Verhaal 1. Een zaadje, de aarde, een boom, het zonlicht, de zangvogels en de mens

Een klein zaadje viel op de aarde. Nadat er een geweldige regenbui voorbij was gekomen, groeide het zaadje uit tot een tere spruit en zijn wortels groeven zich langzaam een weg in de bodem. De spruit werd langzamerhand groter, en weerstond moedig rukwinden en regenbuien, en zag de verandering van de seizoenen bij wassende en afnemende maan. In de zomer schonk de aarde water, zodat de spruit de verzengende hitte kon verdragen. En omdat hij in de aarde stond, voelde de spruit de hitte niet en overleefde hij de hitte van de zomer. Toen de winter viel, hield de aarde de spruit in haar warme omhelzing en ze grepen elkaar stevig vast. En door de warmte van de aarde overleefde de spruit de bittere kou, en kwam ongedeerd de winterse stormen en sneeuwval van het seizoen door. Beschut door de aarde groeide de spruit dapper en was gelukkig. Hij werd lang en trots door de onzelfzuchtige verzorging die de aarde bood. De spruit groeide gelukkig door. Hij zong terwijl de regen omlaag spatte en danste en zwaaide als de wind blies. En zo zijn de spruit en de aarde van elkaar afhankelijk …

Er gingen jaren voorbij en de spruit was nu een torenhoge boom. Hij had stevige takken gekregen, was getooid met ontelbare bladeren en stond stevig in de aarde. De wortels van de boom groeven zoals voorheen in de aarde, maar ze doken nu diep de bodem in. Wat ooit de spruit had beschermd, was nu de basis voor de machtige boom.

Een straal zonlicht scheen op de boom en de stam schudde. De boom strekte zijn takken breed uit en nam het licht zo diep mogelijk in zich op. De aarde onder de boom ademde in hetzelfde ritme, en voelde als nieuw aan. Juist toen blies een frisse wind door de takken, en de boom trilde van vreugde, en barstte van energie. En op die manier zijn de boom en het zonlicht afhankelijk van elkaar …

Er zaten mensen in de koele schaduw van de boom en ze koesterden zich in de frisse, geurige lucht. De lucht reinigde hun harten en longen, en het reinigde hun bloed. De mensen voelden zich niet langer moe of belast. En op die manier zijn de mensen en de boom van elkaar afhankelijk …

Een zwerm zangvogels tjilpte terwijl ze op de takken van de boom neerstreken. Misschien ontweken ze een vijand, of zaten ze te broeden en brachten ze hun jongen groot, of misschien namen ze gewoon een korte rustpauze. En op die manier zijn de vogels en de boom van elkaar afhankelijk …

De wortels van de boom groeven door elkaar heen kronkelend diep in de aarde. De stam van de boom beschutte de aarde tegen wind en regen en de boom strekte zijn grote takken uit en beschermde de aarde eronder, en de boom deed dit omdat de aarde zijn moeder is. Ze leven samen, afhankelijk van elkaar, en ze zullen nooit gescheiden van elkaar leven …

