Dagelijkse woorden van God Fragment 1

Ieder van jullie zou opnieuw moeten nagaan in hoeverre je gedurende je leven in God hebt geloofd, zodat je tijdens het volgen van God kunt inzien of je God echt hebt begrepen, echt hebt doorgrond en echt hebt leren kennen, of je echt weet hoe God tegenover de verschillende soorten mensen staat, en of je echt begrijpt wat God in jouw leven bewerkstelligt en hoe Hij je daden beoordeelt. Deze God, die naast je staat, richting geeft aan je groei, je lot bepaalt en in je behoeften voorziet – hoeveel begrijp je van Hem en hoeveel weet je werkelijk van Hem als het erop aankomt? Weet je wat Hij in jou bewerkt, elke dag weer? Ken je de beginselen en bedoelingen waarop Hij al Zijn daden baseert? Weet je hoe Hij je de weg wijst? Weet je met welke middelen Hij voor je zorgt? Weet je op welke manieren Hij je leidt? Weet je wat Hij van jou verlangt en wat Hij in jou wil bewerkstelligen? Weet je wat Hij vindt van de uiteenlopende manieren waarop je je gedraagt? Weet je of je door Hem geliefd bent? Ken je de oorsprong van Zijn vreugde, toorn, verdriet en welbehagen, de gedachten en ideeën daarachter, en Zijn essentie? Weet je, ten slotte, wat voor een God deze God is waarin je gelooft? Heb je deze en soortgelijke vragen ooit begrepen of heb je er ooit over nagedacht? Heb je in je wandel met God je misverstanden over Hem uit de weg geruimd door Zijn woorden werkelijk op waarde te schatten en te ervaren? Heb je, nadat je door God gedisciplineerd en gekastijd werd, oprechte gehoorzaamheid en zorgzaamheid bereikt? Heb je, te midden van Gods tuchtiging en oordeel, de opstandigheid en de satanische aard van de mens leren kennen en een glimp van inzicht gekregen in de heiligheid van God? Ben je door de leiding en de verlichting van Gods woorden het leven met nieuwe ogen gaan bekijken? Heb je te midden van de beproeving die God je oplegde, ervaren dat Hij de overtredingen van de mens niet verdraagt en begrepen wat Hij van jou eist, en hoe Hij je verlost? Als je niet weet wat het is om God verkeerd te begrijpen, of hoe je dit onbegrip moet ophelderen, dan heb je nooit werkelijk verbinding met God gehad en heb je God nooit begrepen. Dan heb je Hem in elk geval nooit willen begrijpen. Als je niet weet wat Gods discipline en kastijding is, dan weet je al helemaal niet wat het is om aan God te gehoorzamen en je iets van Hem aan te trekken, of je hebt dat in elk geval nooit echt gedaan. Als je Gods tuchtiging en oordeel nooit hebt ondervonden, dan weet je beslist ook niet wat Zijn heiligheid is en zal het je zelfs nog minder duidelijk zijn wat de rebellie van de mens inhoudt. Als je nooit echt een juiste visie op het leven hebt gehad, of een juiste doelstelling in het leven, maar nog steeds verward en besluiteloos bent over je toekomstige levenspad, zozeer zelfs dat je aarzelt een volgende stap te zetten, dan lijdt het geen twijfel dat je Gods verlichting en leiding nooit hebt ontvangen. Dan zou men ook kunnen zeggen dat Gods woorden je nog nooit echt hebben gevoed en aangevuld. Als je Gods beproeving nog niet ondergaan hebt, dan is het zonder meer duidelijk dat je geen weet hebt van Gods onverdraagzaamheid ten opzichte van de overtredingen van de mens. Je begrijpt dan evenmin wat God uiteindelijk van je eist en zelfs nog minder wat Zijn werk van management en verlossing van de mens uiteindelijk inhoudt. Hoe lang iemand ook al in God gelooft, als hij Gods woorden nooit heeft ervaren of er iets van heeft waargenomen, dan is hij gegarandeerd niet op de weg naar redding, dan is zijn geloof in God gegarandeerd inhoudsloos, dan is ook zijn kennis van God gegarandeerd nul komma nul. Dan mag het duidelijk zijn dat hij geen enkel idee heeft wat het betekent om God te vereren.

uit ‘God kennen is de weg naar het vrezen van God en het mijden van het kwaad’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 2

Gods eigendommen en Zijn wezen, Gods essentie, Gods gezindheid – dit alles is in Zijn woorden aan de mensheid geopenbaard. Wanneer de mens Gods woorden ervaart, zal hij wanneer hij ze uitvoert het doel achter de woorden die God spreekt leren begrijpen. Hij zal de oorsprong en achtergrond van Gods woorden leren begrijpen. Hij zal het beoogde effect van Gods woorden leren begrijpen en op waarde leren schatten. Dit zijn allemaal dingen die de mens moet ervaren, bevatten en in zich opnemen om toegang te krijgen tot de waarheid en het leven, om Gods bedoelingen te bevatten, om een transformatie in zijn gezindheid te krijgen, en om te kunnen gehoorzamen aan de soevereiniteit en de beschikkingen van God. Terwijl de mens deze dingen ervaart, bevat en in zich opneemt, leert hij geleidelijk God te begrijpen, en verkrijgt hij bovendien op verschillende niveaus kennis over Hem. Dit begrip en deze kennis komen niet voort uit iets wat de mens bedacht of samengesteld heeft, maar uit de dingen die hij op waarde schat, ervaart, voelt en die in zijn hart bevestigd worden. Pas wanneer hij deze dingen op waarde schat, ervaart, voelt en bevestigd weet, krijgt zijn kennis van God inhoud. Alleen de kennis die hij nu verwerft, is feitelijk, reëel en nauwkeurig. Dit proces – het verwerven van begrip en ware kennis van God door Zijn woorden op waarde te schatten, te ervaren, te voelen en bevestigd te weten – is niets anders dan ware gemeenschap tussen mens en God. Vanuit dit soort gemeenschap leert de mens Gods bedoelingen werkelijk te begrijpen, leert hij Gods eigendommen en Zijn wezen werkelijk te begrijpen, leert hij Gods essentie werkelijk te begrijpen en te kennen, leert hij geleidelijk Gods gezindheid te begrijpen. Vanuit deze gemeenschap verkrijgt hij echte zekerheid over Gods heerschappij over de hele schepping en leert hij die correct te definiëren. Vanuit deze gemeenschap krijgt hij een wezenlijk perspectief op en kennis van Gods identiteit en positie. Vanuit deze gemeenschap verandert de mens stap voor stap zijn ideeën over God, waarbij hij zich niet langer een voorstelling van Hem maakt die op niets gebaseerd is, zijn wantrouwen tegen Hem de vrije loop laat, Hem verkeerd begrijpt, Hem veroordeelt, een oordeel over Hem velt of aan Hem twijfelt. Als gevolg daarvan zal de mens minder in discussie gaan met God, zal hij minder conflicten hebben met God en zal het minder vaak voorkomen dat hij in opstand komt tegen God. De mens zal zich daarentegen meer om God bekommeren, meer en meer aan Hem gehoorzamen, en zijn eerbied voor God zal reëler en dieper worden. Vanuit deze gemeenschap zal de mens niet alleen de waarheid en de doop des levens ontvangen, maar tegelijkertijd ook ware kennis van God verwerven. Vanuit deze gemeenschap zal de mens in zijn gezindheid worden getransformeerd en redding ontvangen, bovendien zal hij tot de ware godvrezendheid en aanbidding komen als schepsel tegenover God. Als de mens eenmaal deze gemeenschap heeft ervaren, zal zijn geloof in God niet langer als een leeg blad papier zijn, of als een belofte die slechts bij wijze van lippendienst is gedaan, of een vorm van blind streven en verafgoden. Alleen vanuit deze gemeenschap zal het leven van de mens dag aan dag tot wasdom komen, en nu pas zal zijn gezindheid geleidelijk getransformeerd worden en zal zijn geloof in God stap voor stap veranderen van een vaag en onzeker geloof in ware gehoorzaamheid en zorgzaamheid, in ware eerbied. De mens zal zich, tijdens het volgen van God, ook geleidelijk ontwikkelen van iemand met een passieve houding naar iemand met een actieve houding, van het negatieve naar het positieve. Alleen vanuit deze gemeenschap zal de mens tot een waar inzicht in en begrip van God komen, en tot ware kennis van God. Omdat de grote meerderheid van de mensen nooit de ware gemeenschap met God heeft gekend, reikt hun kennis van God niet verder dan theorie, woorden en leerstellingen. Dat wil zeggen dat de grote meerderheid van de mensen, ook al geloven ze nog zo lang in God, nog steeds aan het begin staat als het erom gaat God te kennen, en vastzit in elementaire, traditionele vormen van eerbetoon, met alle uiterlijk vertoon en middeleeuws bijgeloof van dien. Dat de kennis die de mens heeft van God niet verder komt dan het beginstadium, betekent dat die kennis vrijwel nihil is. Hoewel de mens Gods positie en identiteit onderschrijft, bevindt zijn geloof in God zich nog steeds in een toestand van vage onzekerheid. Hoeveel ware eerbied voor God kan zo’n mens dan hebben?

Hoe vast je ook gelooft in Zijn bestaan, dit kan niet in de plaats komen van je kennis van God noch van je vereren voor God. Hoeveel je ook van Zijn zegeningen en Zijn genade hebt genoten, dit kan niet in de plaats komen van je kennis van God. Al ben je nog zo bereid je helemaal aan Zijn dienst te wijden en alles te geven ter wille van Hem, dit kan niet in de plaats komen van je kennis van God. Misschien ben je zo vertrouwd geworden met de woorden die Hij gesproken heeft dat je ze zelfs uit je hoofd kent en ze achterstevoren kunt opzeggen, maar dit kan niet in de plaats komen van je kennis van God. Al is de mens nog zo vastbesloten God te volgen, als hij nooit daadwerkelijke gemeenschap met God heeft gehad, of Gods woorden daadwerkelijk heeft ervaren, dan is zijn kennis van God niet meer dan een lege huls of eindeloze dromerij. Je kunt nog zo vaak terloopse ‘onderonsjes’ met God hebben gehad of Hem van aangezicht tot aangezicht hebben ontmoet, je kennis van God zou nog steeds nul komma nul zijn, en je eerbied voor God niet meer dan een holle frase of een hersenschim.

uit ‘God kennen is de weg naar het vrezen van God en het mijden van het kwaad’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 3

Veel mensen lezen dagelijks Gods woorden en gaan zelfs zover dat ze alle klassieke passages daarin, als hun kostbaarste bezit, nauwgezet uit hun hoofd leren. Bovendien verkondigen ze Gods woorden overal en voorzien en helpen anderen door middel van Zijn woorden. Ze denken dat ze op die manier van God getuigen, van Zijn woorden getuigen, dat ze Gods weg volgen. Ze denken dat ze op die manier leven volgens Gods woorden, Zijn woorden in hun huidige leven integreren, dat ze op die manier Gods goedkeuring kunnen ontvangen en gered en vervolmaakt kunnen worden. Maar in de praktijk houden ze zich nooit aan de woorden van God die ze verkondigen en proberen ze zichzelf niet af te stemmen op wat in Gods woorden wordt geopenbaard. In plaats daarvan gebruiken ze Gods woorden om door middel van bedrog de bewondering en het vertrouwen van anderen te winnen, om op eigen kracht de leiding te nemen, en om zich Gods glorie toe te eigenen en te stelen. Ze hopen, tevergeefs, door Gods woorden te verspreiden, beloond te worden met Gods werk in hen en met Zijn goedkeuring. Al gaan er nog zoveel jaren voorbij, het lukt deze mensen niet om Gods goedkeuring te verdienen door het proces van verkondigen van Zijn woord. Het lukt hun niet de weg te vinden die ze moeten volgen terwijl ze van Gods woorden getuigen. Door middel van Gods woorden helpen en voorzien ze anderen wel, maar zichzelf hebben ze niet voorzien of geholpen. Ze kennen God niet en het lukt hun niet in zichzelf oprechte eerbied voor God te laten ontstaan terwijl ze al deze dingen doen. Integendeel, hun misvattingen over God groeien steeds meer, ze wantrouwen Hem steeds meer en maken zich steeds overdrevener voorstellingen van Hem. Gevoed en geleid door hun theorieën over Gods woorden lijkt het alsof ze volkomen in hun element zijn, alsof ze hun vaardigheden moeiteloos toepassen, alsof ze hun doel in het leven, hun missie gevonden hebben en alsof ze nieuw leven en redding hebben ontvangen. Met hun heldere voordracht van Gods woorden lijkt het alsof ze toegang tot de waarheid hebben, alsof ze Gods bedoelingen bevatten en de weg naar ware kennis van God hebben ontdekt, alsof ze tijdens het verkondigen van Gods woorden regelmatig oog in oog met God staan. Ook worden ze vaak tot tranen toe ‘bewogen’ en, vaak geleid door de ‘God’ in Gods woorden, lijken ze voortdurend Zijn ernstige bezorgdheid en milde intentie te begrijpen. En tegelijkertijd lijkt het of ze inzicht hebben in Gods redding van de mens en Zijn management, Zijn wezen hebben leren kennen en Zijn rechtvaardige gezindheid begrijpen. Op basis daarvan lijken ze zelfs nog vaster in Gods bestaan te geloven, meer weet te hebben van Zijn verhevenheid, en Zijn grootsheid en superioriteit zelfs nog dieper te ervaren. Doordrenkt met de oppervlakkige kennis van Gods woorden lijkt het alsof hun geloof is gegroeid, dat hun vastberadenheid om lijden te dragen is toegenomen, en dat hun kennis van God zich heeft verdiept. Wat ze niet beseffen, is dat zolang ze Gods woorden niet daadwerkelijk ervaren al hun kennis van God en hun ideeën over Hem voortkomen uit hun eigen wensdenken en speculaties. Als hun geloof door God op de proef werd gesteld, zou het de toets der kritiek niet doorstaan. Als God hun zogenaamde spiritualiteit en gestalte zou beproeven of onderzoeken, zouden die daar simpelweg niet tegen bestand zijn. Hun vastberadenheid is als een kasteel dat op zand is gebouwd en ook hun zogenaamde kennis van God is niet meer dan een hersenspinsel. In feite hebben deze mensen, die om zo te zeggen heel wat werk in Gods woorden hebben gestoken, zich nog nooit gerealiseerd wat waar geloof is, wat ware gehoorzaamheid is, wat werkelijk zorgdragen is, of wat echte kennis van God is. Ze gebruiken theorie, verbeelding, kennis, gave, traditie, bijgeloof en zelfs de morele waarden van de mensheid als ‘kapitaal’ en ‘bewapening’ om in God te geloven en Hem te volgen, en zelfs als fundament van hun geloof in God en hun volgen van Hem. Tegelijkertijd gebruiken ze dit kapitaal en wapentuig ook als een magische talisman om God te kennen, om Gods onderzoek, beproeving, tuchtiging en oordeel te ondergaan en te betwisten. Uiteindelijk is wat ze op die manier verzamelen nog steeds niets meer dan conclusies over God die zijn doordrenkt van religieuze associaties, middeleeuws bijgeloof en alles wat maar romantisch, buitensporig en raadselachtig is. Hun kennis en definitie van God is uit hetzelfde hout gesneden als die van mensen die alleen in de hemel geloven, of in de oude man met witte baard die op een wolk zit. Maar de werkelijkheid van God, Zijn essentie, Zijn gezindheid, Zijn eigendommen en Zijn wezen, enzovoort – alles wat te maken heeft met de echte God Zelf – zijn dingen waar ze met hun verstand niet bij kunnen en wat daar niets mee te maken heeft en zelfs volkomen los van staat. Op die manier worden ze weliswaar door Gods woorden verzorgd en gevoed, maar zijn ze desondanks niet in staat om de weg van godvrezendheid te bewandelen en het kwaad te mijden. De werkelijke reden hiervoor is dat ze God nooit hebben leren kennen en evenmin echt contact of ware gemeenschap met Hem hebben gehad. Ze kunnen dus onmogelijk tot een wederzijdse verstandhouding met God komen of bij zichzelf oprecht geloof in God opwekken of God oprecht volgen of oprecht aanbidden. Door die kijk en die houding – dat ze Gods woorden op die manier zien, dat ze God op die manier zien – zijn ze gedoemd om ondanks al hun inspanningen met lege handen achter te blijven, zijn ze gedoemd om in alle eeuwigheid niet in staat te zijn om de weg van godvrezendheid te bewandelen en het kwaad te mijden. Het doel waarnaar zij streven en de richting waarin ze gaan, maakt duidelijk dat ze voor eeuwig Gods vijanden zijn en dat ze voor eeuwig niet in staat zullen zijn redding te ontvangen.

uit ‘God kennen is de weg naar het vrezen van God en het mijden van het kwaad’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 4

Als iemand jarenlang God gevolgd heeft en jarenlang de voorziening van Zijn woorden heeft genoten, maar hij God in wezen op dezelfde manier definieert als iemand die in aanbidding neerbuigt voor afgoden, dan maakt dat duidelijk dat Gods woorden nooit realiteit voor hem zijn geworden. Dat komt doordat hij eenvoudigweg de realiteit van Gods woorden nooit is binnengegaan. Daarom hebben de realiteit, de waarheid, de intenties en de eisen die aan de mens worden gesteld – die alle eigen zijn aan Gods woorden – niets, maar dan ook niets met hem te maken. Dat wil zeggen dat, hoe hard zo iemand ook werkt aan de oppervlakkige betekenis van Gods woorden, alles zinloos is: omdat wat hij najaagt slechts woorden zijn, zal wat hij krijgt noodzakelijkerwijs ook slechts woorden zijn. Of de woorden die God spreekt nu, van buitenaf gezien eenvoudig of diepzinnig zijn, het zijn allemaal waarheden die onontbeerlijk zijn voor de mens wanneer hij het leven binnengaat. Ze zijn de bron van levend water die hem in staat stelt zowel geestelijk als lichamelijk te overleven. Ze voorzien de mens van wat hij nodig heeft om in leven te blijven, de leerstellingen en de geloofsbelijdenis aan de hand waarvan hij zijn dagelijks leven moet leiden, de weg, het doel en de richting die hij voor ogen moet houden om redding te ontvangen, alle waarheden die hij als schepsel voor God moet bezitten, en alle waarheden over hoe de mens God moet gehoorzamen en aanbidden. Ze zijn de waarborg dat de mens overleeft, ze zijn het dagelijks brood van de mens en ze zijn ook de krachtige steun die hem helpt sterk te zijn en stand te houden. Ze geven een haarscherp beeld van de waarheid van de gewone mensheid zoals de geschapen mens daar gestalte aan geeft, en van de waarheid die de mens helpt zich los te breken van verdorvenheid en de valstrikken van Satan te vermijden. Ze geven uitvoerig weer hoe de Schepper de geschapen mensheid onvermoeibaar onderricht, aanspoort, bemoedigt en troost. Ze zijn het baken dat de mens leidt en verlicht zodat hij alles wat positief is, begrijpt. Ze zijn de waarborg dat de mens alles wat rechtvaardig en goed is gestalte geeft in zijn leven en in bezit krijgt. Ze zijn het criterium waaraan mensen, gebeurtenissen en dingen worden afgemeten, en ze zijn ook de navigatieboei die de mens naar de redding en de weg van het licht loodst. Alleen door Gods woorden in de praktijk te ervaren, kan de mens de waarheid en het leven ontvangen. Alleen hieruit kan de mens gaan begrijpen wat normale menselijkheid is, wat een betekenisvol leven is, wat een waar schepsel is en wat ware gehoorzaamheid aan God is. Alleen hieruit kan de mens gaan begrijpen hoe hij zich moet bekommeren om God, hoe hij de plicht van een schepsel moet vervullen en hoe hij op de ware mens kan lijken. Alleen hieruit kan de mens gaan begrijpen wat bedoeld wordt met waar geloof en ware aanbidding. Alleen hieruit kan de mens gaan begrijpen wie de Heerser van de hemelen en de aarde en alle dingen is. Alleen hieruit kan de mens gaan begrijpen op welke manieren de Ene die Heer van heel de schepping is, over de schepping heerst, haar leidt en in haar behoeften voorziet. En alleen van hieruit kan de mens gaan begrijpen en bevatten op welke manieren de Ene die Heer van heel de schepping is, bestaat, zichtbaar wordt en werkt. Afgescheiden van de werkelijke ervaring van Gods woorden heeft de mens geen echte kennis van of inzicht in Gods woorden en de waarheid. Zo iemand is niet meer dan een levende dode, een en al omhulsel, en alle kennis die verband houdt met de Schepper heeft niets, maar dan ook niets met hem te maken. In Gods ogen heeft zo iemand nooit in Hem geloofd, noch Hem ooit gevolgd en dus erkent God hem noch als Zijn gelovige, noch als Zijn volgeling, en al helemaal niet als een waar schepsel.

uit ‘God kennen is de weg naar het vrezen van God en het mijden van het kwaad’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 5

Een waar schepsel moet weten wie de Schepper is, waartoe de mens is geschapen, hoe hij de verantwoordelijkheden van een schepsel moet vervullen en hoe hij de Heer van de hele schepping moet aanbidden. Hij moet de bedoelingen, wensen en verlangens van de Schepper begrijpen, bevatten, kennen en zich erom bekommeren, en hij moet handelen zoals de Schepper wil – God vrezen en het kwaad mijden.

Wat is ‘God vrezen’? En hoe kun je het kwaad mijden?

Met ‘God vrezen’ wordt niet een vage angst of schrik bedoeld, noch dat je God uit de weg gaat, noch dat je Hem op afstand houdt en evenmin wordt er verafgoding of bijgeloof mee bedoeld. Integendeel, ‘God vrezen’ betekent bewondering, achting, vertrouwen, begrip, zorg, gehoorzaamheid, toewijding en liefde, alsook onvoorwaardelijke aanbidding, genoegdoening en onderwerping, zonder klagen. Zonder ware kennis van God zal de mensheid geen ware bewondering, waar vertrouwen, waar begrip, ware zorg of gehoorzaamheid hebben, maar slechts bang en onzeker zijn, slechts twijfelen, verkeerd begrijpen, God uit de weg gaan en Hem vermijden. Zonder ware kennis van God zal de mensheid niet in staat zijn tot ware toewijding en genoegdoening. Zonder ware kennis van God zal de mensheid niet in staat zijn tot ware aanbidding en onderwerping, maar slechts tot blinde verafgoding en bijgeloof. Zonder ware kennis van God kan de mensheid hoe dan ook niet handelen in overeenstemming met de wil van God, of God vrezen, of het kwaad mijden. Elke activiteit en gedraging van de mens zal daarentegen vervuld zijn van opstandigheid en openlijk verzet, van lasterlijke beschuldigingen en smadelijke oordelen over Hem, en van kwaadaardig gedrag dat ingaat tegen de waarheid en de ware betekenis van Gods woorden.

Zodra de mensheid werkelijk vertrouwen heeft in God, zal zij God oprecht volgen en zich op Hem verlaten; alleen met echt vertrouwen in en met echte afhankelijkheid van God kan de mensheid tot waar begrip en inzicht komen. Als hij God echt begrijpt, zal de mens zich om Hem gaan bekommeren. Alleen wanneer de mensheid zich oprecht om God bekommert, kan zij oprecht gehoorzamen. Alleen wanneer zij God oprecht gehoorzaamt, kan de mensheid zich oprecht aan Hem toewijden. Alleen met oprechte toewijding aan God kan de mensheid Hem onvoorwaardelijk en zonder klagen genoegdoening schenken. Alleen wanneer zij in alle oprechtheid God vertrouwt en zich op Hem verlaat, Hem begrijpt en zich om Hem bekommert, Hem gehoorzaamt, zich aan Hem toewijdt en Hem genoegdoening schenkt, kan de mensheid Gods gezindheid en Zijn wezen echt leren kennen en de identiteit van de Schepper leren kennen. Alleen wanneer zij de Schepper waarlijk heeft leren kennen, kan de mensheid oprechte aanbidding en onderwerping in zichzelf laten ontstaan. Alleen vanuit oprechte aanbidding van en onderwerping aan de Schepper zal de mensheid haar slechte daden kunnen afleren, met andere woorden: het kwaad kunnen mijden.

Dit tezamen vormt het hele proces van ‘God vrezen en het kwaad mijden’ en is ook wat het in zijn geheel inhoudt om God te vrezen en het kwaad te mijden. Het is eveneens de weg die moet worden bewandeld om te komen tot het vrezen van God en het mijden van het kwaad.

‘God vrezen en het kwaad mijden’ en God kennen zijn op talloze manieren onlosmakelijk met elkaar verbonden, en het verband tussen de twee spreekt voor zich. Als je het kwaad wilt mijden, moet je eerst ware vrees voor God hebben. Als je ware vrees voor God wilt hebben, moet je eerst ware kennis van God hebben. Als je ware kennis van God wilt hebben, moet je eerst Gods woorden ervaren, de realiteit van Gods woorden binnengaan, en Gods kastijding en discipline, Zijn tuchtiging en oordeel ervaren. Als je Gods woorden wilt ervaren, moet je eerst met Gods woorden geconfronteerd worden, oog in oog met God komen te staan, en God vragen je in de gelegenheid te stellen om Zijn woorden te ervaren in allerlei situaties, mensen, gebeurtenissen en voorwerpen. Als je oog in oog met God wilt komen te staan en met Zijn woorden geconfronteerd wilt worden, moet je eerst een eenvoudig en eerlijk hart hebben, klaar zijn om de waarheid te aanvaarden, bereid zijn om lijden te verdragen, beschikken over de vastberadenheid en de moed om het kwaad te mijden, en ernaar verlangen een waar schepsel te worden … Op die manier ga je stap voor stap vooruit en zul je steeds dichter bij God komen. Je hart zal steeds zuiverder worden, en je leven en de waarde van het feit dat je leeft, zullen net als je kennis van God steeds meer betekenis krijgen en steeds helderder stralen. Totdat je op een dag voelt dat de Schepper niet langer een raadsel is, dat de Schepper nooit voor jou verborgen is geweest, dat de Schepper Zijn gelaat nooit voor jou verborgen heeft, dat de Schepper helemaal niet ver van je verwijderd is, dat de Schepper niet langer de Ene is waarnaar je in je gedachten voortdurend verlangt maar die je niet met je gevoelens kunt bereiken, en dat Hij waarlijk over je linker- en je rechterzijde waakt, in je levensbehoeften voorziet en je lot bepaalt. Hij is niet de verre horizon en evenmin heeft Hij zich hoog in de wolken verscholen. Hij staat vlak naast je en heeft de leiding over alles. Hij is alles wat je hebt en Hij is het enige wat je hebt. Die God maakt mogelijk dat jij Hem vanuit je hart liefhebt, je aan Hem vastklampt, Hem dicht bij je houdt, Hem bewondert, bang bent Hem te verliezen, en dat je Hem niet langer wilt verloochenen, Hem niet langer ongehoorzaam wilt zijn en Hem niet langer uit de weg wilt gaan of op afstand wilt houden. Het enige wat je wilt, is je om Hem bekommeren, Hem gehoorzamen, Alles wat je wil, is voor Hem zorgen, Hem gehoorzamen, alles wat Hij je geeft, terugbetalen en je onderwerpen aan Zijn heerschappij. Je verzet je er niet langer tegen dat Hij je leidt, in je behoeften voorziet, over je waakt en je behoedt. Niet langer weiger je Zijn soevereiniteit en beschikkingen te gehoorzamen. Het enige wat je wilt, is Hem volgen, naast hem lopen aan Zijn linker- of rechterhand, alles wat je wilt is Hem aanvaarden als je enige leven. Hem aanvaarden als je enige Heer, je enige God.

uit ‘God kennen is de weg naar het vrezen van God en het mijden van het kwaad’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 6

De overtuigingen van mensen kunnen de plaats van de waarheid niet innemen

Er zijn enkele mensen die ontberingen kunnen verdragen; ze kunnen de prijs betalen; hun uiterlijk gedrag is heel goed; ze worden zeer gerespecteerd; en ze hebben de bewondering van anderen. Wat denken jullie: kan dit uiterlijk gedrag worden beschouwd als het in praktijk brengen van de waarheid? Kunnen jullie zeggen dat deze persoon voldoet aan Gods bedoelingen? Waarom is het dat mensen keer op keer dit soort individuen zien en denken dat ze God tevreden stellen, denken dat ze het pad bewandelen om de waarheid in praktijk te brengen, dat ze Gods wegen volgen? Waarom denken sommige mensen op deze manier? Er is maar één verklaring voor. En welke verklaring is dat? Het is dat voor heel veel mensen, vragen zoals wat het is om de waarheid in praktijk te brengen, wat het is om God tevreden te stellen, wat het is om echt de werkelijkheid van de waarheid te hebben – deze vragen niet erg duidelijk zijn. Dus er zijn sommige mensen die vaak worden misleid door diegenen die aan de buitenkant spiritueel lijken, nobel lijken, verheven beelden lijken te hebben. Wat betreft die mensen die kunnen spreken over woorden en doctrines, en van wie de woorden en daden bewonderenswaardig lijken, degenen die door hen zijn misleid hebben nooit gekeken naar de essentie van hun daden, de principes achter hun daden, wat hun doelen zijn. En ze hebben nooit gekeken of deze mensen echt God gehoorzamen en of ze iemand zijn die echt God vreest en het kwade mijdt. Ze hebben nooit het wezen van de menselijkheid van deze mensen onderscheiden. Integendeel, vanaf de eerste stap dat ze ze beetje bij beetje leren kennen, bewonderen ze deze mensen, vereren ze deze mensen en uiteindelijk worden deze mensen hun idolen. Bovendien, naar de mening van sommige mensen, kunnen de idolen die zij aanbidden, waarvan zij geloven dat zij hun families en banen kunnen achterlaten en oppervlakkig gezien de prijs betalen – deze idolen zijn degenen die God echt tevreden stellen, degenen die echt een goede uitkomst en een goede bestemming kunnen ontvangen. In hun gedachten zijn deze idolen de mensen die God looft. Waardoor komt het dat mensen dit geloven? Wat is de essentie van dit probleem? Wat zijn de gevolgen waar het toe kan leiden? Laten we eerst het wezen van deze kwestie bespreken.

