God is de bron van leven voor alle dingen (I)

Een overzicht van Gods gezag, Gods rechtvaardige gezindheid en Gods heiligheid

Als jullie klaar zijn met jullie gebeden, is jullie hart dan kalm in de aanwezigheid van God? (Ja.) Als iemands hart kan worden gekalmeerd, zal hij of zij in staat zijn om het woord van God te horen en te begrijpen en zij of hij zal in staat zijn om de waarheid te horen en te begrijpen. Als je hart niet kan worden gerustgesteld, als je hart altijd op drift is, of als je altijd aan andere dingen denkt, zal het je samenkomsten om het woord van God te horen beïnvloeden. Wat is dus de kern van wat we nu bespreken? Laten we allemaal even terugdenken aan het belangrijkste punt. Als het gaat om het kennen van God Zelf, de unieke, hebben we in het eerste deel Gods gezag besproken. In het tweede deel hebben we Gods rechtvaardige gezindheid besproken. En we hebben Gods heiligheid besproken in het derde deel. Heeft de specifieke inhoud die we bespraken elke keer een indruk bij jullie achtergelaten? Als het gaat om het eerste deel ‘Gods gezag’, wat heeft de diepste indruk op jullie gemaakt, welk deel had de meeste impact voor jullie? (God heeft eerst het gezag en de macht van het woord van God meegedeeld, God is betrouwbaar en Zijn woord zal waar worden. Dit is de eigenlijke essentie van God.) (Gods gebod aan Satan dat hij Job mag verleiden, maar zijn leven niet mag afnemen. Hieruit zien we het gezag van Gods woord.) Is er nog iets anders toe te voegen? (God gebruikte woorden om de hemelen en de aarde te creëren en alles daarin, en Hij spreekt om een verbond met de mens te sluiten en om Zijn zegeningen op de mens te richten. Dit zijn allemaal voorbeelden van het gezag van Gods woord. Bovendien zien we dat wanneer de Heer Jezus Lazarus opdracht gaf uit zijn graf op te staan, leven en dood onder Gods bewind staan; Satan heeft geen macht deze te beheersen, en of Gods werk in het vlees of de Geest wordt gedaan, Zijn gezag is uniek.) Dit is een begrip dat jullie hebben gekregen nadat jullie de communicatie hebben gehoord. Nu we het over Gods gezag hebben, wat is dan jullie begrip van het woord ‘gezag’? Wat zien mensen binnen de reikwijdte van Gods gezag, in wat God doet en openbaart? (We zien Gods almacht en wijsheid.) (We zien dat Gods gezag altijd aanwezig is en dat het waarachtig en echt bestaat. We zien Gods gezag op grote schaal in Zijn heerschappij over het universum, en we zien het op kleine schaal als Hij de heerschappij over het menselijk leven neemt. God plant en controleert werkelijk de zes kruispunten van levens. Verder zien we dat Gods gezag God Zelf vertegenwoordigt, de unieke, en geen van de geschapen of niet-geschapen wezens kan dit bezitten. Gods gezag symboliseert Zijn status.) “Symbolen van Gods status en Gods positie”, jullie lijken een doctrinair begrip van deze woorden te hebben. Hebben jullie enige inhoudelijke kennis van Gods gezag? (God heeft over ons gewaakt en ons beschermd sinds we jong waren, en daarin zien we Gods gezag. We waren ons niet bewust van de gevaren die ons bedreigden, maar God beschermde ons altijd achter de schermen, dit is ook Gods gezag.) Zeer goed, goed gezegd.

Wanneer we praten over Gods gezag, waar ligt dan de focus, het belangrijkste punt? Waarom moeten we deze dingen bespreken? Ten eerste, het doel van het bespreken van deze inhoud is voor de mensen om Gods status als Schepper en Zijn positie onder alle dingen te bevestigen; dit is iets wat ze kunnen begrijpen, zien en voelen. Wat je ziet en wat je voelt, zijn Gods daden, Gods woorden en Gods beheer van het universum. Dus, wat gaan mensen nu echt begrijpen van alles wat ze zien, leren en weten door Gods gezag? Dit is het eerste, wat we al hebben besproken. Ten tweede, wanneer mensen alles zien wat God heeft gedaan en gezegd en beheerd door Zijn gezag. Daardoor kun je zien hoe krachtig en wijs God is bij Zijn beheersing van alles. Was dit niet de focus en het belangrijkste punt bij onze eerdere bespreking van Gods unieke gezag? Sinds die bespreking is er niet veel tijd verstreken en toch zijn sommigen van jullie dit vergeten, wat bewijst dat jullie geen diepgaand begrip hebben verkregen van Gods gezag. Er zou zelfs gezegd kunnen worden dat de mens het gezag van God niet heeft gezien. Begrijpen jullie dit nu een beetje? Als je Gods gezag in actie ziet, wat zul je dan echt voelen? Heb je echt Gods kracht gevoeld? (Ja.) Wanneer je Gods woorden leest over Zijn schepping van het universum, voel je Zijn kracht, voel je Zijn almacht. Wanneer je Gods heerschappij voelt over het lot van mensen, wat voel je dan? Voel je Zijn kracht en Zijn wijsheid? Als God deze macht niet zou bezitten, als Hij deze wijsheid niet zou bezitten, zou Hij dan gekwalificeerd zijn om te heersen over alle dingen en over het lot van mensen? God bezit de macht en de wijsheid, en daarom heeft Hij het gezag. Dit is uniek. Heb je in de hele schepping ooit een persoon of schepsel gekend met een macht als die van God? Is er iemand of iets met de kracht om de hemelen en de aarde en alle dingen te scheppen, alsook het beheer en de heerschappij er over te hebben? Is er iemand of iets die kan regeren en de hele mensheid kan leiden en zowel altijd aanwezig als alomtegenwoordig kan zijn? (Nee.) Begrijpen jullie nu de ware betekenis van alles wat met Gods unieke gezag te maken heeft? Hebben jullie er enig begrip van? (Ja.) We hebben nu de punten besproken die betrekking hebben op Gods unieke gezag.

In het tweede deel hebben we het gehad over Gods rechtvaardige gezindheid. We bespraken niet veel dingen met betrekking tot Gods rechtvaardige gezindheid. Dit is omdat Gods werk in de eerste plaats gericht is op oordeel en tuchtiging in deze fase. Gods rechtvaardige gezindheid is duidelijk geopenbaard in het Tijdperk van het Koninkrijk, heel specifiek. Hij heeft woorden gezegd die Hij nooit eerder heeft gezegd vanaf de schepping; en in Zijn woorden hebben alle mensen, allen die Zijn woord hebben gezien, en allen die Zijn woord hebben ervaren, gezien hoe Zijn rechtvaardige gezindheid geopenbaard werd. Wat is dan het belangrijkste punt dat we bespreken met betrekking tot Gods rechtvaardige gezindheid? Hebben jullie een diep begrip ontwikkeld van wat jullie hebben geleerd? Hebben jullie begrip gekregen door wat jullie ervaren hebben? (Gods verbranding van Sodom was omdat de mensen in die tijd erg verdorven waren geworden en daardoor de toorn van God over zich afriepen. Hieruit zien we Gods rechtvaardige gezindheid.) Laten we eerst eens kijken: als God Sodom niet had vernietigd, zou je in staat zijn te weten wat Zijn rechtvaardige gezindheid is? Dat zou je nog steeds kunnen. Je kunt het zien in de woorden die Hij heeft gegeven in het Tijdperk van het Koninkrijk, en ook door Zijn oordeel, tuchtiging en vervloekingen tegen de mens. Zie je Gods rechtvaardige gezindheid in het sparen van Ninevé? (Ja.) In het huidige tijdperk kunnen de mensen iets zien van Gods genade, liefde en tolerantie en kunnen de mensen dat ook zien wanneer Gods hart zich verzacht heeft als gevolg van het berouw van de mens. Nu we deze twee voorbeelden naar voren hebben gebracht om onze bespreking over Gods rechtvaardige gezindheid mee in te leiden, is het heel duidelijk om te zien dat Zijn rechtvaardige gezindheid is geopenbaard. In werkelijkheid is dit echter niet beperkt tot wat is vastgelegd in deze twee Bijbelverhalen. Wat is Gods rechtvaardige gezindheid, waar jullie over hebben gezien en geleerd door Gods woord en Zijn werk, uit wat jullie hebben ervaren? Bespreek dit vanuit jullie eigen ervaringen. (In de omgeving die God voor mensen heeft gemaakt, en wanneer zij in staat zijn om de waarheid te achterhalen en te handelen naar Gods wil, leidt God hen, verlicht hen en laat hen het licht in zich voelen. Wanneer mensen tegen God ingaan, en weerstand aan Hem bieden en tegen Zijn wil ingaan dan is er duisternis in hen, alsof God hen in de steek heeft gelaten. Zelfs zij bidden en weten niet wat zij tegen Hem moeten zeggen, maar wanneer ze hun eigen opvattingen en fantasieën opzijzetten en bereid worden om met God samen te werken en ernaar streven beter te worden, dan is het hier dat Gods glimlachende gezicht geleidelijk begint te verschijnen. Hierdoor hebben we de heiligheid van Gods rechtvaardige gezindheid ervaren: God verschijnt in het heilige koninkrijk en Hij is in het verborgene op plaatsen waar vuiligheid is.) (Ik zie Gods rechtvaardige gezindheid in de manier waarop Hij met mensen omgaat. Onze broeders en zusters zijn verschillend van gestalte en kaliber en wat God van ieder van ons verlangt, verschilt ook. We zijn allemaal in staat om de verlichting van God in verschillende mate te ontvangen, en ook daarin zie ik Gods gerechtigheid. Dit komt omdat mensen andere mensen niet op dezelfde manier kunnen behandelen, alleen God kan dat.) Jullie hebben allemaal over bepaalde praktische kennis gesproken.

