Wat betreft de materiële wereld kunnen mensen, wanneer ze bepaalde dingen of fenomenen niet begrijpen, op zoek gaan naar relevante informatie, of anders kunnen ze verschillende kanalen gebruiken om achter hun oorsprong en het verhaal dat erachter ligt, te komen. Maar wanneer het gaat over de andere wereld waar we vandaag over spreken – de spirituele wereld die buiten de materiële wereld bestaat – dan hebben mensen absoluut geen methoden of kanalen om er ook maar iets over te weten te komen. Waarom zeg ik dit? Omdat, in de wereld van de mensheid, alles van de materiële wereld onscheidbaar is van het fysieke bestaan van de mens, en omdat mensen voelen dat alles in de materiële wereld onscheidbaar is van hun fysieke leven en fysieke bestaan, zijn de meeste mensen zich alleen bewust van, of zien ze alleen, de materiële dingen voor hun neus, de dingen die zichtbaar voor hen zijn. Wanneer het echter de spirituele wereld betreft – dat wil zeggen, alles dat van die andere wereld is – kun je rustig zeggen dat de meeste mensen niet geloven. Omdat de mensen deze niet kunnen zien en ze geloven dat het niet nodig is deze te begrijpen, of er ook maar iets over te weten. En dan hebben we het er nog niet eens over hoe de spirituele wereld een compleet andere wereld is dan de materiële wereld en vanuit Gods gezichtspunt open is – hoewel ze voor de mensheid verborgen en gesloten is. Daarom hebben mensen er veel moeite mee om een weg te vinden naar het begrijpen van de verschillende aspecten van deze wereld. De verschillende aspecten van de spirituele wereld waarover ik het ga hebben betreffen alleen Gods bestuur en soevereiniteit. Ik openbaar geen mysteries, noch vertel ik jullie ook maar een van de geheimen die jullie te weten willen komen, want dit heeft te maken met Gods soevereiniteit, Gods bestuur en Gods voorziening en als zodanig zal ik alleen spreken over het deel waarvan het noodzakelijk is dat jullie het kennen.

Om te beginnen wil ik jullie een vraag stellen: hoe stellen jullie je de spirituele wereld voor? In grote lijnen is het een wereld buiten de materiële wereld, een wereld die onzichtbaar en ongrijpbaar is voor mensen. Maar hoe zou de spirituele wereld er in jullie verbeelding uit moeten zien? Omdat jullie het niet kunnen zien, kunnen jullie het je misschien niet voorstellen. Maar als jullie er verhalen over horen, zullen jullie nog steeds denken, dat zullen jullie niet kunnen tegenhouden. En waarom zeg ik dit? Er is iets dat veel mensen overkomt als ze jong zijn: wanneer iemand hen een eng verhaal vertelt – over geesten, zielen – worden ze doodsbang. En waarom zijn ze bang? Omdat ze zich die dingen inbeelden; al kunnen ze ze niet zien, ze hebben het gevoel dat de hele kamer ermee vol zit, ergens verstopt, of op een donkere plek, en ze zijn te bang om te kunnen slapen. Vooral ’s nachts durven ze niet alleen in de kamer te zijn, of alleen op de binnenplaats. Dat is de spirituele wereld van jullie verbeelding, en het is een wereld die mensen angstaanjagend vinden. Sterker nog, iedereen beschikt wel over enige verbeeldingskracht en iedereen kan iets voelen.

Laten we beginnen bij de spirituele wereld. Wat is de spirituele wereld? Laat me je een korte en eenvoudige uitleg geven. De spirituele wereld is een belangrijke plaats, een die verschilt van de materiële wereld. En waarom zeg ik dat het belangrijk is? Dat gaan we tot in detail bespreken. Het bestaan van de spirituele wereld is onlosmakelijk verbonden met de materiële wereld van de mensheid. Het speelt een belangrijke rol in de cyclus van leven en dood van de mens in Gods heerschappij over alle dingen; dat is de rol van de spirituele wereld, en een van de redenen waarom haar bestaan van belang is. Omdat het een plek is die niet waarneembaar is voor de vijf zintuigen, kan niemand goed beoordelen of zij bestaat of niet. Het reilen en zeilen van de spirituele wereld is nauw verbonden met het bestaan van de mensheid, waardoor de levensorde van de mens ook enorm wordt beïnvloed door de spirituele wereld. Heeft dit te maken met Gods soevereiniteit? Jazeker. Als ik dit zeg, begrijpen jullie meteen waarom ik dit onderwerp bespreek: Omdat het gaat om Gods soevereiniteit en Zijn bestuur. In een wereld als deze – één die onzichtbaar is voor mensen – overstijgt elk hemels bevel, decreet en bestuurlijk systeem de wetten en systemen van elk land in de materiële wereld, en geen wezen dat in deze wereld leeft, zou het lef hebben ze te overtreden of naar zich toe te trekken. Heeft dit te maken met Gods soevereiniteit en bestuur? In deze wereld bestaan duidelijke bestuurlijke decreten, duidelijke hemelse bevelen en duidelijke statuten. Op verschillende niveaus en op verschillende gebieden volgen opzichters strikt hun plicht en houden zich aan regels en voorschriften omdat ze de consequentie kennen van het overtreden van een hemels bevel, zijn ze zich heel erg bewust van hoe God het kwade bestraft en het goede beloont, en van hoe Hij alle dingen bestuurt, hoe Hij over alle dingen heerst, en bovendien zien ze heel goed hoe God Zijn hemelse bevelen en statuten uitvoert. Verschillen die van de materiële wereld, bewoond door de mens? Ze zijn totaal verschillend. Het is een totaal andere wereld dan de materiële wereld. Omdat er hemelse bevelen en statuten bestaan, gaat het over Gods soevereiniteit, bestuur en, bovendien, Gods gezindheid en wat Hij heeft en is. Vinden jullie na het horen hiervan niet dat het hoogst noodzakelijk is dat ik over dit onderwerp spreek? Willen jullie de geheimen ervan niet kennen? (Ja, dat willen wij.) De spirituele wereld zit als volgt in elkaar. Hoewel het bestaat naast de materiële wereld en simultaan onderworpen is aan Gods bestuur en soevereiniteit, zijn Gods bestuur en soevereiniteit van deze wereld veel strikter dan die van de materiële wereld. Wat details betreft, moeten we beginnen met hoe de spirituele wereld verantwoording draagt voor het werk van de cyclus van leven en dood van de mensheid, want dit werk is een belangrijk onderdeel van het werk van de wezens van de spirituele wereld.

