Er was een stroompje dat heen en weer slingerde en uiteindelijk uitkwam bij de voet van een grote berg. De berg blokkeerde het pad van het stroompje, dus vroeg de stroom aan de berg met zijn zwakke, kleine stemmetje: “Wil je me er alsjeblieft langs laten, jij staat in de weg en je blokkeert het pad voor me.” De berg vroeg toen: “Waar ga je naartoe?” Waarop het beekje antwoordde: “Ik ben op zoek naar mijn thuis.” De berg zei: “Goed, ga je gang, stroom maar over me heen!” Maar omdat de kleine stroom te zwak was en te jong, was er geen manier om over zo’n grote berg heen te komen, dus het kon alleen maar naar de voet van de berg blijven stromen …

Een felle wind schoot voorbij en voerde zand en rommel mee naar de plek waar de berg stond. De wind brulde tegen de berg: “Laat me er langs!” De berg vroeg: “Waar ga je heen?” De wind brulde terug: “Ik wil naar die kant van de berg.” De berg zei: “Oké, als je mij doormidden kunt breken, dan kan je gaan!” De felle wind huilde op allerlei manieren, maar hoe furieus hij ook waaide, hij kon de berg niet doormidden breken. De wind werd moe en stopte om uit te rusten. Dus aan die kant van de berg blies alleen een zwakke wind luchtigjes, wat de mensen daar prettig vonden. Dat was de groet die de berg de mensen gaf …

Aan de kust spatte de nevel van de oceaan zachtjes tegen het rif. Plotseling kwam er een gigantische golf op en brulde zich een weg naar de berg. “Ga opzij!” Schreeuwde de gigantische golf. De berg vroeg: “Waar ga je naartoe?” De grote golf hield niet op, hij bleef maar stijgen en antwoordde: “Ik ben mijn territorium aan het uitbreiden en ik wil mijn armen een beetje strekken.” De berg zei: “Oké, als je over mijn top kunt komen, zal ik de weg voor je vrijmaken.” De grote golf trok zich een beetje terug en sloeg toen opnieuw tegen de berg. Maar hoe hard het water het ook probeerde, het kon niet over de berg komen. Het kon zich alleen maar langzaam terugtrekken naar waar het vandaan kwam …

Door de eeuwen heen druppelde het stroompje zachtjes rondom de voet van de berg. Het volgde de koers die de berg had gemaakt, en kwam zo weer thuis; het sloot zich aan bij de rivier en stroomde de zee in. De berg zorgde voor het stroompje, en het verdwaalde niet. De stroom en de berg bekrachtigden elkaar en waren van elkaar afhankelijk; ze versterkten elkaar, beteugelden elkaar en bestonden gezamenlijk.

Door de eeuwen heen bleef de felle wind steeds huilen naar de berg. De felle wind blies grote draaikolken van zand op, toen hij de berg ‘bezocht’, net als altijd. Hij bedreigde de berg, maar brak nooit de berg doormidden. De wind en de berg bekrachtigden elkaar en waren van elkaar afhankelijk; ze versterkten elkaar, hielden elkaar in toom en bestonden gezamenlijk.

Door de eeuwen heen rustte de gigantische golf ook niet en hij werd steeds groter. Hij brulde en sloeg steeds weer tegen de berg op, maar de berg bewoog nooit een centimeter. De berg waakte over de zee en zo groeiden en bloeiden de schepselen in de zee. De golf en de berg bekrachtigden elkaar en waren van elkaar afhankelijk; ze versterkten elkaar, ze beteugelden elkaar en bestonden gezamenlijk.

Dit verhaal is afgelopen. Allereerst, wat kunnen jullie me vertellen over dit verhaal, wat was het belangrijkste? Eerst was er een berg, een stroompje, een felle wind en een gigantische golf. Wat gebeurde er in het eerste deel met het beekje en de grote berg? Waarom zouden we praten over de grote berg en het beekje? (Omdat de berg de stroom beschermde, is de stroom nooit verdwaald. Ze vertrouwden op elkaar.) Zou je zeggen dat de berg het stroompje beschermde of belemmerde? (Hij beschermde hem.) Zou het kunnen dat hij hem belemmerd heeft? De berg en de kleine stroom waren samen; hij beschermde het stroompje maar was ook een belemmering. De berg beschermde het stroompje, zodat deze de rivier in kon stromen, maar weerhield hem er ook van om overal te stromen waar hij maar zou kunnen overstromen wat rampzalig zou zijn voor de mensen. Is dit het belangrijkste van dit gedeelte? De bescherming van het stroompje door de berg en zijn taak als een barrière beschermde de huizen van de mensen. Je hebt het stroompje dat zich bij de rivier voegt aan de voet van de berg en later de zee in stroomt; is dat niet de taak van het stroompje? Toen het stroompje de rivier instroomde en vervolgens naar zee, waarop vertrouwde het? Was het niet afhankelijk van de berg? Het vertrouwde op de bescherming van de berg en de berg diende als een barrière; is dit het belangrijkste? Zie jij hoe belangrijk bergen voor water zijn, in dit geval? Heeft God een bedoeling, waarom Hij bergen zowel hoog als laag maakt? (Ja.) Dit is een klein deel van het verhaal, en alleen al van een stroompje en een grote berg zijn we in staat om de waarde en het belang van deze twee dingen te zien in Gods schepping. We kunnen ook Zijn wijsheid en bedoeling zien in hoe Hij deze twee dingen regeert. Nietwaar?

