niet dragen! Ik moet ervoor zorgen dat Ik elke stap die Ik zet en elk woord dat Ik zeg, bestudeer en analyseer, en handelen nadat Ik hun resultaten heb gezien,” dan zou dat nalatig van Mij zijn. Toch maak Ik mij nooit zorgen; Ik bestudeer nooit waar iets toe kan leiden. Waarom? Sommigen zeggen: “Je hebt deze kwestie doorzien.” Nee. Over het algemeen kun je pas zeggen iets te hebben doorzien nadat het aan onderzoek en analyse is onderworpen, maar instinctief onderzoek Ik deze kwestie nooit, net zoals iemand nooit zou onderzoeken waarom ze op hun ouders lijken. Ik kijk instinctief niet naar zulke dingen – ze bestaan niet in mijn gedachten. Zaken niet nader onderzoeken zou een geweldig resultaat zijn, dus zouden jullie niet moeten leren hoe je dit moet doen? Sommigen zeggen mogelijk: “Jij onderzoekt zaken instinctief niet. Hoe moeten wij dat leren? Dat is niet iets wat wij kunnen leren!” Er zit een element in dat enig communicatie behoeft. Gods incarnatie, Zijn vleeswording, en Zijn menswording – hoe deze persoon precies tot stand kwam, is een proces waarin je je verder niet in hoeft te verdiepen. Simpel gezegd, God is een mens geworden. Schuilt er een mysterie in wat God doet in dit menselijk lichaam en hoe Hij zich manifesteert? (Ja.) Vraagt deze kwestie om nader onderzoek? Het vraagt daar niet om, maar wel dat jullie naar de waarheid daarvan zoeken. Wat houdt die waarheid in? Kunnen jullie het doorzien? De essentie, status en missie van een persoon worden één gemaakt. Hun missie is hun essentie, hun instinct; wat ze uitleven, wat ze onthullen, wat ze bereid zijn te doen, en wat hen vervult – dat is hun essentie, evenals hun instinct en missie, die allemaal een eenheid kunnen vormen. Wat zegt dit jou? Er is hier sprake van een feit dat jullie zouden moeten kunnen zien, namelijk dat de kwestie van Gods incarnatie onbetwistbaar is. God drukt zoveel waarheden uit, en hoe meer mensen deze lezen, hoe meer ze deze begrijpen; hoe meer ze deze lezen, hoe meer ze voelen dat ze de waarheid zijn; en hoe meer ze worden ervaren en in praktijk worden gebracht, hoe helderder hun hart wordt; en naarmate dit gebeurt, wordt hun relatie met God ook normaler. Moet dit echt onderzocht worden? Onderzoek het zoveel je wilt; je zult door onderzoek niet begrijpen waar de waarheid over gaat. Begrip van de waarheid berust op ervaring. Naarmate iemand meer ervaringen opdoet, begrijpen ze vanzelf wat de waarheid inhoudt, en als ze de waarheid hebben begrepen, krijgen ze vanzelf kennis van God. Daarom zeg Ik dat het verkrijgen van kennis van Gods werk afhangt van het begrijpen van de waarheid. Sommige absurde mensen houden niet van de waarheid en brengen deze nooit in praktijk, en vanaf het moment dat ze in God gingen geloven, hebben ze Hem bestudeerd. Hoeveel ze Hem ook bestuderen, kunnen ze op deze manier kennis van God verwerven? Dat is een onmogelijkheid. De religieuze wereld bestudeert God al duizenden jaren, en geen enkele persoon kent Hem echt. Ze geloven al jaren in God en uiteindelijk kunnen ze alleen maar zeggen: “Ik geloof diep in het bestaan van God.” Zijn dat de woorden van iemand die God kent? Bestudeer je God nu nog? Hoeveel jaar bestudeer je Hem al? Heeft je studie resultaten opgeleverd? Ik zeg het je: de geïncarneerde God onderzoekt nooit wie Hij is, en er is ook geen andere stem in Hem, maar slechts één. Zoals de mens het ziet, is alles wat Hij denkt, leeft en doet, de gedachte en actie van één persoon, en ook Hij voelt zich één persoon die handelt en denkt. Wat gebeurt er hier? In Hem is er maar één leven en geen ander. Wat is dus de essentie van dit leven? Men is misschien niet in staat om er van buitenaf doorheen te kijken, denkend dat het simpelweg het leven van een gewoon mens is; maar om ernaar te kijken in het licht van Zijn