Relevante woorden van God:

Wat de mens nu moet bereiken is volgens de werkelijke staat van de mens vandaag, volgens het kaliber en de eigenlijke gestalte van de mens van vandaag, en het vereist niet dat je doctrine volgt. Dit is opdat er veranderingen bereikt kunnen worden in je oude natuur, opdat je je opvattingen opzij kunt zetten. Denken jullie dat geboden doctrine zijn? Het kan gezegd worden, dat het normale vereisten voor de mens zijn. Het is geen doctrine die je moet volgen. Denk bijvoorbeeld eens aan rookverbod. Is dat doctrine? Dat is geen doctrine! Dat zijn dingen die de normale mensheid moet volgen, het is geen doctrine, maar een regel voor de hele mensheid. Vandaag zijn zo’n tiental geboden die gegeven zijn ook geen doctrine, maar wat nodig is om normale menselijkheid te bereiken. De mensen hadden zulke dingen in het verleden niet en kenden ze niet, en aldus wordt van hen geëist dat ze die nu bereiken, wat niet telt als doctrine. Wetten zijn niet hetzelfde als doctrine. De doctrine waar ik het over heb gaat over ceremonies, formaliteiten of de afwijkende, onjuiste praktijken van de mens; het zijn regels en reglementen die de mens niet van nut zijn, die hem geen goed doen en het is een gang van zaken waar geen enkele betekenis aan zit. Dit is het schoolvoorbeeld van doctrine en zulke doctrine moet worden afgeschaft want hij is van geen voordeel voor de mens. De dingen waar de mens baat bij heeft, die moeten in praktijk worden gebracht.

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, De visie van Gods werk (1)

Hoeveel religieuze gebruiken neem je in acht? Hoe vaak heb je tegen het woord van God gerebelleerd en ben je je eigen weg gegaan? Hoe vaak heb je het woord van God in praktijk gebracht omdat je werkelijk Zijn last op je wilt nemen en wilt doen wat Zijn verlangen is? Begrijp het woord van God en activeer het. Wees principieel in je doen en laten; dit gaat niet over regels naleven of met tegenzin iets doen, enkel voor de show. Dit is veeleer het praktiseren van de waarheid en leven naar het woord van God. Breng het alleen zo in praktijk, want dat geeft God voldoening. Voorschriften zijn geen gebruiken die God behagen, maar het praktiseren van de waarheid. Sommige mensen hebben de neiging de aandacht op zichzelf te richten. In het bijzijn van hun broeders en zusters zeggen ze dat ze God verschuldigd zijn, maar achter hun rug om brengen ze de waarheid niet in praktijk en gedragen ze zich totaal anders. Zijn ze niet net als die religieuze farizeeërs? Een mens die echt van God houdt en de waarheid heeft is trouw aan God, maar laat dat niet zo aan de buitenkant zien. Hij is bereid de waarheid te praktiseren als er zich aangelegenheden voordoen en spreekt of handelt niet op een manier die tegen zijn geweten ingaat. Hij toont wijsheid als er zich zaken voordoen en is principieel in zijn handelingen, ongeacht de omstandigheden. Zo’n mens is iemand die werkelijk dient. Er zijn er die God alleen maar met hun mond dienen in wat ze aan Hem verschuldigd zijn. Ze brengen hun dagen door met gefronste wenkbrauwen, nemen een theatrale houding aan en veinzen een ongelukkige gelaatsuitdrukking. Hoe verachtelijk! En als je hen zou vragen: ‘Hoezo ben je God dank verschuldigd? Zeg het me alsjeblieft!’ zouden ze met de mond vol tanden staan. Als je aan God trouw bent, praat daar dan niet in het openbaar over, maar laat je liefde voor God zien door hoe je werkelijk in de praktijk leeft en bid tot Hem met een waarachtig hart. Degenen die alleen woorden gebruiken in hun omgang met God zijn allemaal huichelaars!

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Bij het geloof moet men zich richten op werkelijkheid, je bezighouden met religieuze rituelen betekent geen geloof

