Hoe begrijp je de menselijke natuur? Je natuur begrijpen betekent in feite de diepten van je ziel ontleden; het heeft betrekking op wat er in je leven is. Het is de logica van Satan en de gezichtspunten van Satan waarnaar je hebt geleefd; dat wil zeggen dat het het leven van Satan is waarnaar jij hebt geleefd. Alleen door de diepere delen van je ziel bloot te leggen, kun je je natuur begrijpen. Hoe kunnen deze dingen worden blootgelegd? Aan de hand van enkel maar één of twee gebeurtenissen kunnen die dingen niet worden blootgelegd of geanalyseerd; in veel gevallen zou je, nadat je ergens mee klaar bent, nog niet tot begrip zijn gekomen. Er zouden drie tot vijf jaar voor nodig kunnen zijn voordat je daar een beetje besef en begrip over kunt verwerven. In veel situaties moet je aan zelfreflectie doen en je zelf leren kennen en je zult alleen resultaten krijgen wanneer je praktiseert om diep te graven. Naarmate je begrip van de waarheid sterker groeit en dieper wordt, kun je geleidelijk aan je eigen natuuressentie leren kennen als gevolg van zelfreflectie en zelfkennis. Om je natuur te kennen, moet je enkele dingen volbrengen. Ten eerste moet je goed weten waar je van houdt. Dit verwijst niet naar wat je graag eet of draagt; hiermee wordt eerder verwezen naar de dingen waar je van geniet, de dingen die je begeert, de dingen die je vereert, de dingen die je zoekt, en de dingen waar je op let in je hart, het soort mensen waarmee je graag in contact komt, het soort dingen dat je graag doet en het soort mensen dat je in je hart aanbidt. De meeste mensen houden bijvoorbeeld van mensen van groot aanzien, mensen die elegant spreken en zich elegant gedragen, of mensen die met welbespraakte vleierij spreken of diegenen die net doen alsof. Het bovengenoemde gaat erom met welke mensen ze graag contact hebben. Mensen houden er onder andere van om bepaalde dingen te kunnen doen die eenvoudig te doen zijn. Ook doen ze graag dingen die door anderen als goed gezien worden en die mensen ertoe zouden brengen hun lof en complimenten te uiten. In de natuur van de mensen is er een algemene eigenschap van de dingen die ze leuk vinden. En die houdt in dat ze van mensen, gebeurtenissen en dingen houden waarop anderen jaloers zijn vanwege uiterlijkheden, ze houden van mensen, dingen en uiterlijkheden die er mooi en weelderig uitzien, en ze houden van mensen, dingen en gebeurtenissen waardoor anderen hen vanwege hun uiterlijk vereren. De dingen waar mensen erg op zijn gesteld, zijn groots, schitterend, prachtig en indrukwekkend. Alle mensen vereren deze dingen. Het is te zien dat mensen niets van de waarheid bezitten en dat ze niet op echte mensen lijken. Deze dingen aanbidden heeft geen enkele betekenis, maar toch houden mensen ervan. […] Waar je van houdt, waar je je op concentreert, wat je vereert, wat je benijdt en waar je elke dag aan denkt in je hart zijn allemaal representatief voor je natuur. Het is genoeg om te bewijzen dat je natuur erg gesteld is op onrechtvaardigheid en dat je natuur in ernstige situaties slecht en ongeneeslijk is. Je moet je natuur zo analyseren dat je onderzoekt waar je erg op gesteld bent en wat je verzaakt in je leven. Misschien ben je voor een tijdje goed voor iemand, maar dit bewijst niet dat je erg op die persoon gesteld bent. Waar je echt op gesteld bent, is precies dat wat in je natuur zit; zelfs als je botten waren gebroken, zou je er nog steeds van genieten en zou je het nooit kunnen verzaken. Dit is niet makkelijk om te veranderen. Neem bijvoorbeeld het vinden van een partner. Als een vrouw echt op iemand verliefd werd, dan zou niemand haar tegen kunnen houden. Al zijn haar benen gebroken, dan nog wil ze bij hem zijn; ze zou met hem willen trouwen, al zou dat betekenen dat ze sterven