missie en de essentie van het werk dat Hij doet, hoe het komt dat de schaduw van God op Hem is? Dit is het begrijpen waard. Wie dit vleselijke lichaam precies is, dat over de schaduw van God en uitstortingen van Gods wezen beschikt, is het zoeken en diepgaand onderzoek waard. Is het dan normaal dat dit vleselijke lichaam niet weet waarom Hij zo’n persoon is, of wie Hij in wezen is? Het is maar al te normaal; het is niet bovennatuurlijk. Sommigen zullen zeggen: “Niet bovennatuurlijk? Dat klinkt niet als God. God zou bovennatuurlijk moeten zijn!” Waar komt dat ‘zou moeten’ vandaan? Het komt voort uit de opvattingen en waandenkbeelden van mensen. Wat is in feite de eerste daad, het eerste gedrag van God waarvan de mens weet heeft, waarvan de mens een indruk heeft? In het begin schiep God de hemel en de aarde en alle dingen, en op de zesde dag schepte Hij wat klei op en schiep daaruit een persoon, die Hij Adam noemde. Vervolgens liet Hij Adam in slaap vallen en nam Hij een rib uit zijn lichaam, die Hij in een andere persoon veranderde; Eva. Kijkend naar deze hele opeenvolging van Gods acties en gedragingen, is het niet bijzonder beeldend? Elke handeling is zo echt, dat het niet klopt met de God van de verbeelding en opvattingen van de mensen. Het overtreft de verbeelding van de mens betreffende het bovennatuurlijke. Dus, wanneer mensen in contact komen met de geïncarneerde God, en de woorden horen die Hij uitspreekt, en alles zien wat Hij doet, en zaken dan vergelijken met Gods werkelijke acties en gedragingen toen Hij de mens in den beginne schiep, zijn er dan discrepanties? Is er een verschil? Dat kan zijn, omdat je geen getuige bent geweest van die acties. Om het echter praktisch te bekijken, wanneer men de manier en de bron van Gods uitspraken in den beginne vergelijkt met de manier en de bron van Zijn uitspraken nu, is er geen fundamenteel verschil. Waarom zeg Ik ‘fundamenteel’? Het woord ‘fundamenteel’ heeft zijn betekenis. Welke betekenis heeft ‘fundamenteel’ hier? Het betekent dat er in het hart van de mens nog iets van een bovennatuurlijk element bestaat in de daadwerkelijke dingen waarvan de mens denkt dat God die doet, en de manier waarop de mens denkt dat Hij spreekt, terwijl de manier en methode en toon van Gods spraak die de mens nu ziet en hoort, heel waarachtig zijn, en kunnen worden begrepen en gezien zonder aanwezigheid van een bovennatuurlijk element en zonder ruimte voor de waanideeën van de mens. Er is afstand tussen deze twee zaken, en die afstand is uiteindelijk en fundamenteel identiek vanuit jullie perspectief. Daar komt dat ‘fundamenteel’ vandaan.

Is het nodig om deze meest waarheidsgetrouwe, oprechte woorden vandaag aan jullie te communiceren? (Ja, dat is het.) Waarom over zulke dingen praten? Veel mensen hebben deze zaken van de vleesgeworden God voortdurend ervaren als tamelijk mysterieus en ondoorgrondelijk, en willen ze altijd bestuderen. Het bestuderen van deze dingen verstoort jouw relatie met God. Kun je nog steeds de waarheid binnengaan als je God altijd bestudeert? Als je Hem altijd bestudeert, zul je Zijn woorden niet als de waarheid aannemen en zal jouw relatie met Hem vervormd, afwijkend en abnormaal zijn. Dus, hoe kun je jouw relatie met Hem steeds normaler maken? Door alles wat Hij normaal doet te aanschouwen, inclusief Zijn vleselijke lichaam, en beetje bij beetje te proberen Hem in je hart te accepteren. Accepteer Hem in elk aspect – de manier en toon van Zijn spraak, en zelfs Zijn uiterlijk, hoe Hij eruitziet. Je moet dit accepteren. Als je dat niet doet, maar Hem altijd onderzoekt, dit en dat bestudeert, dan ben je uiteindelijk degene die er het meest last van heeft en een verlies lijdt. Dit feit, door God bewerkstelligt, zal niet veranderen. God heeft een nieuw tijdperk ingeluid en