Waar gaat het tweede deel van het verhaal over? (Een felle wind en de grote berg.) Is wind een goede zaak? (Ja.) Niet noodzakelijk, soms is de wind j te sterk en kan hij schade aanrichten. Hoe zou je voelen als je gedwongen werd om in de felle wind te staan? Dat hangt van de sterkte ervan af. Als het maar een windje was met windkracht drie tot vier, dan zou het te verdragen zijn. Hooguit zou iemand moeite kunnen hebben om zijn ogen open te houden. Maar zou je het aan kunnen als de wind krachtig genoeg was om een tornado te worden? Jij zou het niet kunnen volhouden. Dus het is fout als mensen zeggen dat de wind altijd goed is, of dat hij altijd slecht is, omdat het afhangt van de sterkte van de wind. Dus wat voor nut heeft de berg hier? Dient hij niet enigszins als een filter voor de wind? De berg neemt de felle wind op en reduceert hem tot wat? (Een licht briesje.) De meeste mensen konden het voelen in de omgeving waarin ze leefden – was het een felle wind of een lichte bries die ze voelden? (Een licht briesje.) Is dit niet een van de doelen achter Gods schepping van bergen? Hoe zou het zijn als mensen in een omgeving wonen waarin het zand onstuimig door de wind wordt opgewaaid zonder dat er iets is wat het blokkeert of filtert? Zou het kunnen zijn dat land waar voortdurend zand en stenen in de rondte vlogen onbewoonbaar zou zijn? De mensen zouden door de rondvliegende stenen kunnen worden geraakt en door het zand verblind kunnen worden. De wind zou zo hard kunnen waaien, dat de mensen niet meer konden staan en in de lucht werden opgezogen. Huizen zouden kunnen worden vernietigd en er zouden allerlei rampen gebeuren. Heeft de felle wind waarde? Toen ik zei dat het slecht was, dan vinden mensen misschien dat het geen waarde heeft, maar klopt dat? Heeft de wind geen waarde als hij in een briesje verandert? Wat hebben mensen het hardste nodig als het vochtig of verstikkend is buiten? Ze hebben een lichte bries nodig om zachtjes over ze heen te blazen, om hun hoofd te verfrissen en leeg te maken, hun denken te scherpen, om hun humeur en hun gemoedstoestand te herstellen en te verbeteren. Stel je voor dat jullie allemaal in een kamer met veel mensen zitten en de lucht is benauwd, wat heb je het hardste nodig? (Een lichte bries.) Op plaatsen waar de lucht troebel en vol vuil is, kan de lucht iemands denken vertragen, de bloedsomloop verminderen en ze minder helder van geest maken. Maar de lucht zal weer fris worden als hij de kans krijgt om te bewegen en te circuleren, en de mensen zullen zich veel beter voelen. Ook al zouden het beekje en de felle wind een ramp kunnen worden, zolang de berg daar is, zal hij ze veranderen in dingen die de mensen ten goede komen; nietwaar?

Waar gaat het derde deel van het verhaal over? (De grote berg en de enorme golf.) De grote berg en de enorme golf. Het landschap hier is een berg aan zee waar we de berg, de oceaannevel en ook een enorme golf kunnen zien. Wat betekent de berg voor de golf in dit geval? (Hij beschermt hem en schermt hem af.) Hij is zowel een beschermer als een scherm. Het doel van bescherming ervan voorkomt dat dit deel van de zee verdwijnt, zodat de wezens die erin leven zich kunnen vermenigvuldigen en gedijen. Als een scherm houdt de berg het zeewater tegen – deze watermassa – zodat er geen overstroming volgt, en een ramp veroorzaakt wordt, die de huizen van mensen zou beschadigen en vernietigen. Dus we kunnen zeggen dat de berg zowel een scherm als een beschermer is.