Deze kwesties met betrekking tot de gezichtspunten van mensen, de praktijken van mensen, welke beginselen mensen kiezen om toe te passen, en wat iedereen gewoonlijk benadrukt, in wezen hebben deze dingen allemaal niets te maken met Gods eisen aan de mensheid. Ongeacht of mensen zich concentreren op oppervlakkige zaken of diepzinnige zaken, op woorden en doctrines of de werkelijkheid, mensen houden zich niet aan datgene waar ze zich het meest aan zouden moeten houden en ze weten niet wat ze het beste zouden moeten weten. De reden hiervoor is dat mensen de waarheid helemaal niet leuk vinden. Daarom zijn mensen niet bereid om tijd en moeite te steken in het vinden en beoefenen van de principes in Gods woord. In plaats daarvan gebruiken ze liever een kortere weg en sommen ze op wat ze begrijpen, wat ze denken dat goede praktijk en goed gedrag is. Deze samenvatting wordt dan hun eigen doel om na te streven, wordt de waarheid om te beoefenen. Het directe gevolg hiervan is, dat mensen goed gedrag van mensen gebruiken als een substituut voor het in praktijk brengen van de waarheid, wat ook voldoet aan het verlangen van mensen om de gunst van God te verkrijgen. Dit geeft mensen kapitaal waarmee ze met de waarheid worstelen en dat ze ook gebruiken om met God te redeneren en te wedijveren. Tegelijkertijd zetten mensen ook gewetenloos God opzij en plaatsen het idool van hun hart voor God in de plaats. Er is slechts één belangrijke oorzaak waardoor mensen deze onwetende daden, onwetende gezichtspunten of eenzijdige standpunten en praktijken hebben en vandaag zal ik jullie erover vertellen. De reden is dat, hoewel mensen God misschien volgen, elke dag tot Hem bidden en elke dag het woord van God lezen, ze Gods wil niet echt begrijpen. Dit is de kern van het probleem. Als iemand Gods hart begrijpt, begrijpt wat God fijn vindt, wat God verafschuwt, wat God wil, wat God verwerpt, wat voor soort persoon God liefheeft, wat voor soort persoon God niet leuk vindt, wat voor soort norm bij God van toepassing is voor Zijn eisen aan de mens, wat voor soort aanpak Hij heeft voor het vervolmaken van de mens, kan die persoon nog steeds zijn eigen persoonlijke ideeën hebben? Kunnen ze gewoon een ander persoon aanbidden? Kan een gewoon persoon hun idool worden? Als iemand Gods wil begrijpt, is zijn standpunt een beetje rationeler. Ze zullen niet zomaar een verdorven persoon verafgoden, noch zullen ze, terwijl ze het pad bewandelen om de waarheid in de praktijk te brengen, geloven dat het willekeurig vasthouden aan een paar eenvoudige regels of principes neerkomt op het in praktijk brengen van de waarheid.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 7

Er zijn veel meningen over de norm waarmee God de uitkomst van de mensen vaststelt

Omdat iedereen zich zorgen maakt over hun uitkomst, weten jullie hoe God die uitkomst bepaalt? Op welke manier stelt God iemands uitkomst vast? En welke norm gebruikt Hij om iemands uitkomst vast te stellen? En wanneer de uitkomst van de mens nog moet worden vastgesteld, wat doet God dan om deze uitkomst te onthullen? Weet iemand dit? Zoals ik net zei, zijn er sommigen die al heel lang Gods woord hebben onderzocht. Deze mensen zijn op zoek naar aanwijzingen over de uitkomst van de mensheid, over de categorieën waarin deze uitkomst is verdeeld en over de verschillende uitkomsten voor verschillende soorten mensen. Ze willen ook weten hoe Gods woord de uitkomst van de mens bepaalt, het soort norm dat God gebruikt, en de manier waarop Hij de uitkomst van de mens vaststelt. Maar uiteindelijk slagen deze mensen er nooit in iets te vinden. Eigenlijk is er in feite heel weinig over deze zaak gezegd in Gods woord. Waarom is dit? Zolang de uitkomst van de mens nog moet worden onthuld, wil God niemand vertellen wat er uiteindelijk zal gebeuren en Hij wil ook niemand van tevoren op de hoogte stellen van zijn bestemming. De reden hiervoor is dat wanneer God dat zou doen, dit geen enkel voordeel voor de mens zou hebben. Op dit moment wil ik alleen maar vertellen over de manier waarop God de uitkomst van de mens bepaalt, over de principes die Hij in Zijn werk gebruikt om de uitkomst van de mens te bepalen, en om deze uitkomst te manifesteren, evenals de norm die Hij gebruikt om vast te stellen of iemand kan overleven. Is dit niet waar jullie het meest bezorgd over zijn? Hoe vatten mensen dan de manier op waarop God de uitkomst van de mens bepaalt? Jullie hebben zojuist een beetje over deze kwestie gesproken. Sommigen van jullie zeiden dat het een kwestie is van getrouw je plicht doen, aandacht geven aan God; sommige mensen zeiden God gehoorzamen en God tevredenstellen; sommige mensen zeiden je overgeven aan de genade van God; en sommige mensen zeiden een rustig leven leiden … Wanneer jullie deze waarheden in de praktijk brengen, wanneer jullie de principes van jullie verbeelding volgen, weten jullie dan wat God denkt? Hebben jullie er over nagedacht of zo blijven doen als nu, betekent dat jullie aan Gods bedoelingen voldoen? Of het voldoet aan Gods norm? Of het voldoet aan Gods eisen? Ik geloof dat de meeste mensen hier niet echt over nadenken. Ze passen gewoon mechanisch een deel van Gods woord toe, of een deel van de preken, of de normen van bepaalde spirituele mensen die ze aanbidden en dwingen zichzelf om dit te doen, om dat te doen. Ze geloven dat dit de juiste manier is, dus blijven ze zich eraan houden, ongeacht wat er uiteindelijk gebeurt. Sommige mensen denken: “Ik geloof al zoveel jaren; ik heb het altijd zo beoefend; ik heb het gevoel dat ik echt aan Gods eisen heb voldaan; ik heb ook het gevoel dat ik er veel aan heb gehad. Want ik heb veel waarheden in deze periode leren begrijpen en veel dingen die ik niet eerder wist begrepen – met name veel van mijn ideeën en visies zijn veranderd, mijn levenswaarden zijn enorm veranderd en ik heb een redelijk goed begrip van deze wereld.” Zulke mensen geloven dat dit een oogst is en dat dit het eindresultaat van Gods werk is voor de mens. Wat denken jullie, als jullie deze normen en al jullie praktijken samennemen – voldoen jullie dan aan Gods bedoelingen? Sommige mensen zullen met zekerheid zeggen: “Natuurlijk! We praktiseren Gods woord; we praktiseren alles wat de broeder predikte en in de samenkomsten heeft gezegd; we vervullen altijd onze plicht, volgen altijd God, en we hebben God nooit verlaten. Daarom kunnen we met het volste vertrouwen zeggen dat we God tevredenstellen. Hoeveel we ook begrijpen van Gods intenties, hoeveel we ook van Gods woord begrijpen, we hebben altijd geprobeerd verenigbaar te zijn met God. Als we correct handelen en alles correct toepassen, dan zal het resultaat kloppen.” Wat vinden jullie van dit standpunt? Klopt het? Misschien zijn er mensen die zeggen: “Ik heb hier nog nooit over nagedacht. Ik denk alleen dat ik kan overleven wanneer ik mijn plicht blijf doen en blijf handelen volgens de vereisten van Gods woord. Ik heb nooit de vraag overwogen of ik Gods hart tevreden kan stellen en ik heb nooit overwogen of ik de door Hem verlangde norm zou bereiken. Omdat God me nooit iets heeft verteld en mij geen duidelijke instructies heeft gegeven, geloof ik dat zolang ik blijf doorgaan, God tevreden zal zijn en Hij geen verdere eisen aan mij zou moeten stellen.” Zijn deze overtuigingen correct? Wat mij betreft, deze manier van beoefenen, deze manier van denken en deze standpunten – ze brengen allemaal fantasieën en een beetje blindheid met zich mee. Wanneer ik dit zeg, zijn er misschien een paar van jullie die zich een beetje ontmoedigd voelen: “Blindheid? Als het een ‘blindheid’ is, dan is onze hoop op redding, onze hoop om te overleven heel klein en zeer onzeker, nietwaar? Vindt u niet dat deze manier van zeggen een koude douche voor ons is?” Ongeacht wat jullie geloven, de dingen die ik zeg en doe zijn niet bedoeld om jullie het gevoel te geven dat er koud water over jullie wordt gegoten. Het is juist bedoeld om jullie begrip van Gods intenties te verbeteren en jullie inzichten te verbeteren in wat God denkt, wat God wil bereiken, wat voor persoon God leuk vindt, wat God verafschuwt, wat God veracht, welk type persoon God wil winnen en welk type persoon God afwijst. Het is bedoeld om jullie geest duidelijkheid te geven, om jullie duidelijk te laten weten in hoeverre de daden en gedachten van ieder van jullie zijn afgedwaald van de norm die God vereist. Is het nodig om deze onderwerpen te bespreken? Omdat ik weet dat jullie al zo lang geloven en naar zoveel prediking hebben geluisterd, maar dit zijn juist de dingen die het meest ontbreken. Jullie hebben misschien elke waarheid in jullie aantekenboekje vastgelegd, misschien hebben jullie ook datgene vastgelegd waarvan jullie persoonlijk denken dat het belangrijk is in jullie geest en hoewel jullie van plan zijn die dingen tijdens jullie praktiseren te gebruiken, om God tevreden te stellen, om ze te gebruiken wanneer jullie merken dat jullie in nood verkeren of te gebruiken om de moeilijke tijden door te komen die voor jullie liggen, of om deze dingen jullie gewoon te laten vergezellen terwijl jullie je leven leven, is het, wat mij betreft, als jullie alleen praktiseren, niet belangrijk hoe jullie dat precies doen. Wat is dan heel belangrijk? Het is dat terwijl je bezig bent, je hart met zekerheid weet of alles wat je doet, elke daad is wat God wil; of alles wat je doet, alles wat je denkt en het resultaat en het doel in je hart voldoet aan Gods intenties, tegemoet komt aan Gods eisen en of God ze goedkeurt of niet. Dit zijn de belangrijke dingen.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 8

Bewandel de weg van God: vrees God en mijd het kwaad

Er is een gezegde waar jullie aantekeningen van moeten maken. Ik geloof dat dit gezegde heel belangrijk is, want mij komt het elke dag talloze keren voor de geest. Waarom is dat? Omdat elke keer als ik voor iemand sta, elke keer als ik iemands verhaal hoor, elke keer als ik hoor over iemands ervaring of zijn of haar getuigenis van het geloof in God, ik altijd dit gezegde gebruik om te bepalen of dit individu het type persoon is dat God wil, het type persoon dat God leuk vindt. Dus wat is dit gezegde dan? Nu wachten jullie allemaal met spanning. Wanneer ik het spreekwoord onthul, voelen jullie je misschien teleurgesteld omdat er mensen zijn die dit al jarenlang lippendienst bewijzen. Maar wat mij betreft, ik heb het nooit enige lippendienst bewezen. Dit gezegde leeft in mijn hart. Dus wat is dit gezegde? Het is “Bewandel Gods weg: vrees God en mijd het kwade.” Is dit geen buitengewoon simpele uitdrukking? Maar hoewel het gezegde eenvoudig is, zal iemand die er echt een diep begrip voor heeft, het gevoel hebben dat het van grote waarde is; dat het veel waarde heeft voor het praktiseren van je geloof; dat het de taal van het leven is met de realiteit van de waarheid; dat het een levenslange doelstelling is om naar te streven voor degenen die God willen behagen; en dat het een levenslange weg is om naar te streven door iedereen die rekening houdt met Gods intenties. Dus wat denken jullie: is dit gezegde soms niet de waarheid? Heeft het die betekenis? Misschien zijn er sommige mensen die over dit gezegde nadenken, proberen het te begrijpen en nog sommigen die er achterdochtig tegenover staan: is dit gezegde erg belangrijk? Is het erg belangrijk? Is het zo noodzakelijk en verdient het nadruk? Misschien zijn er sommige mensen die dit gezegde niet zo leuk vinden omdat ze denken dat het bewandelen van Gods weg en het terugbrengen hiervan tot dit gezegde veel te simpel geredeneerd is. Als je alles neemt wat God heeft gezegd en het samenvat in één gezegde: is dit niet een manier om God te onbetekenend te maken? Is dat zo? Het kan zijn dat de meesten van jullie de diepe betekenis achter deze woorden niet helemaal begrijpen. Hoewel jullie er nota van hebben genomen, zijn jullie niet van plan dit gezegde in jullie hart op te nemen; jullie schrijven het gewoon op in jullie notitieboek en bekijken het nog eens en overdenken het in jullie vrije tijd. Er zijn andere mensen die niet eens de moeite nemen om het gezegde uit het hoofd te leren, laat staan om het goed te gebruiken. Maar waarom bespreek ik dit gezegde? Ongeacht jullie mening, of wat jullie zullen denken, moet ik dit gezegde bespreken omdat het uitermate relevant is voor hoe God de uitkomsten van de mens bepaalt. Het maakt niet uit wat jullie huidige idee over dit gezegde is, of hoe jullie het behandelen, ik ga jullie toch vertellen: als mensen de woorden van dit gezegde in de praktijk kunnen brengen en die kunnen ervaren en de norm van God vrezen en het kwaad mijden kan bereiken, dan zijn ze zeker een overlevende, dan zijn ze zeker iemand met een goed einde. Als je niet kunt voldoen aan de norm die door deze uitspraak wordt gegeven, dan zou je kunnen zeggen dat je uitkomst onbekend is. Dus spreek ik met jullie over dit gezegde voor jullie eigen geestelijke voorbereiding, zodat jullie weten wat voor soort norm God gebruikt om jullie te meten.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 9

God maakt gebruik van verschillende beproevingen om te testen of mensen God vrezen en het kwaad mijden

In elk tijdperk schenkt God een aantal woorden aan de mens wanneer Hij in de wereld werkt en de mens over enkele waarheden vertelt. Deze waarheden dienen als de weg die de mens moet aanhouden, de weg die de mens moet bewandelen, de weg waarlangs de mens God kan vrezen en het kwade kan mijden, en de weg waarlangs mensen zich in hun leven, in de loop van hun levensreis in praktijk moeten brengen en aanhangen. Om deze redenen schenkt God deze woorden aan de mens. Deze woorden die van God komen, moeten door de mens worden nageleefd, om leven te ontvangen. Als een persoon zich er niet aan houdt, ze niet in praktijk brengt en Gods woorden niet naleeft in zijn leven, dan brengt deze persoon de waarheid niet in praktijk. En als ze de waarheid niet in de praktijk brengen, dan vrezen ze God niet en mijden ze het kwade niet en kunnen ze God niet tevreden stellen. Als iemand God niet tevreden kan stellen, dan kunnen ze Gods lof niet ontvangen; zo’n persoon ontvangt geen uitkomst. Dus hoe bepaalt God in de loop van Zijn werk iemands uitkomst? Welke methode gebruikt God om de uitkomst van de mens vast te stellen? Misschien is het jullie nog niet helemaal duidelijk, maar wanneer ik jullie het proces vertel, zal het heel duidelijk worden. Dit komt omdat veel mensen het zelf al hebben ervaren.

In de loop van Gods werk, van het begin tot nu toe, heeft God beproevingen gegeven aan elk persoon – of je zou kunnen zeggen, elke persoon die Hem volgt – en deze beproevingen zijn er in verschillende afmetingen. Er zijn degenen die het proces hebben meegemaakt om door hun familie te worden afgewezen; degenen die het proces van een ongunstige omgeving hebben meegemaakt; degenen die hebben meegemaakt dat ze gearresteerd en gemarteld werden; degenen die de beproeving ervaren hebben dat ze werden geconfronteerd met een keuze; en degenen die de beproeving van geld en status hebben doorstaan. Over het algemeen heeft ieder van jullie te maken gehad met allerlei soorten beproevingen. Waarom werkt God zo? Waarom behandelt God iedereen zo? Wat voor soort resultaat wil Hij zien? Dit is de essentie van wat ik jullie wil vertellen: God wil zien of deze persoon het type is dat God vreest en het kwade mijdt. Wat dit betekent is dat wanneer God je een beproeving geeft, waardoor je geconfronteerd wordt met een of andere omstandigheid, Hij wil testen of je iemand bent die God vreest, en het kwade mijdt. Als iemand wordt geconfronteerd met de plicht om een offergave te bewaren en ze in contact komen met Gods offer, denk je dan dat dit iets is dat God heeft geregeld? Geen vraag! Alles wat je meemaakt, heeft God geregeld. Wanneer je geconfronteerd wordt met deze zaak, zal God je in het geheim observeren, kijkend hoe je kiest, hoe je in praktijk brengt, waaraan je denkt. Het eindresultaat is waar God het meest mee bezig is, omdat dit het resultaat is dat Hem in staat stelt om te meten of je Gods norm in deze beproeving hebt bereikt. Wanneer mensen echter geconfronteerd worden met een bepaalde kwestie, denken ze er vaak niet over na waarom ze ermee worden geconfronteerd, of over de norm die door God wordt geëist. Ze denken niet na over wat God van hen wil zien, wat Hij van hen wil ontvangen. Wanneer ze met deze kwestie worden geconfronteerd, denken deze mensen alleen maar: “Dit is iets waar ik voor kom te staan; ik moet voorzichtig zijn, niet onvoorzichtig! Wat er ook gebeurt, dit is wat God me geeft, en hier kan ik met mijn verstand niet bij.” Deze persoon denkt dat hij of zij zijn verantwoordelijkheid kan nemen door een dergelijk simplistisch standpunt in te nemen. Zou God tevreden zijn met het resultaat van deze beproeving? Of zou Hij niet tevreden zijn? Jullie kunnen dit bespreken. (Als mensen God in hun hart vrezen, dan zullen zij, wanneer zij worden geconfronteerd met de plicht die hen in staat stelt om contact te maken met Gods offer, overwegen hoe gemakkelijk het zou zijn om God te beledigen, dus zouden zij zeker voorzichtig zijn.) Je antwoord gaat de goede kant op, maar het is er nog niet helemaal. Gods wegen bewandelen heeft niets te maken met het in acht nemen van oppervlakkige regels. Het betekent eigenlijk dat wanneer je geconfronteerd wordt met een zaak, je dit in de eerste plaats moet zien als een omstandigheid die is geregeld door God, een verantwoordelijkheid, door Hem aan jou geschonken, door Hem aan jou toevertrouwd en dat wanneer je geconfronteerd wordt met deze zaak, je het zelfs als een beproeving van God zou moeten zien. Wanneer je deze kwestie onder ogen ziet, moet je er een norm voor hebben, je moet eraan denken dat het van God is gekomen. Je moet er over nadenken hoe je met deze zaak om moet gaan, zodat je verantwoordelijkheid kunt nemen en trouw aan God kunt zijn; hoe je het zo kunt doen dat je God niet woedend maakt of Zijn gezindheid niet beledigt. We hebben zojuist gesproken over veilig bewaren van het geofferde. Deze zaak heeft te maken met offeren en het is ook jouw plicht, jouw verantwoordelijkheid. Je bent verplicht om deze verantwoordelijkheid te dragen. Maar wanneer je geconfronteerd wordt met deze zaak, is er dan iets verleidelijks aan? Jazeker! Waar komt deze verleiding vandaan? Deze verleiding komt van Satan en komt ook voort uit de slechte, verdorven gezindheid van de mens. Omdat er verleiding is, houdt dit ook een getuigenis in; die getuigenis is ook jouw verantwoordelijkheid en plicht. Sommige mensen zeggen: “Dit is zo’n kleine zaak; is het echt nodig om het zo op te blazen?” Ja, dat is het! Want wanneer we Gods wegen bewandelen, kunnen we niets verwaarlozen wat met onszelf te maken heeft, of met iets dat om ons heen gebeurt, zelfs niet de kleine dingen. Het maakt niet uit of we denken dat we er aandacht aan moeten schenken of niet, wanneer we ermee geconfronteerd worden, moeten we het niet verwaarlozen. Alles moet als Gods test voor ons worden beschouwd. Hoe is deze houding? Als je zo’n houding hebt, dan bevestigt het één feit: je hart vreest God en je hart is bereid om het kwade te mijden. Als je dit verlangen hebt om God tevreden te stellen, dan ligt wat je in praktijk brengt niet ver van de norm om God te vrezen en het kwade te mijden.

Er zijn vaak mensen die geloven dat de zaken die niet veel aandacht krijgen van mensen, de zaken die gewoonlijk niet worden genoemd – slechts onbeduidende kleinigheden zijn en dat ze niets te maken hebben met het in praktijk brengen van de waarheid. Wanneer deze mensen zoiets onder ogen krijgen, besteden ze er niet veel aandacht aan en laten ze het gaan. Maar in feite is deze zaak een les waarvoor je zou moeten leren, een les over hoe je God moet vrezen, hoe je het kwaad kunt mijden. Bovendien, waar je nog meer mee bezig zou moeten zijn, is weten wat God doet wanneer deze zaak zich voordoet die je onder ogen moet zien. God staat aan jouw kant en observeert al je woorden en daden, Hij observeert wat je doet, je geest verandert – dit is Gods werk. Sommige mensen zeggen: “Waarom voel ik het dan niet?” Je hebt het niet gevoeld, omdat de weg om God te vrezen en het kwade te mijden niet het belangrijkste is waar je je aan houdt. Daarom kun je het subtiele werk van God in de mens niet voelen, wat je kunt merken aan de verschillende gedachten en verschillende handelingen van mensen. Je bent een warhoofd! Wat is een grote zaak? Wat is een kleine zaak? Alle zaken die te maken hebben met het bewandelen van Gods weg zijn niet verdeeld in groot of klein. Kunnen jullie dat accepteren? (Ja) In termen van alledaagse zaken zijn er dingen die mensen als heel groot en belangrijk, en andere die als klein en onbetekenend worden beschouwd. Mensen beschouwen deze grote zaken vaak als zeer belangrijk en beschouwen ze als door God gezonden. Echter, in de loop van deze grote zaken die zich voordoen, begrijpen mensen vaak Gods bedoelingen niet, ze hebben er geen inzicht in, en bereiken niet echt wat van waarde is vanwege de onvolwassen gestalte van de mens en vanwege het slechte kaliber van de mens. Wat de kleine zaken betreft, deze worden eenvoudigweg over het hoofd gezien door de mens en glippen beetje bij beetje weg. Daardoor hebben ze veel kansen verloren om door God te worden onderzocht, om door Hem te worden getest. Mocht je altijd de mensen, dingen en zaken over het hoofd zien en de omstandigheden die God voor je regelt, wat zal dit betekenen? Het betekent dat je elke dag, zelfs elk moment altijd afziet van Gods perfectie van jou en Gods leiderschap. Wanneer God een omstandigheid voor je regelt, let Hij in het geheim op, kijkend naar je hart, kijkend naar je gedachten en overwegingen, kijkend naar hoe je denkt, kijkend naar hoe je zal handelen. Als je een zorgeloos persoon bent – een persoon die nooit serieus nagedacht heeft over Gods weg, Gods woord of de waarheid – dan zul je niet oplettend zijn, je zult geen aandacht schenken aan datgene wat God wil voltooien en wat God van je eist wanneer Hij omstandigheden voor je regelt. Je zult ook niet weten hoe de mensen, dingen en zaken die je tegenkomt zich verhouden tot de waarheid of Gods intenties. Hoe zal God verder gaan nadat je geconfronteerd bent met herhaalde omstandigheden en herhaalde beproevingen zoals deze, waarbij God geen enkele verbetering bij je ziet? Na herhaaldelijke beproevingen, maak je God niet groot in je hart, en je behandelt de omstandigheden die God voor je regelt niet zoals zij zijn – als een beproeving of een test van God. Eerder verwerp je een voor een de kansen die God je schenkt, en je laat ze keer op keer wegglippen. Is dit geen enorme ongehoorzaamheid van de mens? (Ja.) Zal God hierdoor bedroefd zijn? (Ja.) God zal niet bedroefd zijn! Jullie zijn weer geschokt als jullie me zo horen praten. Werd er immers niet eerder gezegd dat God altijd verdrietig is? God zal niet bedroefd zijn? Wanneer zal God dan bedroefd zijn? Hoe dan ook, God zal niet bedroefd zijn door deze situatie. Wat is dan Gods houding ten opzichte van het hierboven geschetste gedrag? Wanneer mensen de beproevingen afwijzen, de tests, die God ze zendt, wanneer ze zich eraan onttrekken, is er slechts één houding die God heeft tegenover deze mensen. Welke houding is dit? God wijst zo’n soort persoon af vanuit de grond van Zijn hart. Er zijn twee betekenislagen voor het woord ‘afwijzen’. Hoe leg ik ze uit? Diep van binnen draagt het woord de betekenis van afkeer, van haat. En wat betreft de tweede betekenis? Dat is het deel dat inhoudt dat je iets opgeeft. Jullie weten allemaal wat ‘opgeven’ betekent, correct? Kort gezegd, afwijzen betekent Gods ultieme reactie en houding ten opzichte van die mensen die zich op een dergelijke manier gedragen. Het is extreme haat jegens hen, walging, en dus de beslissing om hen te verlaten. Dit is de uiteindelijke beslissing van God ten opzichte van iemand die nog nooit Gods wegen heeft bewandeld, die nooit God heeft gevreesd en het kwaad heeft gemeden. Kunnen jullie nu allemaal het belang inzien van wat ik hier heb besproken?