Alle dingen waar ik net over sprak, hebben jullie eerder gezien, zoals zaden, je weet hiervan, toch? Een zaadje dat tot een boom uitgroeit, is misschien geen proces dat je specifiek ziet, maar je weet dat het een feit is, toch? Jij weet van de aarde en het zonlicht. Het beeld van zangvogels die in een boom zijn neergestreken, is iets dat alle mensen wel eens hebben gezien, toch? (Ja.) En mensen die verkoeling zoeken in de schaduw van een boom, dat hebben jullie allemaal gezien, toch? (We hebben dat gezien.) Dus welk gevoel krijgen jullie als jullie al deze voorbeelden in één beeld zien? (Harmonie.) Zijn alle voorbeelden die in dit beeld voorkomen van God afkomstig? (Ja.) Omdat ze van God komen, kent God de waarde en betekenis van deze verschillende voorbeelden die samen op aarde bestaan. Toen God alle dingen schiep, had Hij een plan voor elk onderdeel en elk ding dat Hij schiep, toont Zijn bedoeling en Hij doordrenkt alle dingen met het leven. Hij creëerde de leefomgeving voor de mensheid, die werd besproken in het verhaal dat we zojuist hebben gehoord. Het handelde over de onderlinge afhankelijkheid van het zaad en de aarde; de aarde voedt het zaad en het zaad is verbonden met de aarde. De relatie tussen deze twee is van het begin af aan door God voorbestemd, toch? (Ja.) De boom, het zonlicht, de zangvogels en de mens in dit beeld, zijn ze een voorbeeld van de leefomgeving die God heeft geschapen voor de mensheid? (Ja.) Ten eerste, kan de boom de aarde verlaten? (Nee.) Kan de boom zonder zonlicht? (Nee.) Wat was dan Gods bedoeling om de boom te maken? Kunnen we zeggen dat het alleen voor de aarde was? Kunnen we zeggen dat het alleen voor de zangvogels was? Kunnen we zeggen dat het alleen voor de mensen was? (Nee.) Wat is de relatie tussen al deze dingen? Die relatie is er een van onderlinge afhankelijkheid waarin ze niet gescheiden kunnen worden. Dat wil zeggen, de aarde, de boom, het zonlicht, de zangvogels en de mensen zijn van elkaar afhankelijk voor hun bestaan en ze voeden elkaar. De boom beschermt de aarde terwijl de aarde de boom voedt; het zonlicht zorgt voor de boom, terwijl de boom frisse lucht van het zonlicht creëert en de aarde beschermt tegen de hitte van het zonlicht. Wie profiteert er uiteindelijk van? De mensheid profiteert hiervan, toch? En dit is een van de principes en een van de primaire doelen waarom God de leefomgeving maakte voor de mensheid. Ook al is dit een eenvoudig beeld, we kunnen daarin Gods wijsheid en Zijn intenties zien. De mensheid kan niet leven zonder de aarde, of zonder bomen, of zonder de zangvogels en zonlicht, toch? Hoewel het een verhaal was, is het een microkosmos van Gods schepping van het universum en Zijn schenking van de leefomgeving aan de mens.

God schiep de hemelen en de aarde en alle dingen voor de mensheid en Hij schiep ook de leefomgeving. Ten eerste is het belangrijkste punt dat we in het verhaal bespraken de onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid van alle dingen. Volgens dit principe wordt de leefomgeving voor de mensheid beschermd, hij overleeft en gaat door; vanwege het bestaan van deze leefomgeving kan de mensheid gedijen en zich voortplanten. We zagen de boom, de aarde, het zonlicht, zangvogels en mensen in dit tafereel. Was God daar ook? Mensen zullen het misschien niet zien, toch? Maar mensen kunnen de regels zien van de onderling verbonden relaties tussen de dingen in dit tafereel; het is door deze regels dat mensen kunnen zien dat God bestaat en dat Hij de Heerser is. God gebruikt deze principes en regels om het leven en het bestaan van alle dingen te behouden. Op deze manier zorgt Hij voor alle dingen en voor de mensheid. Heeft dit verhaal enig verband met het thema dat we zojuist hebben besproken? Op het eerste gezicht lijkt het van niet, maar in werkelijkheid zijn de regels die God heeft gemaakt als de Schepper en Zijn heerschappij over alle dingen sterk verbonden met het feit dat Hij de bron van leven voor alle dingen is en zijn ze onlosmakelijk met elkaar verbonden. Toch? (Ja.) Je hebt iets geleerd, toch?