Dit is de betekenis van de gezamenlijke band die de enorme berg en het stroompje hebben, de enorme berg en de felle wind hebben, en de enorme berg en de gigantische golf hebben; dit is de betekenis van het feit dat ze elkaar versterken en elkaar beteugelen en van hun co-existentie. Die dingen die God heeft geschapen worden in hun bestaan bestuurd door een regel en een wet. Dus, welke daden van God zijn jullie in dit verhaal tegengekomen? Heeft God, nadat Hij alle dingen geschapen had, die vervolgens genegeerd? Heeft Hij hun regels gegeven en de manieren ontworpen waarop ze werken om ze daarna te negeren? Is dat wat er is gebeurd? (Nee.) Wat is dat dan? God heeft nog steeds de controle over het water, de wind en de golven. Hij laat ze niet op hol slaan en Hij laat ze de huizen van mensen niet beschadigen of vernietigen, en daarom kunnen de mensen op het land blijven leven en zich vermenigvuldigen en gedijen. Dat betekent dat God de regels voor het bestaan al had uitgedacht toen Hij het universum maakte. Toen God deze dingen maakte, zorgde Hij ervoor dat zij de mensheid zouden helpen, en Hij beheerste hen ook, zodat zij niet lastig of rampzalig voor de mensheid zouden zijn. Als zij niet door God zouden worden beheerd, zouden de wateren dan niet overal stromen? Zou de wind niet overal heen waaien? Houden ze zich aan de regels? Als God ze niet zou beheren, zouden ze niet door regels geleid worden en de wind zou huilen en de wateren zouden overal opkomen en stromen. Als de enorme golf hoger was geweest dan de berg zou dat deel van de zee dan nog steeds kunnen bestaan? De zee zou niet kunnen bestaan. Als de berg niet zo hoog zou zijn als de golf, zou dat deel van de zee niet bestaan en zou de berg zijn waarde en betekenis verliezen.