Begrijpen jullie nu de methode die God gebruikt om de uitkomst van de mens vast te stellen? (Elke dag verschillende omstandigheden regelen.) Verschillende omstandigheden regelen – dit is wat mensen kunnen zien en voelen. Wat is Gods motief hiervoor dan? Het motief is dat God elke persoon beproevingen op verschillende manieren, op verschillende tijdstippen en op verschillende plaatsen wil geven. Welke aspecten van de mens worden getest in een proef? Of je al dan niet het soort persoon bent dat God vreest en het kwaad mijdt in elke zaak waar je mee geconfronteerd wordt, waar je over hoort, die je ziet, en die je persoonlijk ervaart. Iedereen zal worden geconfronteerd met dit soort beproevingen, omdat God eerlijk is tegenover alle mensen. Sommige mensen zeggen: “Ik geloof al vele jaren in God; hoe komt het dat ik niet ben getest?” Je hebt het gevoel dat je niet bent getest omdat, wanneer God de omstandigheden voor je heeft geregeld, je ze niet serieus hebt genomen, en je niet Gods weg hebt willen gaan. Dus je hebt gewoon geen idee van Gods beproevingen. Sommige mensen zeggen: “Ik heb een paar beproevingen doorstaan, maar ik ken de juiste weg van oefenen niet. Ook al heb ik beoefend, ik weet nog steeds niet of ik tijdens de proeven stand heb gehouden.” Mensen met een dergelijke situatie zijn absoluut niet in de minderheid. Dus wat is dan de norm waarmee God mensen meet? Het is precies zoals ik zojuist zei: alles wat je doet, alles wat je denkt, en alles wat je uitdrukt, is dat God vrezen en het kwaad mijden? Zo kan worden bepaald of je een persoon bent die God vreest en het kwade mijdt. Is dit een eenvoudig concept? Het is makkelijk gezegd, maar is het makkelijk om in praktijk te brengen? (Het is niet zo eenvoudig.) Waarom is het niet zo makkelijk? (Omdat mensen God niet kennen, niet weten hoe God de mens vervolmaakt, en dus weten ze niet hoe ze de waarheid moeten zoeken om hun problemen op te lossen; mensen moeten verschillende beproevingen ondergaan, louteringen, tuchtigingen en oordelen, voordat zij werkelijk God vrezen.) Jullie zeggen het zo, maar wat jullie betreft, vrees God en mijd het kwade, lijkt op dit moment gemakkelijk uitvoerbaar. Waarom zeg ik dit? Omdat jullie naar veel preken hebben geluisterd en veel hebben meegekregen van de realiteit van de waarheid. Dit heeft jullie in staat gesteld om te begrijpen hoe jullie God moeten vrezen en het kwade mijden in termen van theorie en denken. Met betrekking tot de manier waarop jullie God moeten vrezen en het kwaad mijden, heeft dit allemaal geholpen en jullie het gevoel gegeven dat zoiets gemakkelijk te bereiken is. Waarom kunnen mensen het dan eigenlijk nooit bereiken? Dit komt omdat de essentie van de menselijke natuur God niet vreest en van het kwade houdt. Dat is de echte reden.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 10

Niet God vrezen en het kwaad vermijden, is tegen God zijn

Jullie staan nu oog in oog met God en oog in oog met Gods woord. Jullie kennis van God is veel groter dan die van Job. Waarom breng ik dit naar voren? Waarom spreek ik zo? Ik zou graag een feit aan jullie willen uitleggen, maar voordat ik dat doe, wil ik jullie een vraag stellen: Job wist heel weinig van God, toch kon hij God vrezen en het kwade mijden. Dus hoe komt het dat mensen er tegenwoordig niet in slagen dit te doen? (Ze zijn diep verdorven.) Diep verdorven – dat is het oppervlakkige bij deze vraag, maar ik zal het nooit zo zien. Jullie nemen vaak doctrines en letters waar jullie vaak over spreken, zoals ‘diepe verdorvenheid’, ‘rebelleren tegen God’, ‘ontrouw jegens God’, ‘ongehoorzaamheid’, ‘jullie houden niet van de waarheid’, en jullie gebruiken deze zinnen om de essentie uit te leggen van elke vraag. Dit is een gebrekkige manier van het beoefenen. Als jullie hetzelfde antwoord geven op vragen van verschillende aard, dan lopen jullie onvermijdelijk het gevaar dat jullie de waarheid en God lasteren. Ik hou niet van dit soort antwoorden. Denk erover na! Niemand van jullie heeft hierover nagedacht, maar elke dag kan ik het zien en elke dag kan ik het voelen. Dus jullie doen het en ik aanschouw het. Wanneer jullie het doen, kunnen jullie de essentie van deze materie niet voelen. Maar als ik het zie, kan ik de essentie ervan zien en voel ik ook de essentie ervan. Dus wat is deze essentie dan? Waarom kunnen mensen tegenwoordig God niet vrezen en het kwade mijden? Jullie antwoorden schieten tekort als jullie de essentie van deze vragen willen verklaren en ze kunnen de essentie van deze vraag niet oplossen. Dat komt omdat er hier een bron is die jullie niet kennen. Wat is deze bron? Ik weet dat jullie erover willen horen, dus ik zal jullie vertellen over de bron van deze vraag.

Toen God met Zijn werk begon, hoe zag Hij toen de mens? God redde de mens; Hij beschouwde de mens als een lid van Zijn familie, als het doel van Zijn werk, als datgene wat Hij wilde overwinnen, redden en als dat wat Hij wilde vervolmaken. Dit was Gods houding tegenover de mens aan het begin van Zijn werk. Maar wat was de houding van de mens tegenover God op dat moment? God was vreemd voor de mens en de mens beschouwde God als een vreemdeling. Men zou kunnen zeggen dat hun houding tegenover God niet de juiste resultaten opleverde en dat ze niet duidelijk begrepen hoe ze God moesten behandelen. Dus hij behandelde Hem zoals hij wilde en deed wat hij wilde. Had de mens een standpunt tegenover God? In het begin had de mens geen gezichtspunt tegenover God. Het zogenaamde gezichtspunt van de mens bestond slechts uit enkele opvattingen en verbeeldingen over God. Dat wat overeenstemde met de opvattingen van mensen werd aanvaard; wat niet conform was, werd oppervlakkig gehoorzaamd, maar in hun harten botsten de mensen er sterk mee en verzetten zich ertegen. Zo was de relatie tussen God en de mensen in het begin: God zag de mens als een familielid, maar de mens behandelde God als een vreemdeling. Maar na een periode van Gods werk, begon de mens te begrijpen wat God probeerde te bereiken. De mensen kwamen erachter dat God de ware God was en ze kwamen erachter wat de mens van God kon krijgen. Hoe beschouwde de mens God in deze tijd? De mens beschouwde God als een levenslijn, in de hoop genade te krijgen, zegeningen te krijgen, beloften te krijgen. En hoe beschouwde God de mens in dit tijdsgewricht? God beschouwde de mens als het doel van Zijn overwinning. God wilde woorden gebruiken om de mens te oordelen, de mens te testen, de mens te beproeven. Maar voor de mensheid op dit moment, was God een object dat hij kon gebruiken om zijn eigen doelen te bereiken. Mensen zagen dat de door God gegeven waarheid hen kon overwinnen en redden, en dat ze de gelegenheid hadden om de dingen van God te krijgen die ze verlangden, de bestemming die ze wilden. Hierdoor vormde zich een klein beetje eerlijkheid in hun hart en waren ze bereid om deze God te volgen. Er ging enige tijd voorbij en mensen hadden wat oppervlakkige en dogmatische kennis van God. Men zou kunnen zeggen dat ze meer en meer ‘vertrouwd’ werden met God. Met het woord gesproken door God, Zijn prediking, de waarheid die Hij had uitgedrukt en Zijn werk raakten mensen meer en meer ‘vertrouwd’. Dus mensen dachten ten onrechte dat God niet langer vreemd was en dat ze al het pad bewandelden van verenigbaar-zijn met God. Tot nu toe hebben mensen naar veel preken over de waarheid geluisterd en veel van Gods werk ervaren. Maar door de tussenkomst en tegenwerking van veel verschillende factoren en omstandigheden, kunnen de meeste mensen het niet voor elkaar krijgen om de waarheid in praktijk te brengen en kunnen ze God niet tevreden stellen. Mensen worden steeds lakser en hebben steeds minder vertrouwen. Ze hebben steeds meer het gevoel dat hun eigen uitkomst onbekend is. Ze durven geen extravagante ideeën te hebben en willen geen vooruitgang boeken; ze volgen gewoon met tegenzin en gaan voetje voor voetje verder. Wat is dan Gods houding tegenover de mens met betrekking tot de huidige gesteldheid van de mens? Gods enige verlangen is deze waarheden aan de mens te geven, Zijn weg door te dringen tot de mens en dan verschillende omstandigheden te regelen om de mens op verschillende manieren te beproeven. Zijn doel is om deze woorden, deze waarheden en Zijn werk te nemen en een uitkomst tot stand te brengen waar de mens God kan vrezen en het kwade kan mijden. De meeste mensen die ik heb gezien, nemen Gods woord aan en beschouwen dit als dogma’s, beschouwen dit als letters en beschouwen dit als regels te volgen. Wanneer zij dingen doen en spreken, of beproevingen onder ogen zien, beschouwen zij Gods weg niet als de manier waarop zij zouden moeten waarnemen. Dit geldt met name wanneer mensen worden geconfronteerd met grote beproevingen; ik heb niemand gezien die in praktijk bracht hoe hij/zij God vreesde en het kwade meed. Daarom is Gods houding ten opzichte van de mens vol van extreme afkeer en aversie. Nadat God herhaaldelijk mensen heeft beproefd, zelfs honderden keren, hebben ze nog steeds geen duidelijke houding waaruit hun vastberadenheid blijkt – ik wil God vrezen en het kwade mijden! Omdat mensen deze vastberadenheid niet hebben en ze zich niet zo opstellen, is Gods tegenwoordige houding tegenover hen niet meer hetzelfde als in het verleden, toen Hij barmhartigheid, tolerantie, verdraagzaamheid en geduld uitbreidde. In plaats daarvan is Hij buitengewoon teleurgesteld in de mens. Wie heeft deze teleurstelling veroorzaakt? De houding die God heeft tegenover de mens, van wie hangt die af? Die houding hangt af van elke persoon die God volgt. In de loop van zijn vele jaren werk heeft God veel eisen aan de mens gesteld en veel omstandigheden voor de mens geregeld. Maar ongeacht hoe de mens heeft gepresteerd en ongeacht wat de houding van de mens ten opzichte van God is, de mens kan zich niet gedragen in duidelijke overeenstemming met het doel God te vrezen en het kwade te mijden. Ik zal het dus samenvatten in één gezegde en dit gezegde gebruiken om alles uit te leggen waar we zojuist over spraken waarom mensen niet om naar Gods wegen te kunnen leven – vrees God en mijd het kwade. Wat betekent dit? Dit betekent: God beschouwt de mens als het object van Zijn redding, het object van Zijn werk; de mens beschouwt God als zijn vijand, als zijn tegengestelde. Begrijp je het nu? Welke houding de mens heeft; wat Gods houding is; wat de relatie tussen de mens en God is – dit is allemaal heel duidelijk. Ongeacht hoeveel prediking jullie hebben gehoord, die dingen die jullie voor jezelf hebben samengevat – zoals trouw zijn aan God, God gehoorzamen, de weg zoeken naar verenigbaarheid met God, een heel leven willen doorbrengen met God, voor God leven. … voor mij zijn die dingen niet bewust Gods weg bewandelen, namelijk God vrezen en het kwade mijden. In plaats daarvan zijn het kanalen waarmee jullie bepaalde doelen kunnen bereiken. Om deze doelen te bereiken, nemen jullie met tegenzin bepaalde regels in acht. En juist deze verordeningen brengen mensen nog verder af van de weg om God te vrezen en het kwade te mijden en plaatsen God opnieuw tegenover de mens.

De vraag die we vandaag bespreken is een beetje zwaar, maar wat er ook gebeurt, ik hoop nog steeds dat wanneer jullie door de ervaringen die zullen komen en de tijden die zullen komen, jullie kunnen doen wat ik jullie net heb verteld. Verwaarloos God niet en beschouw Hem niet als luchtledig, net alsof Hij bestaat op momenten dat Hij van nut voor je is, maar wanneer Hij nutteloos is bestaat Hij niet. Wanneer je onbewust een dergelijk begrip vasthoudt, heb je God al woedend gemaakt. Misschien zijn er mensen die zeggen: “Ik zie God niet als luchtledig, ik bid altijd tot God, ik stel God altijd tevreden en alles wat ik doe, valt binnen de reikwijdte en normen en principes die door God worden geëist. Ik ga absoluut niet te werk volgens mijn eigen ideeën.” Ja, de manier waarop je omgaat met dingen is correct. Maar hoe denk je wanneer je oog in oog komt te staan met een kwestie? Hoe praktiseer je wanneer je geconfronteerd wordt met een kwestie? Sommige mensen voelen dat God bestaat als ze tot Hem bidden en een beroep op Hem doen. Maar wanneer ze worden geconfronteerd met een kwestie, bedenken ze hun eigen ideeën en willen ze die volgen. Dit beschouwt God als luchtledig. Dit soort situaties maken dat het lijkt of God niet voor jullie bestaat. Mensen denken dat God bestaat wanneer ze Hem nodig hebben, en wanneer ze God niet nodig hebben, zou Hij niet moeten bestaan. Mensen denken dat het voldoende is om hun eigen ideeën na te leven. Ze geloven dat ze dingen kunnen doen, zoals het ze goeddunkt. Ze denken gewoon dat het niet nodig is om Gods weg te zoeken. Mensen die momenteel in zo’n toestand verkeren, deze gesteldheid – lopen ze niet op het randje van de afgrond? Sommige mensen zeggen: “Ongeacht of ik op het randje van de afgrond sta of niet, ik geloof al zoveel jaren en ik geloof dat God me niet in de steek zal laten, omdat Hij het niet kan verdragen om mij in de steek te laten.” Andere mensen zeggen: “Al vanaf de tijd dat ik in de schoot van mijn moeder was, geloofde ik in de Heer, tot nu aan toe, in totaal veertig of vijftig jaar. In termen van tijd ben ik het meest geschikt om gered te worden door God; ik ben het meest geschikt om te overleven. Gedurende deze periode van vier of vijf decennia heb ik mijn familie en mijn baan in de steek gelaten. Ik gaf alles op wat ik had, zoals geld, status, plezier en tijd met mijn gezin; ik heb niet veel heerlijk voedsel gegeten; ik heb niet veel plezierige dingen genoten; ik heb niet veel interessante plaatsen bezocht; ik heb zelfs lijden ervaren dat gewone mensen niet konden verdragen. Als God me door dit alles niet kan redden, dan word ik onrechtvaardig behandeld en kan ik niet in zo’n soort God geloven.” Zijn er veel mensen met een dergelijke mening? (Ja). Vandaag zal ik jullie helpen een feit te begrijpen: ieder van hen die dit soort ideeën heeft, schiet zichzelf in de voet. Dit komt omdat ze hun eigen fantasie gebruiken om niets te hoeven zien. Het zijn nou juist hun verbeeldingen en hun eigen conclusies die de norm vervangen van wat God van de mens eist, die hen weerhouden van het aannemen van Gods ware bedoelingen, waardoor ze Gods ware bestaan niet kunnen voelen, en waardoor ze de kans verliezen om vervolmaakt te worden door God en ze geen deel hebben aan de belofte van God.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 11

Hoe God de uitkomst van de mensen vaststelt en de normen waarmee Hij dit doet

Voordat je enige van je eigen opvattingen of conclusies hebt, moet je eerst Gods houding ten opzichte van jou begrijpen, wat God denkt en dan beslissen of je eigen denken wel correct is. God heeft nooit eenheden van tijd gebruikt om iemands uitkomst vast te stellen en Hij heeft nooit de hoeveelheid lijden gebruikt die iemand doorstaan heeft om zijn uitkomst vast te stellen. Wat gebruikt God dan als norm om de uitkomst van de mens vast te stellen? Tijdeenheden gebruiken om iemands uitkomst vast te stellen – dit is wat het meest overeenkomt met de opvattingen van mensen. En er zijn ook mensen die jullie vaak zien, die op een bepaald moment aan de kerk erg toegewijd waren, veel besteed hebben, veel betaald hebben en veel geleden hebben. Dit zijn degenen die naar jullie mening gered kunnen worden door God. Alles wat deze mensen laten zien, alles wat ze uitleven, is precies de opvatting van de mensheid over de norm waarmee God de uitkomst van de mensheid bepaalt. Ongeacht wat jullie geloven, ik zal deze voorbeelden niet één voor één noemen. Kortom, zolang het niet de norm is van Gods eigen denken, komt het voort uit de verbeelding van de mens en het is allemaal de opvatting van de mens. Wat is het gevolg van blindelings vasthouden aan je eigen opvatting en verbeelding? Het is duidelijk dat de consequentie alleen kan zijn dat God je versmaadt. Dit komt omdat je altijd pronkt voor God met je bekwaamheden, je de competitie aangaat met God en de discussie aangaat met God en je probeert niet echt Gods denken te begrijpen, noch Gods intenties en Gods houding ten opzichte van de mensheid. Als je zo doorgaat dan eer je jezelf en niet God. Je gelooft in jezelf; je gelooft niet in God. God wil dit soort mensen niet, en God zal dit soort mensen niet redden. Als je deze gezichtspunten kunt loslaten en deze onjuiste standpunten van het verleden kunt rechtzetten; als je kunt voortgaan volgens Gods eisen; begin met het in praktijk brengen van de weg om God te vrezen en het kwaad te mijden vanaf nu; slaag erin God te eren en Zijn grootheid in alle dingen; gebruik je eigen persoonlijke fantasieën, gezichtspunten of overtuigingen niet om jezelf te definiëren, definieer God. En als je in plaats daarvan, in alle opzichten Gods bedoelingen zoekt, je een begrip van Gods houding ten opzichte van de mensheid krijgt, en je Gods maatstaf gebruikt om God tevreden te stellen – dat zou geweldig zijn! Dit zou betekenen dat je op het punt staat God te vrezen en het kwade te mijden.

Aangezien God geen gebruik maakt van de manier waarop mensen op deze of die manier denken, of hun ideeën en standpunten, als een norm om de uitkomst van de mens vast te stellen, wat voor soort norm gebruikt Hij dan? God gebruikt beproevingen om de uitkomst van de mens vast te stellen. Er zijn twee normen voor het gebruik van beproevingen om de uitkomst van de mens vast te stellen: De eerste is het aantal beproevingen dat mensen ondergaan en de tweede is het resultaat van de mensen in deze beproevingen. Dit zijn twee factoren die de uitkomst van de mens bepalen. Nu gaan we dieper in op deze twee normen.

Allereerst wanneer je geconfronteerd wordt met een beproeving van God (let op: het is mogelijk dat in jouw ogen deze beproeving klein is en niet de moeite van het vermelden waard), dan zal God je duidelijk doen beseffen dat dit de hand van God is die dit over je brengt en dat het God is die deze situatie voor je heeft geregeld. Wanneer je gestalte onvolwassen is, zal God beproevingen organiseren om je te testen. Deze beproevingen komen overeen met je gestalte, datgene wat je kunt begrijpen en wat je kunt weerstaan. Welk deel van jou testen? Je houding tegenover God testen. Is deze houding erg belangrijk? Natuurlijk is dat belangrijk! Juist heel belangrijk! Omdat deze houding van de mens het resultaat is wat God wil, is dit het allerbelangrijkste wat God betreft. Anders zou God niet zoveel moeite voor mensen doen door Zich met dit soort werk bezig te houden. God wil je houding tegenover Hem zien door middel van deze beproevingen; Hij wil zien of je wel of niet op de goede weg bent; en Hij wil zien of je God vreest en het kwade mijdt. Daarom, ongeacht of je veel of weinig van de waarheid in die bepaalde tijd begrijpt, zul je nog steeds geconfronteerd worden met Gods beproeving en na elke toename van de waarheid die je bent gaan begrijpen, zal God doorgaan met het regelen van overeenkomstige beproevingen voor jou. Wanneer je opnieuw geconfronteerd wordt met een beproeving, wil God zien of je gezichtspunt, je ideeën en je houding ten opzichte van God in de tussentijd enige groei hebben doorgemaakt. Sommige mensen zeggen: “Waarom wil God altijd de houding van mensen zien? Heeft God niet gezien hoe zij de waarheid in de praktijk brengen? Waarom zou Hij nog steeds de houding van mensen willen zien?” Dit is zinloos geklets! Aangezien God dit zo doet, moet God daar een bedoeling mee hebben. God observeert altijd mensen in hun manier van doen, kijkend naar elk woord en elke daad, elke handeling en beweging, zelfs elke gedachte en idee. Alles wat mensen overkomt: hun goede daden, hun fouten, hun overtredingen, en zelfs hun rebellie en verraad, zal God allemaal als bewijs opnemen bij het vaststellen van hun uitkomst. Omdat Gods werk stap voor stap wordt opgebouwd, hoor je steeds meer waarheid, je accepteert steeds meer positieve dingen, positieve informatie, en de realiteit van de waarheid. In de loop van dit proces zullen Gods eisen aan jou ook toenemen. Tegelijkertijd zal God zwaardere beproevingen voor je regelen. Zijn doel is om te onderzoeken of jouw houding ten opzichte van God in de tussentijd volwassener is geworden. Natuurlijk, gedurende deze tijd, richt het gezichtspunt dat God van je eist zich op jouw begrip van de realiteit van de waarheid.

Naarmate je gestalte geleidelijk toeneemt, zal ook de norm die God van je eist geleidelijk toenemen. Als je onvolwassen bent, zal God je een zeer lage norm geven; wanneer je gestalte een beetje groter is, zal God je de lat een beetje hoger leggen. Maar wat zal God doen als je de hele waarheid begrijpt? God wil dat je nog grotere beproevingen onder ogen ziet. Te midden van deze beproevingen, is wat God wil bereiken, wat God wil zien, jouw diepere kennis van God en jouw ware vrees. Op dit moment zullen Gods eisen aan jou hoger en ‘harder’ zijn dan wanneer je gestalte onvolwassen was (let op: mensen zien het als hard, maar God beschouwt het feitelijk als redelijk). Wanneer God mensen beproevingen geeft, wat voor realiteit wil God dan creëren? God vraagt voortdurend dat mensen Hem hun hart geven. Sommige mensen zullen zeggen: “Hoe geef je dat? Ik doe mijn plicht, ik heb mijn huis en baan in de steek gelaten, ik heb aan God gespendeerd. Zijn dit niet allemaal voorbeelden dat ik mijn hart aan God geef? Hoe zou ik anders mijn hart aan God kunnen geven? Zou het kunnen dat dit geen voorbeelden zijn dat ik mijn hart aan God geef? Wat is Gods specifieke eis?” Wat Hij wil, is heel eenvoudig. In feite zijn er sommige mensen die hun hart al in verschillende mate aan God hebben gegeven in verschillende stadia van hun beproeving. Maar de overgrote meerderheid van mensen geeft nooit hun hart aan God. Wanneer God je een beproeving geeft, ziet God of je hart bij God is, bij het vlees, of bij Satan. Wanneer God je een beproeving geeft, ziet God of je tegenover God staat of dat je in een positie staat die verenigbaar is met Hem, en Hij ziet of je hart Zijn kant kiest. Wanneer je onvolwassen bent en met beproevingen geconfronteerd wordt, is je vertrouwen erg laag, en je weet niet precies wat je moet doen om aan Gods bedoelingen te voldoen omdat je een beperkt begrip van de waarheid hebt. Ondanks dit alles, kun je toch oprecht en eerlijk tot God bidden, en bereid zijn om je hart aan God te geven, God tot je Koning te maken en bereid zijn om God die dingen aan te bieden die je het kostbaarste vindt. Dit is wat het betekent als je je hart al aan God gegeven hebt. Terwijl je naar steeds meer prediking luistert, en je steeds meer van de waarheid begrijpt, zal je gestalte ook geleidelijk rijpen. De norm die God op dit moment aan je oplegt is niet dezelfde als toen je onvolwassen was; Hij eist een hogere norm. Wanneer het hart van de mens geleidelijk aan God wordt gegeven, komt het steeds dichter bij God; wanneer mensen echt in de buurt van God kunnen komen, hebben ze steeds meer een hart dat Hem vreest. God wil zo’n hart.

Wanneer God iemands hart wil ontvangen, zal Hij hen talloze beproevingen geven. Tijdens deze processen, als God het hart van deze persoon niet ontvangt, en ook niet ziet dat deze persoon enige houding heeft − dat wil zeggen dat Hij niet ziet dat deze persoon met dingen omgaat of zich gedraagt op een manier die God vreest, en Hij ziet geen houding en vastberadenheid van deze persoon waarmee hij het kwaad mijdt. Als dit zo is, dan zal na talloze beproevingen Gods geduld tegenover deze persoon op zijn en zal Hij deze persoon niet langer tolereren. Hij zal hen niet langer beproevingen geven en Hij zal niet langer aan hen werken. Wat betekent dat dan voor de uitkomst van deze persoon? Het betekent dat ze geen uitkomst zullen hebben. Het is mogelijk dat deze persoon geen kwaad heeft gedaan. Het is ook mogelijk dat ze niets hebben gedaan om iets te verbreken of verstoren. Het is ook mogelijk dat ze zich niet openlijk tegen God hebben verzet. Het hart van deze persoon is echter verborgen voor God. Ze hebben nooit een duidelijke houding en standpunt ten opzichte van God gehad, en God kan niet duidelijk zien dat hun hart aan Hem is gegeven en Hij kan niet duidelijk zien dat deze persoon God probeert te vrezen en het kwade mijdt. God heeft niet langer geduld met deze mensen, Hij zal geen prijs meer betalen, Hij zal niet langer genade verlenen en Hij zal niet langer aan hen werken. Het leven van het geloof van deze persoon in God is al voorbij. Dit is omdat met de vele beproevingen die God deze persoon heeft gegeven, God niet het resultaat heeft gekregen wat Hij wil. Er is dus een aantal mensen in wie ik nog nooit de verlichting en illuminatie van de Heilige Geest heb gezien. Hoe is het mogelijk om dit te zien? Zo’n persoon heeft misschien jarenlang in God geloofd, en oppervlakkig gezien zijn ze zeer actief geweest. Ze hebben veel boeken gelezen, veel zaken afgehandeld, meer dan tien notitieboekjes vol geschreven en zich ontzettend veel woorden en doctrines eigen gemaakt. Er is echter nooit een zichtbare groei, en nooit een zichtbare kijk op God van deze persoon, noch is er een duidelijke houding. Dat wil zeggen dat je het hart van deze persoon niet kunt zien. Hun hart is altijd ingepakt, hun hart is verzegeld − het is verzegeld voor God, dus God heeft het ware hart van deze persoon niet gezien, Hij heeft de ware vrees van deze persoon tegenover God niet gezien en wat meer is, Hij heeft niet gezien hoe deze persoon wandelt op de weg van God. Als God tot nu toe niet zo’n persoon heeft gewonnen, kan Hij dat dan in de toekomst? Nee! Zal God blijven aandringen op dingen die niet kunnen worden bereikt? Nee! Wat is Gods huidige houding tegenover deze mensen dan? (Hij wijst hen af, Hij let niet op hen.) Hij houdt geen rekening met hen! God luistert niet naar zo’n persoon; Hij wijst hen af. Jullie hebben deze woorden heel snel, heel nauwkeurig onthouden. Het lijkt alsof jullie hebben begrepen wat jullie hebben gehoord!

Er zijn enkele mensen die, als ze net God volgen, onvolwassen en onwetend zijn; ze begrijpen Gods bedoelingen niet; ze weten ook niet wat het is om in God te geloven, door een door de mens gemaakte en verkeerde manier aan te nemen om in God te geloven en God te volgen. Wanneer een dergelijk persoon voor een beproeving wordt geplaatst, zijn ze zich daar niet van bewust en voelen ze zich te verdoofd om de leiding en verlichting van God op te merken. Ze weten niet wat het is om hun hart aan God te geven en wat het is om stand te houden tijdens een beproeving. God zal deze persoon een beperkte hoeveelheid tijd geven, en gedurende deze tijd zal Hij hen laten begrijpen wat Gods beproeving is, wat Gods bedoelingen zijn. Naderhand moet deze persoon zijn standpunt weergeven. Met betrekking tot de mensen die zich in dit stadium bevinden, wacht God nog steeds. Met betrekking tot die mensen die een aantal meningen hebben maar nog steeds twijfelen, die hun hart aan God willen geven, maar die daar niet nog niet mee verzoend zijn, die, hoewel ze enkele basiswaarheden in praktijk hebben gebracht, wanneer ze worden geconfronteerd met een grote beproeving, zich eraan onttrekken en willen opgeven − wat is Gods houding ten opzichte van deze mensen? God heeft nog steeds wat verwachtingen van deze mensen. Het resultaat hangt af van hun houding en gedrag. Hoe reageert God als mensen niet actief proberen vooruitgang te boeken? Hij geeft het op. Dit komt omdat voordat God je opgeeft, jij jezelf al opgegeven hebt. Dus, je kunt God niet de schuld geven dat Hij dit doet, nietwaar? Is dit eerlijk? (Ja.)

