Door Miao Xiao, provincie Shandong

Wanneer God spreekt over: “een marionet en een verrader die de grote witte troon ontvlucht” dacht ik vroeger altijd dat Hij verwees naar degenen die deze fase van het werk in de laatste dagen wel aanvaarden maar zich vervolgens terugtrekken. Daarom was mijn hart vervuld van minachting telkens wanneer ik zag dat broeders en zusters zich afkeerden van dit pad, ongeacht wat hun motieven waren: daar vlucht weer een marionet en verrader weg van de grote witte troon, die de straf van God zal ondergaan. Tegelijkertijd dacht ik dat mijn aanvaarding van Gods oordeel juist was en voelde ik dat Gods redding nabij was.

Toen ik op een dag stille tijd had, zag ik de volgende woorden van God in de tekst ‘Christus doet het werk van het oordeel met de waarheid’: “Want de essentie van dit werk is eigenlijk het werk van het openleggen van de waarheid, de weg en het leven van God voor al degenen die geloof in Hem hebben. Dit werk is het werk van oordeel gedaan door God. Als je deze waarheden niet beschouwt als belangrijk en er voortdurend op uit bent ze uit de weg te gaan of een nieuwe weg naar buiten te vinden die niets met deze waarheden te maken heeft, dan zeg ik dat je een zware zondaar bent. Als je geloof in God hebt, maar dan de waarheid of de wil van God niet zoekt, noch de weg liefhebt die je dichter naar God toe brengt, dan zeg ik dat je iemand bent die oordeel probeert te ontlopen, en dat je een marionet bent en een verrader die de grote witte troon ontvlucht. God zal geen van de opstandigen die van onder Zijn ogen proberen te ontsnappen ontzien. Zulke mensen zullen nog zwaardere straffen ontvangen. Zij die voor God komen om geoordeeld te worden, en bovendien gezuiverd zijn, zullen voor altijd in het koninkrijk van God wonen” (Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Christus doet het werk van het oordeel met de waarheid). Na diep te hebben nagedacht over deze woorden besefte ik eindelijk: “Marionetten en verraders die wegvluchten van de grote witte troon” verwijst niet enkel naar degenen die zich afkeren van dit pad. Het betekent veel meer. Het is een verwijzing naar diegenen die God volgen maar deze waarheden niet op prijs stellen, de mensen die deze waarheden telkens weer ontwijken, op zoek zijn naar nieuwe manieren om deze waarheden te omzeilen en niet bereid zijn om zich aan Gods tuchtiging en oordeel te onderwerpen en te trachten om door God gezuiverd te worden. Geleid door God en Zijn verlichting begon ik over mijn eigen gedrag na te denken: God drukt Zich nu uit in Zijn woorden om de mens te oordelen en reinigt de mens, door lijden en loutering, van zaken die onverenigbaar zijn met Hem. Maar in het aangezicht van Gods tuchtiging en oordeel, lijden en loutering, probeer ik telkens te ontsnappen, hopend dat God deze situaties snel weer zal verwijderen. Is dit geen vermijden van de waarheid en zoeken naar een weg die buiten de waarheid ligt? Wanneer mensen of situaties die door God gebruikt worden niet voldoen aan mijn eigen persoonlijke opvattingen, of wanneer ik me in een negatieve situatie bevind, zelfs wanneer de communicatie met broeders en zusters mijn problemen kan oplossen en mijn verkeerd begrip van God kan ophelderen, blijf ik me verzetten en weiger ik te luisteren. Is dit niet, zoals God het zegt, het niet zoeken van de waarheid en geen liefde hebben voor het pad dat me dichter bij God brengt? Wanneer ik onder handen ben genomen en gesnoeid ben vanwege de oppervlakkige manier waarop ik mijn functie uitoefen, zoek ik steeds naar excuses om mezelf uit te leggen. Is dit niet ten diepste een weigering om de waarheid te aanvaarden? In het echte leven maak ik het me vaak gemakkelijk. Zelfs wanneer ik weet dat het de waarheid is, weiger ik afstand te doen van mijn eigen gerief om dit in de praktijk te brengen. Aanvaard ik daardoor het oordeel zonder reiniging te zoeken? … Nu ik er zo over nadenk, begrijp ik het zelfs nog beter: de mensen waarvan God zegt dat ze vluchten van de grote witte troon zijn niet enkel zij die de kerk verlaten. Maar wat belangrijker is, het verwijst naar onze harten die weigeren om de waarheid te aanvaarden en zich niet willen neerleggen bij Gods oordeel. Nu pas begin ik angst en beven te voelen. Zelfs al heb ik de kerk niet verlaten, toch heb ik steeds wanneer ik een geschil tegenkwam, altijd geweigerd de waarheid te accepteren en het oordeel van God ontweken. Ben ik niet precies de marionet en verrader die wegvlucht van de zetel van Gods oordeel? Maar ik dacht dat enkel zij die de kerk verlaten marionetten en verraders zijn die wegvluchten van Gods troon, terwijl ik zeer dicht bij Gods redding was. Ik begrijp dat mijn begrip van Gods woord te eenzijdig en oppervlakkig was, en dat mijn kennis van het werk van God te onvolledig was. Enkel zij die oprecht Gods tuchtiging en oordeel aanvaarden en die een verandering in gezindheid hebben ondergaan, zullen werkelijk Gods redding ontvangen. In plaats daarvan leefde ik in mijn eigen verbeelding, zonder hunkering naar de waarheid, zonder verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eigen leven en zonder enig besef van gevaar of urgentie. Als ik zo verder ga, zou juist ik dan niet door God gestraft worden?

Dankzij de verlichting van Gods woorden ben ik ontwaakt uit mijn eigen opvattingen en verbeelding en besef ik dat ik niet bereid was om Gods tuchtiging en oordeel te aanvaarden. Het heeft me ook doen inzien dat ik me op de rand van het gevaar bevind. Vanaf nu geef ik mijn hart volledig aan God, onderwerp ik me aan Zijn tuchtiging en oordeel, en doe ik mijn uiterste best om de waarheid te zoeken en een innerlijke verandering te ondergaan, zodat ik weldra door God kan worden gereinigd en heel gemaakt.