Hij zal het allemaal beïnvloeden en het allemaal leiden. Dit feit zal niet veranderen. Dus, welke keuze moet een persoon in deze kwestie maken? Hem niet te onderzoeken, maar Hem te accepteren en te kennen, en onophoudelijk hun relatie met God proberen te verbeteren, en zichzelf er te allen tijde aan te herinneren: “Ik ben een geschapen wezen, en ik kom voort uit de verdorven mensheid; God is aan de oppervlakte een gewoon persoon, maar Zijn innerlijke essentie is die van God. Het feit dat Hij God is valt niet te ontkennen; wat Hij uitwendig ook doet, wat Hij ook zegt, en hoe Hij ook handelt, valt niet onder de reikwijdte van mijn studie. Dit is de rede die ik zou moeten toepassen, en dit is de positie die ik zou moeten innemen.” Ik heb vandaag met jullie gesproken over Mijzelf, zodat jullie begrip en duidelijkheid verkrijgen over deze dingen, en er niet altijd over in verwarring over zijn, alsof Ik iets verberg waarvan Ik niet wil dat jullie dat weten. Eerlijk gezegd heb Ik geen geheimen die Ik jullie niet kan vertellen. Dit is wat Ik denk, en het is wat Ik wilde bereiken. Er is niets abstracts aan, noch iets mysterieus. Dat geldt ook voor datgene van Mij dat jullie aanschouwen, en geldt ook voor wat van Mij achter de schermen blijft en wat jullie niet kunnen zien. Dit is daadwerkelijk zoals het is. Toch is er één ding dat jullie moeten begrijpen: Welke feiten en uiterlijke fenomenen je ook voor je ziet, als je de waarheid niet begrijpt, zul je die fenomenen als de waarheid en als feit beschouwen; en als je de waarheid begrijpt, zul je de essentie en de waarheid leren kennen via die fenomenen en externe aspecten, zodat jouw relatie met God steeds normaler wordt. Voor jou zal Gods identiteit, status en wezen nooit veranderen. Hij is de Schepper, de Degene die soeverein is over alles. Dat staat vast. Jij bent een geschapen wezen, en als je steeds de verschijning van Gods vlees onderzoekt, zit je in de problemen. Jouw relatie met God er niet meer zal zijn, wat inhoudt dat jouw relatie als geschapen wezen met de Schepper er niet meer zal zijn. Over de gevolgen hiervan hoeft niet te worden uitgeweid. Die pakken slecht uit. Alles zou zich als gevolg hiervan kunnen voltrekken – alles zou kunnen gebeuren. Zonder deze relatie is er geen noemenswaardige communicatie tussen ons. Is dat zo duidelijk? Als we onze hechte betrekkingen kunnen onderhouden, een relatie in stand kunnen houden, wat moet dan de positie van de mens zijn? (Die van een geschapen wezen.) Altijd die van een geschapen wezen. Dat is de enige manier waarop we met elkaar om kunnen gaan, de enige manier waarop er een echte relatie kan bestaan. Als je niet toegeeft dat je een geschapen wezen bent, dan hebben we al helemaal geen relatie. Ik ga niet met je om en Ik wil ook niet weten wie je bent. Niets zal ons binden. Ik zal me niet met jou bemoeien. Leef zoals je wilt – het heeft niets met mij te maken. Je hoeft mij niet te bestuderen of mij te veroordelen. Mijn identiteit, positie en alles wat Ik doe, zijn geen zaken die jij, een gewoon persoon, kunt veroordelen of er conclusies over kunt trekken. Niet de mens oordeelt over dit alles, maar God. Dat is duidelijk, nietwaar? Is dat niet de waarheid? (Ja, dat is het.) Dus, wat is de waarheid die mensen hier zouden moeten begrijpen? Op welke basis, op welk fundament kan een mens een normale relatie met God hebben? Ze moeten weten dat ze een geschapen wezen zijn. Als je erkent dat je een geschapen wezen bent en dat fundament hebt gelegd, dan zullen er, naarmate je vooruitgang maakt, veel zaken zijn waarin je niet afdwaalt. Als je Hem echter altijd wilt bestuderen en de relatie niet benadert vanuit het perspectief van een geschapen wezen, zullen de gevolgen ernstig zijn, te afschuwelijk om over na te denken. Dit begrijp je, toch?