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 12

Bij het volgen van God besteden mensen zelden aandacht aan Gods bedoelingen en letten ze zelden op Zijn gedachten en Zijn houding ten opzichte van mensen. Mensen begrijpen Gods gedachten niet, dus als jullie vragen krijgen met betrekking tot Gods bedoelingen, waarbij Gods gezindheid betrokken is, raken jullie in de war; jullie zijn erg onzeker en jullie raden ernaar of gokken maar wat. Wat is dit voor houding? Het bewijst een feit: dat de meeste mensen die in God geloven Hem beschouwen als een hoeveelheid lege lucht, en als iets dat de ene minuut wel bestaat en de volgende minuut niet. Waarom zeg ik het zo? Omdat elke keer dat jullie voor een situatie staan, jullie Gods bedoelingen niet kennen. Waarom weten jullie dat niet? Het is niet dat jullie het nu gewoon niet weten. Integendeel, van het begin tot het einde weten jullie niet wat Gods houding is ten opzichte van deze kwestie. Heb je erover nagedacht in die tijden dat je Gods houding niet ziet en niet kent? Heb je ernaar gezocht? Heb je er over met elkaar gesproken? Nee! Dit bevestigt een feit: de God van jullie geloof en de ware God zijn niet verbonden. Jij die in God gelooft, denkt alleen na over je eigen wil, denkt alleen na over de wil van jullie leiders en denkt alleen na over de oppervlakkige en dogmatische betekenis van Gods woord, maar probeert er niet echt achter te komen en je zoekt de wil van God helemaal niet. Zit het niet zo? De essentie van deze zaak is vreselijk! Gedurende vele jaren heb ik veel mensen gezien die in God geloven. Welke vorm neemt dit geloof aan? Sommige mensen geloven in God alsof Hij luchtledig was. Deze mensen hebben geen antwoord op vragen over Gods bestaan, omdat ze Gods aanwezigheid of afwezigheid niet kunnen voelen of zich daarvan bewust kunnen zijn, laat staan dat ze het duidelijk kunnen zien of begrijpen. Onbewust denken deze mensen dat God niet bestaat. Sommige anderen geloven in God alsof Hij een mens was. Deze mensen geloven dat God niet in staat is om alle dingen te doen die ze niet kunnen doen, en dat God zou moeten denken hoe zij denken. De definitie van deze persoon van God is “een onzichtbare en onaanraakbare persoon”. Er is ook een groep mensen die in God gelooft alsof Hij een marionet zou zijn. Deze mensen geloven dat God geen emoties heeft. Ze denken dat God een standbeeld van klei is en dat God, wanneer Hij wordt geconfronteerd met een kwestie, geen houding, geen standpunt, geen ideeën heeft; Hij is overgeleverd aan de mens. Mensen geloven gewoon hoe ze maar willen geloven. Als zij Hem groot maken, is Hij groot; als zij Hem klein maken, is Hij klein. Wanneer mensen zondigen en Gods genade nodig hebben, Gods verdraagzaamheid nodig hebben, Gods liefde nodig hebben, dan zou God Zijn genade moeten uitstrekken. Deze mensen maken een God volgens hun eigen gedachten en laten deze God hun eisen vervullen en al hun verlangens bevredigen. Het maakt niet uit waar of wanneer en wat deze persoon ook doet, zij zullen dit bedenksel aannemen in hun houding tegenover God en hun geloof in God. Er zijn zelfs mensen die geloven dat God hen kan redden nadat ze Gods gezindheid hebben getrotseerd. Dit komt omdat zij geloven dat Gods liefde grenzeloos is, Gods gezindheid rechtvaardig is en dat ongeacht hoe mensen God beledigen, God Zich er niets van zal herinneren. Aangezien de fouten van de mens, de overtredingen van de mens en de ongehoorzaamheid van de mens kortstondige uitingen zijn van de gezindheid van die persoon, zal God mensen kansen geven en tolerant en geduldig tegenover hen staan. God zal nog steeds van hen houden zoals voorheen. Dus de hoop op hun redding is nog steeds groot. Eigenlijk is het zo, ongeacht hoe iemand in God gelooft, zolang ze niet naar de waarheid zoeken, heeft God een negatieve houding tegenover hen. Dit komt omdat, terwijl je in God gelooft, misschien wel het boek van Gods woord koestert, je het elke dag bestudeert, je elke dag leest, je de echte God opzijschuift, je Hem beschouwt als luchtledig, Hem beschouwt als een persoon, en sommigen van jullie Hem gewoon beschouwen als een marionet. Waarom zeg ik het zo? Zoals ik ernaar kijk, ongeacht of jullie voor een zaak staan of een omstandigheid tegenkomen, die dingen die in jullie onderbewustzijn bestaan, die dingen die binnenin jullie ontwikkeld zijn − geen van die dingen enige connectie met Gods woord of het zoeken naar de waarheid heeft. Je weet alleen wat je zelf denkt, wat je eigen gezichtspunten zijn, en dan zijn je eigen ideeën, je eigen standpunten aan God opgedrongen. Ze worden Gods standpunten, en van die standpunten maak je normen waar je je onwrikbaar aan vasthoudt. Als je zo doorgaat, raak je steeds verder van God verwijderd in de loop van de tijd.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 13

Begrijp Gods houding en laat alle misvattingen van God vallen

Deze God waar jullie momenteel in geloven, hebben jullie er ooit over nagedacht wat voor soort God Hij is? Wanneer Hij een slecht persoon slechte dingen ziet doen, veracht Hij het dan? (Ja.) Wanneer Hij de fouten van onwetende mensen ziet, wat is Zijn houding dan? (Verdriet.) Wat is Zijn houding als Hij ziet dat mensen Zijn offergaven stelen? (Hij veracht hen.) Dit is allemaal heel duidelijk, toch? Wanneer Hij ziet dat iemand achteloos is in zijn geloof in God en op geen enkele manier naar de waarheid op zoek is, wat is dan Gods houding? Jullie zijn hier niet helemaal zeker van, toch? Achteloosheid is een houding die geen zonde is, en het is geen belediging van God. Mensen geloven dat het niet als een blunder moet worden beschouwd. Wat denken jullie dan dat Gods houding is? (Hij is niet bereid hierop te reageren.) Onwillig om erop te reageren − wat voor houding is dit? Het betekent dat God neerkijkt op deze mensen, deze mensen veracht! God behandelt deze mensen door hen opzettelijk in de kou te laten staan. Zijn benadering is om ze opzij te zetten, niet bezig te zijn met enig werk aan hen, waaronder verlichting illuminatie, kastijding of discipline. Dit soort mensen telt gewoon niet mee in Gods werk. Wat is Gods houding ten opzichte van mensen die Zijn gezindheid provoceren en die Zijn bestuurlijke decreten overtreden? Extreme afkeer! God wordt buitengewoon woedend op mensen die geen berouw hebben dat ze Zijn gezindheid hebben geprovoceerd! ‘Woedend’ is gewoon een gevoel, een stemming; het kan geen duidelijke houding vertegenwoordigen. Maar dit gevoel, deze stemming, zal een uitkomst voor deze persoon teweegbrengen: het zal God vullen met extreme afkeer! Wat is het gevolg van deze extreme afkeer? Het is dat God deze persoon opzij zet en er voorlopig niet op reageert. Hij zal dan wachten om ze pas ‘na de herfst’ aan te pakken. Wat betekent dit? Is er voor deze persoon nog steeds een uitkomst? God is nooit van plan geweest om dit soort mensen een uitkomst te geven! Is het dan niet normaal dat God momenteel niet reageert op dit soort mensen? (Ja.) Hoe moet dit soort mensen zich nu voorbereiden? Ze moeten zich voorbereiden om de negatieve gevolgen op zich te nemen van hun gedrag en het kwaad dat ze hebben aangericht. Dit is Gods reactie op dit soort mensen. Dus ik zeg nu duidelijk tegen dit soort mensen: houd jullie waanideeën niet langer vast en houd jullie niet meer bezig met wensdenken. God zal niet oneindig tolerant zijn tegenover mensen; Hij zal hun overtredingen of ongehoorzaamheid niet oneindig verdragen. Sommige mensen zullen zeggen: “Ik heb ook een paar mensen zoals deze gezien. Als ze bidden, zijn ze vooral geraakt door God en huilen ze bitter. Meestal zijn ze ook erg blij; ze lijken de aanwezigheid van God en Gods leiding te voelen.” Praat geen onzin! Als jullie bitter huilen hoeven jullie niet noodzakelijk door God te zijn geraakt of Gods aanwezigheid te voelen, laat staan Gods leiding. Als mensen God boos maken, zal God hen dan nog steeds leiden? Kortom, wanneer God besloten heeft iemand te elimineren, te verlaten, heeft die persoon al geen uitkomst. Het doet er niet toe hoe zelfgenoegzaam ze zich voelen als ze bidden en hoeveel vertrouwen ze hebben in God in hun hart; dit is al onbelangrijk. Het belangrijkste is dat God dit soort vertrouwen niet nodig heeft, dat God deze persoon al heeft afgewezen. Hoe later met hen om te gaan, is ook onbelangrijk. Wat belangrijk is, is dat op het moment dat deze persoon God kwaad maakt, hun uitkomst al vaststaat. Als God heeft besloten dit soort mensen niet te redden, dan zullen ze achterblijven om gestraft te worden. Dit is Gods houding.

Hoewel een deel van Gods essentie liefde is, en Hij barmhartigheid verleent aan iedereen, vergeten mensen dat Zijn essentie ook waardigheid is. Dat Hij liefde heeft, betekent niet dat mensen Hem vrijelijk kunnen beledigen en dat Hij helemaal geen gevoelens of reacties heeft. Dat Hij genade heeft betekent niet dat Hij geen principes heeft in hoe Hij mensen behandelt. God leeft; Hij bestaat echt. Hij is geen ingebeelde marionet of iets anders. Aangezien Hij bestaat, moeten we te allen tijde zorgvuldig luisteren naar de stem van Zijn hart, aandacht schenken aan Zijn houding en Zijn gevoelens begrijpen. We moeten de verbeeldingskracht van de mens niet gebruiken om God te definiëren en we moeten de gedachten en wensen van de mens niet aan God opleggen, en daarmee God de stijl van de mens en zijn denken laten gebruiken in hoe Hij de mensheid behandelt. Als je dat doet, dan maak je God boos, dan lok je Gods toorn uit, en je daagt Gods waardigheid uit! Dus, nadat jullie de ernst van deze zaak hebben begrepen, dring ik er bij iedereen hier op aan om heel voorzichtig en verstandig te zijn in jullie daden. Wees heel voorzichtig en verstandig in jullie spreken. En als het gaat om hoe jullie God behandelen, hoe voorzichtiger en verstandiger jullie zijn, hoe beter! Wanneer je niet begrijpt wat Gods houding is, spreek dan niet achteloos, wees niet achteloos in je daden en plak niet achteloos etiketten. Sterker nog, trek geen willekeurige conclusies. In plaats daarvan moet je wachten en zoeken; dit is ook een manier om God te vrezen en het kwaad te mijden. Als je dit punt vooral kunt bereiken en deze houding boven alles kunt aannemen, dan zal God je geen verwijt maken ten aanzien van je domheid, onwetendheid en gebrek aan begrip over de redenen achter dingen. Het is eerder zo dat God, vanwege jouw houding van angst om God te beledigen, jouw respect voor Gods intenties en jouw bereidwillige houding om Hem te gehoorzamen, je niet zal vergeten, je zal leiden en verlichten, of je onvolwassenheid en onwetendheid tolereren. Omgekeerd, als je houding ten opzichte van Hem oneerbiedig zou zijn – het willekeurig beoordelen van God, het willekeurig raden en definiëren van Gods ideeën – dan zal God je een veroordeling, discipline, zelfs straf geven; of Hij zal je een verklaring geven. Misschien zal deze verklaring over jouw uitkomst gaan. Daarom wil ik dit nog een keer benadrukken en iedereen die aanwezig is op het hart drukken heel voorzichtig en verstandig te zijn tegenover alles wat van God komt. Spreek niet achteloos en wees niet onvoorzichtig in je handelingen. Voordat je iets zegt, zou je moeten denken: zou God kwaad worden als ik dit doe? Is dit godvrezend? Zelfs voor eenvoudige zaken, moet je echt proberen om deze vragen aan jezelf te stellen, echt over deze vragen na te denken. Als je overal, in alle dingen, te allen tijde, zaken werkelijk volgens deze beginselen in de praktijk kunt brengen, en zo’n houding ontwikkelt, met name wanneer je iets niet begrijpt, dan zal God je altijd begeleiden, en Hij zal je altijd een pad geven om te volgen. Ongeacht wat mensen tentoonspreiden, God ziet het allemaal heel duidelijk, en Hij zal je een nauwkeurige en geschikte evaluatie geven van deze dingen. Nadat je de laatste beproeving hebt ervaren, zal God al jullie gedrag bekijken en het volledig samenvatten om je uitkomst vast te stellen. Dit resultaat zal iedereen ongetwijfeld overtuigen. Wat ik jullie graag wil vertellen, is dat elke daad van jullie, elke actie en elke gedachte jouw lot bepaalt.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 14

Wie bepaalt de uitkomst van de mensen

Er is nog een andere belangrijke kwestie, en dat is jouw houding tegenover God. Deze houding is cruciaal! Het bepaalt of jullie uiteindelijk in de richting van de vernietiging zullen gaan, of naar een prachtige bestemming die God voor jullie heeft voorbereid. In het Tijdperk van het Koninkrijk, heeft God al meer dan 20 jaar gewerkt en in de loop van deze 20 jaar waren jullie harten misschien een beetje onzeker over jullie prestaties. In Gods hart heeft Hij echter een echt en waarheidsgetrouw verslag van ieder van jullie bijgehouden. Vanaf het moment dat elk persoon Hem begint te volgen en naar Zijn prediking luistert en steeds meer van de waarheid begrijpt, helemaal tot wanneer deze zijn plicht vervult – God heeft een registratie van elk van deze uitingen. Wanneer iemand zijn plicht doet, wanneer hij wordt geconfronteerd met allerlei omstandigheden, allerlei soorten beproevingen, wat is dan de houding van die persoon? Hoe treden ze op? Hoe voelen ze zich ten opzichte van God in hun hart? … God heeft dit allemaal gedocumenteerd, Hij heeft een verslag van alles. Misschien zijn deze zaken vanuit jullie oogpunt verwarrend. Van waar God staat, zijn ze echter allemaal glashelder en er is zelfs geen enkele vorm van slordigheid. Dit is een kwestie die betrekking heeft op de uitkomst van elk persoon en ook zijn lot en toekomstperspectief. Sterker nog, dit is waar God al Zijn moeite voor doet. Daarom durft God er helemaal niets van te veronachtzamen en tolereert Hij geen enkele slordigheid. God registreert dit verslag van de mensheid en legt een verslag vast van de hele loop van de mens die God volgt, helemaal van het begin tot het einde. Jouw houding ten opzichte van God in deze tijd zal jouw lot bepalen. Is dit niet waar? Geloven jullie nu dat God rechtvaardig is? Zijn Gods daden juist? Hebben jullie nog steeds een ander beeld van God in jullie hoofd? (Nee.) Zeggen jullie dan dat de uitkomst van de mens aan God is om te bepalen of aan de mens zelf om te bepalen? (Het is aan God om te bepalen.) Wie bepaalt dat? (God.) Jullie zijn er niet zeker van, of wel? Broeders en zusters uit Hong Kong, spreek op – wie bepaalt het? (De mensen bepalen het zelf.) Bepalen de mensen die? Zou dat dan niet betekenen dat de uitkomst van de mensen niets met God te maken heeft? Broeders en zusters uit Zuid-Korea, spreek vrijuit. (God bepaalt de uitkomst van de mens op basis van al hun daden en gedrag en op basis van het pad dat ze bewandelen.) Dit is een zeer objectieve reactie. Er is hier iets dat ik jullie allemaal moet vertellen: in de loop van Gods reddingswerk stelt Hij een norm voor de mens. Deze norm is dat de mens het woord van God kan gehoorzamen en over Gods weg kan lopen. Het is deze norm die wordt gebruikt om de uitkomst van de mens te bepalen. Als je in overeenstemming met deze norm van God praktiseert, dan kun je een goede uitkomst verkrijgen; als je dat niet doet, dan kun je geen goede uitkomst verkrijgen. Wie zeg je dan dat deze uitkomst bepaalt? Het is niet alleen God die het bepaalt, maar God en de mens samen. Is dit correct? (Ja.) Waarom is dat? Omdat God actief betrokken wil zijn bij het werk van de redding van de mensheid en een prachtige bestemming voor de mens wil voorbereiden; de mens is het doel van Gods werk en deze uitkomst, deze bestemming, is wat God bereidt voor de mens. Als er geen doel was voor Zijn werk, dan zou God dit werk niet hoeven doen; als God dit werk niet deed, dan zou de mens geen gelegenheid hebben om gered te worden. De mens is het doel van de redding, en hoewel de mens de passieve partij is in dit proces, is het de houding van deze partij die bepaalt of God succesvol zal zijn in Zijn werk om de mensheid te redden. Zonder de leiding van God zou je deze norm niet kennen, en je zou geen doel hebben. Als je deze norm hebt, dit doel, maar je werkt niet mee, je brengt het niet in praktijk, je betaalt de prijs niet, dan krijg je deze uitkomst nog steeds niet. Om die reden zeg ik dat iemands uitkomst niet van God kan worden gescheiden en dat het niet van de mens kan worden gescheiden. En nu weten jullie wie de uitkomst van de mens bepaalt.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 15

Mensen hebben de neiging om God te definiëren op basis van ervaring

Hebben jullie iets opgemerkt wanneer jullie communiceren over het onderwerp God leren kennen? Is het jullie opgevallen dat Gods huidige houding een verandering heeft ondergaan? Is Gods houding ten opzichte van de mens onveranderlijk? Zal God dit altijd zo blijven verdragen en al Zijn liefde en genade voor onbepaalde tijd aan de mens aanbieden? Deze kwestie omvat ook de essentie van God. Laten we teruggaan naar de eerder besproken kwestie van de zogenaamde verloren zoon. Toen deze vraag werd gesteld, waren jullie antwoorden niet erg duidelijk. Met andere woorden, jullie begrijpen Gods bedoelingen nog steeds niet goed. Zodra mensen weten dat God de mensheid liefheeft, definiëren ze God als een symbool van liefde: ongeacht wat mensen doen, ongeacht hoe zij zich gedragen, ongeacht hoe zij God behandelen, en ongeacht hoe ongehoorzaam ze zijn, dat is allemaal niet van belang want God is liefde en Gods liefde is onbeperkt en onmetelijk. God is liefde, dus kan Hij tolerant zijn tegenover mensen; God is liefde, dus kan Hij genadig zijn jegens mensen, genadig zijn ten opzichte van hun onvolwassenheid, hun onwetendheid en hun ongehoorzaamheid. Klopt dit echt wel? Als sommige mensen eenmaal of een paar keer Gods geduld hebben ervaren, zullen zij dit als kapitaal beschouwen voor hun eigen begrip van God, in de overtuiging dat God voor altijd geduldig jegens hen zal zijn, genadig jegens hen en in de loop van hun leven zullen ze Gods geduld gebruiken en het beschouwen als de norm van Gods manier om met hen om te gaan. Er zijn ook mensen die, wanneer ze eenmaal Gods tolerantie hebben ervaren, God voor altijd zullen omschrijven als tolerant, en deze tolerantie is onbepaald, onvoorwaardelijk en zelfs totaal niet principieel. Zijn deze overtuigingen correct? Telkens als zaken van Gods essentie of Gods gezindheid worden besproken, lijken jullie verbijsterd. Als ik jullie zo zie, word ik ontzettend bezorgd. Jullie hebben veel waarheid gehoord over Gods essentie; jullie hebben ook geluisterd naar vele onderwerpen met betrekking tot Gods gezindheid. In jullie hoofd zijn deze kwesties en de waarheid van deze aspecten echter alleen maar herinneringen gebaseerd op theorie en geschreven woorden. Niemand van jullie kan ooit precies ervaren wat Gods wezen in jullie echte leven is, noch kunnen jullie zien wat Gods gezindheid is. Daarom zijn jullie allemaal warrig in jullie overtuigingen, jullie geloven allemaal blindelings, tot het punt dat jullie een oneerbiedige houding ten opzichte van God hebben, dat jullie Hem terzijde schuiven. Waartoe leidt een dergelijke houding ten opzichte van God? Het leidt ertoe dat jullie altijd conclusies trekken over God. Als jullie eenmaal een beetje kennis hebben verworven, voelen jullie je heel tevreden, hebben jullie het gevoel dat jullie God in Zijn geheel hebben verkregen. Naderhand concluderen jullie dat dit is hoe God is, en jullie laten Hem niet vrij bewegen. En altijd wanneer God iets nieuws doet, geven jullie gewoon niet toe dat Hij God is. Op een dag, wanneer God zegt: “Ik houd niet meer van de mens; ik schenk geen genade meer aan de mens; ik heb geen enkele tolerantie of geduld meer tegenover de mens; ik ben vol extreme afkeer en antipathie jegens de mens,” dan zullen mensen in conflict komen met dit soort uitspraken vanuit de grond van hun hart. Sommigen zullen zelfs zeggen: “U bent mijn God niet meer; u bent niet langer de God die ik wil volgen. Als dit is wat u zegt, dan bent u niet langer gekwalificeerd om mijn God te zijn, en hoef ik u niet te blijven volgen. Als u mij geen genade schenkt, mij geen liefde geeft, mij geen verdraagzaamheid geeft, dan zal ik u niet meer volgen. Alleen als u oneindig tolerant bent ten opzichte van mij, altijd geduldig tegenover mij bent, en me laat zien dat u liefde bent, dat u geduld bent, dat u tolerantie bent, pas dan kan ik u volgen en pas dan kan ik het vertrouwen hebben om tot het einde toe te volgen. Aangezien ik van uw geduld en genade verzekerd ben, kunnen mijn ongehoorzaamheid en mijn overtredingen oneindig worden vergeven, en kan ik altijd en overal zondigen, ik kan biechten en ik word telkens en overal weer vergeven, ik kan uw toorn opwekken waar en wanneer ik maar wil. U moet over mij geen eigen mening hebben of conclusies trekken.” Misschien denk je niet zo subjectief en bewust na over deze kwestie, maar als je denkt dat God slechts gereedschap is om je zonden vergeven te krijgen, en een voorwerp dat je kunt gebruiken om een mooie bestemming te bereiken, dan heb je de levende God al ongemerkt tegenover je gesteld, als je vijand. Dit is zoals ik het zie. Je zou kunnen blijven zeggen: “Ik geloof in God”; “Ik zoek de waarheid”; “Ik wil mijn gezindheid veranderen”; “Ik wil me losmaken van de invloed van de duisternis”; “Ik wil God tevreden stellen”; “Ik wil God gehoorzamen”; “Ik wil trouw zijn aan God en mijn plicht goed doen”; enzovoorts. Maar hoe aardig je het ook zegt, hoeveel theorie je ook kent, hoe imposant die theorie ook is, hoe waardig die ook is, het feit is dat er nu velen van jullie al geleerd hebben hoe jullie de verordening, de leerstelling, de theorie die jullie onder de knie hebben, kunnen gebruiken om conclusies over God te trekken en Hem op een volkomen natuurlijke manier tegenover jezelf te stellen. Hoewel jullie letters beheersen en de dogma’s onder de knie hebben, zijn jullie niet echt de realiteit van de waarheid binnengegaan, dus het is erg moeilijk voor jullie om dicht bij God te komen, om God te kennen, om God te begrijpen. Dit is zielig!

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 16

Gods houding tegenover degenen die wegrennen tijdens Zijn werk

Je zult dit soort mensen overal vinden: nadat ze om verschillende redenen zeker zijn geweest over Gods weg, vertrekken ze in stilte en zonder een afscheidswoord om te gaan doen wat hun hart begeert. Voorlopig zullen we niet uitzoeken waarom deze persoon vertrekt. Eerst zullen we bekijken wat Gods houding is ten opzichte van dit soort mensen. Het is heel duidelijk! Vanaf het moment dat deze persoon vertrekt, is in Gods ogen, de tijdspanne van zijn geloof voorbij. Het is niet deze persoon die het heeft beëindigd, maar God. Dat deze persoon God verliet, betekent dat hij God al heeft verworpen, dat hij God al niet meer wil. Het betekent dat hij Gods redding al niet meer accepteert. Aangezien deze persoon God niet wil, kan God hem dan nog steeds willen? Bovendien, wanneer deze persoon deze houding heeft, deze opvatting, en vastbesloten is om God te verlaten, heeft hij Gods gezindheid al in hevige mate geïrriteerd. Ook al is hij niet in woede uitgebarsten en heeft hij God niet vervloekt, ook al heeft hij zich niet schuldig gemaakt aan slecht of buitensporig gedrag, en ook al denkt deze persoon: als er een dag komt waarop ik mijn pleziertjes in de buitenwereld wel heb gehad, of wanneer ik God nog ergens voor nodig heb, dan kom ik wel terug. Of als God mij roept, kom ik terug. Of hij zegt: als ik in de buitenwereld gekwetst ben, als ik zie dat de buitenwereld te donker en te slecht is en ik niet langer mee wil met de stroom, kom ik terug bij God. Zelfs al hebben zulke mensen in gedachten berekend op welk punt ze terugkomen, zelfs al laten zij de deur open voor hun terugkeer, ze realiseren zich niet dat, hoe ze ook denken en hoe ze ook plannen, dit allemaal gewoon wensdenken is. Hun grootste fout is dat ze niet goed weten hoe God zich voelt wanneer ze willen vertrekken. Al op het moment waarop deze persoon beslist om God te verlaten, heeft God hem al volledig verlaten; God heeft zijn bestemming al in Zijn hart vastgesteld. Welke bestemming is dat? Dat deze persoon een van de hamsters is en samen met hen zal vergaan. Zo zien mensen vaak dit soort situaties: iemand verlaat God, maar krijgt geen straf. God werkt volgens Zijn eigen principes. Mensen kunnen sommige dingen zien en sommige dingen worden alleen in Gods hart besloten, dus mensen kunnen het resultaat niet zien. Wat mensen zien is niet noodzakelijkerwijs de ware kant van de dingen; maar de andere kant, de kant die je niet ziet, dat zijn de ware gedachten en conclusies van Gods hart.

Mensen die wegrennen tijdens Gods werk zijn degenen die de ware weg verlaten

Dus waarom kan God dit soort persoon zo’n zware straf geven? Waarom is God zo woedend op hem? Allereerst weten we dat Gods gezindheid majesteit is, toorn is. Hij is geen schaap dat door iemand wordt afgeslacht; sterker nog, Hij is geen marionet die door de mensen wordt bestuurd zoals ze willen. Hij is ook geen hoeveelheid lege lucht, waar naar believen de baas over kan worden gespeeld. Als je echt gelooft dat God bestaat, zou je een hart moeten hebben dat God vreest, en zou je moeten weten dat Gods wezen niet boos mag worden gemaakt. Deze boosheid kan worden veroorzaakt door een woord; misschien een gedachte; misschien verachtelijk gedrag; misschien mild gedrag, gedrag dat redelijk is in de ogen en de moraal van de mens; of misschien wordt het veroorzaakt door een doctrine, een theorie. Echter, zodra je God kwaad maakt is je kans verkeken en zijn je dagen geteld. Dit is iets vreselijks! Als je niet begrijpt dat God niet beledigd mag worden, dan ben je misschien niet bang voor God, en misschien beledig je hem dan altijd. Als je niet weet hoe je God moet vrezen, dan ben je niet in staat om God te vrezen, en zul je niet weten hoe je zelf het pad moet volgen om Gods weg te bewandelen, God te vrezen en het kwaad te mijden. Als je je hier eenmaal bewust van wordt, kun je er ook van bewust zijn dat God niet beledigd kan worden, dan zul je weten wat het is om God te vrezen en het kwade te mijden.