Onder de mensheid categoriseer ik alle mensen in drie typen. Het eerste type is de ongelovigen, degenen zonder religieuze overtuigingen. Zij worden ongelovigen genoemd. De overgrote meerderheid van ongelovigen gelooft alleen in geld, zij streven alleen hun eigen belangen na, zijn materialistisch en geloven alleen in de materiële wereld, niet in de cyclus van leven en dood of in verhalen over goden en geesten. Ik categoriseer ze als de ongelovigen, en zij vormen het eerste type. Het tweede type is een verscheidenheid van gelovige mensen die losstaat van de ongelovigen. Onder de mensheid categoriseer ik deze gelovigen in verschillende hoofdtypen: de eerste is joods, de tweede is katholiek, de derde is christelijk, de vierde is islamitisch en de vijfde boeddhistisch – er zijn vijf typen. Dit zijn de verschillende typen gelovige mensen. Het derde type wordt gevormd door degenen die in God geloven, wat op jullie slaat. Zulke gelovigen zijn degenen die God vandaag volgen. Deze mensen zijn verdeeld in twee typen: door God uitverkoren mensen en dienstdoeners. Er bestaat een duidelijk onderscheid tussen deze hoofdtypen. Dus nu kunnen jullie duidelijk onderscheid maken tussen de typen en indelingen van mensen, nietwaar? De eerste zijn de ongelovigen – ik heb verteld wie de ongelovigen zijn. Tellen degenen die geloven in de Man met de Baard Daarboven als ongelovigen? Veel ongelovigen geloven alleen maar in de Man met de Baard Daarboven; ze geloven dat de wind, regen en donder, enzovoort, allemaal worden beheerst door deze entiteit, op wie ze vertrouwen voor het planten van gewassen en de oogst – maar bij het noemen van het geloof in God zijn ze toch onwillig om in Hem te geloven. Kan dit geloof in God worden genoemd? Zulke mensen vallen onder de ongelovigen. Dat begrijp je toch wel? Vergis je niet in deze categorieën. Het tweede type zijn gelovige mensen. Het derde type zijn degenen die God vandaag volgen. En waarom heb ik alle mensen in deze typen ingedeeld? (Omdat verschillende typen mensen een verschillende uitkomst en een verschillende bestemming hebben.) Dat is één aspect. Omdat deze verschillende rassen en soorten mensen bij hun terugkeer naar de spirituele wereld allemaal ergens anders heen zullen gaan, zij aan verschillende wetten van de cyclus van leven en dood onderworpen zullen worden, en dit is de reden waarom ik mensen in deze hoofdtypen heb ingedeeld.

De cyclus van leven en dood van de ongelovigen

Laten we beginnen bij de cyclus van leven en dood van de ongelovigen. Nadat een persoon sterft, wordt hij meegenomen door een opzichter uit de spirituele wereld. En wat van hen wordt meegenomen? Niet hun vlees, maar hun ziel. Wanneer hun ziel wordt meegenomen, komen ze op een plaats die een agentschap is van de spirituele wereld, die specifiek de zielen van net gestorven mensen opneemt. (Opmerking: nadat iemand sterft, is de bestemming onbekend voor de ziel.) Wanneer ze naar deze plek worden gebracht, voert een ambtenaar de eerste controles uit, waarbij hun naam, adres, leeftijd en al hun ervaringen worden bevestigd. Alles wat ze tijdens hun leven hebben gedaan, is vastgelegd in een boek en gecontroleerd op juistheid. Nadat alles is gecontroleerd, wordt aan de hand van het gedrag en de acties van de persoon gedurende hun hele leven bepaald of ze zullen worden gestraft of opnieuw gereïncarneerd worden als persoon, wat de eerste fase is. Is deze eerste fase beangstigend? Het is niet zo beangstigend, want het enige dat is gebeurd, is dat de persoon op een donkere en onbekende plek is aangekomen.