Zie je Gods wijsheid in deze twee verhalen? God schiep alles wat bestaat en Hij heerst over alles wat bestaat en Hij beheert alles ervan en regelt voorzieningen voor alles ervan, en binnen alle dingen overziet en onderzoekt Hij elk woord en elke actie van alles wat bestaat. Evenzo ziet en onderzoekt God elk facet van het menselijk leven. God is dus tot in het diepst van elk detail op de hoogte van alles wat binnen Zijn schepping bestaat. Dit varieert van de functie, de natuur en de overlevingsregels van elk ding tot de betekenis van het leven ervan en de waarde van het bestaan ervan; al die dingen zijn bij God volledig bekend. God heeft alle dingen geschapen; denken jullie soms dat Hij de regels dient te bestuderen waardoor deze zaken bestierd worden? Is het nodig dat God kennis of de wetenschap van de mens bestudeert om daarover te leren en die te begrijpen? (Nee.) Is er ook maar één iemand onder de mensheid met geleerdheid en eruditie om alle dingen te begrijpen zoals God dat begrijpt? Die is er niet. Wel? Zijn er ook maar ergens astronomen of biologen die echt de regels begrijpen volgens welke alle dingen leven en groeien? Kunnen ze echt de waarde van het bestaan van elk ding begrijpen? (Nee.) Dit is omdat alle dingen door God zijn geschapen en ongeacht hoeveel en diep de mensheid deze kennis bestudeert, of hoe lang ze ook proberen om het te leren, ze zullen nooit in staat zijn om het mysterie en het doel van Gods schepping van alle dingen te doorgronden, nietwaar? Hebben jullie, na wat we tot nu toe hebben besproken, het gevoel dat jullie een gedeeltelijk begrip hebben verkregen van de werkelijke betekenis van de uitdrukking: “God is de bron van leven voor alle dingen”? (Ja.) Ik wist dat veel mensen bij het bespreken van dit onderwerp meteen zouden denken: God is de waarheid en God gebruikt Zijn woord om voorzieningen voor ons te treffen, maar zij denken er alleen maar over op dit niveau. Sommigen zouden zelfs vinden: “De manier waarin God voorziet in het menselijk leven, het dagelijks verschaffen van voedsel en drank en alle dagelijkse benodigdheden, geldt niet als voorzien voor de mensheid.” Voelen sommige mensen zich niet zo? Is Gods bedoeling niet heel duidelijk zichtbaar in hoe Hij alles heeft geschapen, zodat de mensheid kan bestaan en normaal kan leven? God onderhoudt de omgeving waarin mensen leven en Hij biedt alle dingen die deze mensheid nodig heeft. Bovendien heeft Hij de heerschappij over alle dingen en beheert Hij ze. Dit alles stelt de mensheid in staat normaal te leven en te gedijen en zich te vermenigvuldigen; op deze manier treft God voorzieningen voor de hele schepping en de mensheid. Moeten mensen deze dingen niet herkennen en begrijpen? Misschien zullen sommigen zeggen: “Dit onderwerp staat te ver af van onze kennis van de ware God Zelf, en we willen dit niet weten omdat de mens niet bij brood alleen kan leven, maar in plaats daarvan leeft door het woord van God.” Is dit juist? (Nee.) Wat is hier fout aan? Kun je God volledig begrijpen als je alleen de dingen kent die God heeft gezegd? Als je alleen Zijn werk en Zijn oordeel en tuchtiging accepteert, zul je dan God volledig begrijpen? Als je slechts een klein deel kent van Gods gezindheid, een klein deel van Gods gezag, is dat genoeg om God te begrijpen, toch? (Nee.) Gods daden beginnen met Zijn schepping van het universum en ze gaan vandaag door waar Zijn daden te allen tijde en op elke moment duidelijk zichtbaar zijn. Als mensen geloven dat God bestaat, alleen maar omdat Hij een aantal mensen heeft gekozen aan wie Hij Zijn werk doet om die mensen te redden, en als zij geloven dat andere dingen niet met God te maken hebben, Zijn gezag, Zijn status en Zijn acties, kan dat dan worden beschouwd als God echt kennen? Mensen met zo’n zogenaamde kennis van God – die gebaseerd is op een eenzijdige opvatting – beperken Gods daad tot slechts een groep mensen. Is dit een ware kennis van God? Is het niet zo dat mensen met deze kennis van God Zijn schepping van alle dingen ontkennen en Zijn heerschappij over hen? Sommige mensen willen hier geen aandacht aan besteden en ze denken bij zichzelf: “Ik zie Gods heerschappij niet over alle dingen, het is iets te ver van mij verwijderd en ik wil het niet begrijpen. God doet wat Hij wil en het heeft niets met mij te maken. Ik accepteer alleen Gods leiderschap en Zijn woord zodat ik gered kan worden en volmaakt kan worden gemaakt door God. Voor mij is niets anders van belang. De regels die God heeft opgesteld toen Hij alle dingen schiep of de dingen die Hij doet om voor alle dingen en ook voor de mensheid voorzieningen te treffen hebben allemaal niets met mij te maken.” Wat voor soort gepraat is dit? Is dit soms geen daad van rebellie? Zijn er onder jullie die zo denken? Ik weet dat er een grote meerderheid is die wel op deze manier denkt, ook al zouden jullie dat niet zeggen. Dit type wat de Bijbel alleen letterlijk neemt, kan zijn eigen zogenaamde spirituele standpunt gebruiken in hoe zij alles bekijken. Ze willen God tot de Bijbel beperken, God beperken door de woorden die Hij heeft uitgesproken en God beperken tot alleen het letterlijk geschreven woord. Ze willen niet meer over God weten en ze willen niet dat God meer aandacht besteedt aan het doen van andere dingen. Dit soort denken is kinderachtig en erg religieus. Kunnen mensen die deze opvattingen koesteren, God kennen? Ze zouden het moeilijk hebben als ze God wilden kennen. Vandaag heb ik twee verhalen verteld die elk een ander aspect hebben belicht. Nu jullie daar net mee zijn geconfronteerd, zouden jullie het gevoel kunnen krijgen dat ze diepgaand of zelfs een beetje abstract zijn en moeilijk te bevatten en te begrijpen. Het zou moeilijk kunnen zijn om ze te verbinden met Gods daden en God Zelf. Echter, alle daden van God en alles wat Hij onder alle dingen en onder de hele mensheid heeft gedaan, moeten duidelijk en nauwkeurig bekend zijn bij ieder afzonderlijk en bij iedereen die God wil leren kennen. Deze kennis zal je de bevestiging van en het vertrouwen in het ware bestaan van God geven. Het zal je ook nauwkeurige kennis geven van Gods wijsheid, Zijn macht en hoe Hij voor alle dingen voorzieningen treft. Het zal je de mogelijkheid geven om Gods ware bestaan duidelijk te begrijpen en te zien dat het niet fictief is, en geen mythe. Hierdoor kun je zien dat het niet vaag is, en niet alleen een theorie en dat God zeker niet alleen een spirituele voedingsbron is, maar Hij echt bestaat. Bovendien zullen de mensen daardoor kunnen weten dat God altijd voor de hele schepping en voor de mensheid voorzieningen heeft getroffen; Hij doet dit op Zijn eigen manier en in overeenstemming met Zijn eigen ritme. Men kan dus zeggen dat het is omdat God alle dingen schiep en Hij hen de regels gaf dat zij door Zijn bevel elk hun toegewezen taken uitvoeren, hun verantwoordelijkheden vervullen en de rol spelen die aan elk van hen was toebedeeld. Alle dingen vervullen hun eigen rol voor de mensheid en doen dit in de ruimte, de omgeving waarin mensen leven. Als God de dingen niet op deze manier deed en de omgeving van de mensheid niet was zoals het is, en het geloof van mensen in God of hun navolging van Hem – dan zou niets van dit alles mogelijk zijn; het zouden alleen maar lege woorden zijn, nietwaar?