moest. Hoe komt dat? Dat komt doordat niemand kan veranderen wat mensen diep vanbinnen hebben zitten. Zelfs al sterft iemand, dan nog vindt de ziel van die persoon nog steeds dezelfde dingen leuk; dat zijn de dingen van de menselijke natuur, en die staan voor iemands essentie. De dingen waar mensen dol op zijn, bevatten enige onrechtvaardigheid. Sommigen tonen duidelijk hun genegenheid voor deze dingen, anderen niet; sommigen zijn er verzot op, anderen niet; sommige mensen hebben zelfbeheersing, terwijl anderen zich niet kunnen beheersen. Sommige mensen hebben de neiging om in duistere zaken weg te zakken, wat bewijst dat ze geen greintje leven bezitten. Als mensen in staat zijn om zich niet in deze dingen te verliezen en zich erdoor te laten inperken, bewijst dit dat hun gezindheid iets is veranderd en dat ze enige gestalte hebben. Sommige mensen begrijpen sommige waarheden, voelen dat ze leven hebben en dat ze van God houden. Het is in feite nog te vroeg, en een transformatie in je gezindheid ondergaan, is geen eenvoudige zaak. Is je natuur gemakkelijk te begrijpen? Ook al heb je er enig begrip van, dan is verandering nog niet gemakkelijk. Dit is moeilijk terrein voor mensen. Hoe mensen, zaken of dingen om je heen ook veranderen en hoe de wereld ook op zijn kop staat, als de waarheid je van binnenuit leidt, als die wortel in je heeft geschoten en Gods woorden als gids in je leven, je voorkeuren, je ervaringen en je bestaan dienen, dan ben je op dat punt echt getransformeerd. Nu is bij deze zogenaamde transformatie slechts sprake van mensen die wat samenwerken en wat enthousiasme en geloof hebben, maar dit kan niet worden beschouwd als transformatie en het bewijst niet dat mensen leven hebben; er is slechts sprake van de voorkeuren van mensen – niets meer dan dat.

Naast het blootleggen van de dingen waar mensen volgens hun natuur dol op zijn, dienen er ook andere aspecten te worden blootgelegd die betrekking hebben op hun natuur. Bijvoorbeeld de standpunten die mensen ten aanzien van dingen hebben, de methoden en doelen van mensen in het leven, de kernwaarden van mensen en hun zienswijze over het leven en alle zaken die betrekking hebben op de waarheid. Dit zijn allemaal dingen die zich diep in de menselijke ziel bevinden, en ze hebben een direct verband met de transformatie van gezindheid. Wat is dan de levensopvatting van de verdorven mensheid? Je zou kunnen zeggen dat die luidt: “Ieder voor zich en God voor ons allen.” Mensen leven allemaal voor zichzelf; om het nog duidelijker te zeggen: ze leven voor het vlees. Ze leven enkel maar om voedsel in hun mond te krijgen. Hoe verschilt een dergelijk bestaan met dat van de dieren? Een dergelijke manier van leven heeft geen enkele waarde, laat staan dat het enige betekenis heeft. Je zienswijze op het leven omvat waar je op vertrouwt om in de wereld te leven, waar je voor leeft en hoe je leeft – en dit zijn allemaal dingen die te maken hebben met de essentie van de menselijke natuur. Door de natuur van de mensen te analyseren zul je zien dat alle mensen zich tegen God verzetten. Het zijn allemaal duivels en er bestaat geen werkelijk goed mens. Alleen door de natuur van mensen te ontleden kun je werkelijk de kern en verdorvenheid van de mensheid kennen, begrijpen waar mensen eigenlijk toe behoren, waaraan het ze in feite ontbreekt, waarmee ze zouden moeten worden uitgerust, en hoe ze een menselijke gelijkenis uit moeten leven. Het is niet makkelijk om iemands natuur naar waarheid te ontleden en zoiets kan niet worden verricht als men Gods woorden niet heeft ervaren of als men niet over werkelijke ervaringen beschikt.

Het Woord, Deel III, De gesprekken van Christus van de laatste dagen, Wat er bekend zou moeten zijn over het transformeren van iemands gezindheid