In de tweede fase, als personen hun leven lang veel slechte dingen hebben gedaan, als ze veel misdaden hebben begaan, dan zullen ze naar een plaats van straf worden gebracht om gestraft te worden. Dat is de specifieke plaats waar mensen worden gestraft. De specifieke invulling van hun straf hangt af van de zonden die ze begaan hebben, en van hoeveel verdorven dingen ze deden voordat ze stierven – wat de eerste situatie is die plaatsvindt in de tweede fase. Vanwege de slechte dingen die zij deden en het kwaad dat zij begingen voordat zij stierven, zullen sommige mensen wanneer zij na hun straf gereïncarneerd zijn – wanneer zij eenmaal opnieuw in de materiële wereld zijn geboren – menselijk blijven, en zullen sommigen dieren worden. Dat wil zeggen, nadat een persoon terugkeert naar de spirituele wereld, worden ze gestraft voor hun slechte daden; bovendien worden ze door hun slechte daden in hun volgende reïncarnatie waarschijnlijk geen mens, maar een dier. Dieren die ze kunnen worden zijn onder andere koeien, paarden, varkens en honden. Sommige mensen kunnen een vogel in de lucht worden, of een eend of gans … Nadat ze als dier zijn gereïncarneerd, keren ze wanneer ze sterven terug naar de spirituele wereld en, net als daarvoor, zal de spirituele wereld op basis van hun gedrag voordat ze sterven, beslissen of ze al dan niet als persoon gereïncarneerd worden. De meeste mensen begaan te veel slechte daden, hun zonden zijn te ernstig, en daarom worden ze zeven tot twaalf keer gereïncarneerd als dier. Zeven tot twaalf keer – is dat beangstigend? (Dat is angstaanjagend.) Wat vinden jullie beangstigend? Iemand die een dier wordt, dat is beangstigend. En wat is voor een persoon het pijnlijkst aan het worden van een dier? Geen taal hebben, alleen simpele gedachten hebben, slechts kunnen doen wat dieren doen en eten wat dieren eten, over de simpele geest en lichaamstaal van een dier beschikken, niet rechtop kunnen lopen, niet kunnen communiceren met mensen, en over geen enkel aspect van menselijk gedrag en menselijke activiteiten beschikken die overeenkomt met dieren. Dat wil zeggen, onder alle omstandigheden maakt het zijn van een dier je tot de minste van alle levende wezens, en het is veel pijnlijker dan menszijn. Dit is één aspect van de straf van de spirituele wereld van degenen die veel kwaad hebben gedaan en grote zonden hebben begaan. Wat de ernst van de straf betreft: deze wordt bepaald door het soort dier dat ze worden. Kun je bijvoorbeeld beter een varken zijn dan een hond? Leeft een varken beter of slechter dan een hond? Slechter, toch? Als mensen een koe of een paard worden, zullen ze dan beter of slechter leven dan een varken? (Beter.) Zal iemand zich meer op zijn gemak voelen als hij opnieuw wordt geboren als een kat? Hij zou sowieso een dier worden en het is makkelijker om een kat te zijn dan een koe of een paard te zijn, omdat katten de meeste tijd sluimerend liggen te luieren. Het is arbeidsintensiever om een koe of paard te worden. Daarom moet iemand die als koe of paard wordt gereïncarneerd hard werken – wat veel weg heeft van een zware straf. Een hond worden zou weer iets beter zijn dan een koe of een paard te worden, omdat een hond een nauwere band heeft met zijn baas. Na verschillende jaren huisdier te zijn geweest, kunnen sommige honden veel begrijpen van wat hun baas zegt. Soms kan een hond zich aanpassen aan de gemoedstoestand en behoeften van zijn baas, daarom behandelt de baas de hond beter, en de hond krijgt beter te eten en drinken en als hij pijn heeft, wordt er beter voor gezorgd – heeft de hond dus geen gelukkig leven? Daarom ben je beter af als hond dan als een koe of paard. Hierin bepaalt de ernst van de straf van een persoon hoe vaak zij als dier worden gereïncarneerd en als welke diersoort.

Omdat ze in hun leven zoveel zonden begingen, zullen sommige mensen gestraft worden door zeven tot twaalf keer als dier gereïncarneerd te worden. Nadat ze een voldoende aantal keer zijn gestraft, worden ze bij hun terugkeer naar de spirituele wereld ergens anders naartoe gebracht. De verschillende zielen in deze plaats zijn al gestraft en zijn van het soort dat zich voorbereidt om als mens gereïncarneerd te worden. Deze plaats categoriseert elke ziel in een type volgens de soort familie waarin ze geboren worden, welke rol ze zullen spelen als ze eenmaal gereïncarneerd zijn, enzovoort. Sommige mensen zullen bijvoorbeeld zangers worden als ze naar deze wereld komen en daarom worden ze bij de zangers geplaatst; sommigen zullen zakenmensen worden wanneer ze naar deze wereld komen, en dus worden ze bij zakenmensen geplaatst; en als iemand een wetenschapper wordt wanneer zij mensen worden, dan worden zij bij wetenschappelijke onderzoekers geplaatst. Nadat ze zijn geclassificeerd, wordt ieder op verschillende tijdstippen en toegewezen data weggezonden, net zoals mensen tegenwoordig e-mails versturen. Hiermee wordt één cyclus van leven en dood voltooid. Vanaf de dag dat personen aankomen in de spirituele wereld, tot het einde van hun straf, of totdat ze heel vaak als dier zijn gereïncarneerd, en ze zich voorbereiden om gereïncarneerd te worden als mens, is dit proces voltooid.