Weten jullie welke kennis het belangrijkste is om Gods rechtvaardige gezindheid te kunnen begrijpen? Er valt wellicht veel te zeggen vanuit ervaring ten aanzien van dit onderwerp, maar er zijn een paar hoofdpunten waarover ik jullie moet vertellen. Om Gods rechtvaardige gezindheid te begrijpen, moet men eerst Gods gevoelens begrijpen: wat Hij haat, wat Hij verafschuwt, wat Hij liefheeft, jegens wie Hij tolerant en genadig is en aan welk type persoon Hij die genade verleent. Dit is een belangrijk punt om te weten. Verder moet men begrijpen dat ongeacht hoe liefdevol God is, ongeacht hoeveel genade en liefde Hij heeft voor mensen, God niet tolereert dat iemand Zijn status en positie beledigt, noch tolereert Hij dat iemand Zijn waardigheid beledigt. Hoewel God van mensen houdt, zal Hij hen niet verwennen. Hij geeft de mensen Zijn liefde, Zijn genade en Zijn verdraagzaamheid, maar Hij heeft Zich nooit aan hen aangepast; Hij heeft Zijn principes en Zijn grenzen. Ongeacht in welke mate je Gods liefde in je hebt gevoeld, ongeacht hoe diep die liefde is, je moet God nooit behandelen zoals je een andere persoon zou behandelen. Hoewel het waar is dat God mensen behandelt als dicht bij Hem staand, als iemand God als een andere persoon beschouwt, alsof Hij gewoon een schepsel is, zoals een vriend of een voorwerp van aanbidding, dan zal God Zijn aangezicht voor hen verbergen en hen in de steek laten. Dit is Zijn gezindheid, en de mensen mogen dit punt niet lichtzinnig opvatten. Daarom wordt er vaak in Gods woord over Gods gezindheid gezegd: het maakt niet uit hoeveel wegen je hebt gereisd, hoeveel werk je hebt gedaan of hoeveel je hebt verdragen, zodra je Gods gezindheid beledigt, zal Hij eenieder van jullie behandelen zoals jullie Hem hebben behandeld. Dit betekent dat God mensen ziet als dicht bij Hem, maar de mensen moeten God niet als een vriend of een familielid behandelen. Beschouw God niet als je maatje. Het maakt niet uit hoeveel liefde je van Hem hebt ontvangen, ongeacht hoeveel Hij van je heeft getolereerd, je moet God nooit als een vriend behandelen. Dit is Gods rechtvaardige gezindheid. Dat begrijp je toch? Moet ik hier nog meer over zeggen? Hebben jullie al enig inzicht in deze kwestie? Over het algemeen is dit de eenvoudigste fout die mensen maken, ongeacht of ze de dogma’s begrijpen of dat ze er nooit eerder aan gedacht hebben. Wanneer mensen God beledigen, is dat misschien niet door één gebeurtenis, of door één ding dat ze hebben gezegd, maar het is eerder door een houding die ze aannemen en een gesteldheid waarin ze zich bevinden. Dit is heel angstaanjagend. Sommige mensen geloven dat ze God goed begrijpen, dat ze Hem kennen, dat ze misschien zelfs een aantal dingen doen die God goed zou vinden. Ze beginnen zich gelijk te voelen aan God en ze denken dat ze een slim soort vriendschap met God hebben gesloten. Dit soort gevoelens is heel verkeerd. Als je hier geen dieper begrip van hebt, als je dit niet echt begrijpt, dan is het heel gemakkelijk om God te beledigen en zijn rechtvaardige gezindheid te beledigen. Dat begrijp je nu toch? Is Gods rechtvaardige gezindheid niet uniek? Zou die ooit gelijkwaardig kunnen zijn aan het karakter of de morele staat van een mens? Dat zou nooit kunnen. Dus, je moet niet vergeten dat ongeacht hoe God met mensen omgaat, hoe Hij ook over mensen denkt Gods positie, gezag en status nooit zullen veranderen. Voor de mensheid is God altijd de Heer van alle dingen en de Schepper.

Wat hebben jullie geleerd over de heiligheid van God? Wat was in dat deel dat gaat over ‘Gods heiligheid’, behalve dan dat het kwaad van Satan als contrast wordt gebruikt, de belangrijkste inhoud van onze discussie over de heiligheid van God? Is dat niet juist wat God heeft en is? Is wat God heeft en is uniek voor God Zelf? (Ja.) Niets van Zijn schepping bezit deze dingen. Dus we zeggen dat Gods heiligheid uniek is. Dit is iets wat jullie kunnen begrijpen. We hebben drie bijeenkomsten over Gods heiligheid gesproken. Kunnen jullie in je eigen woorden, met je eigen begrip, beschrijven wat jullie geloven dat Gods heiligheid is? (De laatste keer dat God met ons in contact trad, bogen we neer voor Hem. God heeft ons de waarheid gecommuniceerd omtrent knielen en neerbuigen om Hem te aanbidden. We zagen dat het niet in overeenstemming met Zijn wil was dat we bogen en Hem aanbeden als we tekort waren geschoten in Zijn eisen, en daarin zagen we Gods heiligheid.) Zeer waar. Is er nog iets anders? (In Gods woord voor de mensheid zien we dat Hij heel helder en duidelijk spreekt, Hij spreekt rechtuit en draait er niet omheen. Satan draait overal omheen en vertelt veel leugens. Uit wat er de vorige keer gebeurde toen we ons voor God verootmoedigden, hebben we gezien dat Zijn woorden en daden altijd principieel zijn, Hij is altijd heel duidelijk en beknopt wanneer Hij ons vertelt hoe we moeten handelen, waar we ons aan moeten houden en hoe we actie moeten ondernemen. Maar de mensen zijn niet zo, nadat de mensheid was verdorven door Satan, trachtten de mensen hun eigen persoonlijke motieven en doelstellingen en hun eigen persoonlijke verlangens in hun daden en woorden te bereiken. In de manier waarop God voor de mensheid zorgt, in de zorg en bescherming die Hij hen geeft, zien we dat alles wat God doet positief is en heel duidelijk is. Op deze manier zien we de openbaring van de essentie van Gods heiligheid.) Goed gezegd! Heeft iemand anders hier nog iets aan toe te voegen? (Doordat God de kwaadaardige essentie van Satan blootlegt, zien we Gods heiligheid, krijgen we meer kennis over het kwaad van Satan en zien de bron van het lijden van de mens. In het verleden waren we ons niet bewust van het lijden onder het domein van Satan. Pas toen God het bekendmaakte, zagen we dat alle lijden dat voortkomt uit het nastreven van roem en rijkdom allemaal door Satan is geschapen. Pas toen voelden we dat heiligheid van God de ware redding is van de mensheid.) Is daar nog iets anders aan toe te voegen? (De verdorven mensheid ontbreekt het aan de ware kennis of liefde voor God. Omdat we het wezen van Gods heiligheid niet begrijpen, is ons buigen voor Hem in aanbidding niet puur, heeft het een verborgen doel en is vervuld van eigenbelang, wat God ongelukkig maakt. We zien dat God heel anders is dan Satan, Satan wil dat mensen hem adoreren en hem vleien en voor hem buigen en hem aanbidden. Satan heeft geen principes. Hierin waardeer ik ook de heiligheid van God.) Heel goed! Hebben jullie Gods perfectie gezien uit wat we hebben gecommuniceerd over Gods heiligheid? Zie je dat God de bron is van alle positieve dingen? Ben je in staat om te zien dat God de belichaming is van waarheid en gerechtigheid? Zie je dat God de bron van liefde is? Zie je dat alles wat God doet, alles dat Hij voortbrengt en alles wat Hij openbaart onberispelijk is? (Ja.) Deze verschillende voorbeelden zijn allemaal belangrijke punten over Gods heiligheid waar ik over spreek. Vandaag lijken deze woorden misschien alleen nog maar dogma’s voor jullie, maar op een dag, wanneer je het ervaart en je getuige bent van de ware God Zelf van Zijn woord en Zijn werk, zul je vanuit de grond van je hart zeggen dat God heilig is, dat God anders is dan de mensen en dat Zijn hart, Zijn gezindheid, en Zijn wezen allemaal heilig zijn. Deze heiligheid stelt de mens in staat om Zijn perfectie te zien evenals het feit dat het wezen van Gods heiligheid onberispelijk is. Het wezen van Zijn heiligheid bepaalt dat Hij de unieke God Zelf is, en het toont dit aan de mens en bewijst dat Hij de unieke God Zelf is. Is dit niet het belangrijkste punt? (Ja.)

Vandaag hebben we een overzicht gegeven van verschillende delen van de inhoud van eerdere bijeenkomsten. We zullen hier ons overzicht mee besluiten. Ik hoop dat jullie allemaal de kernpunten van elk item en onderwerp ter harte zullen nemen. Zie ze niet alleen als dogma’s; lees ze echt door en probeer er goed over na te denken wanneer je tijd hebt. Bewaar ze in je hart en breng ze tot werkelijkheid – dan zul je echt alles ervaren wat ik heb gezegd over de werkelijkheid van wat God onthult over Zijn gezindheid en wat Hij heeft en is. Maar, je zult ze nooit echt begrijpen als je ze alleen maar noteert in je notitieboek, en niet over ze leest en denkt. Je begrijpt het nu, toch? Nu we deze drie items hebben behandeld, zullen de mensen een algemeen of zelfs specifiek begrip hebben gekregen van Gods status, Zijn wezen en Zijn gezindheid. Maar zullen ze een volledig begrip van God hebben? (Nee.) Zijn er, in jullie eigen begrip van God, nog andere gebieden waarvan jullie denken dat jullie een dieper inzicht nodig hebben? Dat wil zeggen, nadat je inzicht hebt gekregen in Gods gezag, Zijn rechtvaardige gezindheid en Zijn heiligheid, heb je misschien in je eigen geest een erkenning van Zijn unieke status en positie gevormd, maar toch moet je door je ervaring kennis maken en waardering krijgen voor Zijn daden, Zijn macht en Zijn wezen voor je een dieper begrip kunt krijgen. Jullie hebben nu geluisterd naar deze communicaties, zodat jullie dit geloofsartikel in je hart kunnen bewaren: God bestaat echt, en het is een feit dat Hij alle dingen gebiedt. Niemand mag Zijn rechtvaardige gezindheid beledigen en Zijn heiligheid is een zekerheid die niemand ter discussie mag stellen. Dit zijn feiten. Deze communicaties geven de status en de positie van God de gelegenheid om een fundament te leggen in de harten van de mensen. Nu deze basis is gegeven, moeten de mensen meer proberen te begrijpen.