Wandelen op de weg van God vrezen en het kwaad mijden, gaat niet noodzakelijkerwijs over hoeveel je van de waarheid weet, hoeveel beproevingen je hebt ervaren, of hoeveel discipline je hebt gehad. Het hangt eerder af van de houding die je in je hart ten opzichte van God hebt en de essentie die je tot uitdrukking brengt. De essentie van mensen en hun subjectieve houding – die zijn heel erg belangrijk. Als het gaat om die mensen die God hebben verzaakt en verlaten, is Gods gezindheid zozeer getergd door hun verachtelijke houding ten opzichte van God en door hun harten die de waarheid verachten, dat zij, voor zover het God betreft, nooit vergeven zullen worden. Ze hebben geweten van het bestaan van God, ze hebben de informatie gekregen dat God al is aangekomen, ze hebben zelfs Gods nieuwe werk ervaren. Hun vertrek wordt niet veroorzaakt door misleiding, en het is ook niet omdat ze er een onduidelijk beeld van hebben. Het is zelfs nog minder zo, dat ze ertoe worden gedwongen. Veeleer hebben ze er bewust en bij hun volle verstand, voor gekozen om God te verlaten. Hun vertrek is niet omdat ze de weg kwijt zijn, het is niet omdat ze worden verworpen. Daarom zijn ze in Gods ogen geen lam dat van de kudde is afgedwaald, laat staan een verloren zoon die de weg kwijt is. Zij gingen straffeloos weg, en een dergelijke toestand, een dergelijke situatie, roept Gods gezindheid over zich af, en hierom laat Hij het hopeloos met hen aflopen. Is dit resultaat niet angstaanjagend? Dus als mensen God niet kennen, kunnen ze God beledigen. Dit is geen geringe zaak! Als iemand de houding van God niet serieus neemt en toch gelooft dat God uitkijkt naar hun terugkeer, omdat zij een van Gods verloren lammeren zijn en God nog steeds wacht op een verandering in hun hart, dan is deze persoon niet ver verwijderd van de dag dat hij zal worden gestraft. God zal niet gewoon weigeren om hen toe te laten. Dit is de tweede keer dat ze Zijn gezindheid over zich afroepen; het is nog veel erger! De oneerbiedige houding van deze persoon heeft Gods bestuurlijke decreten al beledigd. Zal God ze nog steeds toelaten? In Zijn hart zijn Gods principes met betrekking tot deze zaak: als iemand zeker is geweest over de ware weg en toch nog steeds bewust en bij zijn volle verstand God kan afwijzen, en zich van God afwenden, dan zal God de weg naar zijn redding blokkeren, en zal de poort naar het koninkrijk voortaan voor hem gesloten zijn. Als deze persoon nogmaals aanklopt, zal God de deur niet meer voor hem openen. Deze persoon zal voor altijd buitengesloten worden. Misschien hebben sommigen van jullie het verhaal over Mozes in de Bijbel gelezen. Nadat Mozes door God was gezalfd, verklaarden de 250 leiders dat ze Mozes niet zouden gehoorzamen vanwege zijn daden en vanwege verschillende andere redenen. Wie hebben ze geweigerd te gehoorzamen? Niet Mozes. Ze weigerden Gods voorschriften te gehoorzamen; zij weigerden Gods werk in deze zaak te gehoorzamen. Ze zeiden het volgende: “Jullie gaan veel te ver, want het hele volk is heilig, iedereen, en Jehova is in hun midden.” Zijn deze woorden in de ogen van de mens serieus? Ze zijn niet serieus! In ieder geval is de letterlijke betekenis van de woorden niet serieus. In juridische zin breken ze geen wetten, want oppervlakkig gezien is het geen vijandige taal of woordgebruik, laat staan dat het een godslasterlijke betekenis heeft. Het is een gewone zin, meer niet. Maar waarom kunnen deze woorden dan zoveel woede bij God opwekken? Omdat ze niet tegen mensen worden gesproken, maar tegen God. De houding en gezindheid die daardoor tot uitdrukking wordt gebracht, is precies wat de gezindheid van God irriteert, en ze beledigen Gods gezindheid die niet beledigd mag worden. We weten allemaal hoe het uiteindelijk afliep met hen. Wat is het standpunt van degenen die God hebben verlaten? Wat is hun houding? En waarom leiden hun standpunt en houding ertoe dat God op zo’n manier met hen omgaat? De reden is dat ze heel goed weten dat Hij God is, maar er toch nog steeds voor kiezen om Hem te verraden. Dat is de reden waarom de kans op redding hen is ontnomen. Zoals de Bijbel zegt: “Wanneer we willens en wetens blijven zondigen nadat we de waarheid hebben leren kennen, is er geen enkel offer voor de zonden meer mogelijk.” Is deze kwestie jullie nu duidelijk?

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 17

Het lot van de mensen wordt bepaald door hun houding ten opzichte van God

God is een levende God, en omdat mensen zich anders gedragen in verschillende situaties, verschilt Zijn houding ten opzichte van dergelijke gedragingen omdat Hij geen marionet en ook geen hoeveelheid lege lucht is. Het leren kennen van Gods houding is een waardig streven voor de mensheid. Mensen zouden moeten leren hoe ze, door Gods houding te kennen, Gods gezindheid kunnen kennen en Zijn hart, beetje bij beetje, kunnen leren begrijpen. Wanneer je Gods hart, beetje bij beetje, gaat begrijpen, zul je niet vinden dat het vrezen van God en het mijden van kwaad moeilijk is om te volbrengen. Daar komt nog bij, wanneer je God begrijpt, zul je waarschijnlijk geen conclusies over Hem trekken. Wanneer je stopt met het trekken van conclusies over God, zul je Hem waarschijnlijk niet beledigen, en zal God je onbewust leiden om kennis over Hem te verkrijgen, en daardoor zul je God vrezen in je hart. Je zult stoppen met het definiëren van God door middel van de doctrines, de letters en de theorieën die je hebt geleerd. Integendeel, door altijd Gods bedoelingen in alle dingen op te zoeken, word je onbewust een persoon naar Gods hart.

Gods werk is niet te zien en niet te voelen voor de mensheid, maar wat God betreft, zijn de daden van elk persoon, samen met hun houding tegenover Hem – niet alleen waarneembaar voor God, maar ook zichtbaar. Dit is iets dat iedereen moet herkennen en begrijpen. Je vraagt je misschien altijd af: “Weet God wat ik hier doe? Weet God waar ik nu aan denk? Misschien wel, misschien ook niet.” Als je dit soort gedachten hebt waarin je God volgt en je in Hem gelooft en toch aan Zijn werk en Zijn bestaan twijfelt, dan zal er vroeg of laat een dag komen waarop je Hem kwaad maakt, omdat je toch al balanceerde op het randje van de afgrond. Ik heb mensen gezien die al vele jaren in God geloven, maar nog steeds niet de echte waarheid hebben verkregen of zelfs maar Gods wil hebben begrepen. Hun levensgestalte toont geen enkele vooruitgang, maar houdt zich alleen vast aan de oppervlakkigste doctrines. Dit komt omdat deze mensen Gods woord nooit als hun eigen leven hebben opgenomen, en ze hebben nooit echt Zijn bestaan onder ogen gezien en geaccepteerd. Denk je dat God het leuk vindt als hij zulke mensen ziet? Troosten ze Hem? In dat geval wordt het lot van de mensen bepaald door de manier waarop ze in God geloven. Ten aanzien van de vraag hoe mensen zoeken en hoe mensen God benaderen, zijn het de houdingen van mensen die het allerbelangrijkste zijn. Verwaarloos God niet alsof Hij een hoeveelheid lege lucht is die ergens achter je hoofd rond zweeft; denk altijd aan de God in wie je gelooft als een levende God, een echte God. Hij zit niet daarboven in de derde hemel met niets omhanden. Integendeel, Hij kijkt voortdurend in ieders hart, Hij kijkt naar wat je aan het doen bent, naar het kleinste woord en de kleinste daad, naar hoe je je gedraagt en wat je houding tegenover God is. Of je bereid bent om jezelf aan God te geven of niet, je hele gedrag en je diepste gedachten en ideeën liggen voor God, en worden door Hem bekeken. En door je gedrag, daden, en je houding ten opzichte van God, verandert Zijn houding ten opzichte van jou, en Zijn mening over jou voortdurend. Ik zou sommige mensen graag wat advies willen geven: plaats jezelf niet als een kind in de handen van God, alsof Hij enorm gesteld op je zou moeten zijn, alsof Hij je nooit zou kunnen verlaten, en alsof Zijn houding tegenover jou vaststond en nooit zou kunnen veranderen, want dan adviseer ik je om op te houden met dromen! God is rechtvaardig in Zijn behandeling van ieder persoon. Hij benadert het werk van de overwinning en redding van de mensheid serieus. Dat is zijn management. Hij behandelt elk persoon serieus, niet als een huisdier om mee te spelen. Gods liefde voor de mens is niet van het verwennende of bedervende soort; Zijn genade en verdraagzaamheid jegens de mensheid is niet toegeeflijk of onnadenkend. Integendeel, Gods liefde voor de mensheid is het leven te koesteren, er medelijden mee te hebben en het te respecteren; Zijn genade en tolerantie brengen Zijn verwachtingen van de mens over; Zijn genade en tolerantie zijn wat de mensheid nodig heeft om te overleven. God leeft en God bestaat echt; Zijn houding ten opzichte van de mensheid is principieel, helemaal geen dogmatische regel, en deze kan veranderen. Zijn wil voor de mensheid verandert geleidelijk en transformeert in de loop van de tijd, al naargelang de omstandigheden en de houding van elk persoon. Daarom moet je in je hart met absolute duidelijkheid weten dat de essentie van God onveranderlijk is en dat Zijn gezindheid op verschillende tijdstippen en in verschillende contexten naar voren zal komen. Je denkt misschien niet dat dit een serieus probleem is, en je gebruikt je eigen persoonlijke opvattingen om je voor te stellen hoe God dingen zou moeten doen. Maar er zijn tijden dat het totaal tegenovergestelde van jouw standpunt waar is, en dat je door jouw eigen persoonlijke opvattingen te gebruiken bij je pogingen om God te peilen, je Hem al boos hebt gemaakt. Dit komt omdat God niet werkt zoals jij denkt , en God zal deze zaak niet behandelen zoals jij zegt. En dus herinner ik je eraan voorzichtig en attent te zijn in je benadering van alles om je heen, en te leren hoe je het principe moet volgen om in alle situaties op Gods manier te werk te gaan – God vrezen en het kwaad mijden. Je moet een duidelijk begrip ontwikkelen over zaken van Gods wil en Gods houding; zoek verlichte mensen om het je uit te leggen en zoek serieus. Beschouw de God waar je in gelooft niet als een marionet – door willekeurig te oordelen en conclusies te trekken, en God niet te behandelen met het respect dat Hij verdient. Wanneer je door God gered wordt, wanneer Hij jouw uitkomst bepaalt, ongeacht of Hij je genade, of verdraagzaamheid, of oordeel en tuchtiging toekent, staat Zijn houding ten opzichte van jou niet vast. Die hangt af van jouw houding ten opzichte van God, en je begrip van God. Laat niet één aspect van je kennis of begrip van God Hem voor eeuwig definiëren. Geloof niet in een dode God; geloof in een levende God. Onthoud dit! Hoewel ik hier enkele waarheden heb besproken, waarheden die jullie nodig moesten horen, in het licht van jullie huidige toestand en gestalte, zal ik geen hogere eisen aan jullie stellen om je enthousiasme niet te ondermijnen. Als ik dat zou doen, kan jullie hart gevuld raken met te veel somberheid en voelen jullie teveel teleurstelling ten aanzien van God. In plaats daarvan hoop ik dat jullie de liefde voor God in jullie hart kunnen gebruiken en een houding kunnen aannemen die respectvol is tegenover God bij het bewandelen van het pad dat voor jullie ligt. Jullie moeten niet aanmodderen met de vraag hoe jullie met het geloof in God moeten omgaan. Behandel het als een van de belangrijkste vragen die er zijn. Geef het een plaats in jullie hart, breng die in praktijk, verbind die met het echte leven – bewijs niet alleen lippendienst. Want dit is een kwestie van leven en dood, en het zal je bestemming bepalen. Behandel het niet als een grap, als kinderspel! Nadat ik deze woorden vandaag met jullie heb gedeeld, vraag ik me af hoeveel jullie hiervan hebben begrepen. Zijn er vragen die jullie willen stellen over wat ik hier vandaag heb gezegd?

Hoewel deze onderwerpen een beetje nieuw zijn en een beetje losstaan van jullie opvattingen en wat jullie gewoonlijk nastreven, en waar jullie aandacht aan schenken, denk ik dat jullie, nadat ze een tijdje zijn gecommuniceerd, een algemeen begrip zullen ontwikkelen van alles wat ik hier heb gezegd. Omdat dit nieuwe onderwerpen zijn, onderwerpen waar jullie nog nooit over hebben nagedacht, hoop ik dat ze jullie niet belasten. Ik spreek vandaag deze woorden, niet om jullie bang te maken, en ik probeer ook niet jullie te behandelen; integendeel, mijn doel is om jullie te helpen de waarheid van de feiten te begrijpen. Er is tenslotte een afstand tussen de mensheid en God: hoewel de mens in God gelooft, heeft hij God nooit begrepen; hij heeft nooit Gods houding gekend. De mens heeft nooit grote belangstelling gehad voor de houding van God. Integendeel, ten aanzien van zijn kennis en begrip van God heeft hij blindelings geloofd, is hij blindelings voortgegaan, en is hij onzorgvuldig geweest. Dus voel ik me gedwongen om deze kwesties voor jullie op te helderen, en jullie te helpen begrijpen wat voor soort God de God is waarin jullie geloven; wat Hij denkt; wat Zijn houding is in Zijn behandeling van verschillende soorten mensen; hoe ver je bent verwijderd van het voldoen aan zijn vereisten; en de kloof die er ligt tussen jouw acties en de norm die Hij eist. Het doel om jullie dit te laten weten is om jullie een maatstaf in jullie hart te geven waaraan jullie je kunnen meten en waarmee jullie weten wat voor soort oogst de weg waar jullie op lopen heeft opgeleverd, wat jullie op deze weg niet hebben gekregen en bij welke gebieden jullie gewoon niet betrokken zijn geweest. Wanneer jullie onderling communiceren, spreken jullie meestal over een paar veelbesproken onderwerpen; de reikwijdte is beperkt en de inhoud is erg oppervlakkig. Er is een afstand, een kloof, tussen dat wat jullie bespreken en Gods intenties, tussen jullie discussies en de omvang en norm van Gods eisen. Als jullie zo doorgaan, zullen jullie steeds verder afwijken van Gods weg. Jullie nemen gewoon bestaande woorden van God en veranderen ze in voorwerpen van aanbidding, in rituelen en regels. Dat is alles! In feite heeft God eenvoudig geen plaats in jullie harten en heeft God nooit jullie harten verkregen. Sommige mensen denken dat het heel moeilijk is om God te kennen – dat is ook zo. Het is lastig! Als mensen worden gevraagd om hun plicht te doen en dingen in de buitenwereld gedaan te krijgen, als ze worden gevraagd om hard te werken, dan zullen mensen denken dat geloven in God heel gemakkelijk is, omdat dit alles binnen de mogelijkheden van de mens valt. Maar op het moment dat het onderwerp verschuift naar de gebieden van Gods intenties en Gods houding ten opzichte van de mens, wordt het voor iedereen een stuk moeilijker. Dat komt omdat dit te maken heeft met het begrijpen van de waarheid en het betreden van de realiteit door mensen; natuurlijk is dat enigszins moeilijk! Maar nadat je door de eerste deur bent gegaan, nadat je begint met binnengaan, wordt het geleidelijk aan steeds gemakkelijker.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 18

Het uitgangspunt om God te vrezen is Hem als God behandelen

Iemand heeft net een vraag gesteld: hoe komt het dat we meer van God weten dan Job, maar toch God niet kunnen vrezen? We hebben dit onderwerp al even aangestipt, toch? In feite is de essentie van deze vraag ook eerder besproken, dat hoewel Job God toen nog niet kende, hij Hem als God behandelde, en Hem beschouwde als de Meester van alle dingen in de hemel en op aarde. Job beschouwde God niet als een vijand. Integendeel, hij aanbad Hem als de Schepper van alle dingen. Waarom verzetten mensen zich tegenwoordig zo sterk tegen God? Waarom kunnen ze God niet vrezen? Eén reden is dat ze diep zijn verdorven door Satan. Door hun diepgewortelde satanische aard worden mensen een vijand van God. Dus ook al geloven ze in God en erkennen ze God, toch kunnen ze zich nog steeds tegen God verzetten en zichzelf tegenover Hem plaatsen. Dit wordt bepaald door de menselijke natuur. De andere reden is dat, hoewel mensen in God geloven, ze Hem gewoon niet als God behandelen. In plaats daarvan beschouwen ze God als tegengesteld aan de mens, ze beschouwen Hem als de vijand van de mens, en ze zijn onverenigbaar met God. Het is zo simpel. Is deze kwestie niet aangesneden tijdens de vorige sessie? Denk er eens over na: is dat de reden? Hoewel je een beetje kennis van God hebt, wat is deze kennis dan precies? Is dit niet waar iedereen het over heeft? Is het niet wat God je heeft verteld? Je kent alleen de theoretische en dogmatische aspecten; heb je ooit het echte aanzicht van God ervaren? Heb je subjectieve kennis? Heb je praktische kennis en ervaring? Als God het je niet heeft verteld, zou je dit dan weten? Je kennis van de theorie vertegenwoordigt geen echte kennis. Kortom, ongeacht hoeveel je weet en hoe je het hebt leren kennen, voordat je een echt begrip van God bereikt, is God je vijand en voordat je God echt als zodanig behandelt, wordt Hij tegenover je geplaatst, want je bent een belichaming van Satan.

Wanneer je samen met Christus bent, kun je Hem misschien drie maaltijden per dag serveren, misschien kun je Hem thee geven, kun je voor Zijn levensbehoeften zorgen en het lijkt alsof je Christus als God behandelt. Wanneer er ook maar iets gebeurt, zijn de standpunten van mensen altijd in strijd met die van God. Ze slagen er nooit in Gods standpunt te begrijpen en kunnen het niet accepteren. Hoewel mensen oppervlakkig gezien met God kunnen opschieten, betekent dit niet dat ze met Hem verenigbaar zijn. Zodra er iets gebeurt, komt de waarheid van de ongehoorzaamheid van de mens naar voren en bevestigt de vijandigheid die bestaat tussen de mens en God. Deze vijandigheid komt niet van God die tegen de mens is; het is niet God die vijandig wil zijn tegenover de mens, en het is niet God die de mens tegenover Hem plaatst en de mens als zodanig behandelt. Het is meer de oppositionele essentie van de mens ten opzichte van God die op de loer ligt in de subjectieve wil van de mens en in het onderbewustzijn van de mens. Aangezien de mens alles wat van God komt als het object van zijn onderzoek beschouwt, is zijn reactie op dat wat van God komt en dat wat God omvat, vooral raden en twijfelen en dan snel een houding aannemen die conflicteert met God en tegen God in opstand komen. Daarna zal de mens deze passieve gemoedstoestand aannemen en God betwisten of tegen God in opstand komen, zelfs tot het punt waarop hij betwijfelt of zo’n soort God voor hem de moeite waard is om te volgen. Ondanks het feit dat het gezonde verstand van de mens hem zegt dat hij zo niet zou moeten doorgaan, zal hij er toch voor kiezen om dit ondanks zichzelf te doen, zodat hij zonder aarzelen zal doorgaan tot het bittere eind. Wat is bijvoorbeeld de eerste reactie van sommige mensen wanneer ze geruchten of laster over God horen? Hun eerste reactie is: ik weet niet of dit gerucht waar is of niet, of het nu bestaat of niet, dus ik wacht het wel af. Dan beginnen ze na te denken: er is geen manier om dit te verifiëren; is het echt? Is dit gerucht waar of niet? Hoewel deze persoon het niet aan de oppervlakte laat zien, begon zijn hart al te twijfelen, begon hij God al te ontkennen. Wat is de essentie van zo’n soort houding, zo’n soort gezichtspunt? Is het geen verraad? Voordat ze met de zaak worden geconfronteerd, kun je niet zien wat het gezichtspunt van deze persoon is – het lijkt erop dat ze niet in conflict zijn met God, alsof ze God niet als een vijand beschouwen. Zodra ze er echter mee geconfronteerd worden, staan ze onmiddellijk naast Satan en tegenover God. Wat wil dit zeggen? Het wil zeggen dat de mens en God tegenover elkaar staan! Het is niet zo dat God de mens als een vijand beschouwt, maar dat de mens in zijn diepste wezen vijandig tegenover God staat. Ongeacht hoe lang iemand God volgt, hoeveel hij of zij betaalt; ongeacht hoe iemand God prijst, hoe ze voorkomen dat ze zich tegen God verzetten en er zelfs bij zichzelf op aandringen dat ze van God moeten houden, ze kunnen God nooit als God behandelen. Wordt dit niet bepaald door het wezen van de mens? Als je Hem als God behandelt, en echt gelooft dat Hij God is, kun je dan nog enige twijfel over Hem hebben? Kunnen er nog steeds vraagtekens over Hem in je hart zijn? Dat kan niet. De trends van deze wereld zijn zo slecht en dit geldt ook voor het menselijk ras, hoe zou je daar dus geen opvattingen over kunnen hebben? Jij zelf bent zo slecht, hoe komt het dan dat je daar geen opvatting over hebt? En toch kunnen slechts een paar geruchten, wat laster, zulke grote opvattingen over God veroorzaken en zoveel ideeën voortbrengen, wat laat zien hoe onvolwassen je gestalte is! Alleen het ‘zoemen’ van een paar muggen, een paar afstotelijke vliegen, is dat alles wat er nodig is om je te misleiden? Wat voor persoon is dit? Weet je hoe God over dit soort mensen denkt? Gods houding is eigenlijk heel duidelijk in hoe Hij deze mensen behandelt. God kijkt niet meer naar deze mensen om – Zijn houding is om geen aandacht aan hen te schenken, en om niet serieus om te gaan met deze onwetende mensen. Waarom is dat? Omdat Hij in Zijn hart nooit plannen heeft gemaakt om die mensen te verwerven die beloofd hebben vijandig tegenover Hem te zijn tot het einde en die nooit van plan zijn geweest om de weg naar verenigbaarheid met Hem te zoeken. Misschien hebben deze woorden die ik heb gesproken een paar mensen pijn gedaan. Nou, zijn jullie bereid me jullie altijd zo pijn te laten doen? Ongeacht of jullie het leuk vinden of niet, alles wat ik zeg is de waarheid! Als ik jullie altijd zo bezeer, en jullie littekens bloot leg, zal dat invloed hebben op het verheven beeld van God in jullie hart? (Nee.) Daar ben ik het mee eens. Want er is gewoon geen God in jullie hart. De verheven God die in jullie harten woont, degene die jullie heftig verdedigen en beschermen, is gewoon niet God. Het is eerder een verzinsel van de mens; het bestaat gewoon niet. Dus het is des te beter dat ik het antwoord op dit raadsel blootleg. Is dit niet de hele waarheid? De echte God is niet de verbeelding van de mens. Ik hoop dat jullie allemaal deze realiteit onder ogen kunnen zien en dat het jullie zal helpen in jullie kennis van God.

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 19

Die mensen die niet door God worden erkend

Er zijn sommige mensen wiens geloof nooit is erkend in Gods hart. Met andere woorden, God erkent niet dat deze mensen Zijn volgelingen zijn, omdat God hun geloof niet prijst. Voor deze mensen, ongeacht hoeveel jaar zij God hebben gevolgd, zijn hun ideeën en meningen nooit veranderd. Ze zijn als de ongelovigen, ze houden zich aan de principes en manier van doen van ongelovigen en houden zich aan hun wetten van overleving en geloof. Ze accepteerden nooit het woord van God als hun leven, geloofden nooit dat Gods woord waarheid is, hebben nooit de bedoeling gehad om Gods redding te accepteren en hebben God nooit als hun God erkend. Ze beschouwen geloven in God als een soort amateurhobby, en behandelen God slechts als geestelijk voedsel, dus ze denken niet dat het de moeite waard is om Gods gezindheid of Gods essentie te proberen te begrijpen. Je zou kunnen zeggen dat alles wat overeenkomt met de ware God niets met deze mensen te maken heeft. Ze zijn niet geïnteresseerd en willen de moeite niet nemen om op te letten. Dit komt omdat er diep in hun hart een intense stem is die hen altijd vertelt: God is onzichtbaar en je voelt Hem niet en God bestaat niet. Zij geloven dat het proberen om zo’n soort God te begrijpen hun inspanningen niet waard zou zijn; ze zouden zichzelf voor de gek houden. Ze denken dat ze best slim zijn als ze God gewoon met woorden erkennen zonder een echt standpunt in te nemen of zonder zich tot echte acties aan te zetten. Hoe ziet God deze mensen? Hij beschouwt ze als niet-gelovigen. Sommige mensen vragen: “Kunnen ongelovigen Gods woord lezen? Kunnen ze hun plicht doen? Kunnen ze deze woorden zeggen: ‘Ik zal voor God leven’?” Wat de mens vaak ziet, is het oppervlakkige gedrag van mensen, niet hun essentie. Toch kijkt God niet naar deze oppervlakkigheid; Hij ziet alleen hun innerlijke essentie. Daarom heeft God een dergelijke houding, dit soort definitie, tegenover deze mensen. Als jullie kijken naar wat deze mensen zeggen: “Waarom doet God dit? Waarom doet God dat? Ik kan dit niet begrijpen; ik kan dat niet begrijpen; dit komt niet overeen met de opvattingen van de mens; u moet mij dat uitleggen; …” dan is mijn antwoord: is het nodig om deze zaak aan je uit te leggen? Heb je iets met deze kwestie te maken? Wie denk je wel dat je bent? Waar kwam je vandaan? Ben je gemachtigd om God aanwijzingen te geven? Geloof je in Hem? Erkent Hij je geloof? Aangezien jouw geloof niets met God te maken heeft, wat betekenen Gods zaken voor jou? Je weet niet waar je staat in Gods hart, en toch heb je het recht om met God in dialoog te gaan?