En worden degenen die klaar zijn met hun straf en die niet gereïncarneerd zijn als dier, snel naar de materiële wereld gestuurd om mens te worden? Of hoe lang het zal duren voordat zij onder de mensen kunnen komen. Wat is de frequentie waarin dit kan gebeuren? Hiervoor gelden tijdgebonden beperkingen. Alles wat in de spirituele wereld gebeurt, is onderworpen aan passende tijdgebonden beperkingen en regels – die jullie zullen begrijpen als ik het aan de hand van getallen uitleg. Voor degenen die in een kort tijdsbestek gereïncarneerd worden, wordt hun wedergeboorte als mens al bij hun sterven gepland. De kortste periode is drie dagen. Voor sommige mensen is het drie maanden, voor sommigen drie jaar, voor sommigen dertig jaar, voor sommigen driehonderd jaar, enzovoort. Dus wat kunnen we zeggen over deze tijdgebonden regels, en wat houden ze precies in? Ze zijn gebaseerd op wat de materiële wereld, de menselijke wereld, nodig heeft van de ziel, en de rol die deze ziel in deze wereld moet spelen. Wanneer mensen gereïncarneerd worden als een gewoon persoon, worden de meesten van hen al heel snel gereïncarneerd, omdat de menselijke wereld dringend behoefte heeft aan zulke gewone mensen, en dus worden ze drie dagen later opnieuw uitgezonden naar een heel andere familie dan waar ze voor hun dood deel van uitmaakten. Maar sommigen spelen een bijzondere rol in deze wereld. “Bijzonder” wil zeggen dat er in de menselijke wereld geen grote vraag is naar deze mensen; er zijn niet veel mensen nodig om zo’n rol te spelen, en dus kan het wel driehonderd jaar duren voordat ze gereïncarneerd worden. Dat wil zeggen, deze ziel arriveert maar eens in de driehonderd of zelfs drieduizend jaar. En waarom? Omdat er gedurende driehonderd of drieduizend jaar geen vraag is naar een dergelijke rol in de menselijke wereld, en dus worden ze ergens in de spirituele wereld bewaard. Neem bijvoorbeeld Confucius. Hij had een diepgaande invloed op de traditionele Chinese cultuur. Zijn komst had grote invloed op de cultuur, kennis, traditie en het denken van de mensen van die tijd. Maar zo iemand is niet nodig in elk tijdperk, daarom moest hij driehonderd of drieduizend jaar in de spirituele wereld blijven wachten voordat hij werd gereïncarneerd. Omdat in de menselijke wereld geen vraag was naar een dergelijk persoon moest hij werkeloos afwachten, want er waren maar heel weinig functies zoals de zijne, hij had weinig te doen, en daarom moest hij de meeste tijd ergens in de spirituele wereld apart worden gehouden, nutteloos, om pas weggezonden te worden als de menselijke wereld hem nodig had. Dat zijn de tijdgebonden regels van het spirituele rijk voor de frequentie waarmee de meeste mensen worden gereïncarneerd. Of ze nu heel gewoon of bijzonder zijn, de spirituele wereld heeft passende regels en de juiste uitvoering voor de verwerking van menselijke reïncarnatie, en deze regels en uitvoering worden door God naar beneden gestuurd, en niet bepaald of gestuurd door een deurwaarder of wezen in de spirituele wereld. Begrijp je het nu?