Verhaal 1: Een zaadje, de aarde, een boom, het zonlicht, de vogels en de mens

Vandaag wil ik met jullie over een nieuw onderwerp communiceren. En wat dan wel? De titel van het onderwerp zal zijn “God is de bron van leven voor alle dingen”. Is dit niet een behoorlijk groot onderwerp om te bespreken? Voelt het als iets dat misschien een beetje onbereikbaar is? God als bron van leven voor alle dingen lijkt misschien een onderwerp waartoe mensen afstand voelen, maar allen die God volgen, moeten het begrijpen. Dit komt omdat dit onderwerp onlosmakelijk verbonden is met elke persoon die God kent, Hem tevreden kan stellen en Hem kan vereren. Daarom moet dit onderwerp worden gecommuniceerd. Voorheen hadden sommige mensen misschien een basisbegrip van dit onderwerp, of misschien waren sommige mensen zich ervan bewust. Ze hebben er misschien een simplistische kennis, of slechts een oppervlakkig begrip van in hun gedachten. Anderen kunnen er speciale ervaringen mee hebben; dankzij hun unieke ervaringen hebben ze er in hun hart een diep begrip van. Maar of kennis hiervan diep of oppervlakkig is, voor jullie is het eenzijdig en niet specifiek genoeg. Daarom moet dit onderwerp gecommuniceerd worden, om jullie een specifieker en dieper begrip te geven. Ik zal een speciale methode gebruiken om met jullie over dit onderwerp te communiceren, een methode die we niet eerder hebben gebruikt en een methode die jullie misschien een beetje ongewoon vinden, of een beetje ongemakkelijk. Niettemin, nadat jullie het hebben gehoord, zullen jullie het begrijpen, wat de methode ook mag zijn. Vinden jullie het leuk om naar verhalen te luisteren? (Wij wel.) Het lijkt erop dat ik het bij het rechte eind had, om de methode van het verhaal te kiezen. Jullie willen allemaal graag verhalen horen. Wel, laten we beginnen! Jullie hoeven dit niet op te schrijven in jullie aantekeningen. Ik verzoek jullie kalm te blijven en stil te zitten. Je mag je ogen sluiten als je denkt dat je met open ogen afgeleid wordt door je omgeving of de mensen om je heen. Ik heb een prachtig verhaaltje voor je. Het is een verhaal over een zaadje, de aarde, een boom, het zonlicht, de zangvogels en de mens. Welke hoofdpersonages heeft het verhaal dat ik ga vertellen? (Een zaadje, de aarde, een boom, het zonlicht, de zangvogels en de mens.) Komt God er ook in voor? (Nee.) Maar ik weet zeker dat je je ontspannen en tevreden zult voelen na het vertellen van dit verhaal. Goed dan, luister maar.

Een klein zaadje viel op de aarde. Nadat er een geweldige regenbui voorbij was gekomen, groeide het zaadje uit tot een tere spruit en zijn wortels groeven zich langzaam een weg in de bodem. De spruit werd langzamerhand groter, en weerstond moedig rukwinden en regenbuien, en zag de verandering van de seizoenen bij wassende en afnemende maan. In de zomer schonk de aarde water, zodat de spruit de verzengende hitte kon verdragen. En omdat hij in de aarde stond, voelde de spruit de hitte niet en overleefde hij de hitte van de zomer. Toen de winter viel, hield de aarde de spruit in haar warme omhelzing en ze grepen elkaar stevig vast. En door de warmte van de aarde overleefde de spruit de bittere kou, en kwam ongedeerd de winterse stormen en sneeuwval van het seizoen door. Beschut door de aarde groeide de spruit dapper en was gelukkig. Hij werd lang en trots door de onzelfzuchtige voeding die de aarde bood. De spruit groeide gelukkig door. Hij zong terwijl de regen omlaag spatte en danste en zwaaide als de wind blies. En zo zijn de spruit en de aarde van elkaar afhankelijk …

Er gingen jaren voorbij en de spruit was nu een torenhoge boom. Hij had stevige takken gekregen, was getooid met ontelbare bladeren en stond stevig in de aarde. De wortels van de boom groeven zoals voorheen in de aarde, maar ze doken nu diep de bodem in. Wat ooit de spruit had beschermd, was nu de basis voor de machtige boom.

Een straal zonlicht scheen op de boom en de stam schudde. De boom strekte zijn takken breed uit en nam het licht zo diep mogelijk in zich op. De aarde onder de boom ademde in hetzelfde ritme, en voelde als nieuw aan. Juist toen blies er een frisse wind die van de takken vandaan kwam, en de boom trilde van vreugde, en barstte van energie. En op die manier zijn de boom en het zonlicht afhankelijk van elkaar …

Er zaten mensen in de koele schaduw van de boom en ze koesterden zich in de frisse, geurige lucht. De lucht reinigde hun harten en longen, en het reinigde hun bloed. De mensen voelden zich niet langer moe of belast. En op die manier zijn de mensen en de boom van elkaar afhankelijk …

Een zwerm zangvogels tjilpte terwijl ze op de takken van de boom neerstreken. Misschien ontweken ze een vijand, of zaten ze te broeden en brachten ze hun jongen groot, of misschien namen ze gewoon een korte rustpauze. En op die manier zijn de vogels en de boom van elkaar afhankelijk …

De wortels van de boom groeven door elkaar heen kronkelend diep in de aarde. De stam van de boom beschutte de aarde tegen wind en regen en de boom strekte zijn grote takken uit en beschermde de aarde eronder, en de boom deed dit omdat de aarde zijn moeder is. Ze versterken elkaar en vertrouwen op elkaar, en ze zullen nooit van elkaar scheiden …

En dus is het verhaal ten einde. Het verhaal dat ik vertelde ging over een zaadje, de aarde, een boom, het zonlicht, de zangvogels en de mens. Het verhaal bevat slechts een paar onderdelen. Welke gevoelens kreeg je er bij? Begrijp je het, nu ik het op deze manier vertel? (We begrijpen het.) Jullie mogen praten over je gevoelens. Dus, wat voelen jullie na het horen van dit verhaal? Ik zal jullie eerst vertellen dat alle dingen die ik jullie noemde, kunnen worden gezien en zij kunnen worden aangeraakt; dit zijn echte dingen, geen metaforen. Ik wil dat jullie doorgaan en nadenken over wat ik heb besproken. Niets dat ik behandeld heb was diepgaand en er zijn een paar zinnen die het belangrijkste deel van het verhaal vormen. (Het verhaal dat we hoorden, schildert een prachtig beeld: een zaadje komt tot leven en naarmate het groeit beleeft het de vier seizoenen van het jaar: lente, zomer, herfst en winter. De aarde is als een moeder in de manier waarop zij voedt. Zij geeft warmte in de winter, zodat de spruit de kou kan overleven. Nadat de spruit tot een boom is gerijpt, raakt een zonnestraal zijn takken, tot vreugde van de boom. We zien dat van alle dingen van Gods schepping, ook de aarde levend is en dat zij en de boom van elkaar afhankelijk zijn. Ik zie ook de geweldige warmte die de boom van het zonlicht krijgt en, hoewel het heel gewoon is om vogels te zien, zien we hoe de vogels, de boom en de mensen allemaal samenkomen in harmonie. Wanneer we dit verhaal horen, is dit wat we in onze harten voelen, dat eigenlijk alle dingen van Gods schepping levend zijn.) Goed gezegd! Heeft iemand hier nog iets anders toe te voegen? (Terwijl in het verhaal het zaad ontspruit en uitgroeit tot een torenhoge boom, zie ik het wonder van Gods schepping. Ik zie dat God ervoor heeft gezorgd dat alle dingen elkaar versterken en van elkaar afhankelijk zijn en dat zij allemaal met elkaar verbonden zijn en elkaar dienen. We zien Gods wijsheid, Zijn wonder en we zien dat Hij de bron van leven is voor alle dingen.)

