Relevante woorden van God:

In elke fase van Gods werk zijn er ook bijbehorende eisen aan de mens. Allen in de stroom van de Heilige Geest bezitten de tegenwoordigheid en discipline van de Heilige Geest; mensen die niet in de stroom van de Heilige Geest zijn, bevinden zich onder het bevel van Satan en zijn van elk werk van de Heilige Geest verstoken. Mensen in de stroom van de Heilige Geest aanvaarden het nieuw werk van God en werken mee in het nieuwe werk van God. Als de mensen in deze stroom niet in staat zijn om mee te werken en de waarheid niet in praktijk kunnen brengen zoals God dat in deze tijd vereist, zullen ze gedisciplineerd worden en in het ergste geval door de Heilige Geest verlaten worden. … Dat geldt niet voor de mensen die het nieuwe werk niet aanvaarden. Zij bevinden zich buiten de stroom van de Heilige Geest en de discipline en terechtwijzing van de Heilige Geest zijn niet op hen van toepassing. Deze mensen leven de hele dag in het vlees, ze leven volgens hun eigen gedachten; alles wat ze doen, is overeenkomstig de leer die voortkomt uit de analyse en het onderzoek van hun eigen brein. Dit zijn niet de eisen van het nieuwe werk van de Heilige Geest en er is al helemaal geen sprake van meewerken met God. Mensen die het nieuwe werk van God niet aanvaarden, ontberen de nabijheid van God en moeten het bovendien zonder de zegeningen en bescherming van God stellen. In hun woorden en daden houden ze veelal vast aan de vroegere eisen van het werk van de Heilige Geest; daarbij gaat het om leerstellingen, niet om waarheid. Zulke leerstellingen en regels bewijzen afdoende dat religie het enige is dat hen samenbrengt; ze zijn niet de uitverkorenen of het voorwerp van Gods werk. De vergadering van allen onder hen kan men wel een groot religieus congres, maar geen kerk noemen. Dit is een onveranderlijk feit. Zij hebben het nieuwe werk van de Heilige Geest niet; wat ze doen, riekt naar religie, wat ze in praktijk brengen, lijkt vervuld met religie; ze beschikken niet over de nabijheid en het werk van de Heilige Geest en komen al helemaal niet in aanmerking om de discipline of verlichting van de Heilige Geest te ontvangen. Deze mensen zijn allemaal levenloze lijken en maden zonder enige spiritualiteit. Ze hebben geen weet van de opstandigheid en tegendraadse houding van de mens, geen weet van al het kwaad dat de mens doet en al helemaal geen weet van al Gods werk en Gods huidige wil. Ze zijn allemaal onwetende, barbaarse mensen, ze zijn gespuis dat de titel gelovigen niet verdient!

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Gods werk en de praktijk van de mens