Voor elke ziel, hun reïncarnatie, wat hun rol in dit leven is, in wat voor familie ze worden geboren en hoe hun leven verloopt, hangt nauw samen met hun vorige leven. Allerlei mensen komen de menselijke wereld in en ze spelen verschillende rollen, evenals de taken die ze uitvoeren. En wat voor taken zijn dat? Sommige mensen komen om een schuld af te lossen: als ze anderen te veel geld schuldig waren in hun vorige leven, komen ze in dit leven een schuld terugbetalen. Tegelijkertijd komen sommige anderen juist een schuld innen: zij raakten in hun vorige leven juist te veel zaken en geld kwijt door oplichting, en dus zal de spirituele wereld hen bij aankomst in de spirituele wereld gerechtigheid bieden en hen in staat stellen om hun schuld in dit leven te innen. Sommige mensen zijn gekomen om een schuld van dankbaarheid in te lossen: tijdens hun vorige leven – voor hun dood – was iemand aardig tegen hen, en in dit leven krijgen zij een geweldige kans om te worden gereïncarneerd en dus worden ze herboren om deze schuld van dankbaarheid in te lossen. Weer anderen worden ondertussen in dit leven herboren om een leven te eisen. En wiens leven eisen zij? Van degene die hen in hun vorige leven doodde. Kortom, het huidige leven van elk persoon is nauw verbonden aan hun vorige leven, ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Dat wil zeggen dat het huidige leven van elke persoon enorm wordt beïnvloed door hun vorige leven. Voordat hij stierf, lichtte Zhang bijvoorbeeld Li op voor een grote som geld. Is Zhang dan iets schuldig aan Li? Aangezien hij dat is, is het dan logisch dat Li de schuld bij Zhang ophaalt? Daarom moet er na hun dood een rekening tussen hen worden vereffend. Als zij gereïncarneerd worden en Zhang mens wordt, hoe kan Li zijn schuld dan bij hem innen? Eén manier is dat Li zijn schuld int door te worden herboren als de zoon van Zhang, Zhang verdient veel geld en het wordt verkwanseld door Li. Het maakt niet uit hoeveel geld Zhang verdient, zijn zoon Li verspilt het. Hoeveel Zhang ook verdient, het is nooit genoeg, en zijn zoon slaagt er op de een of andere manier altijd in om het geld van zijn vader op allerlei manieren uit te geven. Zhang is verbijsterd: “Waarom is mijn zoon altijd al een ongeluksbrenger geweest? Waarom hebben andere mensen zulke goede zonen? Waarom heeft mijn zoon geen ambities, waarom is hij zo nutteloos en incapabel om ook maar een cent te verdienen, waarom moet ik hem altijd onderhouden? Omdat ik hem wel moet onderhouden, zal ik het doen, maar waarom heeft hij altijd meer nodig, hoeveel geld ik hem ook geef? Waarom kan hij nog geen dag eerlijk zijn geld verdienen, maar zal hij niets doen, behalve lanterfanten, schranzen, zuipen, hoerenlopen en gokken? Wat is er in hemelsnaam aan de hand?” Dan denkt Zhang een poosje na: “Het kan zijn dat ik hem in het vorige leven iets schuldig was. Dan zal ik het afbetalen! Dit zal niet ophouden voor ik alles heb betaald!” Misschien heeft Li zijn schuld op een dag volledig geïnd, en wanneer hij veertig of vijftig is, zal er een dag zijn waarop hij plotseling tot bezinning komt: “Ik heb de eerste helft van mijn leven helemaal niets goed gedaan! Ik heb al het geld dat mijn vader verdiende verspild – ik zou een goed mens moeten zijn! Ik ga mezelf vermannen: ik word iemand die eerlijk is en fatsoenlijk leeft, en ik zal mijn vader nooit meer verdriet doen!” Waarom denkt hij dit? Waarom verandert hij plotseling ten goede? Heeft dit een reden, en welke dan? (Omdat Li zijn schuld heeft geïnd, heeft Zhang zijn schuld afgelost.) Dit is een kwestie van oorzaak en gevolg. Het verhaal begon heel lang geleden, nog voor hun beider geboorte, en dit verhaal over hun vorig leven is op hun huidige leven overgebracht, en geen van beide kan de ander de schuld geven. Wat Zhang zijn zoon ook leerde, zijn zoon luisterde nooit en verdiende nooit eerlijk zijn geld, maar de dag dat de schuld was afgelost, hoefde hem niets te worden geleerd; zijn zoon begreep het uit zichzelf. Dit is een eenvoudig voorbeeld. Zijn er nog veel meer van dergelijke voorbeelden? (Ja.) En wat kunnen mensen ervan leren? (Dat zij zich goed moeten gedragen en geen kwaad moeten doen.) Dat zij geen kwaad moeten doen, en dat er vergelding zal zijn voor hun slechte daden! De meeste ongelovigen begaan veel kwaad, en vergelding was toch de weerslag van hun slechte daden? Maar is deze vergelding arbitrair? Alles wat vergelding als weerslag heeft, heeft een achtergrond en een reden. Denk je dat jou niets zal gebeuren nadat je iemand geld hebt afgetroggeld? Denk je dat het geen gevolgen voor jou heeft als je door middel van bedrog hun geld hebt ingepikt? Dat is onmogelijk en er zullen zeker gevolgen zijn! Ongeacht wie ze zijn en of ze geloven dat er een God is, alle mensen moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun gedrag en de gevolgen dragen van hun daden. Wat dit eenvoudige voorbeeld betreft – Zhang wordt gestraft en Li wordt terugbetaald – is dit niet eerlijk? Wanneer mensen zulke dingen doen, is zoiets het gevolg. Het is er onlosmakelijk mee verbonden. Ondanks dat ze ongelovigen zijn, voor degenen die niet in God geloven is hun bestaan onderworpen aan dergelijke hemelse voorschriften en decreten, niemand kan eraan ontkomen en niemand kan deze realiteit vermijden.