Alle dingen waar ik net over sprak, hebben jullie eerder gezien, zoals zaden, je weet hiervan, toch? Een zaadje dat tot een boom uitgroeit, is misschien geen proces dat je specifiek ziet, maar je weet dat het een feit is, toch? Jij weet van de aarde en het zonlicht. Het beeld van zangvogels die in een boom zijn neergestreken, is iets dat alle mensen wel eens hebben gezien, toch? En mensen die verkoeling zoeken in de schaduw van een boom, dat hebben jullie allemaal gezien, toch? (We hebben dat gezien.) Dus welk gevoel krijgen jullie als jullie al deze voorbeelden in één beeld zien? (Harmonie.) Zijn alle voorbeelden die in dit beeld voorkomen van God afkomstig? (Ja.) Omdat ze van God komen, kent God de waarde en betekenis van het aardse bestaan van al deze verschillende dingen. Toen God alle dingen schiep, toen Hij elk ding plande en schiep, deed Hij dat met een bedoeling; en toen Hij die dingen schiep, werd elk daarvan met leven doordrenkt. De omgeving die Hij voor het bestaan van de mensheid creëerde, zoals zojuist in ons verhaal werd besproken, is een omgeving waarin de zaden en de aarde van elkaar afhankelijk zijn, waarin de aarde de zaden kan voeden en de zaden met de aarde verbonden zijn. De relatie tussen deze twee is van het begin af aan door God voorbestemd. De boom, het zonlicht, de zangvogels en de mens in dit beeld zijn een voorbeeld van de leefomgeving die God heeft geschapen voor de mensheid. Ten eerste, de boom kan de aarde niet verlaten en hij kan ook niet bestaan zonder zonlicht. Wat was dan Gods bedoeling om de boom te maken? Kunnen we zeggen dat het alleen voor de aarde was? Kunnen we zeggen dat het alleen voor de zangvogels was? Kunnen we zeggen dat het alleen voor de mensen was? (Nee.) Wat is de relatie tussen al deze dingen? Die relatie is er een van onderlinge versterking, onderlinge afhankelijkheid en onscheidbaarheid. Dat wil zeggen, de aarde, de boom, het zonlicht, de zangvogels en de mensen zijn van elkaar afhankelijk voor hun bestaan en ze voeden elkaar. De boom beschermt de aarde terwijl de aarde de boom voedt; het zonlicht voorziet de boom van energie, terwijl de boom frisse lucht van het zonlicht betrekt en de verzengende hitte van de zon op de aarde tempert. Wie profiteert hier uiteindelijk van? De mensheid profiteert hiervan, toch? En dit is een van de principes en een van de primaire doelen waarom God de leefomgeving maakte voor de mensheid. Ook al is dit een eenvoudig beeld, we kunnen daarin Gods wijsheid en Zijn intenties zien. De mensheid kan niet leven zonder de aarde, of zonder bomen, of zonder de zangvogels en zonlicht, toch? Hoewel het een verhaal was, is datgene wat erdoor wordt geportretteerd een microkosmos van Gods schepping van hemelen en aarde en alle dingen en Zijn schenking van een omgeving waarin de mensheid kan leven.

God schiep de hemelen en de aarde en alle dingen voor de mensheid en Hij schiep ook de leefomgeving. Ten eerste is het belangrijkste punt dat in het verhaal wordt behandeld de onderlinge versterking, de onderlinge afhankelijkheid en de co-existentie van alle dingen. Volgens dit principe wordt de leefomgeving voor de mensheid beschermd, hij overleeft en gaat door; vanwege het bestaan van deze leefomgeving kan de mensheid gedijen en zich voortplanten. We zagen de boom, de aarde, het zonlicht, zangvogels en mensen in dit tafereel. Bevond God Zich ook in dat tafereel? Men heeft Hem daar niet gezien. Maar wat men wel heeft gezien was de regel van de onderlinge versterking en de onderlinge afhankelijkheid tussen de dingen in dit tafereel; het is door deze regels dat mensen kunnen zien dat God bestaat en dat Hij de Heerser is. God gebruikt deze principes en regels om het leven en het bestaan van alle dingen te behouden. Op deze manier voorziet Hij in alle dingen en voorziet Hij de mensheid. Heeft dit verhaal enig verband met het thema dat we zojuist hebben besproken? Op het eerste gezicht lijkt het van niet, maar in werkelijkheid zijn de regels die God heeft gemaakt als de Schepper en Zijn heerschappij over alle dingen sterk verbonden met het feit dat Hij de bron van leven voor alle dingen is en zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Jullie hebben iets geleerd, toch?

God gebiedt de regels waardoor de werking van alle dingen wordt geregeld; Hij gebiedt de regels die gaan over het voortbestaan van alle dingen; Hij bestuurt alle dingen en regelt het zo, dat ze elkaar versterken en van elkaar afhankelijk zijn, zodat ze niet omkomen of verdwijnen. Alleen zo kan de mensheid voortleven; alleen zo kunnen ze onder Gods leiding in zo’n omgeving leven. Deze regels die alle dingen besturen staan onder de heerschappij van God, en de mens kan niet ingrijpen en kan ze niet veranderen; alleen God Zelf kent deze regels en alleen Hijzelf beheert ze. Wanneer de bomen zullen ontkiemen, wanneer het zal regenen, hoeveel water en hoeveel voedingsstoffen de aarde de planten zal geven, in welk seizoen de bladeren zullen vallen, in welk seizoen de bomen vrucht zullen dragen, hoeveel voedingstoffen de bomen van het zonlicht zullen krijgen; wat de bomen zullen uitademen nadat ze door het zonlicht zijn gevoed – al die dingen waren van tevoren al door God geregeld toen Hij alle dingen schiep als regels waar de mens niet tegenin kan gaan. De dingen die door God zijn geschapen, of ze nu leven of – in de ogen van de mens – niet leven, zijn in Gods handen waar Hij er controle over uitoefent en erover regeert. Geen enkel mens kan deze regel veranderen of doorbreken. Dat wil zeggen, toen God alle dingen schiep, formuleerde Hij hoe ze zouden moeten zijn. De boom kon niet wortelen, ontspruiten en groeien zonder de aarde. Als de aarde geen bomen had, zou ze uitdrogen. De boom is ook de behuizing van de zangvogels, het is een plaats waar ze beschutting zoeken tegen de wind. Kan een boom zonder de aarde leven? Beslist niet. Zou de boom kunnen leven zonder zon of regen? Ook niet. Al deze dingen zijn er voor de mensheid, voor het overleven van de mensheid. Van de boom krijgt de mens verse lucht, en de mens woont op aarde, de aarde die beschermd wordt door de boom. De mens kan niet leven zonder zonlicht, de mens kan niet leven zonder alle verschillende levende wezens. Hoewel de relaties tussen deze dingen complex zijn, moet je goed onthouden dat God de regels heeft geschapen die alle dingen bepalen, zodat ze elkaar kunnen versterken, van elkaar afhankelijk kunnen zijn en samen kunnen bestaan. Met andere woorden, elk ding dat Hij heeft geschapen heeft waarde en betekenis. Als God iets zonder betekenis zou scheppen, zou God het laten verdwijnen. Dit is een van de methoden die Hij gebruikte bij het voorzien in alle dingen. Waar verwijst ‘voorzien’ naar in dit verhaal? Gaat God de boom elke dag besproeien met water? Heeft de boom Gods hulp nodig om te ademen? (Nee.) ‘Voorzien’ verwijst in dit geval naar Gods beheer van alle dingen na de schepping; Hij had alleen regels nodig om alles soepel te laten verlopen. De boom groeide helemaal vanzelf, doordat hij in de aarde was geplant. De voorwaarden om te groeien werden allemaal door God geschapen. Hij maakte het zonlicht, het water, de grond, de lucht en de omgeving, de wind, de vorst, de sneeuw en de regen en de vier seizoenen; dit zijn de voorwaarden die de boom nodig heeft om te groeien, dit zijn dingen die God heeft bereid. Is God dus de bron van deze leefomgeving? (Ja.) Moet God er elke dag op uitgaan om elk blad in de bomen tellen? Dat is niet nodig, toch? God hoeft de boom ook niet te laten ademen. God hoeft ook niet elke dag het zonlicht te wekken door te zeggen: “Het is tijd om nu op de bomen te schijnen.” Hij hoeft dat niet te doen. Het zonlicht schijnt uit zichzelf, wanneer het, overeenkomstig de regels, tijd is dat het gaat schijnen; dan verschijnt het en schijnt het op de boom en absorbeert de boom het zonlicht wanneer dat nodig is, en wanneer het zonlicht niet nodig is dan leeft de boom nog steeds volgens de regels. Je bent misschien niet in staat dit verschijnsel duidelijk uit te leggen, maar het is een feit dat iedereen kan zien en erkennen. Het enige dat je hoeft te doen, is erkennen dat de regels voor het bestaan van alle dingen van God komen en weten dat God soeverein is over de groei en het voortbestaan van alle dingen.

Is er een metafoor gebruikt in dit verhaal, zoals mensen het zouden noemen? Is het antropomorf? (Nee.) Waar ik het over had, is de waarheid. Alles wat levend is, alles wat leven heeft, staat onder de heerschappij van God. Het kreeg leven nadat God het had geschapen; het is het leven gegeven door God en het volgt de wetten en het pad dat Hij ervoor heeft geschapen. Dit hoeft niet door de mens veranderd te worden en heeft geen hulp van de mens nodig; dit is hoe God in alle dingen voorziet. Jullie begrijpen het, toch? Denken jullie dat het nodig is dat mensen dit herkennen? (Ja.) Dus, heeft dit verhaal iets te maken met biologie? Staat het op een of andere manier in verband met een terrein van kennis of een tak van studie? We hebben het hier niet over biologie en we doen zeker geen biologisch onderzoek. Wat is het belangrijkste waar we hier over spreken? (Dat God de bron van leven is voor alle dingen.) Wat zie je bij alle dingen in de schepping? Heb je bomen gezien? Heb je de aarde gezien? (Ja.) Je hebt het zonlicht gezien, toch? Heb je vogels in de bomen zien neerstrijken? (Ja.) Is de mens gelukkig dat hij in zo’n omgeving mag leven? (Jazeker.) Dat wil zeggen, God gebruikt alle dingen – de dingen die Hij schiep om de leefomgeving van de mensheid te behouden om te overleven en om de leefomgeving van de mensheid te beschermen, en dit is hoe Hij voorzieningen treft voor de mens en voor alle dingen.