Woorden van vermaning

Voelen jullie je niet ongemakkelijk na het horen van deze opmerkingen? Hoewel jullie misschien niet bereid zijn om naar deze woorden te luisteren, of niet bereid zijn ze te accepteren, zijn het allemaal feiten. Omdat deze fase van het werk aan God is om te voltooien, als je je niet bezighoudt met Gods bedoelingen, niet bezorgd bent om Gods houding en Gods essentie en gezindheid niet begrijpt, dan ben je uiteindelijk degene die het zal verliezen. Geef mijn woorden niet de schuld dat ze moeilijk zijn om naar te luisteren, en beschuldig ze niet dat ze jullie enthousiasme hebben bekoeld. Ik spreek de waarheid; ik wil jullie niet ontmoedigen. Wat ik ook van jullie vraag, en hoe jullie het ook moeten doen, ik hoop dat jullie het juiste pad bewandelen en ik hoop dat jullie Gods weg volgen en niet van dit pad afwijken. Als je niet in overeenstemming met Gods woord je weg gaat en Zijn weg niet volgt, dan kan er geen twijfel over bestaan dat je tegen God rebelleert en van het juiste pad bent afgedwaald. Daarom vind ik dat er enkele zaken zijn die ik voor jullie moet verduidelijken, om jullie ondubbelzinnig, duidelijk, zonder een zweem van onzekerheid te laten geloven en dat ik jullie moet helpen om expliciet Gods houding te weten, Gods bedoelingen, hoe God de mens vervolmaakt en op welke manier Hij de uitkomsten van de mens bepaalt. Mocht er een dag komen waarop je niet in staat bent om op deze weg te gaan, dan draag ik geen verantwoordelijkheid, omdat deze woorden al zeer duidelijk tot je zijn gesproken. Wat betreft hoe je met je eigen uitkomst omgaat – deze zaak is geheel aan jou. Ten aanzien van de uitkomsten van verschillende soorten mensen heeft God verschillende houdingen, Hij heeft Zijn eigen manieren om hen te wegen, en heeft ook Zijn eigen norm van eisen aan hen. Zijn norm voor het wegen van de uitkomst van mensen is er een die eerlijk is voor iedereen – daar bestaat geen twijfel over! Daarom zijn de angsten van sommigen niet nodig. Zijn jullie nu opgelucht?

uit ‘Hoe Gods gezindheid te kennen en de resultaten die Zijn werk zal verwezenlijken’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 20

In feite is Gods gezindheid open voor iedereen en niet verborgen, omdat God nooit enig mens bewust heeft ontweken en nooit bewust heeft geprobeerd Zichzelf te verbergen zodat de mens Hem niet kan kennen of begrijpen. Gods gezindheid is altijd open geweest en heeft altijd elke persoon onbevangen aan kunnen kijken. Tijdens Gods management doet God Zijn werk, kijkt Hij iedereen aan; en Zijn werk wordt gedaan in ieder persoon. Terwijl Hij Zijn werk doet, onthult Hij voortdurend Zijn gezindheid, gebruikt Hij voortdurend Zijn essentie en wat Hij heeft en is om ieder persoon te leiden en deze van het nodige te voorzien. In elk tijdperk en op elk toneel, waarbij het niet uitmaakt of de omstandigheden goed of slecht zijn, is Gods gezindheid altijd open voor elk individu en zijn ook Zijn eigendommen en wezen altijd open voor elk individu, op dezelfde manier als Zijn leven voortdurend en onophoudelijk voorziet voor de mensheid en de mensheid ondersteunt. Ondanks dit alles blijft Gods gezindheid verborgen voor sommigen. Waarom is dat zo? Dat is omdat deze mensen, hoewel ze binnen Gods werk wonen en God volgen, nooit hebben geprobeerd God te begrijpen of God wilden leren kennen, laat staan dichter bij God wilden komen. Voor deze mensen betekent het begrijpen van Gods gezindheid dat hun einde nadert; het betekent dat ze geoordeeld en veroordeeld zullen worden door Gods gezindheid. Daarom hebben deze mensen nooit het verlangen gehad God of Zijn gezindheid te begrijpen; en hebben ze nooit een dieper begrijpen of kennen van Gods wil begeerd. Ze zijn niet van plan Gods wil te begrijpen door bewuste samenwerking. Ze genieten alleen maar altijd en worden nooit moe van het doen van de dingen die ze doen. Ze geloven in de God waarin zij willen geloven. Ze geloven in de God die alleen in hun verbeelding bestaat, de God die alleen in hun gedachten bestaat en geloven in een God die niet van hen gescheiden kan worden in hun dagelijkse leven. Als het gaat om de ware God Zelf, zijn ze volledig afwijzend, zonder het verlangen Hem te begrijpen, Hem in acht te nemen en hebben ze nog minder de bedoeling meer naar Hem toe te groeien. Ze gebruiken de woorden die God uitspreekt alleen maar om zichzelf mee te tooien, zichzelf te verpakken. Zij vinden dat ze daardoor al succesvolle gelovigen zijn en mensen zijn met het vertrouwen in God in hun hart. In hun hart worden ze geleid door hun verbeelding, hun opvattingen en zelfs hun persoonlijke definitie van God. Aan de andere kant heeft de ware God Zelf helemaal niets met hun te maken. Want zodra zij de ware God Zelf begrijpen, Gods ware gezindheid begrijpen en begrijpen wat God heeft en is, betekent dit dat hun acties, hun geloof en hun streven veroordeeld zullen worden. Daarom zijn ze niet bereid Gods essentie te begrijpen, en zijn ze terughoudend en niet bereid God actief te zoeken of te bidden om Hem beter te begrijpen, Zijn wil beter te kennen, en Zijn gezindheid beter te begrijpen. Ze zien God liever als iets dat bedacht is, iets dat leeg en vaag is. Ze zouden God liever zien als iemand die precies zo is als zij zich hadden voorgesteld, iemand die naast hen kan staan en altijd voor hen klaarstaat, onuitputtelijk is in Zijn voorzieningen en altijd beschikbaar is. Als zij van Gods genade willen genieten, vragen ze God die genade te zijn. Als ze Gods zegen nodig hebben, vragen ze God die zegen te zijn. Als ze met tegenspoed te kampen krijgen, vragen ze God om hen kracht te geven, hun vangnet te zijn. De kennis van God van deze mensen zit vast in het domein van genade en zegen. Hun begrip van Gods werk, Gods gezindheid en God is ook beperkt tot hun verbeelding en slechts letters en doctrines. Maar er zijn ook sommige mensen die ernaar verlangen Gods gezindheid te begrijpen, die God Zelf oprecht willen zien, en Gods gezindheid en wat Hij heeft en is werkelijk willen begrijpen. Deze mensen streven de werkelijkheid na van waarheid en Gods redding, en proberen Gods overwinning, redding en vervolmaking te ontvangen. Deze mensen gebruiken hun hart om Gods woord te lezen, gebruiken hun hart om elke situatie en elke persoon, gebeurtenis en ding dat God voor hen heeft geregeld, te waarderen, en bidden en zoeken oprecht. Wat zij het allerliefst willen, is Gods wil kennen en Gods ware gezindheid en essentie kennen. Dit willen ze zodat ze God niet langer beledigen en door hun ervaringen meer van Gods lieflijkheid en Zijn ware kant kunnen zien. Het is bovendien zo dat een oprecht waarachtige God bestaat in hun hart, en opdat God een plaats in hun hart krijgt, zodat ze niet langer leven tussen verbeeldingen, opvattingen of ongrijpbaarheid. Voor deze mensen is de reden dat zij een dringend verlangen hebben om Gods gezindheid en Zijn essentie te begrijpen, dat Gods gezindheid en essentie dingen zijn die de mensheid ooit in zijn ervaringen nodig zou kunnen hebben, dingen die in leven voorzien gedurende hun leven. Als ze Gods gezindheid eenmaal begrijpen, kunnen ze God beter eerbied bewijzen, beter samenwerken met Gods werk, en meer open staan voor Gods wil en kunnen ze hun plicht naar hun beste vermogen vervullen. Dit zijn twee soorten mensen als het gaat over hun houding ten opzichte van Gods gezindheid. De eerste soort wil Gods gezindheid niet begrijpen. Zelfs als ze zeggen dat ze Gods gezindheid willen begrijpen, God Zelf willen leren kennen, willen zien wat God heeft en is en Gods wil oprecht waarderen, diep van binnen zouden ze willen dat God niet bestond. Omdat deze soort mensen God voortdurend ongehoorzaam is en weerstaat, strijden ze met God om positie in hun eigen hart en betwijfelen of zelfs ontkennen ze vaak Gods bestaan. Ze willen niet dat Gods gezindheid of God Zelf een plaats inneemt in hun hart. Ze willen alleen hun eigen verlangens, verbeeldingen en ambities vervullen. Deze mensen geloven misschien in God, volgen God en kunnen ook hun familie en baan opgeven voor Hem, maar ze beëindigen hun kwaadaardige gedrag niet. Sommigen stelen of verkwisten zelfs offergaven, of vervloeken God in stilte, terwijl anderen hun positie kunnen gebruiken om herhaaldelijk over zichzelf te getuigen, zichzelf te vergroten en met God strijden om mensen en status. Ze gebruiken verschillende methodes en maatregelen om te zorgen dat mensen hen aanbidden, proberen voortdurend mensen over te halen en de controle over ze te hebben. Sommigen misleiden mensen zelfs bewust om te denken dat zij God zijn, zodat ze als God behandeld zullen worden. Ze zouden mensen nooit vertellen dat ze verdorven zijn, dat zij ook verdorven en arrogant zijn, en dat zij niet aanbeden moeten worden, en dat, hoe goed ze het ook doen, het allemaal het gevolg is van Gods verhoging en wat ze eigenlijk zouden moeten doen. Waarom zeggen ze deze dingen niet? Omdat ze ten diepste bang zijn hun plaats in het hart van mensen te verliezen. Daarom verhogen zulke mensen God nooit en zullen ze nooit getuigen van God, omdat ze nooit hebben geprobeerd God te begrijpen. Kunnen zij God kennen zonder Hem te begrijpen? Onmogelijk! Daarom verschilt hun mening van die van alle anderen, ook al zijn de woorden in het onderwerp ‘Gods werk, Gods gezindheid, en God Zelf’ nog zo eenvoudig. Voor iemand die God vaak ongehoorzaam is, Hem weerstaat en vijandig tegenover God staat, betekent dit veroordeling; terwijl iemand die de werkelijkheid van de waarheid zoekt en vaak voor God verschijnt om Gods wil te zoeken, zich bij deze woorden als een vis in het water voelt. Dus als sommigen van jullie anderen horen praten over Gods gezindheid en Gods werk, krijgen ze hoofdpijn, groeit er weerstand in hun hart en voelen ze zich bijzonder onprettig. Maar er zijn anderen onder jullie die denken: dit onderwerp is precies wat ik nodig heb, omdat dit onderwerp zo goed voor mij is. Het is een deel dat niet mag ontbreken in mijn levenservaring; het is de kern van de zaak, de basis van geloof in God, en iets dat de mensheid beslist niet mag verwerpen. Voor jullie kan dit onderwerp dichtbij en ver weg lijken, onbekend, maar toch vertrouwd. Maar hoe je het ook ervaart, dit is een onderwerp waar iedereen naar moet luisteren, dat iedereen moet kennen en moet begrijpen. Hoe je er ook mee omgaat, hoe je er ook tegenaan kijkt of hoe je het ontvangt, het belang van dit onderwerp mag niet worden genegeerd.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 21

God doet Zijn werk al voortdurend vanaf het moment dat Hij de mens heeft geschapen. Aanvankelijk was het een heel eenvoudig werk maar ondanks de eenvoud ervan kwam daarin nog steeds Zijn wezen en gezindheid tot uitdrukking. Hoewel Gods werk tegenwoordig veel verhevener is, gezien de enorme hoeveelheid concreet werk die Hij stopt in ieder mens die Hem volgt en de belangrijke hoeveelheid woorden die Hij spreekt, is de persoon van God vanaf het begin tot nu verborgen gebleven. Wie heeft ooit de werkelijke persoon van God gezien, zelfs al is Hij, vanaf de tijd van de Bijbelse verhalen tot op de dag van vandaag, twee keer vlees geworden? Heeft iemand, zoals jullie het begrijpen, ooit de werkelijke persoon van God gezien? Nee. Niemand heeft de werkelijke persoon van God gezien, dat wil zeggen niemand heeft ooit Gods Ware Zelf gezien. Hierover is iedereen het eens. Dat wil zeggen, de werkelijke persoon van God, of Gods Geest, blijft verborgen voor de hele mensheid, waaronder Adam en Eva, die Hij heeft geschapen, en waaronder de rechtvaardige Job, die Hij had aanvaard. Zelfs zij konden niet de werkelijke persoon van God zien. Maar waarom verbergt God bewust Zijn werkelijke persoon? Sommige mensen zeggen: “God is bang om mensen schrik aan te jagen.” Anderen zeggen: “God verbergt Zijn werkelijke persoon, omdat de mens daar te klein voor is en God daarvoor te groot; mensen mogen Hem niet zien, anders zullen ze dat met de dood bekopen.” Er zijn ook mensen die zeggen: “God heeft er Zijn handen vol aan om elke dag Zijn werk gedaan te krijgen, mogelijk is Hij niet in de gelegenheid om zich aan de mensen te laten zien. ” Wat jullie ook van mening zijn, ik heb hier een conclusie. Wat is die conclusie? Die conclusie is dat God niet eens wil dat mensen Zijn werkelijke persoon zien. God houdt zich bewust verborgen voor de mensheid. Met andere woorden, het is Gods bedoeling dat mensen niet Zijn werkelijke persoon zien. Dit zou nu voor iedereen duidelijk moeten zijn. Als God Zijn persoon nooit aan iemand heeft laten zien, denken jullie dan dat Gods persoon bestaat? (Hij bestaat.) Natuurlijk bestaat Hij. Het bestaan van Zijn persoon kan echt niet worden ontkend. Maar zijn vragen als ‘hoe groot is Gods persoon’ of ‘hoe ziet Hij eruit’, vragen die de mensheid dient te onderzoeken? Nee. Het antwoord is ontkennend. Als Gods persoon geen onderwerp is dat we dienen te onderzoeken, welke vraag zouden we dan wel in overweging moeten nemen? (Gods gezindheid.) (Gods werk.) Laten we echter, voordat we het gaan hebben over het officiële onderwerp, teruggaan naar waar het net over hadden: waarom heeft God de mensheid nooit Zijn persoon laten zien? Waarom laat God bewust aan de mensheid Zijn persoon niet zien? Er is maar één reden en dat is: hoewel de geschapen mens Gods werk duizenden jaren heeft meegemaakt, is er geen enkel mens die Gods werk, Gods gezindheid en Gods wezen kent. Mensen die daar geen kennis van hebben, verzetten zich in de ogen van God tegen Hem, en God laat Zijn persoon niet zien aan mensen die vijandig tegenover Hem staan. Dat is de enige reden waarom God de mensheid nooit Zijn persoon heeft laten zien en waarom Hij bewust Zijn persoon voor hen verbergt. Hebben jullie nu voor jezelf duidelijkheid over het belang van het leren kennen van Gods gezindheid?

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 22

Zolang Gods management voor de mensheid heeft bestaan, heeft Hij zich volledig ingezet voor de uitvoering van Zijn werk. Ondanks dat God niet Zijn persoon aan de mens onthult, heeft Hij altijd aan de zijde van de mens gestaan, op de mens ingewerkt, uitdrukking gegeven aan Zijn gezindheid, de hele mensheid geleid met Zijn wezen. Hij heeft altijd met Zijn macht, Zijn wijsheid en Zijn gezag op elk individueel mens ingewerkt, en zo is door Hem het Tijdperk van de Wet, het Tijdperk van de Genade en nu het Tijdperk van het Koninkrijk ontstaan. Hoewel God voor de mens Zijn persoon verbergt, worden Zijn gezindheid, Zijn wezen en eigendommen en Zijn wil zonder enige reserve aan de mens onthuld, zodat de mens die kan zien en ervaren. Met andere woorden, hoewel mensen God niet kunnen zien of aanraken, zijn de gezindheid en het wezen van God waar de mensheid mee in contact heeft gestaan de absolute uitdrukking van God Zelf. Is dat niet de waarheid? Ongeacht volgens welke methode of vanuit welke invalshoek God Zijn werk doet, Hij behandelt mensen altijd met Zijn ware identiteit, waarbij Hij gehoor geeft aan deze ware identiteit in wat Hij doet en wat Hij zegt. Ongeacht vanuit welke positie God spreekt – vanuit de derde hemel, in het vlees of zelfs als gewoon mens – Hij spreekt altijd tot de mens met heel Zijn hart en heel Zijn verstand, zonder enige misleiding en zonder iets achter te houden. Bij de uitvoering van Zijn werk geeft God zonder enige reserve uitdrukking aan Zijn woord en Zijn gezindheid, aan wat Hij is en heeft. Hij wijst de mensheid de weg met Zijn leven, met Zijn wezen en eigendommen. Zo heeft de mens geleefd in het Tijdperk van de Wet – het wiegtijdperk van de mensheid – onder de leiding van de onzichtbare en ontastbare God.

God verscheen voor het eerst in het vlees na het Tijdperk van de Wet, een incarnatie die drieëndertig en een half jaar duurde. Is voor een mens drieëndertig en een half jaar een lang leven? (Nee). Omdat de levensverwachting van mensen meestal langer is dan zo’n dertig jaar, is dit voor een mens niet erg lang. Maar voor de vleesgeworden God is deze periode van drieëndertig en een half jaar erg lang geweest. Hij werd een persoon – een gewoon persoon die Gods werk en opdracht moest uitvoeren. Dit betekende dat Hij het werk moest doen dat een gewoon persoon niet in staat is te doen, terwijl Hij ook nog eens buitengewoon moest lijden, iets waar gewone mensen aan onderdoor gaan. De hoeveelheid lijden die de Heer Jezus heeft ondergaan in het Tijdperk van Genade, van het begin van Zijn werk tot aan het moment dat Hij aan het kruis werd genageld, is iets dat de hedendaagse mens misschien niet persoonlijk kan hebben meegemaakt, maar kunnen jullie je er wel wat bij voorstellen op basis van de Bijbelverhalen? Het doet er niet toe hoeveel details er zijn opgeschreven van deze feiten, uiteindelijk was Gods werk in deze periode vol van lijden en pijn. Voor een verdorven mens is drieëndertig en een half jaar geen lange tijd; een beetje lijden is niet erg. Maar voor de heilige, onberispelijke God, die alle zonden van heel de mensheid moet dragen, en moet eten, slapen en wonen bij deze zondaars, is deze pijn te groot. Hij is de Schepper, de Meester aller dingen en de Heerser over alles, maar toen Hij in de wereld kwam moest Hij de onderdrukking en wreedheid ondergaan van verdorven mensen. Om Zijn werk te vervolmaken en de mensheid uit de ellende te verlossen, moest Hij veroordeeld worden door de mensen, en de zonden van de hele mensheid op zich nemen. Gewone mensen kunnen onmogelijk de mate van Zijn lijden bevatten of begrijpen. Waar staat dit lijden voor? Het laat Gods toewijding aan de mensheid zien. Het staat voor de vernedering die Hij leed en de prijs die Hij betaalde voor de redding van de mensen, om hen te verlossen van hun zonden, en deze fase van Zijn werk te voltooien. Dit betekent ook dat de mens verlost wordt van het kruis door God. Dit is een prijs die betaald is met bloed, met leven, een prijs die schepselen niet kunnen betalen. Het is vanwege het feit dat Hij Gods wezen heeft en datgene bezit wat God heeft en is, dat Hij dit soort lijden kon dragen en dit soort werk kon doen. Dit is iets wat geen enkel door Hem geschapen wezen in Zijn plaats had kunnen doen. Dit is het werk van God gedurende het Tijdperk van Genade en het is een openbaring van Zijn gezindheid. Onthult dit iets van wat God heeft en is? En is het belangrijk dat de mensheid dit te weten komt?

In dat tijdperk hebben de mensen, hoewel ze niet Gods persoon zagen, Gods zondoffer ontvangen en zijn ze door God gered van het kruis. De mensheid is wellicht niet onbekend met Gods werk tijdens het Tijdperk van Genade, maar is men ook bekend met de gezindheid en de wil die God in deze periode tot uitdrukking heeft laten komen? De mens kent slechts de inhoud van Gods werk in de verschillende periodes door diverse kanalen, of kent verhalen over God die plaatsvonden in dezelfde tijd dat God Zijn werk aan het uitvoeren was. Deze details en verhalen zijn hooguit wat informatie of legendes over God en hebben niets te maken met Gods gezindheid en wezen. Dus het doet er niet toe hoeveel verhalen mensen kennen over God, dat wil nog niet zeggen dat zij ook een diep begrip en kennis hebben van Gods gezindheid of Zijn wezen. Net als in het Tijdperk van de Wet, was de kennis van Gods gezindheid en Gods wezen in het Tijdperk van Genade bijna geheel afwezig, ondanks dat de mensen in die tijd intiem contact met de vleesgeworden God hadden en Hem van dichtbij meemaakten.

In het Tijdperk van het Koninkrijk werd God opnieuw vlees, op dezelfde manier als de eerste keer. In deze periode drukt God nog steeds zonder terughoudendheid Zijn woord uit, doet Hij het werk dat Hij op zich heeft genomen en geeft Hij uiting aan wat Hij heeft en is. Tegelijkertijd blijft Hij de ongehoorzaamheid en de onwetendheid van de mensen verdragen. Onthult God niet ook onophoudelijk Zijn gezindheid en geeft Hij niet steeds uiting aan Zijn wil in deze periode van Zijn werk? En dus zijn Gods gezindheid, Zijn wezen en eigendommen, en Zijn wil altijd voor iedereen toegankelijk geweest vanaf de schepping tot aan de huidige tijd. God heeft nooit doelbewust Zijn wezen, Zijn gezindheid, of Zijn wil verborgen. Het is gewoon dat het de mensheid niet interesseert wat God doet, wat Zijn wil is – daarom is het menselijk begrip van God zo meelijwekkend. Met andere woorden, terwijl God Zich als persoon verbergt, steunt Hij de mens ook altijd, en laat Hij openlijk Zijn wil zien, Zijn gezindheid en Zijn wezen, door alle tijden heen. Op een bepaalde manier is Gods persoon ook toegankelijk voor mensen, maar vanwege hun verblindheid en ongehoorzaamheid, kunnen ze Gods verschijning niet zien. En als dit dus zo is, zou het dan niet voor iedereen eenvoudig moeten zijn om Gods gezindheid en God Zelf te begrijpen? Het is erg moeilijk om deze vraag te beantwoorden, nietwaar? Jullie kunnen zeggen dat het makkelijk is, maar er zijn mensen die op zoek zijn naar God, en wie het toch niet echt lukt om Hem te leren kennen of een helder begrip van Hem te krijgen – het blijft voor hen altijd wazig en vaag. Maar als jullie zeggen dat het niet eenvoudig is, dan klopt dat ook niet. Omdat we allemaal al zo lang onderworpen zijn geweest aan Gods werk, zou iedereen door zijn eigen ervaringen, echte momenten van contact met God moeten hebben gehad. Mensen zouden toch op z’n minst in hun hart God in zekere mate gewaar moeten zijn geworden of geestelijk een lichte aanraking met God moeten hebben gehad, en ze zouden toch op z’n minst perceptief een beetje bewust moeten zijn geweest van Gods gezindheid of enig begrip van Hem gekregen moeten hebben. Vanaf de tijd dat de mens God begon te volgen tot nu heeft de mens veel te veel gekregen, maar vanwege allerlei redenen – het slechte kaliber van de mensen, zijn onwetendheid, rebellie, en verschillende intenties – heeft de mensheid er ook te veel van verloren. Heeft God de mensheid al niet genoeg gegeven? Hoewel God Zijn persoon verbergt voor de mensen, voorziet Hij hen van datgene wat Hij heeft en is, en Hij geeft zelfs Zijn leven; de kennis van de mensheid over God moet niet voor altijd slechts op het huidige niveau blijven. Daarom denk ik dat het nodig is om samen met jullie verder te communiceren over het thema van Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf. Het doel is dat God niet voor niets duizenden jaren Zijn zorg en gedachten over de mens heeft uitgestort, en dat de mensheid Gods wil voor hen echt gaat begrijpen en waarderen. Deze verdieping is bedoeld om mensen een stap voorwaarts te laten zetten in hun kennis van God. Het zal God ook Zijn rechtmatige plaats teruggeven in het hart van de mensen, dat wil zeggen, Hem eer aandoen.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 23

Gods gebod aan Adam

Gen. 2:15-17 En Jehova God voerde de mens naar de hof van Eden om die te cultiveren en ervoor te zorgen. En Jehova God gaf het volgende gebod aan de mens: “Je mag van iedere boom in de hof eten wat je wilt. Je moet alleen niet eten van de boom van de kennis van goed en kwaad, want zodra je daarvan eet, zul je sterfelijk worden.”

Hebben jullie iets uit deze verzen gehaald? Wat voor gevoel hebben jullie bij dit Schriftgedeelte? Waarom werd “Gods gebod aan Adam” uit de Schrift gelicht? Heeft elk van jullie nu een momentopname van God en Adam in gedachten? Jullie kunnen proberen je er een voorstelling van te maken: als jullie in die scène zouden figureren, hoe zou de God in jullie hart er dan uitzien? Wat voor emoties maakt dit beeld bij jullie los? Dit is een ontroerend en hartverwarmend beeld. Hoewel alleen God en de mens erin voorkomen, is de intimiteit tussen hen erg benijdenswaardig: Gods overvloedige liefde wordt gratis aan de mens geschonken en omgeeft de mens; de mens is naïef en onschuldig, zonder last en zonder zorgen en leeft gelukzalig onder Gods toeziend oog; God toont zorg voor de mens, terwijl de mens onder de bescherming en zegen van God leeft; alle dingen die de mens doet en zegt, zijn nauw en onlosmakelijk met God verbonden.

Jullie kunnen zeggen dat dit het eerste gebod is dat God de mens gaf nadat Hij hem had geschapen. Wat omvat dit gebod? Het omvat Gods wil, maar ook Zijn zorgen over de mensheid. Dit is Gods eerste gebod en het is ook de eerste keer dat God zich zorgen maakt over de mens. Dit betekent dat God een verantwoordelijkheid jegens de mens had vanaf het moment dat Hij hem schiep. Wat is Zijn verantwoordelijkheid? Hij moet de mens beschermen, voor de mens zorgen. Hij hoopt dat de mens Zijn woorden kan vertrouwen en gehoorzamen. Dit is ook de eerste verwachting die God van de mens heeft. Vanuit deze verwachting zegt God het volgende: “Je mag van iedere boom in de hof eten wat je wilt. Je moet alleen niet eten van de boom van de kennis van goed en kwaad, want zodra je daarvan eet, zul je sterfelijk worden.” Deze eenvoudige woorden vormen de uitdrukking van Gods wil. Ze laten ook zien dat Gods hart reeds zorg voor de mens begint te tonen. Van alle dingen was alleen Adam naar Gods beeld gemaakt; Adam was het enige levende wezen dat Gods levensadem bezat; hij kon met God wandelen en met God spreken. Daarom gaf God hem dit gebod. Met dit gebod maakte God heel duidelijk wat de mens kan doen, en wat hij niet kan doen.

In deze paar eenvoudige woorden zien we Gods hart. Maar wat voor hart zien we? Is er liefde in Gods hart? Zit er enige vorm van zorg in? Gods liefde en zorg in deze verzen kunnen niet alleen door mensen worden doorgrond, maar ook goed en werkelijk worden gevoeld. Is dat niet zo? Nu ik deze dingen heb gezegd, denken jullie dan nog steeds dat het slechts een paar eenvoudige woorden zijn? Niet zo eenvoudig, toch? Konden jullie dit eerder ook al zien? Als God persoonlijk deze woorden tegen jou zou zeggen, hoe zou je je dan van binnen voelen? Als je geen menselijke persoon bent, als je hart ijskoud is, zou je niets voelen, zou je geen besef hebben van Gods liefde en niet proberen Gods hart te begrijpen. Maar als je een gewetensvolle, menselijke persoon bent, zou je je anders voelen. Je zou warmte voelen, ervaren dat er voor je wordt gezorgd en je geliefd voelen, en je zou geluk ervaren. Klopt dat? Wanneer je deze dingen voelt, hoe zou je je dan tegenover God gedragen? Zou je je met God verbonden voelen? Zou je God liefhebben en ontzag voor Hem hebben vanuit het diepst van je hart? Zou je hart dichter naar God toe groeien? Hieraan kun je zien hoe belangrijk Gods liefde voor de mens is. Maar nog wezenlijker is dat de mens Gods liefde doorgrondt en begrijpt. Zegt God in feite niet een heleboel soortgelijke dingen in deze fase van Zijn werk? Maar waarderen de mensen van vandaag Gods hart? Kunnen jullie de wil van God waarover ik zojuist heb gesproken, doorgronden? Jullie hebben zelfs geen idee van Gods wil wanneer deze zo concreet, tastbaar en realistisch is. Daarom zeg ik dat jullie geen werkelijke kennis en begrip van God hebben. Is dat niet waar?

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 24

God schept Eva

Gen. 2:18-20 En Jehova God zei: “Het is niet goed dat de man alleen blijft. Ik zal een hulp voor hem maken die bij hem past.” Toen vormde Jehova God uit de aardbodem alle dieren op het land en alle vogels in de lucht. Hij bracht ze allemaal bij Adam om te zien hoe hij ze zou noemen. Elk levend wezen kreeg dan ook de naam waarmee Adam het aanduidde. Zo gaf Adam namen aan alle lopende, kruipende en vliegende schepsels. Adam vond zelf echter geen hulp die bij hem paste.

Gen. 2:22-23 En Jehova God bouwde van de rib die Hij uit de man had genomen een vrouw. Hij bracht haar naar de man. Adam zei toen: “Zij is van mijn gebeente en van mijn vlees. Zij zal ‘vrouw’ worden genoemd, want zij is uit de man genomen.”

Er staat één cruciale zin in dit gedeelte van de Schrift: “Elk levend wezen kreeg dan ook de naam waarmee Adam het aanduidde.” Wie gaf dus namen aan alle levende schepsels? Adam, niet God. Deze regel laat de mensheid het volgende zien: God gaf de mens intelligentie toen Hij hem schiep. Dat wil zeggen dat de intelligentie van de mens afkomstig is van God. Dat is zeker. Maar waarom? Ging Adam naar school nadat God Adam had geschapen? Kon hij lezen? Herkende Adam al die schepsels nadat God diverse levende schepsels had gemaakt? Vertelde God hem wat hun namen waren? Natuurlijk leerde God hem ook niet hoe hij met de namen van deze schepsels op de proppen moest komen. Dat is de waarheid! Hoe wist hij dan hoe hij deze levende schepsels hun naam moest geven en wat voor namen hij ze moest geven? Dit houdt verband met de vraag wat God aan Adam toevoegde toen Hij hem schiep. De feiten tonen dat toen God de mens schiep, Hij Zijn intelligentie aan hem had toegevoegd. Dit is een cruciaal punt. Hebben jullie allemaal aandachtig geluisterd? Er is een ander belangrijk punt dat voor jullie helder moet zijn: nadat Adam deze levende schepsels hun naam gaf, werden hun namen in Gods vocabulaire opgenomen. Waarom zeg ik dat? Het heeft ook te maken met Gods gezindheid en dat moet ik uitleggen.