Laten we nog een keer kijken naar dit verhaal dat we net hebben gehoord. De grote berg en het beekje. Wat is het nut van de berg? Er bloeit leven op de berg, dus die heeft op zichzelf al waarde. Tegelijkertijd blokkeert de berg het beekje en zorgt ervoor dat het niet stroomt waar het wil en daardoor een ramp betekent voor de mensen. Toch? Dankzij het bestaan van de berg, kunnen levende wezens zoals de bomen en grassen en alle andere planten en dieren op de berg floreren, terwijl ze ook richting geven aan de stroom van het beekje; de berg verzamelt de wateren van de beek en leidt ze op een natuurlijke manier rond zijn voet waar ze kunnen stromen in de rivier en uiteindelijk naar zee. De regels die hier gelden, zijn niet gemaakt door de natuur, maar werden speciaal door God geregeld op het moment van de schepping. Wat de grote berg en de felle wind betreft, de berg heeft ook de wind nodig. De berg heeft de wind nodig om de levende dingen die erop leven te strelen en tegelijkertijd beperkt de berg hoe hard de felle wind kan waaien zodat deze niet overweldigt en verwoest. Deze regel steunt in zekere zin de plicht van de grote berg, dus nam deze regel met betrekking tot de plicht van de berg een eigen vorm aan? (Nee.) Deze werd in plaats daarvan door God gemaakt. De grote berg heeft zijn eigen plicht en de felle wind ook. Nu, over de grote berg en de enorme golf, als de berg daar niet zou staan, zou het water dan uit zichzelf de juiste richting vinden om te stromen? (Nee.) Het water zou ook overweldigen en verwoesten. De berg heeft zijn eigen bestaanswaarde als berg, en de zee heeft zijn eigen bestaanswaarde als zee. Maar onder deze omstandigheden waarin ze normaal naast elkaar kunnen bestaan en waarbij ze elkaar niet hinderen, beperken ze elkaar ook; de grote berg beperkt de zee zodat deze niet overstroomt en beschermt zo de huizen van de mensen en dit geeft de zee de kans om de levende dingen die erin wonen, te koesteren. Heeft dit landschap uit zichzelf vorm gekregen? (Nee.) Het werd ook door God geschapen. We zien aan de hand van deze beelden dat toen God het universum creëerde, Hij vooraf bepaalde waar de berg zou staan, waar het stroompje zou lopen, uit welke richting de felle wind zou waaien en waarheen hij zou gaan, evenals hoe hoog de enorme golven zouden zijn. Gods intenties en doeleinden worden binnen al deze dingen vervat en het zijn Zijn daden. Kun je nu zien dat Gods daden in alle dingen aanwezig zijn? (Ja.)

Wat is het doel van het feit dat we deze dingen bespreken? Is het zo opdat mensen de regels achter Gods schepping van het universum kunnen onderzoeken? Is het zo opdat mensen geïnteresseerd raken in astronomie en geografie? (Nee.) Wat is het dan? Het is zo opdat mensen de daden van God zullen begrijpen. In Gods daden kunnen mensen bevestigen en bewijzen dat God de bron van leven is voor alle dingen. Als je dit punt kunt begrijpen, kun je echt Gods plaats in je hart bevestigen en kun je bevestigen dat God de unieke God Zelf is, de Schepper van de hemelen en aarde en alle dingen. Dus, is het nuttig voor je begrip van God om de regels van alle dingen te kennen en om Gods daden te kennen? (Ja.) Hoe nuttig is dat? Ten eerste, als je deze daden van God begrijpt, zou je dan nog steeds geïnteresseerd zijn in astronomie en geografie? Zou je nog steeds het hart van een scepticus hebben en eraan twijfelen dat God de Schepper van alle dingen is? Zou je nog steeds het hart van een onderzoeker hebben en eraan twijfelen dat God de Schepper van alle dingen is? (Nee.) Wanneer je bevestigt dat God de Schepper van het universum is en je bovendien de regels achter Zijn schepping leert kennen, wil je dan oprecht geloven dat God voorziet in het universum? (Ja.) Heeft ‘voorzien in’ hier een bepaalde betekenis of wordt het gezegd in een speciale omstandigheid? “God voorziet in alle dingen” is een zin met een zeer brede betekenis en reikwijdte. God voorziet mensen niet alleen van hun dagelijkse behoeften aan eten en drinken, Hij voorziet de mens van alles wat hij nodig heeft, inclusief alles wat mensen zien en dingen die niet kunnen worden gezien. God handhaaft, beheert en regeert de leefomgeving die de mens nodig heeft. Welke omgeving de mensheid ook nodig heeft in welk seizoen dan ook, God heeft het voorbereid. Welke atmosfeer of temperatuur dan ook geschikt is voor het menselijk bestaan, staat ook onder Gods controle en geen van deze regels verschijnen uit zichzelf of willekeurig; ze zijn het resultaat van Gods heerschappij en Zijn daden. God Zelf is de bron van al deze regels en Hij is de bron van leven voor alle dingen. Dit is een gevestigd en onaantastbaar feit of je het gelooft of niet, of je het nu wel of niet kunt zien of dat je het wel of niet kunt begrijpen.

