Want als iemand het lot niet begrijpt,

als iemand Gods soevereiniteit niet begrijpt,

als iemand moedwillig voor zich uit tast,

aarzelend en wankelend door de mist,

ziet hij dat de levensreis te moeilijk is, te hartverscheurend.

Dus als mensen Gods soevereiniteit over het lot van de mens erkennen,

kiezen de slimmen onder hen ervoor het te kennen en te accepteren,

vaarwel te zeggen tegen de pijnlijke dagen

toen ze eigenhandig een goed leven poogden op te bouwen,

in plaats van te blijven vechten tegen het lot

en hun zogenaamde levensdoelen op hun eigen manier na te streven.

Als iemand geen God heeft, als hij Hem niet kan zien,

als iemand Gods soevereiniteit niet duidelijk kan herkennen,

dan is elke dag betekenisloos, waardeloos, ellendig,

dan is elke dag betekenisloos, waardeloos, ellendig.

Waar iemand ook is, wat zijn werk ook is,

zijn middelen van bestaan en het nastreven van zijn doelen

brengen hem niets dan eindeloos hartzeer en uitzichtloos lijden,

zo erg dat hij het niet verdragen kan om terug te kijken.

Alleen als iemand de soevereiniteit van de Schepper accepteert,

zich onderwerpt aan Zijn orkestraties en bepalingen

en een waar mensenleven zoekt,

zal iemand langzamerhand bevrijd worden van alle hartzeer en lijden

en alle leegte van het leven van zich afschudden.

Alleen als iemand de soevereiniteit van de Schepper accepteert,

zich onderwerpt aan Zijn orkestraties en bepalingen

en een waar mensenleven zoekt,

zal iemand langzamerhand bevrijd worden van alle hartzeer en lijden

en alle leegte van het leven van zich afschudden.

uit ‘Volg het Lam en zing een nieuw lied’