God schiep de mens, blies leven in hem en gaf hem ook iets van Zijn intelligentie, Zijn vermogens en wat Hij heeft en is. Nadat God de mens al deze dingen had gegeven, kon de mens bepaalde dingen zelfstandig doen en zelf nadenken. Als wat de mens aandraagt en doet, goed is in de ogen van God, accepteert God dat en grijpt Hij niet in. Als wat de mens doet goed is, zal God dat voor altijd ongemoeid laten. Dus wat geeft de frase “Elk levend wezen kreeg dan ook de naam waarmee Adam het aanduidde” aan? Er kan uit worden opgemaakt dat God geen wijzigingen aanbracht in de namen van de verschillende levende schepsels. Welke naam Adam ook aan een schepsel gaf, God zei “Ja” en registreerde de naam als zodanig. Gaf God Zijn mening? Nee, zeker niet. Dus wat zien jullie hier gebeuren? God gaf de mens intelligentie en de mens gebruikte zijn door God gegeven intelligentie om dingen te doen. Als wat de mens doet positief is in de ogen van God, wordt het zonder enige beoordeling of kritiek door God bevestigd, erkend en aanvaard. Dit is iets wat geen enkele persoon of boze geest of Satan kan doen. Zien jullie hierin een openbaring van Gods gezindheid? Zou een mens, een verdorven mens, of Satan accepteren dat anderen namens hem onder zijn neus dingen zouden doen? Natuurlijk niet! Zouden ze voor hun positie vechten met die persoon of macht die anders is dan zij? Natuurlijk! Als op dat moment een verdorven persoon of Satan bij Adam was geweest, zouden zij beslist hebben afgekeurd wat Adam aan het doen was. Om te bewijzen dat zij zelfstandig kunnen denken en hun eigen unieke inzichten hebben, zouden ze absoluut alles wat Adam deed hebben verworpen: “Wil jij het zo noemen? Nou, ik ga het niet zo noemen, ik ga het zo noemen; jij hebt het Tom genoemd, maar ik noem het Harry. Ik moet laten zien hoe briljant ik ben.” Wat voor natuur is dit? Is het niet vreselijk arrogant? En hoe zit het met God? Heeft Hij zo’n gezindheid? Had God ook maar enige ongebruikelijke bezwaren tegen wat Adam deed? Het antwoord is ondubbelzinnig nee! Uit Gods gezindheid blijkt geen greintje ruziezoekerij, arrogantie of zelfingenomenheid. Dat is hier meer dan duidelijk. Dit is slechts een heel klein ding, maar als je Gods wezen niet begrijpt, als je hart niet probeert te ontdekken hoe God handelt en wat Gods houding is, zul je Gods gezindheid niet kennen en de uitdrukking en openbaring van Gods gezindheid niet gewaarworden. Is dat niet zo? Zijn jullie het eens met wat ik jullie zojuist heb uitgelegd? Als antwoord op Adams daden verkondigde God niet luidkeels: “Je hebt juist gehandeld. Je hebt het goed gedaan. Ik ben het ermee eens.” In Zijn hart keurde God echter goed wat Adam deed en waardeerde Hij dat en juichte het toe. Sinds de schepping is dit het eerste wat de mens op Zijn aanwijzing voor God heeft gedaan. Het was iets wat de mens in plaats van God en namens God deed. In Gods ogen vloeide dit voort uit de intelligentie die Hij aan de mens had geschonken. God beschouwde het als iets goeds, iets positiefs. Wat Adam destijds deed was de eerste manifestatie van Gods intelligentie bij de mens. Vanuit Gods perspectief was het een mooie manifestatie. Wat ik jullie hier wil vertellen is dat Gods doel in het toevoegen van een deel van wat Hij heeft en is en het toevoegen van Zijn intelligentie aan de mens was zodat de mensheid een levend schepsel zou zijn, dat Hem manifesteert. Dat zo’n levend schepsel namens Hem dingen zou doen, was exact waarnaar God had verlangd.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 25

God maakt kleren van dierenvellen voor Adam en Eva

Gen. 3:20-21 En Adam gaf zijn vrouw de naam Eva, want zij werd de moeder van al het menselijke leven. Jehova God maakte voor Adam en voor zijn vrouw kleren van dierenhuiden en kleedde hen daarmee.

Gezien dit beeld van “Jehova God maakte voor Adam en voor zijn vrouw kleren van dierenhuiden en kleedde hen daarmee”, wat voor rol speelt God dan wanneer Hij bij Adam en Eva is? Wat voor rol heeft God in een wereld met slechts twee mensen? De rol van God? Broeders en zusters uit Hongkong, willen jullie antwoord geven? (De rol van een ouder.) Broeders en zusters uit Zuid-Korea, wat voor rol heeft God volgens jullie? (Hoofd van het gezin.) Broeders en zusters uit Taiwan, wat denken jullie? (De rol van iemand in het gezin van Adam en Eva, de rol van een gezinslid.) Sommigen van jullie denken dat God fungeert als een gezinslid van Adam en Eva, terwijl anderen zeggen dat God fungeert als hoofd van het gezin en weer anderen als een ouder. Dat klopt allemaal. Maar waar doel ik op? God schiep deze twee mensen en behandelde hen als Zijn metgezellen. Als hun enige familie zorgde God voor hun levensonderhoud en voorzag Hij ook in hun basisbehoeften. Hier fungeert God als een ouder van Adam en Eva. Wanneer God dit doet, ziet de mens niet hoe verheven God is; hij ziet niet Gods opperste superioriteit, Zijn raadselachtigheid en vooral niet Zijn toorn of majesteit. Al wat hij ziet, is Gods nederigheid, Zijn affectie, Zijn zorg voor de mens en Zijn verantwoordelijkheid en aandacht voor hem. Gods houding en de wijze waarop Hij met Adam en Eva omging, lijken op hoe menselijke ouders zorg voor hun eigen kinderen tonen. Ze lijken ook op hoe menselijke ouders hun eigen zoons en dochters liefhebben en zorg en aandacht voor hen hebben – reëel, zichtbaar en tastbaar. In plaats van Zichzelf op een hoogverheven positie te plaatsen, maakte God persoonlijk kleding van dierenvellen voor de mens. Het maakt niet uit of deze bontjas werd gebruikt om hun schaamte te bedekken of hen tegen de kou te beschermen. Kort gezegd, deze kleding die werd gebruikt om het lichaam van de mens te bedekken, was eigenhandig door God gemaakt. God heeft deze niet simpelweg via een gedachte of wonderbaarlijke methodes gecreëerd zoals mensen zich voorstellen, maar Hij heeft op legitieme wijze iets gedaan waarvan de mens denkt dat God dat niet zou kunnen en moeten doen. Dit is wellicht iets eenvoudigs waarvan sommigen zelfs kunnen denken dat het niet de moeite waard is om te noemen. Hierdoor kunnen echter allen die God volgen, maar voorheen allemaal vage ideeën over Hem hadden, een inzicht in Zijn waarachtigheid en beminnelijkheid krijgen en Zijn trouwe en nederige natuur waarnemen. Het zorgt ervoor dat onuitstaanbaar arrogante mensen die denken dat ze hoog verheven zijn, hun verwaande hoofd schaamtevol buigen in het licht van Gods waarachtigheid en nederigheid. Dankzij Gods waarachtigheid en nederigheid kunnen mensen tevens zien hoe beminnelijk Hij is. Daarentegen is de immense God, de beminnelijke God en de almachtige God in de harten van mensen heel klein, onaantrekkelijk en niet in staat om ook maar aan één klap weerstand te bieden. Wanneer je dit vers ziet en dit verhaal hoort, kijk je dan neer op God, omdat Hij zoiets heeft gedaan? Voor sommige mensen geldt dat misschien, maar voor anderen is het precies andersom. Zij zullen denken dat God waarachtig en beminnelijk is, en het is nu juist Gods waarachtigheid en beminnelijkheid die hen raakt. Hoe meer zij de ware kant van God ontdekken, hoe meer zij de ware aanwezigheid van Gods liefde en het belang van God in hun hart kunnen doorgronden, en hoe Hij op elk moment naast hen staat.

Nu is het moment gekomen om een koppeling met het heden te maken. God kon deze verschillende kleine dingen doen voor de mensen die Hij in het allereerste begin schiep, zelfs dingen waaraan mensen nooit zouden durven denken of die ze nooit zouden verwachten. Kan God zulke dingen dan ook doen voor de mensen van vandaag? Sommige mensen zeggen: “Ja!” Waarom zeggen ze dat? Omdat Gods wezen niet namaak is, Zijn beminnelijkheid is niet namaak. Omdat Gods wezen werkelijk bestaat en niet iets is wat door anderen is toegevoegd, en zeker niet iets wat wijzigt wanneer tijd, plaats en tijdperken veranderen. Gods waarachtigheid en beminnelijkheid kunnen werkelijk tot uiting komen door iets te doen waarvan mensen denken dat het nietszeggend en onbetekenend is, iets zo kleins waarvan mensen zelfs niet denken dat Hij dat ooit zou doen. God heeft geen pretenties. Er is geen overdrijving, vermomming, trots of arrogantie in Zijn gezindheid en wezen. Hij schept nooit op, maar heeft de mensen die Hij heeft geschapen lief, bekommert zich om hen, zorgt voor hen en leidt hen vanuit trouw en oprechtheid. Het lijdt geen twijfel dat God deze dingen doet, ongeacht de mate waarin mensen dit doorgronden, voelen of zien. Zou de wetenschap dat dit het wezen van God is, invloed hebben op de liefde van mensen voor Hem? Zou het gevolgen hebben voor hun vrees voor God? Ik hoop dat wanneer je de ware aard van God begrijpt je nog dichter naar Hem zult toegroeien en in staat zult zijn Zijn liefde en zorg voor de mensheid nog beter te doorgronden, waarbij je tegelijkertijd ook je hart aan God geeft en niet langer bedenkingen of twijfels jegens Hem hebt. God doet in stilte alles voor de mens door Zijn oprechtheid, trouw en liefde. Maar Hij heeft nooit schroom of spijt bij ook maar iets wat Hij doet, en evenmin heeft Hij het nodig dat iemand Hem op enige wijze terugbetaalt, noch is het Zijn bedoeling dat Hij ooit iets van de mensheid zal verkrijgen. Het enige doel van alles wat Hij ooit heeft gedaan, is dat Hij ware trouw en liefde van de mensheid ontvangt.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 26

God is van plan de wereld door een vloed te vernietigen en draagt Noach op een ark te bouwen

Genesis 6:9-14 Dit zijn de generaties van Noach: Noach was een rechtvaardig en voorbeeldig man onder zijn tijdgenoten en Noach wandelde met God. En Noach kreeg drie zonen: Sem, Cham en Jafet. De aarde was toen verdorven voor Gods aangezicht en was vol geweld. God keek naar de aarde en zag dat zij verdorven was, want alle vlees hield er een verdorven levenswandel op na op de aarde. Toen zei God tegen Noach: “Ik ga een einde maken aan alle vlees, want de aarde is door hen vol geweld; en zie, ik ga ze met de aarde erbij vernietigen. Maak nu een ark van goferhout en maak er verschillende ruimten in. Je moet de ark bovendien aan de binnen- en buitenkant met pek bestrijken.”

Gen. 6:18-22 ‘Maar met jou zal ik een verbond sluiten. Jij moet de ark in gaan, samen met je zonen, je vrouw en de vrouwen van je zonen. En van alle dieren moet je er twee in de ark brengen, om ervoor te zorgen dat die met jou in leven blijven. Een mannetje en een wijfje moeten het zijn. Van alle soorten vogels, van alle soorten vee en van alles wat op de aardbodem rondkruipt, zullen er twee naar je toe komen; die zullen in leven blijven. Leg ook een voorraad aan van alles wat eetbaar is, zodat jullie allemaal te eten hebben.’ Noach deed dit; hij deed alles zoals God het hem had opgedragen.

Hebben jullie nu, na het lezen van deze passages, een algemeen inzicht in wie Noach is? Wat voor persoon is Noach? In de grondtekst staat: “Noach was een rechtvaardig en voorbeeldig man onder zijn tijdgenoten”. Wat voor persoon is naar het idee van moderne mensen een rechtschapen man in die tijd? Een rechtschapen man moet een volmaakt man zijn. Weten jullie of deze volmaakte man volmaakt is in de ogen van de mens of volmaakt in de ogen van God? Zonder twijfel is deze volmaakte man een volmaakte man in de ogen van God en niet in de ogen van de mens. Dat staat vast! Dat komt omdat de mens blind is en niet kan zien, en alleen God kijkt naar de hele aarde en naar iedere afzonderlijke persoon, alleen God weet dat Noach een volmaakt man is. Daarom vatte God het plan op om de wereld door een vloed te vernietigen vanaf het moment dat Hij een beroep op Noach begon te doen.

Dat een beroep op Noach werd gedaan, is een simpel feit, maar het voornaamste punt waarover we spreken – Gods gezindheid, Zijn wil en Zijn wezen in dit verslag – is niet simpel. Om deze verschillende aspecten van God te begrijpen, moeten we eerst begrijpen op wat voor persoon God een beroep wenst te doen en dan daardoor Zijn gezindheid, wil en wezen begrijpen. Dit is van cruciaal belang. Wat voor persoon is deze man op wie Hij een beroep doet, in Gods ogen? Dit moet een persoon zijn die naar Zijn woorden kan luisteren, die Zijn instructies kan opvolgen. Tegelijkertijd moet dit ook een persoon zijn met verantwoordelijkheidsbesef, iemand die Gods woord uitvoert door het als zijn verantwoordelijkheid en plicht te beschouwen. Moet deze persoon dan iemand zijn die God kent? Nee. Noach had destijds niet al te veel gehoord over wat God leerde of enig werk van God ervaren. Daarom had Noach heel weinig kennis van God. Er staat weliswaar dat Noach met God wandelde, maar heeft hij ooit Gods persoon gezien? Het antwoord luidt beslist nee! In die dagen kwamen namelijk alleen Gods boodschappers naar de mensen toe. Zij konden God vertegenwoordigen door dingen te zeggen en te doen, maar zij brachten slechts Gods wil en Zijn bedoelingen over. Gods persoon werd niet rechtstreeks aan de mens geopenbaard. In dit Schriftgedeelte zien we eigenlijk alleen maar wat deze persoon, Noach, moest doen en welke instructies God hem gaf. Wat is nu het wezenlijke dat God hier laat zien? Alles wat God doet, wordt precies gepland. Wanneer hij een zaak of situatie waarneemt, beoordeelt Hij deze aan de hand van een bepaalde norm, en het hangt van deze norm af of Hij begint met de opstelling van een plan om deze aan te pakken of om vast te stellen hoe hij met deze zaak en situatie om moet gaan. Hij is niet onverschillig en Hem laat niet alles koud. Het is eigenlijk compleet het tegenovergestelde. God zegt hier in een vers tegen Noach: “Ik ga een einde maken aan alle vlees, want de aarde is door hen vol geweld; en zie, ik ga ze met de aarde erbij vernietigen.” Zei God, ditmaal in Zijn eigen woorden, dat Hij alleen de mensen zou vernietigen? Nee! God zei dat Hij alle vleselijke levende schepsels zou vernietigen. Waarom was God uit op vernietiging? We hebben hier te maken met een andere openbaring van Gods gezindheid: in Gods ogen is er een grens aan Zijn geduld met de verdorvenheid van de mens, met de smerigheid, het geweld en de ongehoorzaamheid van alle vlees. Wat is Zijn grens? Zoals God zei: “God keek naar de aarde en zag dat zij verdorven was, want alle vlees hield er een verdorven levenswandel op na op de aarde.” Wat betekent de frase “want alle vlees hield er een verdorven levenswandel op na op de aarde”? Het betekent het volgende: toen alle levende wezens, ook degenen die God volgden, die de naam van God aanriepen, die God ooit brandoffers hadden gebracht, die met woorden God erkenden en zelfs loofden, compleet verdorven gedrag vertoonden en God dat opmerkte, moest Hij ze vernietigen. Dat was Gods grens. In hoeverre bleef God dan geduld hebben met de mens en met de verdorvenheid van alle vlees? In zoverre dat alle mensen, of ze nu God volgden of ongelovig waren, niet het juiste pad bewandelden. In zoverre dat de mens niet uitsluitend moreel verdorven en vol kwaad was, maar ook dat er niemand was die in het bestaan van God geloofde, laat staan iemand die geloofde dat de wereld door God wordt geregeerd en dat God mensen licht kan brengen en het juiste pad kan wijzen. In zoverre dat de mens het bestaan van God verachtte en niet toeliet dat God bestond. Toen de verdorvenheid van de mens eenmaal dit punt had bereikt, was Gods geduld op. Wat kwam daarvoor in de plaats? Gods toorn en Gods straf. Was dat niet een gedeeltelijke openbaring van Gods gezindheid? Is er in het huidige tijdperk nog een rechtschapen man in de ogen van God? Is er nog een volmaakt man in de ogen van God? Is in dit tijdperk het gedrag van alle vlees op aarde verdorven in de ogen van God? Tarten op deze dag en in dit tijdperk niet alle vleselijke mensen de grens van Gods geduld – afgezien van degenen die God compleet wil maken, die God kunnen volgen en Zijn redding aanvaarden? Is niet alles wat bij jullie gebeurt, wat jullie met jullie ogen zien en met jullie oren horen en elke dag persoonlijk in deze wereld ervaren, vol geweld? Zou in Gods ogen aan zo’n wereld, zo’n tijdperk, niet een eind moeten worden gemaakt? Hoewel de achtergrond van het huidige tijdperk totaal anders is dan de achtergrond van Noachs tijd, zijn de gevoelens en de toorn van God jegens de verdorvenheid van de mens exact dezelfde als destijds. God kan vanwege Zijn werk geduld oefenen, maar gezien allerlei omstandigheden en situaties had deze wereld in Gods ogen lang geleden al vernietigd moeten worden. De situatie is nog veel erger dan in de tijd dat de wereld door de vloed werd vernietigd. Maar wat is het verschil? Dit is ook wat Gods hart het meest bedroefd maakt en misschien iets wat geen van jullie kan doorgronden.

Toen Hij de wereld door een vloed vernietigde, kon God een beroep doen op Noach om de ark te bouwen en iets van het voorbereidende werk te verrichten. God kon een beroep doen op één man – Noach – om deze reeks dingen voor Hem te doen. Maar in het huidige tijdperk is er niemand op wie God een beroep kan doen. Waarom is dat zo? Iedere persoon die hier zit, begrijpt en weet waarschijnlijk heel goed wat hiervan de reden is. Willen jullie dat ik het uitleg? Als ik het hardop zeg, betekent dat voor jullie misschien gezichtsverlies en raakt wellicht iedereen overstuur. Sommige mensen zullen misschien zeggen: “We mogen dan geen rechtschapen mensen zijn en niet volmaakt in de ogen van God, maar als God ons opdraagt iets te doen, kunnen we dat wel degelijk uitvoeren. Al eerder, toen Hij zei dat er een ramp op komst was, zijn we begonnen de daarvoor benodigde voedingsmiddelen en artikelen gereed te maken. Is dit niet allemaal in overeenstemming met Gods eisen gebeurd? Werkten we niet echt samen met Gods werk? Kunnen onze daden niet worden vergeleken met wat Noach deed? Hebben wij niet werkelijk in gehoorzaamheid gehandeld? Volgden we Gods instructies niet op? Hebben we niet gedaan wat God zei omdat we geloof hechten aan Gods woorden? Waarom is God dan nog steeds bedroefd? Waarom zegt God dat er niemand is op wie Hij een beroep kan doen?” Is er verschil tussen jullie daden en die van Noach? Wat is het verschil? (Vandaag voedsel gereedmaken met het oog op de ramp was ons eigen plan.) (Onze daden verdienen niet het predicaat “rechtschapen”, terwijl Noach een rechtschapen man in Gods ogen is.) Wat jullie zeiden is niet ver bezijden de waarheid. Wat Noach deed is wezenlijk anders dan wat mensen nu doen. Toen Noach deed wat God van hem vroeg, wist hij niet wat Gods bedoelingen waren. Hij wist niet wat God wilde bereiken. God had hem enkel een bevel gegeven en hem opgedragen iets te doen, maar zonder veel uitleg, en vervolgens ging hij aan de slag. Hij probeerde niet binnenskamers te achterhalen wat Gods bedoelingen waren. Evenmin verzette hij zich tegen God of was hij dubbelhartig. Hij ging gewoon aan de slag met een zuiver en eenvoudig hart. Hij deed alles wat God hem liet doen, vanuit de overtuiging dat hij Gods woord wilde gehoorzamen en daarnaar wilde luisteren. Zo simpel en direct ging hij om met wat God toevertrouwde. Zijn wezen – het wezen van zijn daden was gehoorzaamheid, geen kritiek achteraf, geen weerstand en bovendien dacht hij niet aan zijn eigen persoonlijke belangen en aan wat hij er zelf door zou winnen en verliezen. Verder, toen God zei dat Hij de wereld door een vloed zou vernietigen, vroeg Noach niet wanneer en vroeg hij niet wat er met de dingen zou gebeuren, en hij vroeg God zeker niet hoe Hij de wereld ging vernietigen. Hij deed gewoon wat God hem opdroeg. God gaf aan hoe hij moest bouwen en waarmee en hij deed precies wat God van hem vroeg. Hij ging ook meteen aan de slag. Hij handelde volgens Gods instructies en zijn grondhouding daarbij was dat hij God tevreden wilde stellen. Deed hij het om de ramp voor zichzelf af te wenden? Nee. Vroeg hij God hoe lang het zou duren voordat de wereld zou worden vernietigd? Dat deed hij niet. Vroeg hij God of wist hij hoeveel tijd het bouwen van de ark in beslag zou nemen? Dat wist hij ook niet. Hij gehoorzaamde gewoon, luisterde en handelde daarnaar. De mensen van tegenwoordig zijn anders: zodra er ook maar een beetje informatie via Gods woord uitlekt, zodra mensen iets van onrust of problemen bespeuren, komen ze onmiddellijk in actie, ongeacht wat er aan de hand is en wat de prijs ook is, en maken ze gereed wat ze in de nasleep van de ramp willen eten, drinken en gebruiken. Ze plannen zelfs ontsnappingsroutes voor wanneer het onheil toeslaat. Nog interessanter is dat op dit belangrijke moment menselijke hersens erg ‘nuttig’ zijn. Onder omstandigheden waarin God geen instructies heeft gegeven, kan de mens alles heel goed plannen. Jullie zouden het woord “volmaakt” kunnen gebruiken om dat te beschrijven. Niemand maakt zich echter druk om wat God zegt, wat Gods bedoelingen zijn of wat God wil, en niemand probeert dat te doorgronden. Is dat niet het grootste verschil tussen de mensen van vandaag en Noach?

Zien jullie in dit verslag van Noachs verhaal een deel van Gods gezindheid? Er is een grens aan Gods geduld met de verdorvenheid, de smerigheid en het geweld van de mens. Wanneer Hij die grens bereikt, zal Hij niet langer geduldig zijn en begint Hij met zijn nieuwe management en nieuwe plan, start Hij met wat Hij moet doen en openbaart Hij Zijn daden en de andere kant van Zijn gezindheid. Hij wil daarmee niet laten zien dat Hij nooit door de mens beledigd mag worden of dat Hij vol gezag en toorn is en evenmin dat Hij de mensheid kan vernietigen. Het gaat erom dat Zijn gezindheid en Zijn heilige wezen niet langer kunnen toestaan, niet langer kunnen dulden dat dit soort mensheid in Zijn bijzijn, onder Zijn heerschappij leeft. Dat wil zeggen dat wanneer de hele mensheid tegen Hem is, wanneer er op de hele aarde niemand is die Hij kan redden, Hij niet langer geduld heeft met deze mensheid en zonder enige bedenkingen Zijn plan zal uitvoeren – om deze mensheid te vernietigen. Een dergelijke daad van God wordt ingegeven door Zijn gezindheid. Dit is een noodzakelijk gevolg, en een gevolg dat ieder geschapen wezen onder Gods heerschappij moet dragen. Blijkt hier niet uit dat in dit huidige tijdperk God niet kan wachten om Zijn plan te voltooien en de mensen te redden die Hij wil redden? Wat vindt God onder deze omstandigheden het belangrijkst? Niet de wijze waarop degenen die Hem helemaal niet volgen of die toch al Zijn tegenstanders zijn, Hem behandelen of zich tegen Hem verzetten, of de wijze waarop de mensheid Hem belastert. Hij vindt het alleen belangrijk te weten of degenen die Hem volgen, de voorwerpen van Zijn redding in Zijn managementplan, door Hem compleet zijn gemaakt, of zij Hem tevreden hebben gesteld. Wat betreft de mensen die Hem niet volgen, geeft Hij slechts af een toe een beetje straf om Zijn toorn te tonen. Bijvoorbeeld tsunami’s, aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, enzovoorts. Tegelijkertijd beschermt Hij degenen die Hem volgen en die heel binnenkort door Hem zullen worden gered, met krachtige hand en zorgt voor hen. Gods gezindheid ziet er als volgt uit: enerzijds kan Hij voor de mensen die Hij compleet wil maken, uitermate veel geduld en verdraagzaamheid opbrengen en op hen wachten, zolang Hij maar kan; anderzijds heeft God een enorme hekel aan de Satanachtige mensen die Hem niet volgen en zich tegen Hem verzetten. Hoewel het Hem niet uitmaakt of deze Satanachtige types Hem volgen of Hem aanbidden, haat Hij ze toch terwijl Hij in Zijn hart geduld met hen heeft; wanneer Hij het einde van deze Satanachtige types vaststelt, wacht Hij tevens op het arriveren van de stappen van Zijn managementplan.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 27

Gods zegen voor Noach na de vloed

Gen. 9:1-6 Toen zegende God Noach en zijn zonen, hij zei tegen hen: ‘Wees vruchtbaar en word talrijk en bevolk de aarde. De dieren die in het wild leven, de vogels van de hemel, de dieren die op de aardbodem rondkruipen en de vissen van de zee zullen ontzag en angst voor jullie voelen – ze zijn in jullie macht. Alles wat leeft en beweegt zal jullie tot voedsel dienen; dit alles geef ik je, zoals ik je ook de planten heb gegeven. Maar vlees waarin nog leven is, waar nog bloed in zit, mag je niet eten. En ik zal genoegdoening eisen wanneer jullie eigen bloed, waarin je levenskracht schuilt, wordt vergoten; ik eis daarvoor genoegdoening van mens en dier. Van iedereen die zijn medemens doodt, eis ik genoegdoening. Wie bloed van mensen vergiet, diens bloed wordt door mensen vergoten, want God heeft de mens als zijn evenbeeld gemaakt.’

Nadat Noach Gods instructies had aanvaard en de ark had gebouwd en de dagen had beleefd waarin God de wereld door een vloed vernietigde, was zijn hele familie van acht personen nog in leven. Behalve Noachs familie van acht personen waren de hele mensheid en alle levende wezens op aarde vernietigd. Aan Noach gaf God Zijn zegen en Hij zei een paar dingen tegen hem en zijn zoons. Daarbij ging het om wat God hem schonk en ook om Gods zegen voor hem. Dit is de zegen en de belofte die God geeft aan iemand die naar Hem kan luisteren en Zijn instructies kan aanvaarden, en het is tevens de manier waarop God mensen beloont. In het kort betekent dit dat, ongeacht of Noach in Gods ogen een volmaakt of rechtschapen man was en ongeacht hoeveel hij over God wist, Noach en zijn drie zoons allemaal naar Gods woorden luisterden, met Gods werk samenwerkten en deden wat zij volgens Gods instructies geacht werden te doen. Als gevolg hiervan hielpen zij God om de mens en allerlei soorten levende wezens na de vernietiging van de wereld door de vloed te behouden, waardoor zij een grote bijdrage leverden aan de volgende stap in Gods managementplan. Vanwege alles wat hij had gedaan, zegende God hem. Misschien is wat Noach deed, voor de mensen van vandaag niet de moeite van het vermelden waard. Wellicht denken sommigen zelfs: Noach heeft niets gedaan; God had besloten hem te bewaren, dus stond al vast dat hij zou worden bewaard. Dat hij het overleefde, heeft hij niet aan zichzelf te danken. God wilde dat dit zou gebeuren, omdat de mens passief is. Maar zo dacht God niet. Voor God maakt het niet uit of een persoon groot of onbetekenend is. Zolang iemand naar Hem kan luisteren, Zijn instructies of wat Hij toevertrouwt kan gehoorzamen en met Zijn werk, Zijn wil en Zijn plan kan samenwerken, zodat Zijn wil en Zijn plan soepel kunnen worden uitgevoerd, is dat gedrag het waard om door Hem herinnerd te worden en Zijn zegen te ontvangen. God koestert zulke mensen en Hij koestert hun daden en hun liefde en genegenheid voor Hem. Dat is Gods houding. Dus waarom zegende God Noach? Omdat dit de manier is waarop God reageert op zulke daden en de gehoorzaamheid van de mens.