Ik weet dat de overgrote meerderheid van de mensen alleen geloof hecht aan de woorden en het werk van God die in de Bijbel staan. Voor een minderheid van de mensen heeft God Zijn daden geopenbaard en heeft Hij mensen de waarde van Zijn bestaan laten zien. Hij heeft ze ook wat begrip laten krijgen over Zijn identiteit en het feit van Zijn bestaan bevestigd. Echter, voor veel meer mensen lijkt het feit dat God het universum heeft geschapen en dat Hij alle dingen beheert en in alles voorziet, vaag of dubbelzinnig en ze hebben zelfs een twijfelende houding. Zo’n houding zorgt ervoor dat mensen consequent geloven dat de wetten van de natuur uit zichzelf gevormd zijn, dat de veranderingen, transformaties en verschijnselen van de natuur en de wetten die de natuur besturen, uit zichzelf ontstaan zijn. Wat dit betekent is dat in het denken van mensen, ze niet kunnen voorstellen hoe God alles heeft geschapen en heerst over alle dingen. Ze kunnen niet begrijpen hoe God alles beheert en overal voorzieningen voor treft. Vanwege de beperkingen van dit uitgangspunt geloven mensen niet in Gods schepping en heerschappij over alle dingen en dat Hij de Voorziener is; en zelfs zij die geloven zijn in hun geloof beperkt tot het Tijdperk van de Wet, het Tijdperk van Genade en het Tijdperk van het Koninkrijk: zij geloven dat Gods daden en Zijn voorzieningen voor de mensheid uitsluitend voor Zijn uitverkoren volk zijn. Dit is iets waar ik echt een hekel aan heb dit te zien en het brengt zoveel pijn met zich mee, omdat de mensheid geniet van alles wat God brengt en toch ontkennen ze tegelijkertijd alles wat Hij doet en alles wat Hij hun geeft. Mensen geloven alleen dat de hemelen en de aarde en alle dingen worden beheerst door hun eigen natuurlijke regels en door hun eigen natuurlijke wetten en dat ze geen enkele heerser hebben om hen te controleren of enige heerser om voorzieningen voor hen te treffen en ze te onderhouden. Zelfs als je in God gelooft, geloof je misschien niet dat dit allemaal Zijn daden zijn; dit is een van de zaken die het meest over het hoofd worden gezien door elke gelovige in God, voor iedereen die Gods woord aanvaardt, en voor iedereen die God volgt. Dus zodra ik iets begin te bespreken dat geen verband houdt met de Bijbel of zogenaamde spirituele terminologie, raken sommige mensen verveeld of moe of ze voelen zich zelfs ongemakkelijk. Ze hebben het gevoel dat het vervreemd is geraakt van spirituele mensen en spirituele dingen. Dat is een slechte zaak. Als het gaat om het kennen van de daden van God, zelfs als we de astronomie, geografie of biologie niet noemen, kennen we Gods heerschappij over alle dingen, we weten dat Hij voor alle dingen voorzieningen treft, en dat Hij de bron van alle dingen is. Dit is een noodzakelijke les die moet worden bestudeerd. Ik geloof dat jullie mijn woorden wel hebben begrepen, ja toch?

Over de twee verhalen die ik net heb verteld, hoewel ze misschien een ongewone inhoud hebben en ze misschien op een unieke manier verteld zijn, wilde ik toch eenvoudige taal en een eenvoudige methode gebruiken zodat jullie iets diepzinnigers konden begrijpen en accepteren. Dit was mijn enige doel. Ik wilde dat jullie zagen en geloofden dat God de Heerser over alles is door deze kleine verhalen en scènes. Het doel van het vertellen van deze verhalen is om je in staat te stellen de oneindige daden van God binnen de beperkte grenzen van een verhaal te zien en te kennen. Wanneer jullie dit resultaat volledig in jullie zelf bereiken, hangt af van jullie eigen ervaringen en jullie individuele streven. Als je de waarheid nastreeft en als je God wilt leren kennen, dan zullen deze dingen als een vaste en sterke aansporing voor je dienen; ze zullen je in staat stellen om een dieper bewustzijn te hebben, een helderheid in je begrip, en je zult geleidelijk dichter bij Gods daadwerkelijke daden komen, een nabijheid die zonder afstand en zonder fouten zal zijn. Echter, als je God niet wilt leren kennen, dan kunnen die verhalen die jullie hebben gehoord jullie geen kwaad doen. Jullie kunnen ze misschien als echte verhalen beschouwen.