De meeste mensen geloven dat een normaal geestelijk leven noodzakelijkerwijs bidden, lofgezang, het eten en drinken van Gods woorden of overdenking van Zijn woorden inhoudt, of een dergelijke praktijk nu werkelijk enig effect heeft of tot waar begrip leidt of niet. Deze mensen richten zich vooral op oppervlakkige procedures zonder bij de resultaten daarvan stil te staan; deze mensen leven in religieuze rituelen, ze leven niet binnen de kerk en ze behoren al helemaal niet tot het volk van het koninkrijk. Met hun gebeden, lofgezang en eten en drinken van Gods woorden volgen ze alleen maar regels, uit dwang en om met de trends mee te doen, niet uit bereidwilligheid of vanuit het hart. Hoeveel deze mensen ook bidden of zingen, hun inspanningen brengen geen vruchten voort, want ze brengen alleen maar godsdienstige regels en rituelen in praktijk; ze brengen niet daadwerkelijk Gods woorden in praktijk. Ze maken zich alleen druk om hoe ze praktiseren, en ze behandelen Gods woorden als regels om te volgen. Zulke mensen brengen Gods woorden niet in praktijk; ze bevredigen alleen het vlees en doen dingen om door anderen gezien te worden. Deze religieuze regels en rituelen hebben allemaal een menselijke oorsprong; ze komen niet van God. God volgt geen regels en Hij is niet onderworpen aan enige wet. Integendeel, Hij doet gewoon elke dag nieuwe dingen en brengt praktisch werk tot stand. Zoals mensen in de Drie-Zelfkerk, die zichzelf beperken tot praktijken als dagelijks een ochtenddienst bijwonen, avondgebeden en dankgebeden voor het eten opzenden, en dankzegging in alle dingen − hoeveel ze ook doen en hoe lang ze dat ook doen, ze zullen het werk van de Heilige Geest niet hebben. Als mensen alleen volgens regels leven en hun hart op methodes van praktisering zetten, kan de Heilige Geest niet werken, want hun hart wordt beheerst door regels en menselijke opvattingen. Dus kan God niet ingrijpen en op ze inwerken, en ze kunnen alleen maar onder de controle van wetten verder leven. Zulke mensen zullen Gods lof nooit kunnen ontvangen.

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Aangaande een normaal geestelijk leven

In het verleden waren er veel afwijkingen en zelfs absurditeiten in de manieren waarop mensen ervaringen hadden. Ze begrepen simpelweg niet de normen van Gods vereisten, dus gingen de ervaringen van mensen op veel gebieden mis. Wat God van de mens vereist, is dat deze normale menselijkheid kan naleven. Het is bijvoorbeeld prima dat mensen moderne conventies volgen wat betreft voeding en kleding, een pak en stropdas dragen, iets leren over moderne kunst, en in hun vrijetijd van kunst, cultuur en vermaak kunnen genieten. Ze kunnen wat gedenkwaardige foto’s nemen, ze kunnen lezen, wat bruikbare kennis verwerven en een relatief goede leefomgeving hebben. Dit zijn allemaal dingen die passen bij een leven van normale menselijkheid. Toch zien mensen dit als dingen die God verafschuwt, en zien ze ervan af om ze te doen. Hun beoefening bestaat uit het alleen maar volgen van een paar regels, wat voert tot een leven waar kraak noch smaak aan zit en dat totaal betekenisloos is. In werkelijkheid heeft God nooit vereist dat mensen dingen op deze manier doen. Mensen wensen allemaal hun eigen gezindheden te beknotten. In hun geest bidden ze er onophoudelijk voor om dichter bij God te zijn. Hun gedachten overdenken doorlopend wat God van plan is, hun ogen beschouwen doorlopend het een of het ander. Ze zijn doodsbenauwd dat hun band met God op de een of andere manier zal worden verbroken. Dit zijn allemaal conclusies die mensen zelf hebben getrokken; het zijn regels die mensen zichzelf hebben gesteld. Als je je eigen natuur en wezen niet kent, en niet begrijpt welk niveau je eigen beoefening kan bereiken, dan kun je onmogelijk zeker weten welke normen God precies aan de mens stelt. Ook zul je geen nauwkeurig pad van beoefening hebben. Omdat je niet kunt begrijpen wat God precies van de mens vereist, gaan je gedachten altijd alle kanten op. Je peinst je een ongeluk bij het analyseren van Gods bedoelingen, en zoekt blindelings naar een manier om te worden geraakt en verlicht door de Heilige Geest. Het resultaat is dat je enkele manieren van beoefening ontwikkelt waarvan je denkt dat ze geschikt zijn. Je hebt gewoon geen idee wat het precies is dat God van de mens vereist. Je blijft maar onverstoord je eigen reeks beoefeningen uitvoeren. Het resultaat interesseert je weinig, en nog minder interesseert het je of er afwijkingen of fouten in je beoefening zitten. Zo is je beoefening vanzelf onnauwkeurig en zonder principes. In het bijzonder ontbreekt hieraan een juist menselijk verstand en geweten, alsook Gods aanprijzing en de bevestiging van de Heilige Geest. Het wordt veel te makkelijk om gewoon maar je eigen weg in te slaan. Dit soort beoefening is simpelweg het volgen van regels of opzettelijk een grotere last op je nemen om jezelf in te perken en te beheersen. Toch denk je dat je beoefening tiptop in orde is, maar je weet niet dat het grootste deel ervan bestaat uit onnodige processen of nalevingen. Er zijn er velen die jarenlang op deze manier beoefenen terwijl er praktisch geen verandering optreedt in hun gezindheid, geen nieuw begrip is, geen nieuw intreden. Zonder het te weten, maken ze dezelfde oude fouten weer en geven ze hun brute natuur alle ruimte. Dat gaat zelfs zo ver dat ze vaak onredelijke, onmenselijke daden begaan, en zich gedragen op manieren waar mensen niets van snappen en helemaal verbijsterd door zijn. Kan men zeggen dat zulke mensen een verandering van gezindheid hebben ervaren?

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Praktijk (1)