Hoofdstuk 55
De normale menselijkheid waarover wordt gesproken, is niet zo bovennatuurlijk als mensen wel denken. Niettemin kan deze de boeien van alle mensen, gebeurtenissen en voorwerpen en vervolgingen, die vanuit iemands omgeving ontstaan, overstijgen. Die menselijkheid is overal en in iedere omstandigheid in staat mij dicht te naderen en met mij te communiceren. Jullie mensen interpreteren mijn bedoelingen steeds verkeerd. Als ik zeg dat jullie in normale menselijkheid moeten leven, houden jullie jezelf in bedwang en jullie vlees onder controle. Maar je hebt geen aandacht voor nauwkeurig onderzoek in je geest, alleen voor wat je aan de buitenkant moet dragen. Daarbij zie je over het hoofd wat ik binnen in jou openbaar en hoe ik je van binnen beroer. Hoe onachtzaam van jou! Te onachtzaam! Is afmaken wat ik jou heb toevertrouwd mogelijk een grote prestatie? Je bent dwaas! Je let niet op of je wortels diep groeien! “Wees geen blad aan een boom, maar wees de wortel van de boom” – is dat wel echt jouw motto? Onnadenkend! Onachtzaam! Je bent al tevreden zodra je denkt dat je een beetje vooruitgang hebt geboekt. Je geeft zo weinig om mijn wil! Let vanaf nu goed op, wees niet passief en wees niet negatief! Als je mij dient, kom dan dichter bij mij en communiceer vaker met mij. Dit is je enige uitweg. Ik weet dat je jezelf al hebt ontkend, dat je je eigen tekortkomingen kent, en dat je je eigen zwakheden kent. Maar deze zelfkennis alleen is niet goed genoeg. Je moet met mij samenwerken en zodra je mijn bedoelingen begrijpt moet je ze onmiddellijk in praktijk brengen. Dat is de beste manier om te laten zien dat je je betrokken voelt bij mijn last, de beste manier om te gehoorzamen.
Hoe je mij ook behandelt, ik wil mijn wil in jou en in alle heiligen uitvoeren, en ik wil dat mijn wil in het hele land ongehinderd wordt uitgevoerd. Ben je hier terdege van bewust! Dit gaat over mijn bestuurlijke decreten. Ben je zelfs niet een beetje bang? Beef je niet van angst vanwege je eigen daden en gedrag? Er is onder alle heiligen nauwelijks iemand die mijn bedoeling kan aanvoelen. Wil jij niet de uitzonderlijke persoon zijn die helemaal mijn wil in acht neemt? Weet je dat? Op dit moment is mijn dringende voornemen een groep mensen uit te zoeken die helemaal rekening houdt met mijn wil. Wil je niet een van hen zijn? Wil je jezelf niet uitputten voor mij, aan mij opofferen? Je bent niet bereid zelfs maar de minste prijs te betalen, zelfs maar een beetje moeite te doen! Als dat zo blijft, zullen mijn onverdroten inspanningen voor jullie tevergeefs zijn geweest. Nu ik jou hierop heb gewezen, begrijp je nu nog steeds de ernst van de zaak niet?
“Degenen die zich oprecht voor mij uitputten, zal ik zeker groots zegenen.” Je ziet het! Ik heb je dit al meerdere malen verteld, maar toch heb je nog zoveel bedenkingen. Je bent bang voor het milieu van je familie en voor de omgeving van buitenaf. Je weet echt niet wat goed is voor jou! Ik gebruik alleen eerlijke, eenvoudige en open mensen. Je werd graag en blijmoedig door mij gebruikt, maar waarom maak je je dan toch zo’n zorgen? Hebben mijn woorden mogelijk helemaal geen effect op jou? Ik heb gezegd dat ik jou gebruik, toch kun je dat niet standvastig geloven. Altijd twijfel je en ben je bang dat ik je in de steek zal laten. Jouw opvattingen zijn zo verankerd! Als ik zeg dat ik jou gebruik, dan betekent dat dat ik jou gebruik. Waarom twijfel je dan altijd zo? Heb ik soms niet duidelijk genoeg gesproken? Ieder woord dat ik heb gezegd is waar. Er is niet één uitspraak die niet waar is. Mijn zoon! Vertrouw mij. Wees voor mij toegewijd, en ik zal jou zeker toegewijd zijn!