Wat betreft Gods zegen voor Noach zullen sommige mensen zeggen: “Als de mens naar God luistert en God tevredenstelt, moet God de mens zegenen. Spreekt dat niet vanzelf?” Kunnen we dat zeggen? Sommige mensen zeggen: “Nee.” Waarom kunnen we dat niet zeggen? Sommige mensen zeggen: “De mens is het niet waard Gods zegen te ervaren.” Dat is niet helemaal juist. Wanneer een persoon aanvaardt wat God toevertrouwt, heeft God namelijk een norm waaraan Hij toetst of de daden van die persoon goed of slecht zijn en of die persoon gehoorzaam is geweest, en of die persoon Gods wil heeft gedaan en of wat hij doet, geschikt is. Wat God belangrijk vindt, is het hart van de persoon, niet zijn daden aan de oppervlakte. Het is niet zo dat God iemand moet zegenen zolang hij het maar doet, ongeacht hoe hij het doet. Wat dit betreft, begrijpen mensen God verkeerd. God kijkt niet uitsluitend naar het eindresultaat van dingen, maar legt meer nadruk op hoe het hart van een persoon is en welke houding een persoon aan de dag legt tijdens de ontwikkeling van dingen; Hij kijkt of er sprake is van gehoorzaamheid, voorkomendheid en een verlangen in het hart van die persoon om God te tevreden te stellen. Hoeveel wist Noach destijds over God? Net zoveel als de leerstellingen die jullie nu kennen? Werd hij net zoveel bewaterd en geleid als jullie, als het gaat om aspecten van de waarheid zoals concepten en kennis van God? Nee! Maar één feit valt niet te ontkennen: in het bewustzijn, de gedachten en zelfs de diepten van de harten van de mensen van vandaag zijn hun concepten van en houding jegens God vaag en dubbelzinnig. Jullie zouden zelfs kunnen zeggen dat een deel van de mensen een negatieve houding tegenover het bestaan van God heeft. Maar in Noachs hart en bewustzijn was beslist geen enkele twijfel over Gods bestaan en daarom was zijn gehoorzaamheid aan God zuiver en kon hij de test doorstaan. Zijn hart was puur en open voor God. Hij had niet al te veel kennis van leerstellingen nodig om zichzelf ervan te overtuigen elk woord van God te volgen en evenmin had hij veel feiten nodig om het bestaan van God te bewijzen, zodat hij kon aanvaarden wat God toevertrouwde en in staat was te doen wat God hem liet doen. Dit is het wezenlijke verschil tussen Noach en de mensen van vandaag en het is tevens precies de ware omschrijving van wat een volmaakt man in Gods ogen is. Wat God wil zijn mensen als Noach. Hij is het soort persoon dat God prijst en ook precies het soort persoon dat God zegent. Hebben jullie hierover verlichting ontvangen? Mensen kijken naar elkaars buitenkant, terwijl God kijkt naar de harten van mensen en naar hoe ze in wezen zijn. God staat niet toe dat iemand halfslachtig jegens Hem is of twijfels over Hem heeft en evenmin duldt Hij dat mensen Hem op enige wijze verdacht maken of op de proef stellen. Daarom zijn de mensen van vandaag afgesneden van hun ware geloof in God en zijn ze niet langer in staat Hem te gehoorzamen, ondanks dat zij oog in oog met Gods woord staan of zoals jullie zelfs zouden kunnen zeggen, dat ze oog in oog met God staan. Dat komt door iets wat diep in hun hart zit, het bestaan van hun verdorven wezen en hun vijandige houding jegens Hem. Om die reden is het erg moeilijk voor hen dezelfde zegen te verwerven die God aan Noach schonk.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 28

God maakt de regenboog als een symbool van Zijn verbond met de mens

Gen. 9:11-13 ‘Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen. En dit,’ zei God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen mij en de aarde.’

Laten we nu dit Schriftgedeelte onder de loep nemen en bekijken hoe God de regenboog maakte als symbool van Zijn verbond met de mens.

De meeste mensen weten wat een regenboog is en hebben gehoord over enkele verhalen die met de regenboog verband houden. Voor het verhaal over de regenboog in de Bijbel geldt dat sommigen het geloven, anderen het als een legende beschouwen en weer anderen er helemaal geen geloof aan hechten. Hoe het ook zij, alles wat er met betrekking tot de regenboog gebeurde, zijn allemaal dingen die God ooit deed, en dingen die plaatsvonden tijdens het proces van Gods management over de mens. Deze dingen zijn exact in de Bijbel vastgelegd. In deze verslagen wordt ons niet verteld in wat voor stemming God destijds was of wat de bedoelingen waren achter de woorden die God sprak. Bovendien kan niemand doorgronden wat God voelde toen Hij ze uitsprak. Gods gemoedstoestand met betrekking tot deze hele zaak wordt echter tussen de regels van de tekst geopenbaard. Het is alsof de gedachten die Hij destijds had, via elk woord en elke frase van Gods woord van de pagina afspatten.

Gods gedachten is waar mensen zich druk om zouden moeten maken en waar ze zoveel mogelijk kennis over zouden moeten proberen te vergaren. Dat komt omdat Gods gedachten nauw verbonden zijn met het begrip dat de mens van God heeft, en het begrip dat de mens van God heeft, is voor de mens een onmisbare schakel om het leven binnen te gaan. Wat dacht God dan toen deze dingen gebeurden?

Oorspronkelijk schiep God een mensheid die in Zijn ogen zeer goed was en dicht bij Hem stond, maar zij werden door een vloed vernietigd, nadat ze tegen Hem in opstand waren gekomen. Deed het God pijn dat deze mensheid zo maar ineens verdween? Natuurlijk deed dat pijn! Hoe kwam deze pijn tot uiting? Hoe werd dit in de Bijbel opgetekend? Het werd in de Bijbel als volgt opgetekend: “Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen.” Deze eenvoudige zin laat Gods gedachten zien. De vernietiging van de wereld deed Hem veel pijn. In menselijke bewoordingen: Hij was erg bedroefd. Dat kunnen we ons wel voorstellen: hoe zag de aarde die eens vol leven was, eruit na de vernietiging door de vloed? Hoe zag de aarde, die eens vol mensen was, er nu uit? Geen bewoning door mensen, geen levende schepsels, overal water en een totale chaos aan het wateroppervlak. Was zo’n tafereel Gods oorspronkelijke bedoeling toen Hij de wereld schiep? Natuurlijk niet! Gods oorspronkelijke bedoeling was overal op het land leven te zien, te zien hoe de mensen die Hij had geschapen Hem aanbaden. Het was niet de bedoeling dat alleen Noach Hem zou aanbidden of dat alleen Noach kon reageren op Zijn oproep om te voltooien wat hem werd toevertrouwd. Toen de mensheid verdween, zag God niet wat Hij oorspronkelijk had bedoeld, maar precies het tegenovergestelde. Hoe kon zijn hart geen pijn doen? Toen God Zijn gezindheid openbaarde en Zijn emoties toonde, nam Hij een besluit. Wat hield dat besluit in? Hij besloot om een boog in de wolken te maken (let wel: dat is de regenboog die wij zien) als een verbond met de mens, een belofte dat God de mens niet nog eens door een vloed zou vernietigen. Tegelijkertijd was het ook een teken om de mensen te vertellen dat God de wereld eens door een vloed had vernietigd, om de mensheid er voor altijd aan te herinneren waarom God dat had gedaan.

Was het toen de wil van God dat de wereld werd vernietigd? Het was absoluut niet wat God wilde. Misschien kunnen we ons enigszins een voorstelling maken van de treurige aanblik van de aarde na de vernietiging van de wereld, maar we kunnen ons totaal niet voorstellen hoe dat tafereel destijds in Gods ogen was. We kunnen zeggen dat, ongeacht of het de mensen van nu of toen betreft, niemand zich kan voorstellen of kan doorgronden wat God voelde toen Hij dat tafereel zag, dat beeld van de wereld na de vernietiging door de vloed. God was gedwongen om dit te doen vanwege de ongehoorzaamheid van de mens, maar de pijn die God als gevolg van deze vernietiging van de wereld door de vloed in Zijn hart voelde, is een realiteit die niemand kan doorgronden of bevatten. Daarom sloot God een verbond met de mensheid, om de mensen te vertellen dat zij eraan moesten denken dat God ooit zoiets als dit had gedaan, en om hen onder ede te beloven dat God de wereld nooit weer op zo’n manier zou vernietigen. In dit verbond zien we Gods hart – we zien dat Gods hart pijn deed toen Hij deze mensheid vernietigde. In de taal van de mens: toen God de mensheid vernietigde en de mensheid zag verdwijnen, huilde en bloedde Zijn hart. Zo kunnen we het toch het best omschrijven? Deze woorden worden door mensen gebruikt om menselijke emoties te illustreren, maar omdat de taal van de mens tekortschiet, lijkt het mij niet verkeerd deze te gebruiken om de gevoelens en emoties van God te beschrijven. Deze woorden zijn ook niet al te buitensporig. In elk geval geven ze jullie een zeer levendig, zeer adequaat inzicht in Gods gemoedstoestand destijds. Wat zullen jullie voortaan denken wanneer jullie weer een regenboog zien? In elk geval zullen jullie je herinneren hoe God ooit bedroefd was omdat Hij de wereld door een vloed vernietigde. Jullie zullen je herinneren hoe Zijn hart pijn deed, hoe Hij worstelde om het los te laten, hoe Hij tegenzin voelde en het moeilijk te verdragen vond, toen Hij de mensen die Hij eigenhandig had gemaakt vernietigde, ook al haatte God deze wereld en minachtte Hij deze mensheid. Zijn enige troost lag in Noachs familie van acht personen. Noachs samenwerking maakte zijn onvermoeibare inspanningen om alle dingen te scheppen de moeite waard. In een tijd dat God pijn ervoer, was dit het enige wat Zijn pijn kon wegnemen. Vanaf dat moment projecteerde God alle verwachtingen die Hij van de mensheid had, op Noachs familie. Hij hoopte dat ze onder Zijn zegeningen en niet onder Zijn vloek konden leven, dat ze nooit zouden meemaken dat God de wereld opnieuw door een vloed zou vernietigen, en ook dat zij niet zouden worden vernietigd.

Welk deel van Gods gezindheid moeten we hieruit afleiden? God had de mens geminacht, omdat de mens vijandig tegenover Hem stond, maar in Zijn hart bleven Zijn zorg, aandacht en barmhartigheid voor de mens onveranderd. Zelfs toen Hij de mensheid vernietigde, bleef Zijn hart onveranderd. Toen de mensheid vol verdorvenheid en tot op zekere hoogte ongehoorzaam aan God was, moest God vanwege Zijn gezindheid en Zijn wezen en in overeenstemming met Zijn beginselen deze mensheid wel vernietigen. Maar vanwege Gods wezen had Hij nog steeds medelijden met de mensheid en wilde Hij de mensheid zelfs op verschillende manieren verlossen, zodat ze konden blijven leven. In plaats daarvan verzette de mens zich tegen God en bleef hij ongehoorzaam aan God en weigerde Gods redding te aanvaarden, dat wil zeggen dat hij weigerde Zijn goede bedoelingen te aanvaarden. Het maakte niet uit hoe God hem riep, hem op dingen wees, hem van dingen voorzag, hem hielp of Zich verdraagzaam tegenover hem opstelde, de mens begreep of besefte het niet en schonk er geen aandacht aan. In Zijn pijn vergat God nog steeds niet de mens Zijn maximale verdraagzaamheid te tonen, in afwachting van het moment dat de mens zich zou omkeren. Nadat Hij Zijn grens had bereikt, deed Hij zonder aarzeling wat Hij moest doen. Met andere woorden, er was een specifieke tijdsperiode en proces vanaf het moment dat God het plan opvatte om de mensheid te vernietigen, tot het moment dat Hij officieel begon met Zijn werk om de mensheid te vernietigen. Dit proces had tot doel de mens de gelegenheid te bieden om te keren, en dat was de laatste kans die God de mens gaf. Wat deed God in deze periode voordat Hij de mensheid vernietigde? God getroostte zich veel moeite om de mens op dingen te wijzen en hem aan te sporen. Hoeveel pijn en verdriet Gods hart ook ervoer, Hij bleef Zijn zorg, aandacht en overvloedige barmhartigheid aan de mensheid schenken. Welke conclusie kunnen we daaruit trekken? Ongetwijfeld dat God werkelijk liefde voor de mensheid heeft en dat Hij daar niet slechts lippendienst aan bewijst. Zijn liefde is feitelijk, tastbaar en waarneembaar, niet namaak, onecht, bedrieglijk of aanmatigend. God maakt nooit gebruik van bedrog en creëert nooit valse beelden om mensen te laten inzien dat Hij beminnelijk is. Hij maakt nooit gebruik van een valse getuigenis om mensen Zijn beminnelijkheid te tonen of om met Zijn beminnelijkheid en heiligheid te pronken. Zijn deze aspecten van Gods gezindheid niet de liefde van de mens waard? Zijn zij geen aanbidding waard? Zijn zij het niet waard om te worden gekoesterd? Nu wil ik jullie vragen: denken jullie, nadat jullie deze woorden hebben gehoord, dat Gods grootheid slechts bestaat uit woorden op een vel papier? Is Gods beminnelijkheid slechts een holle kreet? Nee! Absoluut niet! Gods suprematie, grootheid, heiligheid, verdraagzaamheid, liefde, enzovoorts – elk detail van elk van de verschillende aspecten van Gods gezindheid en wezen wordt, telkens wanneer Hij Zijn werk verricht, in praktijk tot uitdrukking gebracht; deze worden belichaamd in Zijn wil voor de mens en tevens vervuld en weerspiegeld ten aanzien van iedere persoon. Ongeacht of je dat ooit eerder hebt gevoeld, zorgt God op alle mogelijke manieren voor iedere persoon. Daarbij maakt Hij gebruik van Zijn oprechte hart, wijsheid en diverse methodes om het hart van iedere persoon te verwarmen en de geest van iedere persoon wakker te maken. Dat staat onomstotelijk vast.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 29

God heeft de mensheid geschapen; ongeacht of zij verdorven zijn geraakt of Hem volgen, God behandelt mensen als Zijn meest gekoesterde geliefden – of zoals mensen zouden zeggen, degenen die Hem het meest dierbaar zijn – en niet als Zijn speeltjes. God zegt dat Hij de Schepper is en dat de mens Zijn schepping is en dit klinkt misschien alsof er een klein verschil in rang is. In werkelijkheid gaat echter alles wat God voor de mensheid heeft gedaan, dit soort relatie ver te boven. God heeft de mensheid lief, zorgt voor de mensheid en bekommert Zich om de mensheid. Ook voorziet hij voortdurend en onophoudelijk in de behoeften van de mensheid. Nooit voelt Hij in Zijn hart dat dit extra werk is of iets wat veel lof verdient. Evenmin heeft Hij het gevoel dat Hij een enorme bijdrage aan de mensheid levert door de mensheid te redden, hun de nodige dingen te verschaffen en hun alles te geven. Hij zorgt eenvoudigweg in alle rust en stilte voor de mensheid, op Zijn eigen manier en via Zijn eigen wezen en wat Hij heeft en is. Hoeveel zorg en hoeveel hulp de mensheid ook van Hem krijgt, God denkt er nooit aan om met de eer te strijken en Hij doet daar ook geen pogingen toe. Dit wordt bepaald door het wezen van God en het is tevens precies een ware uitdrukking van Gods gezindheid. Daarom zien we nooit, ongeacht of dat in de Bijbel of andere boeken is, dat God Zijn gedachten uit, en we zien ook nooit dat God aan mensen beschrijft of verklaart waarom Hij deze dingen doet, of waarom Hij zoveel om de mensheid geeft, om ervoor te zorgen dat de mensheid Hem dankbaar is of Hem prijst. Zelfs wanneer Hij lijdt, wanneer Zijn hart extreme pijn ervaart, vergeet Hij nooit Zijn verantwoordelijkheid jegens de mensheid of Zijn zorg voor de mensheid, terwijl Hij dit lijden en deze pijn alleen in stilte draagt. Integendeel, God blijft in de behoeften van de mensheid voorzien zoals Hij altijd doet. Al komt het vaak voor dat de mensheid God prijst of van Hem getuigt, God vraagt niet om zulk gedrag. De reden hiervoor is dat het nooit Gods bedoeling is dat Hij dankbaarheid ontvangt voor de goede dingen die Hij voor de mensheid doet, of daarvoor wordt terugbetaald. Aan de andere kant ontvangen de mensen die God vrezen en het kwaad mijden, die God werkelijk volgen, naar Hem luisteren en loyaal aan Hem zijn, en degenen die Hem gehoorzamen dikwijls Gods zegeningen, en God zal deze zegeningen zonder voorbehoud schenken. Bovendien gaan de zegeningen die mensen van God ontvangen, vaak hun voorstellingsvermogen te boven en ook alles wat mensen kunnen terugdoen voor wat zij hebben gedaan of de prijs die zij hebben betaald. Wanneer de mensheid Gods zegeningen geniet, geeft iemand dan om wat God doet? Toont iemand belangstelling voor hoe God Zich voelt? Probeert er dan iemand besef van Gods pijn te krijgen? Het precieze antwoord op deze vraag luidt: nee! Kan ook maar iemand van de mensen, inclusief Noach, beseffen welke pijn God op dat moment voelde? Kan iemand bevatten waarom God zo’n verbond sloot? Dat kunnen ze niet! De mensheid heeft geen besef van Gods pijn, niet omdat ze Gods pijn niet kunnen begrijpen en ook niet vanwege de kloof tussen God en mens of het verschil in hun status; de reden is meer dat het de mensheid niets kan schelen wat God voelt. De mensheid denkt dat God onafhankelijk is – God heeft geen mensen nodig die om Hem geven, Hem begrijpen of Hem aandacht geven. God is God, dus heeft Hij geen pijn of emoties; Hij wordt niet verdrietig, Hij ervaart geen smart en Hij huilt zelfs niet. God is God, dus hoeft Hij geen emoties te uiten en heeft Hij geen emotionele troost nodig. Als Hij deze onder bepaalde omstandigheden wel nodig heeft, zal Hij het Zelf oplossen, zonder dat Hij daarbij hulp van de mensheid nodig heeft. Omgekeerd zijn het de zwakke, onvolwassen mensen die Gods troost, zorg, en bemoediging nodig hebben; Hij moet hun zelfs altijd en overal troost bieden in hun emoties. Dat is de gedachte die diep in het hart van de mensheid verscholen zit: de mens is de zwakke partij, zij hebben God nodig om in alles voor hen te zorgen, zij verdienen alle zorg die ze van God ontvangen en ze kunnen God alles vragen wat hen naar hun idee toekomt. God is de sterke partij; Hij heeft alles en Hij behoort de hoeder van de mensheid te zijn en degene die zegeningen schenkt. Omdat Hij reeds God is, is Hij almachtig en heeft Hij nooit iets van de mensheid nodig.

Omdat de mens nooit aandacht aan Gods openbaringen schenkt, heeft hij nooit Gods verdriet, pijn of vreugde gevoeld. Omgekeerd echter kent God alle uitingen van de mens als de palm van Zijn hand. God voorziet altijd en overal in de behoefte van iedereen; Hij neemt de veranderende gedachten van elke persoon waar en kan hen daarom troosten en aansporen en hen leiden en illumineren. Als het gaat om de dingen die God voor de mensheid heeft gedaan en om alles wat Hem dat omwille van hen gekost heeft, kunnen mensen dan een passage in de Bijbel vinden of iets wat God tot nu toe heeft gezegd, waaruit duidelijk blijkt dat God iets van de mens zal vragen? Nee! Integendeel, hoe de mensen ook veronachtzamen wat God denkt, Hij leidt de mensheid nog steeds herhaaldelijk en voorziet herhaaldelijk in hun behoeften en helpt hen, om hen Gods weg te laten volgen, zodat ze de prachtige bestemming die Hij voor hen bereid heeft, kunnen ontvangen. Wat God betreft, wat Hij heeft en is, Zijn genade, Zijn barmhartigheid en al Zijn beloningen zullen zonder voorbehoud worden geschonken aan degenen die Hem liefhebben en volgen. Maar Hij laat nooit iemand de pijn die Hij heeft ervaren of Zijn gemoedstoestand zien, en Hij klaagt er nooit over als iemand geen aandacht voor Hem heeft of Zijn wil niet kent. Hij draagt dit alles in stilte en wacht op de dag dat de mensheid in staat zal zijn het te begrijpen.

Waarom zeg ik deze dingen hier? Wat merken jullie op uit de dingen die ik heb gezegd? Er is iets in Gods wezen en gezindheid dat heel gemakkelijk over het hoofd kan worden gezien, iets dat alleen God bezit en geen enkele persoon, ook niet degenen die anderen als geweldige mensen, goede mensen beschouwen, of de God van hun verbeelding. Wat is dat? Het is Gods onbaatzuchtigheid. Wanneer we over onbaatzuchtigheid spreken, denk je misschien dat je zelf ook heel onbaatzuchtig bent, want als het gaat om je kinderen, onderhandel je nooit met hen en ben je vrijgevig jegens hen, of je denkt dat je ook heel onbaatzuchtig bent met betrekking tot je ouders. Ongeacht wat je denkt, je hebt ten minste een notie van het woord ‘onbaatzuchtig’; je beschouwt het als een positief woord en meent dat een onbaatzuchtig persoon erg nobel is. Wanneer je onbaatzuchtig bent, denk je dat je geweldig bent. Maar niemand kan Gods onbaatzuchtigheid ontwaren in alle dingen, in mensen, gebeurtenissen en voorwerpen, en via Gods werk. Hoe komt dat? Omdat de mens te egoïstisch is! Waarom zeg ik dat? De mensheid leeft in een materiële wereld. Misschien volg je God, maar je ziet of beseft nooit hoe God in je behoeften voorziet, je liefheeft en Zich om jou bekommert. Wat zie je dan wel? Je ziet je bloedverwanten die je liefhebben of dol op je zijn. Je ziet de dingen die heilzaam zijn voor je vlees, je geeft om de mensen en dingen die je liefhebt. Dit is de zogenaamde onbaatzuchtigheid van de mens. Zulke ‘onbaatzuchtige’ mensen maken zich echter nooit druk om de God die hun leven geeft. De onbaatzuchtigheid van de mens wordt egoïstisch en verfoeilijk in tegenstelling tot die van God. De onbaatzuchtigheid waar de mens in gelooft, is leeg en onrealistisch, onecht en onverenigbaar met God en houdt geen verband met God. De onbaatzuchtigheid van de mens is bestemd voor hemzelf, terwijl Gods onbaatzuchtigheid een ware openbaring van Zijn wezen vormt. Juist dankzij Gods onbaatzuchtigheid voorziet Hij gestaag in de behoeften van de mens. Wellicht maakt dit onderwerp waarover ik vandaag spreek, niet veel indruk op jullie en knikken jullie alleen maar om jullie instemming te laten blijken; maar wanneer je in je hart probeert een besef van Gods hart te krijgen, zul je onbewust het volgende ontdekken: van alle mensen, zaken en dingen die je in dit leven kunt ervaren, is slechts Gods onbaatzuchtigheid reëel en concreet, omdat alleen Gods liefde voor jou onvoorwaardelijk en zuiver is. Behalve van God is de zogenaamde onbaatzuchtigheid van alle anderen geheel namaak, oppervlakkig en onoprecht; ze heeft een oogmerk en bepaalde bedoelingen, weegt alles af en kan geen beproeving verdragen. Jullie zouden zelfs kunnen zeggen dat ze smerig, verachtelijk is. Zijn jullie het daarmee eens?

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’

Dagelijkse woorden van God Fragment 30

Gen. 9:11-13 ‘Deze belofte doe ik jullie: nooit weer zal alles wat leeft door het water van een vloed worden uitgeroeid, nooit weer zal er een zondvloed komen om de aarde te vernietigen. En dit,’ zei God, ‘zal voor alle komende generaties het teken zijn van het verbond tussen mij en jullie en alle levende wezens bij jullie: ik plaats mijn boog in de wolken; die zal het teken zijn van het verbond tussen mij en de aarde.’

Aan het eind van het verhaal van Noach zien we dat God via een ongebruikelijke methode Zijn gevoelens die Hij toen had, uitte. Deze methode is heel bijzonder, namelijk het sluiten van een verbond met de mens. Het is een methode die verklaart dat God de wereld niet meer door een vloed zal vernietigen. Van de buitenkant bezien, lijkt het sluiten van een verbond heel gewoon. Het is niets meer dan het gebruik van woorden om te voorkomen dat beide partijen onrechtmatige handelingen verrichten, om zo de belangen van beide partijen te behartigen. Qua vorm is het iets heel gewoons, maar gezien de motivatie erachter en de betekenis van het feit dat God dit doet, is het een ware openbaring van Gods gezindheid en gemoedstoestand. Als je deze woorden gewoon naast je neerlegt en links laat liggen, als ik jullie nooit de waarheid over dingen vertel, zal de mensheid Gods gedachten nooit werkelijk kennen. Misschien lacht God in je verbeelding wanneer Hij dit verbond sluit of waren Zijn uitingen gekenmerkt door ernst; maar welke doodgewone manier van uitdrukken mensen zich maar voorstellen dat God die heeft gehad, niemand had Gods hart of Zijn pijn kunnen zien, laat staan Zijn eenzaamheid. Niemand kan ervoor zorgen dat God hen vertrouwt of dat zij Gods vertrouwen waardig zijn of dat ze iemand zijn aan wie God Zijn gedachten uitdrukt of met wie Hij Zijn pijn deelt. Daarom had God geen andere keuze; Hij moest dit wel doen. Oppervlakkig gezien was het eenvoudig wat God deed: Hij nam afscheid van de vorige mensheid, zette dingen uit het verleden recht en sloot Zijn vernietiging van de wereld door de vloed perfect af. God had de pijn van dat moment echter diep in Zijn hart verborgen. In een tijd dat God niemand had om in vertrouwen te nemen, sloot Hij een verbond met de mensheid en vertelde Hij hun dat Hij de wereld niet opnieuw door een vloed zou vernietigen. Wanneer de regenboog verschijnt, is dat om mensen eraan te herinneren dat zoiets ooit is gebeurd en om hen te waarschuwen geen slechte dingen te doen. Zelfs toen Hij zoveel pijn had, vergat God de mensheid niet en bekommerde Hij Zich nog steeds sterk om hen. Is dat niet Gods liefde en onbaatzuchtigheid? Maar waar denken mensen aan wanneer zij lijden? Is dat niet het moment waarop ze God het meest nodig hebben? Op dit soort momenten slepen mensen God er altijd bij, zodat God hen kan troosten. Ongeacht wanneer, God zal mensen nooit in de steek laten en Hij zal mensen altijd uit hun problemen bevrijden en in het licht laten leven. Hoewel God op deze wijze in de behoeften van de mensheid voorziet, is God in het hart van de mens slechts een middel om hem gerust te stellen, om hem te troosten. Wanneer God lijdt, wanneer Zijn hart gewond is, is het ongetwijfeld slechts een extravagante wens voor God dat een geschapen wezen of een persoon Hem gezelschap houdt of Hem troost. De mens schenkt nooit aandacht aan Gods gevoelens en daarom vraagt God nooit of iemand Hem kan troosten en verwacht Hij niet dat iemand dat zal doen. Hij hanteert slechts Zijn eigen methoden om Zijn gemoedstoestand uit te drukken. Mensen denken niet dat het voor God zo’n probleem is om een beetje te lijden, maar alleen wanneer je God echt probeert te begrijpen, wanneer je werkelijk beseft wat Gods oprechte bedoelingen zijn in alles wat Hij doet, kun je Gods grootheid en Zijn onbaatzuchtigheid voelen. Hoewel God via de regenboog een verbond met de mensheid sloot, heeft Hij nooit iemand verteld waarom Hij dat heeft gedaan, waarom Hij dit verbond heeft opgesteld. Dat betekent dat Hij niemand ooit heeft verteld wat Zijn gedachten werkelijk zijn. Dat komt omdat niemand kan bevatten hoe diep de liefde van God is voor de mensheid die Hij eigenhandig heeft geschapen, en er is ook niemand die kan beseffen hoe Zijn hart pijn deed toen Hij de mensheid vernietigde. Ook al vertelt Hij mensen hoe Hij Zich voelt, zij kunnen dit vertrouwen daarom niet aan. Hoewel Hij pijn ervaart, gaat Hij toch verder met de volgende stap van Zijn werk. God geeft altijd het beste van Zichzelf en geeft de mensheid altijd de beste dingen, terwijl Hij in stilte al het lijden Zelf draagt. God maakt nooit openlijk bekend wat dit lijden inhoudt. Hij draagt het Zelf en wacht in stilte. Gods volharding is niet koud, gevoelloos of hulpeloos, en is evenmin een teken van zwakte. Gods liefde en wezen zijn altijd door onbaatzuchtigheid gekenmerkt. Dit is een natuurlijke openbaring van Zijn wezen en gezindheid, en een werkelijke belichaming van Gods identiteit als de ware Schepper.

uit ‘Gods werk, Gods gezindheid en God Zelf I’ in ‘Het Woord verschijnt in het vlees’