Het belang van samenwerking in het dienen

21 augustus 2019

Door Mei Jie, provincie Shandong

Onlangs heeft de kerk werkvoorschriften uitgevaardigd waarin wordt aangegeven dat kerkelijke leiders op alle niveaus een partner moeten aanstellen (een medewerker die met hem of haar samenwerkt). Nadat het kerkbestuur tot zijn oorspronkelijke vorm was teruggebracht, werd voor elk niveau van leiderschap in het huisgezin van God een samenwerkingsverband ingesteld. Op dat moment vond ik dat een goede regeling. Ik was van een laag kaliber en ik had veel werk te doen; ik had echt een partner nodig om me te helpen allerlei werkzaamheden in de kerk tot een goed einde te brengen.

Dus begonnen ik en de zuster die mijn partner werd, samen het pastorale werk in de kerk te doen. Maar geleidelijk aan zag ik dat ze allerlei dingen deed op een manier zoals ik dat niet wilde. Er kwam verzet op in mijn hart: hoewel ik het een beetje drukker krijg als ik alleen werk, lukt het wel, en afstemmen met een partner zou echt een gedoe zijn. Als ik haar wat werk laat doen en het is niet perfect, dan doe ik het liever zelf. Als ik haar het werk niet laat doen, tja, ze is mijn partner. … Dus kwam er steeds meer weerstand in mijn hart, tot ik me op een gegeven moment echt niet meer in kon houden en ik mijn geduld met haar verloor: “Hoe kun je zo stom zijn? Je bent al jarenlang een leider, hoe is het dan mogelijk dat je nog steeds je werk niet goed doet? Waarom begrijp je het nooit of reageer je niet? …” Hierna voelde ik me vreselijk, echt schuldig. Ik dacht bij mezelf: is er iets fout met mij? Dus kwam ik zoekende voor God en zag Gods woorden die zeiden: “De eis die tegenwoordig aan jullie wordt gesteld – om samen te werken in harmonie – is vergelijkbaar met de dienst die Jehova van de Israëlieten eiste: houd anders gewoon op met het verrichten van diensten. Omdat jullie mensen zijn die God rechtstreeks dienen, moeten jullie op zijn minst in staat zijn tot trouw en overgave in jullie dienst, en moeten jullie ook lessen op een praktische manier kunnen leren. […] Dergelijke praktische lessen bestuderen jullie zelfs niet en jullie betreden ze ook niet, maar jullie spreken toch over het dienen van God! […] Als jullie niet van elkaar leren, elkaar niet helpen en elkaars tekortkomingen niet aanvullen wanneer jullie werk in de kerken verrichten, hoe kun je dan überhaupt iets leren? Telkens wanneer je iets tegenkomt, moeten jullie met elkaar communiceren zodat jullie leven er baat bij kan hebben (Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Dienen zoals de Israëlieten deden). Toen zag ik dit in een preek: “Er zijn sommige mensen die niet in staat zijn om met anderen samen te werken tijdens het vervullen van hun plicht. Niemand kan bij hen in de buurt komen. Dit laat zien hoe arrogant en verwaand ze zijn, dat ze geen enkel menselijk besef hebben, zich niet bewust zijn van zichzelf en neerkijken op anderen. Is dat niet triest? De gezindheid van dit soort mensen verandert absoluut niet en het is niet eenvoudig te zeggen of ze wel door God gered kunnen worden. Mensen die zichzelf echt kennen, kunnen andere mensen op een goede manier behandelen zonder te kritisch te zijn. Ze kunnen anderen geduldig helpen en ondersteunen. Ze kunnen mensen laten voelen dat ze dierbaar en geliefd zijn. Ze zijn in staat om goede relaties met anderen te ontwikkelen. Het zijn mensen met medemenselijkheid en alleen mensen met medemenselijkheid hebben toewijding aan God, kunnen in harmonie met anderen leven en hun plicht naar behoren vervullen” (‘Preken en communicatie van de man die door God wordt gebruikt’). Naar aanleiding van die woorden van God en die preek onderzocht ik mezelf zorgvuldig en zag ik dat ik Gods wil in Gods huisgezin, waarin partners voor alle niveaus van leiders aangesteld waren, niet had begrepen. Sterker nog, ik had de waarheid van een harmonieuze samenwerking niet in de praktijk gebracht of was die waarheid niet binnengegaan. Eén van de redenen dat Gods huisgezin partners voor ons regelde, is omdat ons kaliber te laag is en ons begrip van alle aspecten van de waarheid te beperkt is. We kunnen al het werk in de kerk niet alleen aan. Met de hulp van een partner kunnen we de werkzaamheden van de kerk beter tot een goed einde brengen. Een andere reden is omdat wij zo’n arrogante natuur hebben, en op een positie zitten waarop we naar macht streven en bij allerlei dingen het laatste woord willen hebben. Wanneer een partner de boel overziet en de zaak beteugelt, kan dat soort autocratische, ongenuanceerde en roekeloze diensten worden vermeden waar de kerk schade van kan leiden. We kunnen ook beter oefenen om de waarheid van de normale menselijkheid binnen te gaan, zodat we wederzijdse communicatie met de partners kunnen hebben en van elkaar kunnen leren. Dit komt zowel het werk van de kerk als ons persoonlijk binnengaan in het leven zeer ten goede. Hierdoor zag ik dat harmonieuze samenwerking in ons dienstwerk cruciaal is voor het werk van de kerk en ons persoonlijk binnengaan in het leven! Maar over al deze dingen had ik nooit Gods wil gezocht. Ik had geen aandacht besteed aan de praktische lessen die ik kon leren door deze samenwerking. Ik had gewoon met tegenzin met haar samengewerkt omdat de kerk dat zo geregeld had en zodra deze zuster een aantal zaken niet goed aanpakte, schold ik haar uit en verloor mijn geduld. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ze niet zo capabel was als ik en ik zag haar sterke kanten en kwaliteiten niet. Ik verzette me zelfs tegen de regeling van de kerk. Ik was echt arrogant, zo onbewust van mezelf en ik had geen greintje normale menselijkheid of verstandigheid. Sterker nog, ik had absoluut geen hart van eerbied voor God, en verdiende het niet om voor God te dienen.