Als mensen, in hun geloof, de waarheid behandelen als een stel voorschriften waar ze zich aan dienen te houden, lopen ze dan niet het risico dat hun geloof verwordt tot religieuze ceremonieën? En wat is het verschil tussen zulke religieuze ceremonieën en het christendom? In hun manier van zeggen gaan ze misschien dieper en zijn ze vooruitstrevender, maar als hun geloof is verworden tot een stel voorschriften en een soort ceremonie, betekent dat dan niet dat het is veranderd in christendom? (Ja, inderdaad,) Er zijn verschillen tussen de oude en de nieuwe leer, maar als die leer niets meer inhoudt dan een soort theorie en enkel maar een vorm is geworden van ceremonie, van een leerstelling voor mensen, en als ze er ook niet de waarheid uit kunnen halen of er de realiteit van de waarheid door binnen kunnen gaan, is hun geloof dan niet hetzelfde als het christendom? Is dit in wezen niet het christendom? (Ja, inderdaad.) Vandaar de vraag: welke opvattingen en gesteldheden houden jullie erop na ten aanzien van jullie gedrag en de vervulling van jullie plichten die hetzelfde zijn als of die gelijksoortig zijn aan die van mensen die in het christendom geloven? (Ten aanzien van je aan de regels houden en het goed voorzien zijn van woorden en doctrines.) (Op het leggen van de nadruk op de uiterlijke schijn van spiritueel zijn en het aan de dag leggen van goed gedrag, en op het devoot en nederig zijn.) Je probeert je naar buiten toe goed te gedragen, je doet je uiterste best om voor jezelf de schijn van spiritualiteit op te houden, je spreekt een spirituele doctrine, je zegt dingen die in spiritueel opzicht juist zijn, doet dingen die volgens de denkbeelden en voorstellingen van mensen betrekkelijk veel goedkeuring wegdragen en doet net alsof je deugdzaam bent. Vanuit de hoogte spreek je woorden en doctrines, leer je tegen mensen dat ze goed moeten doen, goede mensen moeten zijn en de waarheid moeten begrijpen; je probeert de indruk te geven dat je spiritueel bent en je straalt een oppervlakkige spiritualiteit uit in alles wat je zegt en doet. Maar in de praktijk heb je de waarheid nooit gezocht; zodra je een probleem tegenkomt, handel je volledig naar menselijke wil en zet je God aan de kant. Je bent nooit te werk gegaan volgens de principes van de waarheid, je hebt nooit begrepen waar er in de waarheid over gesproken wordt, wat Gods wil is, wat de maatstaven zijn die Hij van de mens vereist – deze zaken heb je nooit serieus genomen en je er nooit mee bezig gehouden. Bevatten dergelijke externe acties en interne gesteldheden van mensen – dat wil zeggen, dit soort geloof – een vrees voor God en het vermijden van kwaad? Als er geen koppeling is tussen het geloof van mensen en hun zoektocht naar de waarheid, geloven ze dan wel of niet in God? Ongeacht hoeveel jaar mensen die geen binding hebben met het nastreven van de waarheid al in Hem geloven, kunnen die wel of kunnen die niet komen tot een waarlijke godvrezende verering en echt het kwaad mijden? (Dat kunnen ze niet.) Wat is dus bij zulke mensen het gedrag naar buiten? Wat voor pad kunnen zij dan bewandelen? (Het pad van de farizeeën.) Waarmee rusten ze zichzelf de hele dag uit? Is het niet met woorden en theorieën? Besteden ze hun dagen niet met het bewapenen van zichzelf, zichzelf opsmukken met woorden en theorieën, om meer op de farizeeën te lijken, meer spiritueel en meer als mensen die God zogenaamd dienen? Wat is de natuur van al die methoden? Is het God aanbidden? Is het werkelijk geloof in Hem? (Nee, dat is het niet.) Waar zijn ze dan mee bezig? Ze misleiden God; ze doorlopen enkel de stappen van een proces en houden zich met religieuze ceremonieën bezig. Ze wapperen met de vlag van geloof en voeren religieuze riten uit, waarmee ze proberen God te misleiden om hun doel van gezegend zijn te bereiken. Ze aanbidden God helemaal niet. Zal zo’n groep mensen niet net zo eindigen als degenen in de kerk die zogenaamd God dienen, die zogenaamd in God geloven en Hem volgen?

uit ‘Alleen als je te allen tijde voor Gods aangezicht leeft, kun je het pad van redding bewandelen’ in ‘Verslagen van de gesprekken van Christus’

