Koninkrijkshymne
De mensenmassa’s jubelen voor mij, de mensenmassa’s loven mij; alle monden noemen de enige ware God, alle mensen slaan hun ogen op om te kijken naar mijn daden. Het koninkrijk daalt neer op de mensenwereld, mijn persoon is rijk en overvloedig. Wie zou zich hier niet over verheugen? Wie zou niet van vreugde dansen? O Sion! Hijs je triomfantelijke vlag om mij te vieren! Zing je triomfantelijke overwinningslied om mijn heilige naam te verbreiden! O, gehele schepping tot de uithoeken van de aarde! Reinig jezelf snel zodat je als een offerande voor mij kunt worden! O gesternten van de hemelen! Snel terug naar jullie plek om mijn grootse macht aan het hemelgewelf te tonen! Ik luister aandachtig naar de stemmen van de mensen op aarde, in wiens gezangen hun grenzeloze liefde en eerbied voor mij tot uitdrukking komt! Op deze dag waarop de gehele schepping weer tot leven komt, daal ik af naar de wereld van de mensen. Op dit moment, precies in dit tijdsgewricht, beginnen alle bloemen uitbundig te bloeien, zingen alle vogels als met één stem, bonst alles van vreugde! Bij het geluid van de begroeting van het koninkrijk, stort Satans koninkrijk neer, vernietigd door het daveren van de koninkrijkshymne. Nooit zal het herleven!
Wie op aarde durft op te staan en zich te verzetten? Bij mijn afdaling naar de aarde breng ik brand mee, breng ik toorn mee, breng ik allerhande calamiteiten mee. De aardse koninkrijken zijn nu mijn koninkrijk! Daarboven in de hemel wervelen de wolken en bollen ze op; onder de hemel zwellen meren en rivieren en brengen ze vreugdevol een roerende melodie ten gehore. Rustende dieren komen tevoorschijn uit hun hol, en alle mensen worden door mij uit hun sluimer gewekt. De dag waarop de talrijke volkeren hebben gewacht is eindelijk gekomen! Ze dragen de mooiste liederen aan mij op!
Op dit heerlijke moment, in deze opwindende tijd,
weerklinkt de lof overal, boven in de hemel en beneden op aarde. Wie wordt hiervan niet opgetogen?
Wiens hart wordt hier niet door verlicht? Wie is bij deze aanblik niet tot tranen toe geroerd?
De hemel is niet langer de hemel van voorheen, het is de hemel van het koninkrijk geworden;
de aarde is niet meer de aarde van voorheen, het is het heilige land geworden.
Na een hevige regenbui wordt de viezige oude wereld volledig herschapen.
De bergen veranderen … De wateren veranderen …
Ook de mensen veranderen … Alles verandert …
O, jullie zwijgende bergen! Sta op en dans voor mij!
O, jullie stille wateren! Stroom vrijelijk verder!
Jullie, mannen die dromen dromen! Kom in actie en zet de achtervolging in!
Ik ben gekomen … En ik ben Koning …
De hele mensheid zal met eigen ogen mijn gezicht zien, met eigen oren mijn stem horen,
en zelf het leven in het koninkrijk leven …
Hoe zoet … Hoe heerlijk …
Onvergetelijk … Onmogelijk te vergeten …
De grote rode draak worstelt onder mijn brandende woede;
duivels tonen hun ware gedaante onder mijn majesteitelijk oordeel;
alle mensen zijn diep beschaamd onder mijn strenge woorden en kunnen zich nergens verbergen.
Ze denken terug aan het verleden, toen ze mij bespotten en belachelijk maakten.
Nooit was er een tijd waarin ze niet pronkten, nooit was er een tijd waarin ze me niet tartten.
Wie laat er dan vandaag geen tranen? Wie maakt zichzelf dan geen verwijten?
De hele universum-wereld is vol geween …
Vol gejuich … Vol lachende stemmen …
Verrukking zonder weerga … Verrukking die haar weerga niet kent …
Een kleine regen druppelt zachtjes … zware vlokken dwarrelende sneeuw …
In de mensen vermengen zich droefenis en blijdschap … sommigen lachen …
sommigen huilen … Sommigen jubelen …
Alsof iedereen vergeten is … of dit een lente is vol regen en wolken,
een zomer van bloemen die uitbundig ontluiken, een herfst met rijke oogsten,
of een winter zo koud als vorst en ijs, niemand die het weet …
Langs de hemel drijven wolken, op aarde kolken de oceanen.
De zonen zwaaien … De mensen dansen …
De engelen werken … De engelen hoeden …
De mensen op aarde zijn druk doende, en alle dingen op aarde vermenigvuldigen zich.