O God! Uw openbaring deed mij erkennen dat ik niet in staat was om harmonieus samen te werken en heeft mij mijn arrogantie en de trieste kant van mijzelf in mijn dienen van u laten zien. Vanaf nu ben ik bereid om u met mijn hart te blijven eren, om niet langer mezelf op de troon te zetten en me in alle dingen te concentreren op de belangen van de kerk. In het samenwerken in het dienen zal ik anderen steunen en van anderen leren. Ik zal me concentreren op mijn eigen binnengaan in de waarheid en proberen spoedig een persoon te worden met waarheid en menselijkheid, een persoon die geschikt is om door u gebruikt te worden.

Rampen zoals oorlogen en pandemieën komen vaak voor over de hele wereld. Hoe kunnen we de terugkeer van de Heer verwelkomen en Gods bescherming krijgen tijdens rampen? Neem deel aan onze gebedsbijeenkomst om de weg te vinden.

Gerelateerde inhoud

God is met mij: een wonder te midden van wanhoop

De echtgenoot van de hoofdpersoon is betrokken geweest bij een ernstig auto-ongeval en verkeert in kritische toestand. Ze krijgt niet alleen te maken met de pijn haar echtgenoot te kunnen verliezen, maar gaat ook gebukt onder de druk geld te moeten lenen en haar schuld terug te moeten betalen. Terwijl deze ramp zich ontvouwt, bidt ze tot God en vertrouwt ze op God. Ze vindt, onder de leiding van Gods woorden, geloof en kracht en is in het midden van haar wanhoop getuige van een wonder.

Geef een reactie

Neem contact op via Messenger