Wat vinden jullie van de stijl van dit gesprek, de manier waarop ik communiceer? (Het is gemakkelijk te begrijpen en er zijn praktische voorbeelden.) Dit is een wezenlijke manier om dingen te bespreken, toch? Is dit verhaal nodig om mensen te helpen herkennen dat God de bron van het leven is voor alle dingen? (Ja.) Als het nodig is, gaan we verder met het volgende verhaal. De inhoud van het volgende verhaal is een beetje anders en het belangrijkste punt is ook een beetje anders; de dingen in het verhaal zijn wat mensen kunnen zien te midden van Gods schepping. Ik zal opnieuw de methode van het vertellen van een verhaal gebruiken. Dan kunnen jullie allemaal rustig luisteren en nadenken over waar ik het over heb. Nadat ik het verhaal heb voltooid, zal ik je wat vragen stellen om te zien hoeveel je hebt geleerd. De hoofdpersonen in dit verhaal zijn een grote berg, een beekje, een felle wind en een gigantische golf.

Verhaal 2: Een grote berg, een beekje, een felle wind en een gigantische golf

Er was een stroompje dat heen en weer slingerde en uiteindelijk uitkwam bij de voet van een grote berg. De berg blokkeerde het pad van het stroompje, dus vroeg de stroom aan de berg met zijn zwakke, kleine stemmetje: “Wil je me er alsjeblieft langs laten, jij staat in de weg en je blokkeert het pad voor me.” De berg vroeg toen: “Waar ga je naartoe?” Waarop het beekje antwoordde: “Ik ben op zoek naar mijn thuis.” De berg zei: “Goed, ga je gang, stroom maar over me heen!” Maar omdat de kleine stroom te zwak was en te jong, was er geen manier om over zo’n grote berg heen te komen, dus het kon alleen maar naar de voet van de berg blijven stromen …

Een felle wind schoot voorbij en voerde zand en rommel mee naar de plek waar de berg stond. De wind brulde tegen de berg: “Laat me er langs!” De berg vroeg: “Waar ga je heen?” De wind brulde terug: “Ik wil naar die kant van de berg.” De berg zei: “Oké, als je mij doormidden kunt breken, dan kan je gaan!” De felle wind huilde op allerlei manieren, maar hoe furieus hij ook waaide, hij kon de berg niet doormidden breken. De wind werd moe en stopte om uit te rusten. Dus aan die kant van de berg blies alleen een zwakke wind luchtigjes, wat de mensen daar prettig vonden. Dat was de groet die de berg de mensen gaf …

Aan de kust spatte de nevel van de oceaan zachtjes tegen het rif. Plotseling kwam er een gigantische golf op en brulde zich een weg naar de berg. “Ga opzij!” Schreeuwde de gigantische golf. De berg vroeg: “Waar ga je naartoe?” De grote golf hield niet op, hij bleef maar stijgen en antwoordde: “Ik ben mijn territorium aan het uitbreiden en ik wil mijn armen een beetje strekken.” De berg zei: “Oké, als je over mijn top kunt komen, zal ik de weg voor je vrijmaken.” De grote golf trok zich een beetje terug en sloeg toen opnieuw tegen de berg. Maar hoe hard het water het ook probeerde, het kon niet over de berg komen. Het kon zich alleen maar langzaam terugtrekken naar waar het vandaan kwam …

Door de eeuwen heen druppelde het stroompje zachtjes rondom de voet van de berg. Het volgde de koers die de berg had gemaakt, en kwam zo weer thuis; het sloot zich aan bij de rivier en stroomde de zee in. De berg zorgde voor het stroompje, en het verdwaalde niet. De stroom en de berg bekrachtigden elkaar en waren van elkaar afhankelijk; ze versterkten elkaar, beteugelden elkaar en bestonden gezamenlijk.

Door de eeuwen heen bleef de felle wind steeds huilen naar de berg. De felle wind blies grote draaikolken van zand op, toen hij de berg ‘bezocht’, net als altijd. Hij bedreigde de berg, maar brak nooit de berg doormidden. De wind en de berg bekrachtigden elkaar en waren van elkaar afhankelijk; ze versterkten elkaar, hielden elkaar in toom en bestonden gezamenlijk.

Door de eeuwen heen rustte de gigantische golf ook niet en hij werd steeds groter. Hij brulde en sloeg steeds weer tegen de berg op, maar de berg bewoog nooit een centimeter. De berg waakte over de zee en zo groeiden en bloeiden de schepselen in de zee. De golf en de berg bekrachtigden elkaar en waren van elkaar afhankelijk; ze versterkten elkaar, ze beteugelden elkaar en bestonden gezamenlijk.

Dit verhaal is afgelopen. Allereerst, wat kunnen jullie me vertellen over dit verhaal, wat was het belangrijkste? Eerst was er een berg, een stroompje, een felle wind en een gigantische golf. Wat gebeurde er in het eerste deel met het beekje en de grote berg? Waarom zouden we praten over de grote berg en het beekje? (Omdat de berg de stroom beschermde, is de stroom nooit verdwaald. Ze vertrouwden op elkaar.) Zou je zeggen dat de berg het stroompje beschermde of belemmerde? (Hij beschermde hem.) Zou het kunnen dat hij hem belemmerd heeft? De berg en de kleine stroom waren samen; hij beschermde het stroompje maar was ook een belemmering. De berg beschermde het stroompje, zodat deze de rivier in kon stromen, maar weerhield hem er ook van om overal te stromen waar hij maar zou kunnen overstromen wat rampzalig zou zijn voor de mensen. Is dit het belangrijkste van dit gedeelte? De bescherming van het stroompje door de berg en zijn taak als een barrière beschermde de huizen van de mensen. Je hebt het stroompje dat zich bij de rivier voegt aan de voet van de berg en later de zee in stroomt; is dat niet de taak van het stroompje? Toen het stroompje de rivier instroomde en vervolgens naar zee, waarop vertrouwde het? Was het niet afhankelijk van de berg? Het vertrouwde op de bescherming van de berg en de berg diende als een barrière; is dit het belangrijkste? Zie jij hoe belangrijk bergen voor water zijn, in dit geval? Heeft God een bedoeling, waarom Hij bergen zowel hoog als laag maakt? (Ja.) Dit is een klein deel van het verhaal, en alleen al van een stroompje en een grote berg zijn we in staat om de waarde en het belang van deze twee dingen te zien in Gods schepping. We kunnen ook Zijn wijsheid en bedoeling zien in hoe Hij deze twee dingen regeert. Nietwaar?

Waar gaat het tweede deel van het verhaal over? (Een felle wind en de grote berg.) Is wind een goede zaak? (Ja.) Niet noodzakelijk, soms is de wind j te sterk en kan hij schade aanrichten. Hoe zou je voelen als je gedwongen werd om in de felle wind te staan? Dat hangt van de sterkte ervan af. Als het maar een windje was met windkracht drie tot vier, dan zou het te verdragen zijn. Hooguit zou iemand moeite kunnen hebben om zijn ogen open te houden. Maar zou je het aan kunnen als de wind krachtig genoeg was om een tornado te worden? Jij zou het niet kunnen volhouden. Dus het is fout als mensen zeggen dat de wind altijd goed is, of dat hij altijd slecht is, omdat het afhangt van de sterkte van de wind. Dus wat voor nut heeft de berg hier? Dient hij niet enigszins als een filter voor de wind? De berg neemt de felle wind op en reduceert hem tot wat? (Een licht briesje.) De meeste mensen konden het voelen in de omgeving waarin ze leefden – was het een felle wind of een lichte bries die ze voelden? (Een licht briesje.) Is dit niet een van de doelen achter Gods schepping van bergen? Hoe zou het zijn als mensen in een omgeving wonen waarin het zand onstuimig door de wind wordt opgewaaid zonder dat er iets is wat het blokkeert of filtert? Zou het kunnen zijn dat land waar voortdurend zand en stenen in de rondte vlogen onbewoonbaar zou zijn? De mensen zouden door de rondvliegende stenen kunnen worden geraakt en door het zand verblind kunnen worden. De wind zou zo hard kunnen waaien, dat de mensen niet meer konden staan en in de lucht werden opgezogen. Huizen zouden kunnen worden vernietigd en er zouden allerlei rampen gebeuren. Heeft de felle wind waarde? Toen ik zei dat het slecht was, dan vinden mensen misschien dat het geen waarde heeft, maar klopt dat? Heeft de wind geen waarde als hij in een briesje verandert? Wat hebben mensen het hardste nodig als het vochtig of verstikkend is buiten? Ze hebben een lichte bries nodig om zachtjes over ze heen te blazen, om hun hoofd te verfrissen en leeg te maken, hun denken te scherpen, om hun humeur en hun gemoedstoestand te herstellen en te verbeteren. Stel je voor dat jullie allemaal in een kamer met veel mensen zitten en de lucht is benauwd, wat heb je het hardste nodig? (Een lichte bries.) Op plaatsen waar de lucht troebel en vol vuil is, kan de lucht iemands denken vertragen, de bloedsomloop verminderen en ze minder helder van geest maken. Maar de lucht zal weer fris worden als hij de kans krijgt om te bewegen en te circuleren, en de mensen zullen zich veel beter voelen. Ook al zouden het beekje en de felle wind een ramp kunnen worden, zolang de berg daar is, zal hij ze veranderen in dingen die de mensen ten goede komen; nietwaar?

Waar gaat het derde deel van het verhaal over? (De grote berg en de enorme golf.) De grote berg en de enorme golf. Het landschap hier is een berg aan zee waar we de berg, de oceaannevel en ook een enorme golf kunnen zien. Wat betekent de berg voor de golf in dit geval? (Hij beschermt hem en schermt hem af.) Hij is zowel een beschermer als een scherm. Het doel van bescherming ervan voorkomt dat dit deel van de zee verdwijnt, zodat de wezens die erin leven zich kunnen vermenigvuldigen en gedijen. Als een scherm houdt de berg het zeewater tegen – deze watermassa – zodat er geen overstroming volgt, en een ramp veroorzaakt wordt, die de huizen van mensen zou beschadigen en vernietigen. Dus we kunnen zeggen dat de berg zowel een scherm als een beschermer is.

