Dagelijkse woorden van God: Intrede in het leven | Fragment 566

17 december 2021

Tegenwoordig hebben mensen een heel oppervlakkig inzicht in zichzelf. Ze hebben absoluut niet duidelijk de dingen leren kennen die deel uitmaken van hun natuur. Ze hebben alleen kennis van een paar van hun verdorven gesteldheden, de dingen die ze waarschijnlijk gaan doen of een paar van hun tekortkomingen, en daardoor geloven ze dat ze zichzelf kennen. En als ze zich daarnaast aan een paar regels houden, ervoor zorgen dat ze op bepaalde terreinen geen vergissingen begaan, en erin slagen om bepaalde overtredingen te vermijden, denken ze vervolgens dat ze werkelijkheid in hun geloof in God bezitten en nemen ze aan dat ze gered zullen worden. Dit is een volslagen menselijke fantasie. Als je je aan dat soort zaken houdt, zul je dan werkelijk erin slagen om je ervan te weerhouden overtredingen te begaan? Zul je dan een echte verandering in je gezindheid hebben bereikt? Zul je dan werkelijk de gelijkenis van een menselijk wezen naleven? Kun je God op die manier werkelijk tevreden stellen? Beslist niet, zoveel is zeker. Geloof in God werkt alleen als je hoge maatstaven hebt en de waarheid en enige transformatie in je levensgezindheid hebt bereikt. Dus als de zelfkennis van mensen te oppervlakkig is, zullen ze het onmogelijk vinden om problemen op te lossen en zullen hun levensgezindheden gewoonweg niet veranderen. Het is noodzakelijk om jezelf grondig te kennen, wat betekent dat je je eigen natuur moet kennen: welke elementen in die natuur zijn opgenomen, hoe die dingen zijn ontstaan en waar ze vandaan zijn gekomen. Ben je daarnaast werkelijk in staat deze dingen te haten? Heb je je eigen lelijke ziel en je boosaardige natuur gezien? Als je waarlijk in staat bent de waarheid over jezelf te zien, dan zul je een afkeer krijgen van jezelf. Als je een afkeer hebt van jezelf en dan Gods woord praktiseert, zul je in staat zijn het vlees te verzaken en de kracht hebben om zonder moeilijkheden de waarheid uit te voeren. Waarom volgen veel mensen hun vleselijke voorkeuren? Omdat ze van mening zijn dat ze zelf nogal goed zijn, het gevoel hebben dat hun acties juist en gerechtvaardigd zijn, dat ze geen gebreken hebben, en zelfs dat ze volkomen gelijk hebben, kunnen ze daarom handelen in de veronderstelling dat ze het recht aan hun kant hebben. Wanneer iemand herkent wat zijn werkelijke natuur is, hoe lelijk, hoe verachtelijk en hoe zielig, dan is zo iemand niet meer overdreven trots op zichzelf, niet zo extreem arrogant en niet zo zelfingenomen als tevoren. Zo’n persoon voelt: ik moet ernstig zijn, met beide benen op de grond staan en een deel van Gods woord beoefenen. Wanneer ik dit niet doe, dan zal ik niet voldoen aan de standaard van het mens-zijn, en zal ik me schamen om in Gods aanwezigheid te leven. Hij ziet zichzelf duidelijk als armzalig, als werkelijk onbeduidend. Op dat moment wordt het eenvoudig voor hem om de waarheid uit te voeren en hij lijkt enigszins te zijn hoe een mens zou moeten zijn. Alleen als mensen waarlijk een afkeer van zichzelf hebben, zijn ze in staat het vlees te verzaken. Als ze geen afkeer van zichzelf hebben, zullen ze niet in staat zijn het vlees te verzaken. Jezelf waarlijk haten omvat enkele dingen: ten eerste moet je je eigen natuur kennen en ten tweede moet je jezelf zien als behoeftig en erbarmelijk, je moet zien dat je uiterst klein en onbeduidend bent, en je moet je eigen erbarmelijke en vervuilde ziel zien. Als je dit hebt bereikt en volledig ziet wat je waarlijk bent, dan verwerf je waarlijk kennis van jezelf en kun je zeggen dat je jezelf volledig hebt leren kennen. Pas dan kun je jezelf waarlijk haten, of jezelf zelfs vervloeken, en waarlijk voelen dat je zo grondig bent verdorven door Satan dat je niet eens meer op een mens lijkt. Dan, op een dag, als de dreiging van de dood verschijnt, zal zo iemand denken: dit is Gods rechtvaardige straf. God is inderdaad rechtvaardig; ik hoor echt te sterven! Op dit punt zal hij geen klacht laten horen, laat staan dat hij God de schuld geeft. Hij voelt zich immers zo behoeftig en zielig, zo vervuild en verdorven dat hij moet worden vernietigd door God, en een ziel zoals die van hem is niet geschikt om op aarde te leven. Op dat moment zal deze persoon zich niet tegen God verzetten, laat staan dat hij God zal verraden. Als je jezelf niet kent en nog steeds van mening bent dat je redelijk goed bent, zul je, als de dood voor de deur staat, denken: ‘Ik heb het heel goed gedaan in mijn geloof. Hoe hard heb ik wel niet gezocht! Ik heb zoveel gegeven en zoveel geleden, maar toch vraagt God me nu uiteindelijk om te sterven. Ik weet niet waar Gods rechtvaardigheid is. Waarom vraagt Hij me om te sterven? Als zelfs iemand zoals ik moet sterven, wie zal dan worden gered? Zal het menselijke ras niet ten einde komen?’ Ten eerste heeft deze persoon noties over God. Ten tweede klaagt deze persoon en toont totaal geen onderwerping. Dit is net als Paulus: toen hij op het punt stond om te sterven, kende hij zichzelf niet, en toen Gods straf nabij was, was het te laat om berouw te tonen.

Het Woord, Deel III, De gesprekken van Christus van de laatste dagen, deel drie

Meer bekijken

Rampen zoals oorlogen en pandemieën komen vaak voor over de hele wereld. Hoe kunnen we de terugkeer van de Heer verwelkomen en Gods bescherming krijgen tijdens rampen? Neem deel aan onze gebedsbijeenkomst om de weg te vinden.

Geef een reactie

Delen

Annuleren

Neem contact op via Messenger