Sommigen zeggen: “Als ik niet erken dat ik een geschapen wezen ben, dan hebben we niets met elkaar te maken? Kennen we elkaar dan niet? Zonder een relatie op dat niveau kunnen we maatjes, vrienden, kennissen zijn, toch?” Nee. Ik heb geen 'maatjes,' en ook geen vrienden, en ik onderhoud dergelijke relaties zeker niet. Iemand vraagt: “Wie zijn dan Uw echte relaties? Bestaan die uit Uw familie?” Nee. Ik heb geen familie en ook geen wapenbroeders. Ik heb geen ondergeschikten en geen bedienden. Voor de Schepper zijn de wezens van de schepping de enige dingen die een relatie met Hem hebben. Voor de gehele geschapen mensheid, voor alle geschapen wezens, heeft God maar één identiteit: die van de Heer van de Schepping. Daaruit bestaat de enig mogelijke relatie. Als iemand zou vragen: “We hebben een redelijk goede relatie. Kunnen we geen vrienden zijn? Kunnen we geen maatjes worden?” Nee. Ik ken je niet; Ik weet niet wie je bent. Waarom zou ik bevriend met jou zijn? Wij kunnen een dergelijke relatie niet hebben. Ze zeggen: “U spreekt hier te absoluut nietwaar? Bent U niet te harteloos?” Het is zo absoluut als dit. Ik heb geen behoefte aan zulke relaties. Alles wat ik doe of zeg, komt voort uit de noodzaak om te zorgen voor haalbare voorzieningsdoelen – en wie zijn die doelen? Ze bestaan uit de geschapen mensheid, de mensheid die de waarheid liefheeft; dit zijn de doelen die God zal redden, en alleen deze relatie bestaat. Afgezien van deze relatie, is er geen enkele soort relatie die Ik erken. Begrijp je? (Ja.) Sommigen zeggen misschien: “U bent een lastig persoon om mee om te gaan!” Het is niet dat Ik lastig ben om mee om te gaan, maar dat zo'n relatie onmogelijk kan bestaan. Dus laat niemand zeggen: “Ik heb al jaren contact met U. Zijn we geen vrienden?” Als je erkent dat je een geschapen wezen bent, dan hebben we de nauwste relatie, de beste relatie, de meest legitieme en zuiverste relatie. Sommigen zeggen: “Ik heb U zoveel jaren gediend. Kennen we elkaar dan niet redelijk goed? Ben ik niet Uw vertrouweling, Uw goede vriend?” Nee. Ik heb geen goede vrienden. Sommigen zeggen: “U vertelt me altijd wat U graag draagt en welke mensen U leuk vindt, en ik vertel U hetzelfde. Er is niets dat we niet bespreken, dus zijn we dan geen vrienden?” Nee. Ik maak geen vrienden onder de mensen. Ik heb geen vrienden. Als je een geschapen wezen bent, dan hebben we iets te bespreken; we kunnen communiceren, een relatie en kameraadschap opbouwen. Maar zijn we vrienden als er eenmaal kameraadschap tussen ons is ontstaan? Nee. De relatie tussen geschapen wezens en de Schepper verandert nooit. Sommige mensen hebben Mij opgenomen en beschermd, en daarom denken ze dat ze verdienstelijk zijn, dat ze Mijn redders zijn. Dat is niet de manier om het uit te drukken; alles wordt georkestreerd door God. En als ze vragen: “Bijt u niet in de hand die u voedt?” hoe is die uitspraak dan te verklaren? Als iemand iets niet duidelijk kan zien, kunnen ze er niet willekeurig regels op toepassen. Dit leidt gemakkelijk tot een oordeel. Als je weet dat je een geschapen wezen bent, hoe moet je deze kwestie dan beschouwen? Als je deze relatie gebruikt iets van Mij af te dwingen, of om dicht bij Mij te komen of bij Mij in de gunst te komen, dan zeg Ik je dat je je vergist. Probeer dit niet, en als je probeert bij Mij in de gunst te komen, zal Ik genoeg van je krijgen. Sommige mensen vragen: “Zou U dat niet kunnen verdragen?” Nee. Het is verkeerd als mensen proberen bij Mij in de gunst te komen – het is geen normale relatie. Sommigen zeggen misschien: “Ik ben jong, knap en welbespraakt. Houdt God niet van mensen zoals ik?” Zo moet je niet praten. Als je zulke gedachten hebt, kun je de antwoorden zoeken in Gods woorden. Laat Mij nooit zo walgen. Is dat duidelijk? Duidelijker kan het niet worden gemaakt. Hoe zouden jullie dit moeten begrijpen? (De enige relatie tussen de mens en God is die van een geschapen wezen en de Schepper.) Juist. De mens moet zijn leven op orde krijgen. Pronk op geen enkel moment met jouw kwalificaties, vertrouw niet op anciënniteit, speel geen slimme spelletjes en gebruik geen enkele levensfilosofie in een poging jouw identiteit of jouw relatie met God te veranderen. Probeer het in geen geval; je zou een afwijzing zoeken. Ga zo'n zinloze strijd niet aan. Dat heeft geen zin! Waarom vallen mensen altijd terug in hun oude gewoonten? Na het gesprek van vandaag zullen de meesten van jullie dit niet nog een keer verkeerd begrijpen, toch? (Nee.) Dat scheelt mij veel zorgen. Ik wil niet bij deze dingen stilstaan – ze doen me pijn! Voor iemand met verstand zijn deze dingen gemakkelijk te begrijpen. Zoveel van Gods woorden maken melding van deze dingen, en degenen die echt ontvankelijk zijn, zouden het niet moeilijk moeten vinden ze te begrijpen. Voor degenen die God vele jaren hebben gevolgd en enige waarheid begrijpen, zal het begrijpen van deze zaken geen probleem zijn, want mensen hebben veel van God gekregen en kennen Zijn werk volledig.

23 januari 2019