Hebben jullie van deze twee verhalen enig begrip verkregen? Ten eerste, staan deze twee verhalen los van onze vorige discussie over Gods zorg voor de mensheid? Is er een onvermijdelijk verband? Is het zo, dat we binnen deze twee verhalen de daden van God zien en de zorgvuldige aandacht die Hij aan alles geeft wat Hij voor de mensheid van plan is? Is het zo dat alles wat God doet en al Zijn denken gericht zijn op het bestaan van de mensheid? (Ja.) Is Gods zorgvuldige denken en aandacht voor de mensheid niet heel duidelijk? De mens hoeft niets te doen. God heeft voor mensen de lucht gemaakt – die hoeven ze alleen nog maar in te ademen. De groenten en vruchten die zij eten, zijn gemakkelijk verkrijgbaar. Van noord naar zuid, van oost naar west, heeft elke regio zijn eigen natuurlijke hulpbronnen en verschillende gewassen en de groenten en fruit zijn door God voorbereid. Over de wijdere omgeving gesproken, God heeft alle dingen zo gemaakt, dat ze elkaar bekrachtigen, onderling afhankelijk zijn, elkaar wederzijds versterken, elkaar tegenwerken en co-existeren. Dit is Zijn methode en Zijn regel om het voortbestaan en het bestaan van alle dingen te handhaven; op deze manier heeft de mensheid rustig en vredig geleefd en is ze gegroeid en heeft zich vermenigvuldigd van de ene generatie naar de volgende in deze leefomgeving tot op de dag van vandaag. Dat wil zeggen, God brengt evenwicht in de natuur. Als God niet soeverein was en niet aan de macht stond, kon geen mens de omgeving in stand houden en in evenwicht brengen, zelfs als die nog steeds door God geschapen was. Op sommige plaatsen is er geen lucht, daarom kunnen mensen daar niet leven en moeten ze niet over de grenzen heen gaan, die zijn er ter bescherming van de mensheid en deze dingen zijn een mysterie. Elke hoeksteen van de omgeving, de lengte en breedte van de aarde, en elk levend ding op aarde – zowel de levenden als de doden – werden door God gemaakt en Hij dacht voor hen: Waarom is dit ding nodig? Waarom is dat niet nodig? Wat is het doel om dit ding hier te hebben en waarom zou dat daar naartoe moeten gaan? God had dit alles al doordacht en het is niet nodig dat mensen zich er druk over maken. Er zijn enkele dwaze mensen die er altijd aan denken om bergen te verzetten, maar in plaats van dat te doen, waarom gaan ze dan niet naar de vlakten verhuizen? Als je niet van bergen houdt, waarom zou je er dan gaan wonen? Is dit niet dwaas? Wat gebeurt er als je die berg verplaatst? Een orkaan zal er doorheen blazen of een enorme golf zal komen en de huizen van de mensen zullen vernietigd worden. Zou dat niet dwaas zijn? Mensen kunnen alleen vernietigen. Ze kunnen zelfs de enige plaats waar ze kunnen leven, niet onderhouden en toch willen ze in alle dingen voorzien. Dit is onmogelijk.

