Vers 1

God heeft Zich helemaal gegeven en heeft je niets onthouden,

zonder wereldlijke roem te genieten, liefde, of zegeningen onder de mensen.

Ze zijn gemeen tegen Hem.

Nooit genoot Hij de rijkdom van de aarde,

Hij wijdt Zijn bevlogen hart aan de mens

en geeft Zich helemaal.

Refrein

Wie heeft Hem ooit gekoesterd of getroost?

De mens heeft Hem onder druk gezet,

Hem tegenspoed bezorgd

en Hem vreselijke situaties opgedrongen.

De mens beschuldigt Hem van onrecht

en Hij aanvaardt het in stilte.

Protesteert Hij, of vraagt Hij om compensatie?

Wie heeft Hem ooit medeleven betoond?

Vers 2

Wie had er niet, als normaal mens, een romantische kindertijd?

Wie had er geen bruisende jeugd, of warmte in zijn familie?

Wie leeft er zonder liefde van vrienden, of het respect van anderen?

Wie leeft er zonder de troost van zijn vertrouwelingen?

Refrein 2

Heeft God ooit warmte en troost genoten?

Wie heeft Hem menselijke moraliteit getoond?

Wie is er verdraagzaam geweest

en bij Hem gebleven in moeilijke tijden?

De mens stelt enkel eisen aan Hem, zonder gewetensbezwaar.

Hoe kan de mens de geïncarneerde God

die van de Geest komt, als God onthalen?

Wie is in staat Hem te kennen?

Brug

Waar is de waarheid onder de mensen?

Waar is echte rechtvaardigheid?

Wie is er in staat Gods gezindheid te kennen,

wie kan zich meten met God in de hemel?

Het is niet verwonderlijk dat niemand God kende

toen Hij onder de mensen kwam;

het is niet verwonderlijk dat de mens Hem verwierp.

Vers 3

Hoe kan de mens Gods bestaan verdragen,

of toestaan dat het licht de duisternis van de wereld verdrijft?

Is dit niet de oprechte toewijding en intrede van de mens?

Draait Gods werk niet om intrede van de mens?

Outro

God zou graag zien dat je Gods werk samenvoegt met intrede van de mens,

een goede relatie opbouwt tussen de mens en God,

en je plichten vervult zo goed als je kan.

Op die manier wordt Gods werk voltooid

en wordt Hij geroemd, wordt Hij geroemd.

uit ‘Volg het Lam en zing een nieuw lied’