Degenen die niet gelovig zijn, geloven vaak dat al het zichtbare bestaat, terwijl al het onzichtbare of wat heel ver van mensen af staat, niet bestaat. Ze geloven liever dat er geen “cyclus van leven en dood” is, en geen “straf”, en dus zondigen ze en begaan ze slechte daden zonder wroeging – waarna ze gestraft worden, of gereïncarneerd als dier. Van alle verschillende mensen onder de ongelovigen komen de meesten in deze vicieuze cirkel terecht. Dat komt omdat ze niet weten dat de spirituele wereld strikt is in het besturen van alle levende wezens. Of je het gelooft of niet, dit feit bestaat, want geen enkel persoon of object ontkomt aan de reikwijdte van wat waargenomen wordt door Gods ogen, en geen enkel persoon of object ontkomt aan de regels en beperkingen van Gods hemelse edicten en decreten. En dus laat dit eenvoudige voorbeeld iedereen zien dat, ongeacht of je wel of niet in God gelooft, het onaanvaardbaar is om te zondigen en kwaad te doen, en dit gevolgen heeft. Wanneer iemand die een ander geld heeft afgetroggeld zo gestraft wordt, is dat een redelijke straf. Dergelijk veelvoorkomend gedrag wordt bestraft door de spirituele wereld, door de decreten en hemelse edicten van God, en dus zal verschrikkelijk misdadig en kwaadaardig gedrag – verkrachting en plundering, list en bedrog, diefstal en roof, moord en brandstichting enzovoort – worden onderworpen aan een reeks straffen van uiteenlopende zwaarte. En wat houden deze straffen van uiteenlopende zwaarte in? Bij sommige kost het tijd om de ernst ervan vast te stellen, andere worden door verschillende methodieken bepaald en weer andere gebruiken de bestemming van reïncarnatie van mensen. Bijvoorbeeld, sommige mensen zijn grofgebekt. Wat betekent “grofgebekt”? Het betekent veelvuldig schelden tegen anderen en het gebruik van kwaadaardige taal, taal die mensen vervloekt. Wat houdt kwaadaardige taal in? Het laat zien dat iemand een kwaadaardig hart heeft. Zulke mensen spreken vaak kwaadwillende taal die mensen vervloekt, en zulke kwaadwillende taal gaat gepaard met ernstige gevolgen. Nadat deze mensen zijn gestorven en een gepaste straf hebben ontvangen, kunnen ze herboren worden als stomme. Sommige mensen zijn heel berekenend tijdens hun leven, ze maken vaak misbruik van anderen, hun plannetjes zijn zeer uitgekiend en ze brengen anderen veel schade toe. Zij kunnen worden herboren als zwakzinnige of iemand met een verstandelijke beperking. Sommige mensen maken vaak inbreuk op de privacy van anderen; zij zien veel wat niet voor hun ogen bestemd is, en ze weten veel wat ze niet zouden moeten weten, en daarom kunnen ze als blinde herboren worden. Sommige mensen zijn zeer gewiekst tijdens hun leven, ze maken veel ruzie en begaan veel slechte daden, en dus kunnen ze herboren worden met een handicap; mank of met één arm, of gebocheld of met een draaihals, ze kunnen niet goed lopen of hun ene been is korter dan het andere, enzovoort. Hierin worden ze onderworpen aan verschillende straffen al naar gelang van het niveau kwaad dat ze begingen tijdens hun leven. En wat denken jullie, waarom zijn mensen scheel? Zijn er veel van zulke mensen? Er zijn er vandaag veel bij. Sommige mensen zijn scheel omdat ze hun ogen in hun vorige leven te veel de kost gaven, ze deden te veel slechte dingen, en daarom worden ze in dit leven geboren met scheve ogen en in ernstige gevallen zelfs blind. Dat is vergelding! Sommige mensen kunnen goed met anderen overweg voordat ze sterven, ze doen veel goeds voor hun dierbaren, vrienden, collega’s of de mensen die met hen verbonden zijn. Ze bieden liefdadigheid en zorg aan anderen, of helpen hen in financieel opzicht, anderen hebben hen heel hoog zitten, en wanneer zulke mensen terugkeren naar de spirituele wereld worden ze niet gestraft. Wanneer een ongelovige niet gestraft wordt, betekent dit dat hij of zij een heel goed mens was. In plaats van te geloven in het bestaan van God, geloven ze alleen in de Man met de Baard in de hemel. Ze geloven alleen dat er een geest boven hen zweeft die alles wat ze doen in de gaten houdt – dat is het enige wat ze geloven. En het resultaat is dat ze zich veel beter gedragen. Deze mensen zijn goedhartig en liefdadig en wanneer ze uiteindelijk terugkeren naar de spirituele wereld, zal de spirituele wereld hen heel goed behandelen en zullen ze spoedig worden gereïncarneerd. Wanneer ze herboren worden, bij wat voor soort familie komen zij terecht? Hoewel deze familie niet rijk zal zijn, zal het er vredig zijn, met onderlinge harmonie; zij zullen serene, gelukkige dagen beleven, iedereen zal vreugdevol zijn en zij zullen een goed leven hebben. Wanneer zulke mensen de volwassen leeftijd bereiken, zullen zij een groot gezin hebben met veel aanhang, hun kinderen zullen getalenteerd en succesvol zijn en hun familie zal veel voorspoed ervaren – en zo’n resultaat is nauw verbonden met het vorige leven van deze persoon. Dat wil zeggen, waar iemand na zijn dood heengaat en reïncarneert, ongeacht of het een man of vrouw is, ongeacht wat zijn of haar missie is, ongeacht wat het leven hem of haar brengt, welke tegenslagen en zegeningen ze ook genieten, wie ze zullen ontmoeten, wat hen zal overkomen – niemand kan dit voorspellen, eraan ontkomen of zich ervoor verstoppen. Dat wil zeggen, nadat voor jouw leven is vastgesteld wat er met je gebeurt, hoe je het ook probeert te vermijden, op welke manier je het ook probeert te vermijden, jij kunt de levensloop die God in de spirituele wereld voor jou heeft vastgesteld, op geen enkele manier schenden. Want wanneer je bent gereïncarneerd, ligt je levenslot al vast. Of het nu goed of slecht is, iedereen moet dit onder ogen zien en blijven doorgaan; dit is een kwestie waar niemand die in deze wereld leeft aan kan ontkomen, en er bestaat geen reëlere kwestie. Goed, jullie hebben dit allemaal begrepen, toch?