Dit is de betekenis van de gezamenlijke band die de enorme berg en het stroompje hebben, de enorme berg en de felle wind hebben, en de enorme berg en de gigantische golf hebben; dit is de betekenis van het feit dat ze elkaar versterken en elkaar beteugelen en van hun co-existentie. Die dingen die God heeft geschapen worden in hun bestaan bestuurd door een regel en een wet. Dus, welke daden van God zijn jullie in dit verhaal tegengekomen? Heeft God, nadat Hij alle dingen geschapen had, die vervolgens genegeerd? Heeft Hij hun regels gegeven en de manieren ontworpen waarop ze werken om ze daarna te negeren? Is dat wat er is gebeurd? (Nee.) Wat is dat dan? God heeft nog steeds de controle over het water, de wind en de golven. Hij laat ze niet op hol slaan en Hij laat ze de huizen van mensen niet beschadigen of vernietigen, en daarom kunnen de mensen op het land blijven leven en zich vermenigvuldigen en gedijen. Dat betekent dat God de regels voor het bestaan al had uitgedacht toen Hij het universum maakte. Toen God deze dingen maakte, zorgde Hij ervoor dat zij de mensheid zouden helpen, en Hij beheerste hen ook, zodat zij niet lastig of rampzalig voor de mensheid zouden zijn. Als zij niet door God zouden worden beheerd, zouden de wateren dan niet overal stromen? Zou de wind niet overal heen waaien? Houden ze zich aan de regels? Als God ze niet zou beheren, zouden ze niet door regels geleid worden en de wind zou huilen en de wateren zouden overal opkomen en stromen. Als de enorme golf hoger was geweest dan de berg zou dat deel van de zee dan nog steeds kunnen bestaan? De zee zou niet kunnen bestaan. Als de berg niet zo hoog zou zijn als de golf, zou dat deel van de zee niet bestaan en zou de berg zijn waarde en betekenis verliezen.

Zie je Gods wijsheid in deze twee verhalen? God schiep alles wat bestaat en Hij heerst over alles wat bestaat en Hij beheert alles ervan en regelt voorzieningen voor alles ervan, en binnen alle dingen overziet en onderzoekt Hij elk woord en elke actie van alles wat bestaat. Evenzo ziet en onderzoekt God elk facet van het menselijk leven. God is dus tot in het diepst van elk detail op de hoogte van alles wat binnen Zijn schepping bestaat. Dit varieert van de functie, de natuur en de overlevingsregels van elk ding tot de betekenis van het leven ervan en de waarde van het bestaan ervan; al die dingen zijn bij God volledig bekend. God heeft alle dingen geschapen; denken jullie soms dat Hij de regels dient te bestuderen waardoor deze zaken bestierd worden? Is het nodig dat God kennis of de wetenschap van de mens bestudeert om daarover te leren en die te begrijpen? (Nee.) Is er ook maar één iemand onder de mensheid met geleerdheid en eruditie om alle dingen te begrijpen zoals God dat begrijpt? Die is er niet. Wel? Zijn er ook maar ergens astronomen of biologen die echt de regels begrijpen volgens welke alle dingen leven en groeien? Kunnen ze echt de waarde van het bestaan van elk ding begrijpen? (Nee.) Dit is omdat alle dingen door God zijn geschapen en ongeacht hoeveel en diep de mensheid deze kennis bestudeert, of hoe lang ze ook proberen om het te leren, ze zullen nooit in staat zijn om het mysterie en het doel van Gods schepping van alle dingen te doorgronden, nietwaar? Hebben jullie, na wat we tot nu toe hebben besproken, het gevoel dat jullie een gedeeltelijk begrip hebben verkregen van de werkelijke betekenis van de uitdrukking: “God is de bron van leven voor alle dingen”? (Ja.) Ik wist dat veel mensen bij het bespreken van dit onderwerp meteen zouden denken: God is de waarheid en God gebruikt Zijn woord om voorzieningen voor ons te treffen, maar zij denken er alleen maar over op dit niveau. Sommigen zouden zelfs vinden: “De manier waarin God voorziet in het menselijk leven, het dagelijks verschaffen van voedsel en drank en alle dagelijkse benodigdheden, geldt niet als voorzien voor de mensheid.” Voelen sommige mensen zich niet zo? Is Gods bedoeling niet heel duidelijk zichtbaar in hoe Hij alles heeft geschapen, zodat de mensheid kan bestaan en normaal kan leven? God onderhoudt de omgeving waarin mensen leven en Hij biedt alle dingen die deze mensheid nodig heeft. Bovendien heeft Hij de heerschappij over alle dingen en beheert Hij ze. Dit alles stelt de mensheid in staat normaal te leven en te gedijen en zich te vermenigvuldigen; op deze manier treft God voorzieningen voor de hele schepping en de mensheid. Moeten mensen deze dingen niet herkennen en begrijpen? Misschien zullen sommigen zeggen: “Dit onderwerp staat te ver af van onze kennis van de ware God Zelf, en we willen dit niet weten omdat de mens niet bij brood alleen kan leven, maar in plaats daarvan leeft door het woord van God.” Is dit juist? (Nee.) Wat is hier fout aan? Kun je God volledig begrijpen als je alleen de dingen kent die God heeft gezegd? Als je alleen Zijn werk en Zijn oordeel en tuchtiging accepteert, zul je dan God volledig begrijpen? Als je slechts een klein deel kent van Gods gezindheid, een klein deel van Gods gezag, is dat genoeg om God te begrijpen, toch? (Nee.) Gods daden beginnen met Zijn schepping van het universum en ze gaan vandaag door waar Zijn daden te allen tijde en op elke moment duidelijk zichtbaar zijn. Als mensen geloven dat God bestaat, alleen maar omdat Hij een aantal mensen heeft gekozen aan wie Hij Zijn werk doet om die mensen te redden, en als zij geloven dat andere dingen niet met God te maken hebben, Zijn gezag, Zijn status en Zijn acties, kan dat dan worden beschouwd als God echt kennen? Mensen met zo’n zogenaamde kennis van God – die gebaseerd is op een eenzijdige opvatting – beperken Gods daad tot slechts een groep mensen. Is dit een ware kennis van God? Is het niet zo dat mensen met deze kennis van God Zijn schepping van alle dingen ontkennen en Zijn heerschappij over hen? Sommige mensen willen hier geen aandacht aan besteden en ze denken bij zichzelf: “Ik zie Gods heerschappij niet over alle dingen, het is iets te ver van mij verwijderd en ik wil het niet begrijpen. God doet wat Hij wil en het heeft niets met mij te maken. Ik accepteer alleen Gods leiderschap en Zijn woord zodat ik gered kan worden en volmaakt kan worden gemaakt door God. Voor mij is niets anders van belang. De regels die God heeft opgesteld toen Hij alle dingen schiep of de dingen die Hij doet om voor alle dingen en ook voor de mensheid voorzieningen te treffen hebben allemaal niets met mij te maken.” Wat voor soort gepraat is dit? Is dit soms geen daad van rebellie? Zijn er onder jullie die zo denken? Ik weet dat er een grote meerderheid is die wel op deze manier denkt, ook al zouden jullie dat niet zeggen. Dit type wat de Bijbel alleen letterlijk neemt, kan zijn eigen zogenaamde spirituele standpunt gebruiken in hoe zij alles bekijken. Ze willen God tot de Bijbel beperken, God beperken door de woorden die Hij heeft uitgesproken en God beperken tot alleen het letterlijk geschreven woord. Ze willen niet meer over God weten en ze willen niet dat God meer aandacht besteedt aan het doen van andere dingen. Dit soort denken is kinderachtig en erg religieus. Kunnen mensen die deze opvattingen koesteren, God kennen? Ze zouden het moeilijk hebben als ze God wilden kennen. Vandaag heb ik twee verhalen verteld die elk een ander aspect hebben belicht. Nu jullie daar net mee zijn geconfronteerd, zouden jullie het gevoel kunnen krijgen dat ze diepgaand of zelfs een beetje abstract zijn en moeilijk te bevatten en te begrijpen. Het zou moeilijk kunnen zijn om ze te verbinden met Gods daden en God Zelf. Echter, alle daden van God en alles wat Hij onder alle dingen en onder de hele mensheid heeft gedaan, moeten duidelijk en nauwkeurig bekend zijn bij ieder afzonderlijk en bij iedereen die God wil leren kennen. Deze kennis zal je de bevestiging van en het vertrouwen in het ware bestaan van God geven. Het zal je ook nauwkeurige kennis geven van Gods wijsheid, Zijn macht en hoe Hij voor alle dingen voorzieningen treft. Het zal je de mogelijkheid geven om Gods ware bestaan duidelijk te begrijpen en te zien dat het niet fictief is, en geen mythe. Hierdoor kun je zien dat het niet vaag is, en niet alleen een theorie en dat God zeker niet alleen een spirituele voedingsbron is, maar Hij echt bestaat. Bovendien zullen de mensen daardoor kunnen weten dat God altijd voor de hele schepping en voor de mensheid voorzieningen heeft getroffen; Hij doet dit op Zijn eigen manier en in overeenstemming met Zijn eigen ritme. Men kan dus zeggen dat het is omdat God alle dingen schiep en Hij hen de regels gaf dat zij door Zijn bevel elk hun toegewezen taken uitvoeren, hun verantwoordelijkheden vervullen en de rol spelen die aan elk van hen was toebedeeld. Alle dingen vervullen hun eigen rol voor de mensheid en doen dit in de ruimte, de omgeving waarin mensen leven. Als God de dingen niet op deze manier deed en de omgeving van de mensheid niet was zoals het is, en het geloof van mensen in God of hun navolging van Hem – dan zou niets van dit alles mogelijk zijn; het zouden alleen maar lege woorden zijn, nietwaar?