Hoe noemt God degenen die in Jehova geloofden? Judaïsme. Ze werden een soort religieuze groepering. En hoe definieert God degenen die in Jezus geloven? (Christendom.) In Gods ogen zijn het Judaïsme en het christendom religieuze groeperingen. Waarom definieert God ze aldus? Zijn er onder alle leden van deze door God gedefinieerde religieuze groeperingen ook mensen die God vrezen en kwaad vermijden, die Gods wil doen en de weg van God volgen? (Nee.) Dit maakt het duidelijk. Kunnen, in Gods ogen, al diegenen die God alleen in naam volgen degenen zijn die God als gelovigen erkent? Hebben zij allemaal een verbinding met God? Kunnen ze allemaal het doel van Gods redding zijn? (Nee.) Zal er dan een dag komen waarop jullie worden teruggebracht tot wat God ziet als een religieuze groepering? (Het is mogelijk.) Wanneer jullie worden teruggebracht tot een religieuze groepering, lijkt zoiets ondenkbaar. Als mensen in Gods ogen deel gaan uitmaken van een religieuze groepering, zullen ze dan door Hem worden gered? Zijn ze van het huis van God? (Nee, dat zijn ze niet). Probeer dat dus maar eens samen te vatten: deze mensen die alleen in naam in de ware God geloven maar van wie God meent dat ze deel uitmaken van een religieuze groepering – wat voor pad bewandelen ze? Kan men zeggen dat deze mensen het pad bewandelen van wapperen met de vlag van geloof zonder Zijn weg ooit te volgen, van in God geloven maar Hem nooit aanbidden, en in plaats daarvan Hem verzaken? Dat wil zeggen: ze bewandelen het pad van geloven in God, maar ze volgen de weg van God niet en verzaken God; het pad dat zij bewandelen is het pad waarbij ze in God geloven maar Satan aanbidden, ze aanbidden de duivel en proberen hun eigen management uit te voeren en hun eigen koninkrijk te vestigen. Is dit de essentie ervan? Hebben zulke mensen enige verbinding met Gods managementplan voor de redding van de mens? (Nee.) Hoeveel mensen er ook in God geloven, zodra God hun geloofsopvattingen definieert als religie of groep, heeft God bepaald dat ze niet gered kunnen worden. Waarom zeg ik dit? Wie aanbidden de mensen als zij in een groep of massa verkeren zonder het werk en de leiding van God, die Hem helemaal niet aanbidt? Wie volgen ze dan? Voor de vorm en in naam volgen ze een persoon, maar wie volgen ze eigenlijk? In hun hart erkennen ze God, maar in feite zijn ze onderworpen aan menselijke manipulatie, regelingen en controle. Zij volgen Satan, de duivel; ze volgen de machten die God vijandig zijn, die vijanden zijn van God. Zou God een dergelijk stel mensen redden? (Nee.) Waarom niet? Zijn ze tot berouw in staat? (Nee.) Ze wapperen met de vlag van geloof, voeren menselijke ondernemingen en hun eigen management uit, en ze gaan in tegen Gods managementplan voor de redding van de mensheid. Hun uiteindelijke uitkomst is dat God ze verafschuwt en verwerpt; God kan deze mensen onmogelijk redden, ze kunnen zich onmogelijk bekeren, ze zijn al gevangen door Satan – ze zijn volkomen in Satans handen. … Als dus de mensen uit deze tijd, die vele waarheden hebben gehoord en Gods wil zijn gaan begrijpen, niet in staat zijn om de weg van God te volgen en niet in staat zijn om het pad van redding te bewandelen, wat zal hun uiteindelijke uitkomst dan zijn? Hun uiteindelijke uitkomst zal hetzelfde zijn als van hen die in het christendom en Judaïsme geloven; er zal geen verschil zijn. Dit is Gods rechtvaardige gezindheid! Hoeveel preken je ook hebt gehoord en hoeveel waarheden je ook hebt begrepen, als je uiteindelijk nog steeds mensen volgt en Satan volgt, en je uiteindelijk nog steeds niet in staat bent om de weg van God te volgen, God te vrezen en kwaad te vermijden, zulke mensen zal God verafschuwen en verwerpen. Deze mensen die God verafschuwt en verwerpt, kunnen kennelijk veel over woorden en leerstellingen praten, zijn vele waarheden gaan begrijpen en toch zijn ze niet in staat om God te aanbidden; ze zijn niet staat om God te vrezen en kwaad te vermijden, en ze zijn niet in staat tot totale gehoorzaamheid aan God. God definieert ze in Zijn ogen als een religie, als gewoon een groep mensen, een troep mensen en als een verblijfplaats voor Satan. Ze worden gezamenlijk de bende van Satan genoemd, volkomen verafschuwd door God.