Nu jullie dit begrijpen, zien jullie dan ook in dat God zeer nauwkeurige en grondige controles en een bestuur heeft voor de cyclus van leven en dood van de ongelovigen? Ten eerste heeft God verschillende hemelse edicten, decreten en systemen ingesteld in het spirituele rijk, en na het instellen van deze hemelse voorschriften, decreten en systemen worden ze strikt uitgevoerd, zoals God heeft vastgesteld, door wezens met verschillende officiële posities binnen de spirituele wereld, en niemand durft hen te schenden. En dus bestaan er in de cyclus van het leven en de dood van de mensheid in de mensenwereld of iemand gereïncarneerd is als een dier of als persoon, er bestaan wetten voor beide. Omdat deze wetten van God komen, durft niemand ze te overtreden, noch kunnen ze door wie dan ook overtreden worden. Het is alleen door de soevereiniteit van God en door het bestaan van zulke wetten dat de materiële wereld die mensen zien gestructureerd en ordelijk is; het is alleen door Gods soevereiniteit dat de mens vreedzaam kan bestaan naast de andere wereld, die volledig onzichtbaar is voor de mensheid, en dat de mens er in harmonie mee kan samenleven – dit alles is onlosmakelijk verbonden met Gods soevereiniteit. Nadat iemands vleselijke leven sterft, heeft de ziel nog steeds leven in zich, en wat zou er dus gebeuren zonder Gods bestuur? De ziel zou overal ronddwalen, overal binnendringen en de levende dingen in de wereld van de mensheid zelfs schade toebrengen. Die schade zou niet alleen de mensheid treffen, maar ook planten en dieren, maar de mens zou de eerste zijn die schade ondervindt. Als dit zou gebeuren – als zo’n ziel stuurloos was en mensen echt beschadigde, en echt slechte dingen deed – dan zou er ook op juiste wijze met deze ziel worden omgegaan in de spirituele wereld: als het echt ernstig was, zou het bestaan van de ziel snel ophouden, zij zou vernietigd worden; indien mogelijk zou zij ergens worden geplaatst en vervolgens gereïncarneerd. Dat wil zeggen, het bestuur van de spirituele wereld van verschillende soorten zielen wordt opgedragen en uitgevoerd volgens stappen en regels. Alleen door middel van een dergelijk bestuur is de materiële menselijke wereld niet in chaos vervallen, alleen daardoor kent de materiële menselijke wereld een normaal verstand, normale rationaliteit en een geordend vleselijk leven. Pas wanneer de mensheid zo’n normaal leven kent, zullen degenen die in het vlees leven door de generaties heen blijven bloeien en zich voortplanten.