God staat de mens toe om alle dingen te beheren en heerschappij over hen te hebben, maar doet de mens het goed? De mens vernietigt alles wat hij maar kan. Het is niet zo, dat hij enkel niet in staat is om alles wat God voor hem heeft geschapen in zijn oorspronkelijke toestand te houden – hij heeft het tegendeel gedaan en Gods schepping vernietigd. De mensheid heeft de bergen verzet, land van de zee teruggewonnen, en de vlakten veranderd in woestijnen waar niemand kan leven. Toch is het in de woestijn, dat de mens industrie heeft gevestigd en nucleaire bases heeft gebouwd, waarmee hij overal vernietiging teweegbrengt. Rivieren zijn nu niet langer rivieren, de zee is niet langer de zee … Wanneer de mensheid het evenwicht in de natuur en de regels daarvan eenmaal heeft verbroken, is zijn dag van rampspoed en dood niet ver meer verwijderd; het is onvermijdelijk. Wanneer er rampspoed komt, zal de mens weten hoe waardevol alles is wat God voor hem gemaakt heeft, en hoe belangrijk het voor de mensheid is. Want de mens die leeft in een omgeving waar het op het juiste moment regent en waait, leeft als het ware in een paradijs. Mensen realiseren zich niet dat dit een zegening is, maar zodra ze het allemaal verliezen, zullen ze zien hoe zeldzaam en kostbaar het is. En wanneer het eenmaal weg is, hoe zou je het dan terug kunnen krijgen? Wat zouden mensen kunnen doen als God niet bereid was om het opnieuw te scheppen? Is er iets wat jullie zouden kunnen doen? Eigenlijk is er iets wat jullie kunnen doen. Het is heel eenvoudig – als ik jullie vertel wat het is, zullen jullie onmiddellijk weten dat het haalbaar is. Hoe komt het dat de mens zijn huidige bestaansgesteldheid terecht is gekomen? Komt het door zijn hebzucht en vernietiging? Als de mens deze vernietiging beëindigt, zal zijn leefomgeving zich dan niet vanzelf herstellen? Als God niets doet, als God niet langer iets voor de mensheid wil doen – dat wil zeggen, als Hij in de kwestie niet tussenbeide komt – dan zou de beste methode zijn voor de mensheid om heel de vernietiging te stoppen en hun leefomgeving terug te laten keren naar haar natuurlijke gesteldheid. Een einde maken aan al deze vernietiging betekent een einde maken aan het plunderen en verwoesten van de dingen die God heeft geschapen. Wanneer hij dat doet, zou het milieu waarin de mens leeft de mogelijkheid krijgen geleidelijk te kunnen herstellen, en als hij dat niet doet, resulteert zoiets in een milieu dat steeds afschuwelijker wordt voor het leven waarvan de vernietiging dan in de tijd verhaast zou worden. Is mijn methode eenvoudig? Hij is eenvoudig en haalbaar, nietwaar? Inderdaad eenvoudig, en mogelijk voor sommige mensen, maar is het haalbaar voor de overgrote meerderheid van de mensen op aarde? (Dat is het niet.) Is het voor jullie op zijn minst haalbaar? (Ja.) Wat zorgt ervoor dat jullie “ja” zeggen? Zou je kunnen zeggen dat het afkomstig is van een basis van begrip van Gods daden? Zou je kunnen zeggen dat de toestand ervan neerkomt op gehoorzaamheid aan Gods heerschappij en plan? (Ja.) Er is een manier om dingen te veranderen, maar dat is niet het onderwerp dat we nu bespreken. God is verantwoordelijk voor elk menselijk leven en Hij is verantwoordelijk tot het einde. God treft voorzieningen voor jou, en zelfs als je in deze omgeving die door Satan is vernietigd, ziek bent gemaakt of vervuild, of geschonden bent, het maakt niet uit – God zal voorzieningen voor jou treffen en God zal je voort laten leven. Daar moet je op vertrouwen. God laat een menselijk wezen niet zomaar sterven.

Hebben jullie nu enigszins het gevoel gekregen van het belang om in te zien dat ‘God de bron van leven is voor alle dingen’? (Ja, dat voelen we.) Welke gevoelens hebben jullie? Ga je gang en ik zal luisteren. (In het verleden zouden we er nooit aan hebben gedacht om de bergen, zee en meren met de daden van God in verband te brengen. Vandaag, door de communicatie van God, begrijpen we nu dat dit altijd al daden van God waren en dat ze voortkwamen uit Zijn wijsheid, dus zien we dat God, zelfs toen Hij alle dingen begon te scheppen, al elk ding met een bestemming en Zijn goede wil had bezield. Alle dingen bekrachtigen elkaar onderling en zijn onderling afhankelijk en de mensheid is de uiteindelijke begunstigde. Wat we vandaag hoorden voelt heel fris en nieuw en we hebben gevoeld hoe echt de daden van God zijn. In werkelijkheid en in ons dagelijks leven en bij alle dingen waarmee we te maken krijgen zien we dat dit zo is.) Je ziet het nu echt, toch? Gods voorzieningen voor de mensheid zijn niet zonder een gezonde basis, Hij spreekt niet zomaar een paar woorden en dat is het. God doet zoveel, zelfs dingen die je niet ziet, doet Hij voor jouw voordeel. De mens leeft in deze omgeving, dit universum dat God schiep en daarin zijn mensen en andere dingen onderling afhankelijk, net zoals hoe het gas dat uit planten wordt verdreven de lucht zuivert en de mensen die het inademen ten goede komt. Sommige planten zijn echter giftig voor mensen, maar er zijn andere planten die daar een antigif voor zijn. Dit is een van de wonderen van Gods schepping! We hebben dit onderwerp vandaag niet besproken, maar in plaats daarvan hebben we in de eerste plaats de onderlinge afhankelijkheid van de mens en andere dingen besproken, dat de mens niet zonder andere dingen kan leven. Wat is het belang van Gods schepping van alle dingen? De mens kan niet leven zonder andere dingen, net zoals de mens lucht nodig heeft om te leven en hoe je, als je in een vacuüm zou worden geplaatst, je spoedig zou sterven. Dit is echt een basisprincipe om je te laten zien dat de mens andere dingen nodig heeft. Dus wat voor een houding zou de mens moeten hebben tegenover alle dingen? Koester ze, bescherm ze, maak er efficiënt gebruik van, vernietig ze niet, verspil ze niet en verander ze niet in een opwelling, want alle dingen zijn van God en worden aan de mensheid geschonken en de mensheid moet ze gewetensvol behandelen.

Het Woord, Deel II, Over het kennen van God, God Zelf, de unieke VII