uit ‘Alleen als je te allen tijde voor Gods aangezicht leeft, kun je het pad van redding bewandelen’ in ‘Verslagen van de gesprekken van Christus’

Gedeelten uit preken en communicatie als referentie:

Wat bedoelen we wanneer we spreken over ‘God volgen’? We bedoelen het ervaren van het werk van God en het aanvaarden van de waarheid. Als je de waarheid niet aanvaardt, als je het werk van God niet ervaart, dan ervaar je het oordeel en de tuchtiging van God niet, wat betekent dat je God niet volgt. Hoe noemen we degenen die God niet volgen, maar wel in God geloven? We noemen hen religieuze gelovigen. Is dit niet het soort geloof van degenen die in God geloven binnen de religieuze wereld? Ze geloven alleen in God in de hemel, maar ze volgen God niet en ze ervaren het werk van God niet. Ze klampen zich slechts vast aan hun Bijbel, ze houden zich vast aan hun zogenaamde schrift. Ze lezen elke dag een paragraaf en bidden op een religieuze manier, en dat is alles. Het heeft niets te maken met hun eigen leven, met de manier waarop ze leven. Ze doen slechts wat ze moeten doen. Dit is wat we kennen als religieus geloof. Ze aanvaarden het nieuwe werk van God niet, noch ervaren ze het werk van God. Hun geloof is er dus slechts om een leegte in hun geest te vullen, om hun lijdende hart te bevredigen en omdat ze op zoek zijn naar een soort van voedsel. Zullen mensen met zo’n soort geloof een klinkend, prachtig getuigenis voor God kunnen geven? Zij zullen zeker niet kunnen getuigen, ze focussen zich immers niet op het zich uitputten voor God, noch op het betalen van een prijs, noch op gehoorzaamheid aan God, noch op leven. Hierdoor geven ze geen getuigenis. Wanneer ze worden vervolgd, zijn er dus slechts heel weinigen onder hen die stand kunnen houden. Wanneer hun leven op het spel staat, verraden ze God allemaal. Misschien zullen enkelen onder jullie dit bestrijden en zeggen: “Waren er in het tijdperk van Genade en het Tijdperk van de Wet niet heel veel martelaren?” Dat is niet onjuist. Deze martelaren hadden het werk van de Heilige Geest, zij waren ook volgelingen van God in die tijdperken. Hun geloof was geen religieus geloof. Degenen die het werk van God in het Tijdperk van de Wet ervoeren, waren mensen die God volgden in het Tijdperk van de Wet. Degenen die het werk van God in het Tijdperk van Genade ervoeren, waren mensen die God volgden in het Tijdperk van Genade. In het Tijdperk van het Koninkrijk zijn degenen onder ons die Gods werk in de laatste dagen ervaren ook volgelingen van God. Echter, nu de geïncarneerde God van de laatste dagen Zijn werk persoonlijk uitvoert, aanvaarden gelovigen die zich nog steeds in het Tijdperk van Genade of het Tijdperk van de Wet bevinden Gods werk van de laatste dagen niet en volgen Christus van de laatste dagen niet. Hun geloof in God is dus veranderd in religieus geloof.

uit ‘Preken en communicatie over het binnengaan in het leven’