Wat denken jullie van de woorden die jullie net gehoord hebben? Zijn ze nieuw voor jullie? En wat voelden jullie nadat ik deze woorden vandaag communiceerde? Voelden jullie, naast het gevoel dat ze nieuw zijn, nog iets anders? (Mensen moeten zich goed gedragen, en ik zie dat God groot en beangstigend is.) (Nadat ik zojuist Gods communicatie heb gehoord over hoe God het einde van verschillende soorten mensen regelt, voel ik aan de ene kant dat Gods gezindheid geen enkele belediging toestaat en dat ik Hem moet vereren en aan de andere kant weet ik van welk soort mensen God houdt en van welk soort niet. Ik wil dus een van degenen zijn waar God van houdt.) Zien jullie dat Gods handelingen op dit gebied principieel zijn? Wat zijn de principes waarnaar Hij handelt? (Hij stelt het einde van de mensen vast op basis van alles wat ze doen.) Dit gaat over de verschillende einden van de ongelovigen waar we net over gesproken hebben. Wanneer het gaat over de ongelovigen, is het principe dat achter Gods handelingen zit dan het belonen van de goeden en het straffen van de slechten? Bestaan er uitzonderingen? (Nee.) Zien jullie dat er een principe achter Gods handelingen zit? De ongelovigen geloven feitelijk niet in God, ze kunnen Gods orkestratie niet gehoorzamen en ze zijn zich niet bewust van Gods soevereiniteit, laat staan dat ze God erkennen. Nog erger, ze lasteren God en vervloeken Hem, en ze staan vijandig tegenover degenen die in God geloven. Hoewel deze mensen zo’n houding tegenover God hebben, wijkt Gods bestuur over hen nog steeds niet af van Zijn principes. Hij bestuurt hen op een ordelijke manier in overeenstemming met Zijn principes en Zijn gezindheid. Hoe beschouwt God hun vijandigheid? Als onwetendheid! En dus heeft Hij ervoor gezorgd dat deze mensen – de meerderheid van de ongelovigen – ooit gereïncarneerd werden als dieren. Wat zijn ongelovigen dus in de ogen van God? Ze zijn vee. God bestuurt vee en Hij bestuurt de mensheid. Hij hanteert dezelfde principes voor dit soort mensen. Zelfs aan Zijn bestuur over deze mensen kan men nog steeds Zijn gezindheid en Zijn wetten achter Zijn heerschappij over alle dingen zien. Zien jullie dus Gods soevereiniteit in de principes waarmee Hij de ongelovigen waarover we net hebben gesproken, bestuurt? Zien jullie Gods rechtvaardige gezindheid? (Die zien we.) Dat wil zeggen, met welke dingen Hij ook te maken heeft, God handelt volgens Zijn eigen principes en gezindheid. Dit is Gods wezen. Hij breekt niet zomaar de decreten of hemelse bevelschriften die Hij heeft vastgesteld omdat Hij dit soort mensen als vee beschouwt. God handelt volgens principes, zonder ook maar de geringste wanorde. Zijn handelingen worden in het geheel niet beïnvloed door welke factor dan ook, en wat Hij ook doet, het is altijd overeenkomstig Zijn eigen principes. Dit komt omdat God het wezen van God Zelf heeft, dat een aspect is van Zijn wezen dat geen enkel schepsel bezit. God is consciëntieus en verantwoordelijk in Zijn behandeling, benadering, management, bestuur van en heerschappij over elk object, persoon en levend wezen onder alle dingen die Hij heeft geschapen. Hij is hierin nooit onzorgvuldig geweest. Voor hen die goed zijn, is Hij genadig en vriendelijk; hen die slecht zijn, straft Hij meedogenloos, en voor de verschillende levende wezens creëert Hij passende regelingen op een tijdige en regelmatige manier overeenkomstig de verschillende eisen die op verschillende tijdstippen gelden voor de wereld van de mensheid, zodanig dat deze verschillende levende wezens worden gereïncarneerd volgens de rollen die zij op een ordelijke manier spelen, en zich op een ordelijke manier tussen de materiële wereld en de spirituele wereld verplaatsen.

De dood van een levend wezen – de beëindiging van een fysiek leven – geeft aan dat het levende wezen is overgegaan van de materiële wereld naar de spirituele wereld, terwijl de geboorte van een nieuw fysiek leven aangeeft dat een levend wezen van de spirituele wereld is overgegaan naar de materiële wereld en is begonnen zijn rol op zich te nemen, zijn rol te spelen. Of het nu het vertrek of de aankomst van een wezen is, beide zijn onscheidbaar van het werk van de spirituele wereld. Wanneer iemand in de materiële wereld aankomt, heeft God in de spirituele wereld al passende regelingen getroffen en definities opgesteld wat betreft het gezin waar het wezen terecht komt, het gebied waar het zal aankomen, het uur waarop de aankomst zal plaatsvinden en de rol die iemand gaat spelen. Het hele leven van deze mens – de dingen die hij gaat doen, de wegen die hij zal gaan – voltrekt zich volgens de regelingen uit de spirituele wereld, zonder ook maar de geringste fout. Het moment waarop een fysiek leven eindigt en de manier en plaats waarop het eindigt zijn intussen ook duidelijk en herkenbaar voor de spirituele wereld. God regeert over de materiële wereld en Hij regeert over de spirituele wereld. Hij zal de normale cyclus van leven en dood van een ziel niet vertragen, noch kan Hij fouten begaan bij de regelingen met betrekking tot de cyclus van leven en dood van een ziel. Alle officiële wetsdienaars van de spirituele wereld voeren hun taken uit en doen dat wat ze moeten doen, volgens de instructies en regels van God. En zo, in de wereld van de mensheid, is elk materieel fenomeen dat door de mens wordt aanschouwd ordelijk en bevat geen chaos. Dit alles is vanwege Gods ordelijke heerschappij over alle dingen en omdat Gods gezag over alles heerst en alles waarover Hij heerst, omvat de materiële wereld waarin de mens leeft en bovendien de onzichtbare spirituele wereld achter de mensheid. En dus, als de mensheid een goed leven wil leiden en in een prettige omgeving wil leven, en daarnaast wil worden voorzien van de gehele zichtbare materiële wereld, dan dient de mens ook te worden voorzien van de spirituele wereld, die niemand kan zien en die namens de mensheid over elk levend wezen heerst en ordelijk is. Wanneer dus wordt gezegd dat God de levensbron voor alle dingen is, hebben we dan niet iets toegevoegd aan ons bewustzijn en begrip van “alle dingen”? (Ja.)

Het Woord, Deel II, Over het kennen van God, God Zelf, de unieke X