Laten we nog een keer kijken naar dit verhaal dat we net hebben gehoord. De grote berg en het beekje. Wat is het nut van de berg? Er bloeit leven op de berg, dus die heeft op zichzelf al waarde. Tegelijkertijd blokkeert de berg het beekje en zorgt ervoor dat het niet stroomt waar het wil en daardoor een ramp betekent voor de mensen. Toch? Dankzij het bestaan van de berg, kunnen levende wezens zoals de bomen en grassen en alle andere planten en dieren op de berg floreren, terwijl ze ook richting geven aan de stroom van het beekje; de berg verzamelt de wateren van de beek en leidt ze op een natuurlijke manier rond zijn voet waar ze kunnen stromen in de rivier en uiteindelijk naar zee. De regels die hier gelden, zijn niet gemaakt door de natuur, maar werden speciaal door God geregeld op het moment van de schepping. Wat de grote berg en de felle wind betreft, de berg heeft ook de wind nodig. De berg heeft de wind nodig om de levende dingen die erop leven te strelen en tegelijkertijd beperkt de berg hoe hard de felle wind kan waaien zodat deze niet overweldigt en verwoest. Deze regel steunt in zekere zin de plicht van de grote berg, dus nam deze regel met betrekking tot de plicht van de berg een eigen vorm aan? (Nee.) Deze werd in plaats daarvan door God gemaakt. De grote berg heeft zijn eigen plicht en de felle wind ook. Nu, over de grote berg en de enorme golf, als de berg daar niet zou staan, zou het water dan uit zichzelf de juiste richting vinden om te stromen? (Nee.) Het water zou ook overweldigen en verwoesten. De berg heeft zijn eigen bestaanswaarde als berg, en de zee heeft zijn eigen bestaanswaarde als zee. Maar onder deze omstandigheden waarin ze normaal naast elkaar kunnen bestaan en waarbij ze elkaar niet hinderen, beperken ze elkaar ook; de grote berg beperkt de zee zodat deze niet overstroomt en beschermt zo de huizen van de mensen en dit geeft de zee de kans om de levende dingen die erin wonen, te koesteren. Heeft dit landschap uit zichzelf vorm gekregen? (Nee.) Het werd ook door God geschapen. We zien aan de hand van deze beelden dat toen God het universum creëerde, Hij vooraf bepaalde waar de berg zou staan, waar het stroompje zou lopen, uit welke richting de felle wind zou waaien en waarheen hij zou gaan, evenals hoe hoog de enorme golven zouden zijn. Gods intenties en doeleinden worden binnen al deze dingen vervat en het zijn Zijn daden. Kun je nu zien dat Gods daden in alle dingen aanwezig zijn? (Ja.)

Wat is het doel van het feit dat we deze dingen bespreken? Is het zo opdat mensen de regels achter Gods schepping van het universum kunnen onderzoeken? Is het zo opdat mensen geïnteresseerd raken in astronomie en geografie? (Nee.) Wat is het dan? Het is zo opdat mensen de daden van God zullen begrijpen. In Gods daden kunnen mensen bevestigen en bewijzen dat God de bron van leven is voor alle dingen. Als je dit punt kunt begrijpen, kun je echt Gods plaats in je hart bevestigen en kun je bevestigen dat God de unieke God Zelf is, de Schepper van de hemelen en aarde en alle dingen. Dus, is het nuttig voor je begrip van God om de regels van alle dingen te kennen en om Gods daden te kennen? (Ja.) Hoe nuttig is dat? Ten eerste, als je deze daden van God begrijpt, zou je dan nog steeds geïnteresseerd zijn in astronomie en geografie? Zou je nog steeds het hart van een scepticus hebben en eraan twijfelen dat God de Schepper van alle dingen is? Zou je nog steeds het hart van een onderzoeker hebben en eraan twijfelen dat God de Schepper van alle dingen is? (Nee.) Wanneer je bevestigt dat God de Schepper van het universum is en je bovendien de regels achter Zijn schepping leert kennen, wil je dan oprecht geloven dat God voorziet in het universum? (Ja.) Heeft ‘voorzien in’ hier een bepaalde betekenis of wordt het gezegd in een speciale omstandigheid? “God voorziet in alle dingen” is een zin met een zeer brede betekenis en reikwijdte. God voorziet mensen niet alleen van hun dagelijkse behoeften aan eten en drinken, Hij voorziet de mens van alles wat hij nodig heeft, inclusief alles wat mensen zien en dingen die niet kunnen worden gezien. God handhaaft, beheert en regeert de leefomgeving die de mens nodig heeft. Welke omgeving de mensheid ook nodig heeft in welk seizoen dan ook, God heeft het voorbereid. Welke atmosfeer of temperatuur dan ook geschikt is voor het menselijk bestaan, staat ook onder Gods controle en geen van deze regels verschijnen uit zichzelf of willekeurig; ze zijn het resultaat van Gods heerschappij en Zijn daden. God Zelf is de bron van al deze regels en Hij is de bron van leven voor alle dingen. Dit is een gevestigd en onaantastbaar feit of je het gelooft of niet, of je het nu wel of niet kunt zien of dat je het wel of niet kunt begrijpen.

Ik weet dat de overgrote meerderheid van de mensen alleen geloof hecht aan de woorden en het werk van God die in de Bijbel staan. Voor een minderheid van de mensen heeft God Zijn daden geopenbaard en heeft Hij mensen de waarde van Zijn bestaan laten zien. Hij heeft ze ook wat begrip laten krijgen over Zijn identiteit en het feit van Zijn bestaan bevestigd. Echter, voor veel meer mensen lijkt het feit dat God het universum heeft geschapen en dat Hij alle dingen beheert en in alles voorziet, vaag of dubbelzinnig en ze hebben zelfs een twijfelende houding. Zo’n houding zorgt ervoor dat mensen consequent geloven dat de wetten van de natuur uit zichzelf gevormd zijn, dat de veranderingen, transformaties en verschijnselen van de natuur en de wetten die de natuur besturen, uit zichzelf ontstaan zijn. Wat dit betekent is dat in het denken van mensen, ze niet kunnen voorstellen hoe God alles heeft geschapen en heerst over alle dingen. Ze kunnen niet begrijpen hoe God alles beheert en overal voorzieningen voor treft. Vanwege de beperkingen van dit uitgangspunt geloven mensen niet in Gods schepping en heerschappij over alle dingen en dat Hij de Voorziener is; en zelfs zij die geloven zijn in hun geloof beperkt tot het Tijdperk van de Wet, het Tijdperk van Genade en het Tijdperk van het Koninkrijk: zij geloven dat Gods daden en Zijn voorzieningen voor de mensheid uitsluitend voor Zijn uitverkoren volk zijn. Dit is iets waar ik echt een hekel aan heb dit te zien en het brengt zoveel pijn met zich mee, omdat de mensheid geniet van alles wat God brengt en toch ontkennen ze tegelijkertijd alles wat Hij doet en alles wat Hij hun geeft. Mensen geloven alleen dat de hemelen en de aarde en alle dingen worden beheerst door hun eigen natuurlijke regels en door hun eigen natuurlijke wetten en dat ze geen enkele heerser hebben om hen te controleren of enige heerser om voorzieningen voor hen te treffen en ze te onderhouden. Zelfs als je in God gelooft, geloof je misschien niet dat dit allemaal Zijn daden zijn; dit is een van de zaken die het meest over het hoofd worden gezien door elke gelovige in God, voor iedereen die Gods woord aanvaardt, en voor iedereen die God volgt. Dus zodra ik iets begin te bespreken dat geen verband houdt met de Bijbel of zogenaamde spirituele terminologie, raken sommige mensen verveeld of moe of ze voelen zich zelfs ongemakkelijk. Ze hebben het gevoel dat het vervreemd is geraakt van spirituele mensen en spirituele dingen. Dat is een slechte zaak. Als het gaat om het kennen van de daden van God, zelfs als we de astronomie, geografie of biologie niet noemen, kennen we Gods heerschappij over alle dingen, we weten dat Hij voor alle dingen voorzieningen treft, en dat Hij de bron van alle dingen is. Dit is een noodzakelijke les die moet worden bestudeerd. Ik geloof dat jullie mijn woorden wel hebben begrepen, ja toch?

Over de twee verhalen die ik net heb verteld, hoewel ze misschien een ongewone inhoud hebben en ze misschien op een unieke manier verteld zijn, wilde ik toch eenvoudige taal en een eenvoudige methode gebruiken zodat jullie iets diepzinnigers konden begrijpen en accepteren. Dit was mijn enige doel. Ik wilde dat jullie zagen en geloofden dat God de Heerser over alles is door deze kleine verhalen en scènes. Het doel van het vertellen van deze verhalen is om je in staat te stellen de oneindige daden van God binnen de beperkte grenzen van een verhaal te zien en te kennen. Wanneer jullie dit resultaat volledig in jullie zelf bereiken, hangt af van jullie eigen ervaringen en jullie individuele streven. Als je de waarheid nastreeft en als je God wilt leren kennen, dan zullen deze dingen als een vaste en sterke aansporing voor je dienen; ze zullen je in staat stellen om een dieper bewustzijn te hebben, een helderheid in je begrip, en je zult geleidelijk dichter bij Gods daadwerkelijke daden komen, een nabijheid die zonder afstand en zonder fouten zal zijn. Echter, als je God niet wilt leren kennen, dan kunnen die verhalen die jullie hebben gehoord jullie geen kwaad doen. Jullie kunnen ze misschien als echte verhalen beschouwen.