Om te beginnen moeten we begrijpen hoe religieuze kringen worden gevormd en wat het verschil is tussen kerk en religie. Het is zeer noodzakelijk om deze kwesties te verduidelijken. In de Bijbel zien we dat tijdens elke fase van Gods werk Gods uitverkoren volk werd geleid en voorgegaan door diegenen die God persoonlijk had benoemd en aangesteld. Zo gebruikte God Mozes tijdens het Tijdperk van de Wet rechtstreeks om het volk van Israël te leiden, en Hij liet Mozes het priesterlijke stelsel organiseren. Toen Mozes’ werk was voltooid, waren er geen mensen meer op aarde die rechtstreeks door God werden aangesteld om de Israëlieten te leiden. Priesters werden voortaan door het volk gekozen. Dit is de achtergrond van het scheppen van joodse religieuze kringen. Sindsdien wordt het priesterlijke stelsel binnen het jodendom gevormd door verkiezingen in religieuze kringen. Het kwam heel vaak voor dat die religieuze kringen langzamerhand verdorven raakten omdat de verkeerde priesters werden uitgekozen. Toen de vleesgeworden Heer Jezus verscheen en werkte tijdens het Tijdperk van Genade, waren religieuze kringen zozeer vervallen dat zij zich tegen Christus verzetten en Hem veroordeelden en vijanden van God werden. Dit is een feit dat iedereen indertijd heeft zien gebeuren. Toen de Heer Jezus op de aarde kwam om Zijn verlossingswerk te doen, koos Hij persoonlijk de twaalf discipelen uit. De Heilige Geest begon tegelijkertijd te werken en Hij was bij de discipelen van de Heer Jezus. Indertijd werd een bijeenkomst van diegenen op de aarde die het werk van de Heer Jezus aanvaardden een kerk genoemd, en die werden geheel voorgegaan door mensen die door God waren aangesteld, met andere woorden, mensen die door de Heilige Geest werden gebruikt. In die tijd werd de ware kerk geschapen, en dat is de bron van de kerk. Ruim dertig jaar na de wederopstanding en hemelvaart van de Heer Jezus, waren de meeste van de twaalf discipelen inmiddels gestorven voor het geloof, en werd de kerk op aarde niet meer voorgegaan door rechtstreeks door de Heer Jezus aangestelde discipelen. Dus werden er diverse soorten religieuze groepen gevormd. Dat is de achtergrond van het scheppen van religieuze kringen in het Tijdperk van Genade. Daarna konden mensen een kerk opzetten, ongeacht of ze het werk van de Heilige Geest hadden, als ze maar over de Bijbel konden spreken. Zolang ze begaafd waren, konden mensen het met hen eens zijn en hen volgen. Ze konden naar believen werken en preken zonder dat iemand hen een strobreed in de weg legde, en dus begonnen er diverse gezindten te ontstaan. Wat is een kerk, en wat is een religie? We zouden kunnen zeggen dat groepen die worden geleid en voorgegaan door mensen die worden gebruikt door de Heilige Geest, kerken zijn, terwijl groepen die worden geleid en voorgegaan door mensen die niet door de Heilige Geest worden gebruikt religies zijn. Dit is het eenvoudigste, waarachtigste onderscheid. Ware kerken hebben het werk van de Heilige Geest. Het werk van de Heilige Geest verschijnt maar heel zelden in religie, en ook al doet het dat wel, dan is het nog alleen maar in die paar mensen die waarachtig in God geloven en de waarheid nastreven. Dat is het verschil tussen kerk en religie. Voor kerken is het van cruciaal belang of herders worden bewerkt en gebruikt door de Heilige Geest. Als de herder iemand is die de waarheid nastreeft en het juiste pad bewandelt, dan is het werk van de Heilige Geest aanwezig. Als de herder niet iemand is die de waarheid nastreeft en die juist het pad van de farizeeën bewandelt, dan is het werk van de Heilige Geest niet aanwezig. Zolang mensen onderscheid kunnen maken tussen echte en valse herders, kunnen ze een echte kerk vinden.

uit communicatie van boven