God is de Meester van de regels die het universum beheersen, Hij beheerst de regels die gaan over het voortbestaan van alle dingen, en Hij bestuurt ook het universum en alle dingen zodanig dat ze samen kunnen leven; Hij zorgt ervoor dat ze niet uitsterven of verdwijnen zodat de mensheid kan blijven bestaan, de mens kan in zo’n omgeving leven door Gods leiderschap. Deze regels die alle dingen regeren staan onder de heerschappij van God, en de mens kan niet ingrijpen en kan ze niet veranderen; alleen God Zelf kent deze regels en alleen Hijzelf beheert ze. Wanneer de bomen zullen ontkiemen, wanneer het zal regenen, hoeveel water en hoeveel voedingsstoffen de aarde de planten zal geven, in welk seizoen de bladeren zullen vallen, in welk seizoen de bomen vrucht zullen dragen, hoeveel energie het zonlicht de bomen zal geven, wat de bomen zullen uitademen van de energie die ze krijgen van het zonlicht – dit zijn allemaal dingen die God al had geregeld toen Hij het universum schiep en het zijn wetten die niet door de mens kunnen worden veranderd. De dingen die door God zijn geschapen – of ze nu leven of dat mensen denken dat ze niet leven – zijn allemaal in Gods handen en vallen onder Zijn heerschappij. Geen enkel mens kan deze regel veranderen of doorbreken. Dat wil zeggen, toen God alle dingen schiep, formuleerde Hij hoe ze zouden moeten zijn. De boom kon niet wortelen, ontspruiten en groeien zonder de aarde. Als de aarde geen bomen had, zou ze uitdrogen. Klopt dit niet? De boom is ook de behuizing van de zangvogels, het is een plaats waar ze beschutting zoeken tegen de wind. Zou het goed zijn als de boom het zonder zonlicht moest stellen? (Dat zou niet goed zijn.) Als de boom alleen de aarde had, zou dat niet werken. Dit alles is voor de mensheid en voor het voortbestaan van de mensheid. De mens krijgt frisse lucht van de boom en leeft op de aarde die door de boom wordt beschermd. De mens kan niet leven zonder zonlicht, de mens kan niet leven zonder alle verschillende levende wezens. Hoewel de relaties tussen deze dingen complex zijn, moet je goed onthouden dat God de regels heeft geschapen die alle dingen regeren, zodat ze kunnen bestaan in onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid. Elk ding dat Hij heeft geschapen, heeft waarde en betekenis. Als God iets zonder betekenis zou scheppen, zou God het laten verdwijnen. Dit is een van de methoden die Hij gebruikte bij het voorzien in alle dingen. Waar verwijst ‘voorzien’ naar in dit verhaal? Gaat God de boom elke dag besproeien met water? Heeft de boom Gods hulp nodig om te ademen? (Nee.) ‘Voorzien’ verwijst in dit geval naar Gods beheer van alle dingen na de schepping; Hij had alleen regels nodig om alles soepel te laten verlopen. De boom groeide helemaal vanzelf, doordat hij in de aarde was geplant. De voorwaarden om te groeien werden allemaal door God geschapen. Hij maakte het zonlicht, het water, de grond, de lucht en de omgeving, de wind, de vorst, de sneeuw en de regen en de vier seizoenen; dit zijn de voorwaarden die de boom nodig heeft om te groeien, dit zijn dingen die God heeft bereid. Is God dus de bron van deze leefomgeving? (Ja.) Moet God er elke dag op uitgaan om elk blad in de bomen tellen? Dat is niet nodig, toch? God hoeft de boom ook niet te laten ademen. God hoeft ook niet elke dag het zonlicht te wekken door te zeggen: “Het is tijd om nu op de bomen te schijnen.” Hij hoeft dat niet te doen. De zon schijnt uit zichzelf, zoals voorgeschreven door de regels, als het nodig is absorbeert de boom het zonlicht, en wanneer het zonlicht niet nodig is dan leeft de boom nog steeds volgens de regels. Je bent misschien niet in staat dit verschijnsel duidelijk uit te leggen, maar het is een feit dat iedereen kan zien en erkennen. Het enige dat je hoeft te doen, is erkennen dat de regels voor het bestaan van alle dingen van God komen en weten dat hun groei en overleving onder Gods heerschappij staan. Dat begrijpen jullie, toch?

Is er een metafoor gebruikt in dit verhaal, zoals mensen het zouden noemen? (Nee.) Is het antropomorf? (Nee.) Waar ik het over had, is de waarheid. Alles wat levend is, alles wat leven heeft, staat onder de heerschappij van God. Alles kreeg leven nadat God het had geschapen; het is het leven gegeven door God en het volgt de wetten en het pad dat Hij ervoor heeft geschapen. Dit hoeft niet door de mens veranderd te worden en heeft geen hulp van de mens nodig; dit is hoe God in alle dingen voorziet. Jullie begrijpen het, toch? Denken jullie dat het nodig is dat mensen dit herkennen? (Ja.) Dus, heeft dit verhaal iets te maken met biologie? Heeft het enige relatie met welk gebied van kennis of wetenschap dan ook? (Nee.) We hebben het hier niet over biologie en we doen zeker geen biologisch onderzoek. Wat is het belangrijkste waar we hier over spreken? (Dat God de bron van leven is voor alle dingen.) Dit is het belangrijkste. Wat zie je bij alle dingen in de schepping? Heb je bomen gezien? Heb je de aarde gezien? (Ja.) Je hebt het zonlicht gezien, toch? Heb je vogels in de bomen zien neerstrijken? (Ja.) Is de mens gelukkig dat hij in zo’n omgeving mag leven? (Jazeker.) Dat wil zeggen, God gebruikt alle dingen – de dingen die Hij schiep om de leefomgeving van de mensheid te behouden om te overleven en om de leefomgeving van de mensheid te beschermen, en dit is hoe Hij voor de mens zorgt en in alle dingen voorziet.

Het Woord, Deel II, Over het kennen van God, God Zelf, de unieke VII