Hebben jullie van deze twee verhalen enig begrip verkregen? Ten eerste, staan deze twee verhalen los van onze vorige discussie over Gods zorg voor de mensheid? Is er een onvermijdelijk verband? Is het zo, dat we binnen deze twee verhalen de daden van God zien en de zorgvuldige aandacht die Hij aan alles geeft wat Hij voor de mensheid van plan is? Is het zo dat alles wat God doet en al Zijn denken gericht zijn op het bestaan van de mensheid? (Ja.) Is Gods zorgvuldige denken en aandacht voor de mensheid niet heel duidelijk? De mens hoeft niets te doen. God heeft voor mensen de lucht gemaakt – die hoeven ze alleen nog maar in te ademen. De groenten en vruchten die zij eten, zijn gemakkelijk verkrijgbaar. Van noord naar zuid, van oost naar west, heeft elke regio zijn eigen natuurlijke hulpbronnen en verschillende gewassen en de groenten en fruit zijn door God voorbereid. Over de wijdere omgeving gesproken, God heeft alle dingen zo gemaakt, dat ze elkaar bekrachtigen, onderling afhankelijk zijn, elkaar wederzijds versterken, elkaar tegenwerken en co-existeren. Dit is Zijn methode en Zijn regel om het voortbestaan en het bestaan van alle dingen te handhaven; op deze manier heeft de mensheid rustig en vredig geleefd en is ze gegroeid en heeft zich vermenigvuldigd van de ene generatie naar de volgende in deze leefomgeving tot op de dag van vandaag. Dat wil zeggen, God brengt evenwicht in de natuur. Als God niet soeverein was en niet aan de macht stond, kon geen mens de omgeving in stand houden en in evenwicht brengen, zelfs als die nog steeds door God geschapen was. Op sommige plaatsen is er geen lucht, daarom kunnen mensen daar niet leven en moeten ze niet over de grenzen heen gaan, die zijn er ter bescherming van de mensheid en deze dingen zijn een mysterie. Elke hoeksteen van de omgeving, de lengte en breedte van de aarde, en elk levend ding op aarde – zowel de levenden als de doden – werden door God gemaakt en Hij dacht voor hen: Waarom is dit ding nodig? Waarom is dat niet nodig? Wat is het doel om dit ding hier te hebben en waarom zou dat daar naartoe moeten gaan? God had dit alles al doordacht en het is niet nodig dat mensen zich er druk over maken. Er zijn enkele dwaze mensen die er altijd aan denken om bergen te verzetten, maar in plaats van dat te doen, waarom gaan ze dan niet naar de vlakten verhuizen? Als je niet van bergen houdt, waarom zou je er dan gaan wonen? Is dit niet dwaas? Wat gebeurt er als je die berg verplaatst? Een orkaan zal er doorheen blazen of een enorme golf zal komen en de huizen van de mensen zullen vernietigd worden. Zou dat niet dwaas zijn? Mensen kunnen alleen vernietigen. Ze kunnen zelfs de enige plaats waar ze kunnen leven, niet onderhouden en toch willen ze in alle dingen voorzien. Dit is onmogelijk.

God staat de mens toe om alle dingen te beheren en heerschappij over hen te hebben, maar doet de mens het goed? De mens vernietigt alles wat hij maar kan. Het is niet zo, dat hij enkel niet in staat is om alles wat God voor hem heeft geschapen in zijn oorspronkelijke toestand te houden – hij heeft het tegendeel gedaan en Gods schepping vernietigd. De mensheid heeft de bergen verzet, land van de zee teruggewonnen, en de vlakten veranderd in woestijnen waar niemand kan leven. Toch is het in de woestijn, dat de mens industrie heeft gevestigd en nucleaire bases heeft gebouwd, waarmee hij overal vernietiging teweegbrengt. Rivieren zijn nu niet langer rivieren, de zee is niet langer de zee … Wanneer de mensheid het evenwicht in de natuur en de regels daarvan eenmaal heeft verbroken, is zijn dag van rampspoed en dood niet ver meer verwijderd; het is onvermijdelijk. Wanneer er rampspoed komt, zal de mens weten hoe waardevol alles is wat God voor hem gemaakt heeft, en hoe belangrijk het voor de mensheid is. Want de mens die leeft in een omgeving waar het op het juiste moment regent en waait, leeft als het ware in een paradijs. Mensen realiseren zich niet dat dit een zegening is, maar zodra ze het allemaal verliezen, zullen ze zien hoe zeldzaam en kostbaar het is. En wanneer het eenmaal weg is, hoe zou je het dan terug kunnen krijgen? Wat zouden mensen kunnen doen als God niet bereid was om het opnieuw te scheppen? Is er iets wat jullie zouden kunnen doen? Eigenlijk is er iets wat jullie kunnen doen. Het is heel eenvoudig – als ik jullie vertel wat het is, zullen jullie onmiddellijk weten dat het haalbaar is. Hoe komt het dat de mens zijn huidige bestaansgesteldheid terecht is gekomen? Komt het door zijn hebzucht en vernietiging? Als de mens deze vernietiging beëindigt, zal zijn leefomgeving zich dan niet vanzelf herstellen? Als God niets doet, als God niet langer iets voor de mensheid wil doen – dat wil zeggen, als Hij in de kwestie niet tussenbeide komt – dan zou de beste methode zijn voor de mensheid om heel de vernietiging te stoppen en hun leefomgeving terug te laten keren naar haar natuurlijke gesteldheid. Een einde maken aan al deze vernietiging betekent een einde maken aan het plunderen en verwoesten van de dingen die God heeft geschapen. Wanneer hij dat doet, zou het milieu waarin de mens leeft de mogelijkheid krijgen geleidelijk te kunnen herstellen, en als hij dat niet doet, resulteert zoiets in een milieu dat steeds afschuwelijker wordt voor het leven waarvan de vernietiging dan in de tijd verhaast zou worden. Is mijn methode eenvoudig? Hij is eenvoudig en haalbaar, nietwaar? Inderdaad eenvoudig, en mogelijk voor sommige mensen, maar is het haalbaar voor de overgrote meerderheid van de mensen op aarde? (Dat is het niet.) Is het voor jullie op zijn minst haalbaar? (Ja.) Wat zorgt ervoor dat jullie “ja” zeggen? Zou je kunnen zeggen dat het afkomstig is van een basis van begrip van Gods daden? Zou je kunnen zeggen dat de toestand ervan neerkomt op gehoorzaamheid aan Gods heerschappij en plan? (Ja.) Er is een manier om dingen te veranderen, maar dat is niet het onderwerp dat we nu bespreken. God is verantwoordelijk voor elk menselijk leven en Hij is verantwoordelijk tot het einde. God treft voorzieningen voor jou, en zelfs als je in deze omgeving die door Satan is vernietigd, ziek bent gemaakt of vervuild, of geschonden bent, het maakt niet uit – God zal voorzieningen voor jou treffen en God zal je voort laten leven. Daar moet je op vertrouwen. God laat een menselijk wezen niet zomaar sterven.

Hebben jullie nu enigszins het gevoel gekregen van het belang om in te zien dat ‘God de bron van leven is voor alle dingen’? (Ja, dat voelen we.) Welke gevoelens hebben jullie? Ga je gang en ik zal luisteren. (In het verleden zouden we er nooit aan hebben gedacht om de bergen, zee en meren met de daden van God in verband te brengen. Vandaag, door de communicatie van God, begrijpen we nu dat dit altijd al daden van God waren en dat ze voortkwamen uit Zijn wijsheid, dus zien we dat God, zelfs toen Hij alle dingen begon te scheppen, al elk ding met een bestemming en Zijn goede wil had bezield. Alle dingen bekrachtigen elkaar onderling en zijn onderling afhankelijk en de mensheid is de uiteindelijke begunstigde. Wat we vandaag hoorden voelt heel fris en nieuw en we hebben gevoeld hoe echt de daden van God zijn. In werkelijkheid en in ons dagelijks leven en bij alle dingen waarmee we te maken krijgen zien we dat dit zo is.) Je ziet het nu echt, toch? Gods voorzieningen voor de mensheid zijn niet zonder een gezonde basis, Hij spreekt niet zomaar een paar woorden en dat is het. God doet zoveel, zelfs dingen die je niet ziet, doet Hij voor jouw voordeel. De mens leeft in deze omgeving, dit universum dat God schiep en daarin zijn mensen en andere dingen onderling afhankelijk, net zoals hoe het gas dat uit planten wordt verdreven de lucht zuivert en de mensen die het inademen ten goede komt. Sommige planten zijn echter giftig voor mensen, maar er zijn andere planten die daar een antigif voor zijn. Dit is een van de wonderen van Gods schepping! We hebben dit onderwerp vandaag niet besproken, maar in plaats daarvan hebben we in de eerste plaats de onderlinge afhankelijkheid van de mens en andere dingen besproken, dat de mens niet zonder andere dingen kan leven. Wat is het belang van Gods schepping van alle dingen? De mens kan niet leven zonder andere dingen, net zoals de mens lucht nodig heeft om te leven en hoe je, als je in een vacuüm zou worden geplaatst, je spoedig zou sterven. Dit is echt een basisprincipe om je te laten zien dat de mens andere dingen nodig heeft. Dus wat voor een houding zou de mens moeten hebben tegenover alle dingen? Koester ze, bescherm ze, maak er efficiënt gebruik van, vernietig ze niet, verspil ze niet en verander ze niet in een opwelling, want alle dingen zijn van God en worden aan de mensheid geschonken en de mensheid moet ze gewetensvol behandelen. Vandaag hebben we deze twee onderwerpen besproken en jullie kunnen teruggaan en ze grondig overdenken. De volgende keer zullen we sommige dingen wat meer in detail bespreken. Onze communicatie eindigt hier vandaag. Tot ziens! (Vaarwel!)

18 januari 2014