De kennis van enkele duizenden jaren van oude cultuur en geschiedenis heeft het gedachtenpatroon, de opvattingen en de mentale blik van de mens zo nauw dichtgeknepen dat ze ondoordringbaar zijn en on-afbreekbaar. De mens leeft in de achttiende laag van de hel, alsof hij door God naar de kerkers verbannen is om nooit meer het licht te zien. De feodale denkwijze heeft de mens zo onderdrukt dat hij nauwelijks kan ademhalen en stikt. Ze hebben niet het minste beetje kracht om zich te verzetten en ondergaan het maar rustigaan … Nooit heeft er een het aangedurfd op te staan voor rechtvaardigheid en gerechtigheid; zij leiden gewoon maar een leven, niet beter dan dat van een dier, onder het misbruik en de mishandeling van feodale heren, jaar na jaar, dag na dag. De mens heeft er nooit aan gedacht om naar God te zoeken om geluk te krijgen op de aarde. Het is alsof de mens neergeslagen is, zoals de afgevallen blaadjes van de herfst, verdord en bruin geworden. De mens heeft lang geleden zijn geheugen verloren en leeft hulpeloos in de hel genaamd de mensenwereld, en wacht op de komst van de laatste dag zodat zij allemaal samen met de hel mogen vergaan, alsof de laatste dag waar zij naar verlangen de dag is dat zij rustige vrede zullen genieten. Feodale ethiek heeft het leven van de mens naar ‘Hades’ gebracht, zodat de mens nog minder in staat is zich te verzetten. Verscheidene soorten onderdrukking dwongen de mens om steeds dieper de put van Hades in te vallen, en verder weg van God. Nu is God een volkomen vreemde voor de mens geweest en de mens gaat Hem nog steeds haastig uit de weg wanneer zij elkaar tegenkomen. De mens neemt Hem niet in acht en isoleert Hem alsof de mens Hem nooit eerder gekend of gezien heeft. God heeft gedurende de lange reis van het menselijk leven gewacht, maar heeft nooit Zijn onbeheersbare woede op de mens gericht. Hij heeft enkel in stilte gewacht tot de mens zich zou bekeren en opnieuw zou beginnen. God is lang geleden naar de mensenwereld gekomen en ondergaat hetzelfde lijden als de mens. Hij heeft vele jaren met de mens geleefd en niemand heeft Zijn bestaan ontdekt. God heeft in stilte de ellende van de mensenwereld doorstaan terwijl Hij het werk dat Hij met zich mee heeft gebracht uitvoerde. Naar de wil van God de Vader en de noden van de mensheid heeft Hij pijn doorstaan en geleden, pijn die de mens nooit eerder heeft ervaren. Onder de mensen heeft Hij hen stilletjes gediend en Zich vernederd, naar de wil van God de Vader en de noden van de mensheid. De kennis van een oude cultuur heeft de mens stiekem uit de tegenwoordigheid van God gehaald en de mens overgeleverd aan de koning van de duivels en zijn zonen. De Four Books en Five Classics hebben de gedachtegang en opvattingen van de mens in een ander tijdperk van opstandigheid gebracht, waardoor de mens nog verder degene die de Four Books en Five Classics schreef begon te aanbidden en zijn opvattingen over God nog versterkte. De koning van de duivels gooide God op harteloze wijze uit het hart van de mens, zonder dat deze er erg in had, terwijl hij schaamteloos het hart van de mens over nam. Van toen af aan werd de mens bezeten door een lelijke en goddeloze ziel met het gezicht van de koning van de duivels. Een haat tegen God vulde zijn borstkas en de kwaadaardigheid van de koning van de duivels verspreidde zich dag na dag doorheen de mens totdat de mens volledig verteerd was. De mens had geen vrijheid meer en was niet in staat zich te bevrijden uit de verstrengeling met de koning van de duivels. Daarom kon de mens enkel op zijn plaats blijven en gegrepen worden, zich onderwerpen en er aan ondergeschikt zijn. Hij plantte lang geleden het zaad van het kankergezwel van atheïsme in het jonge hart van de mens en onderwees de mens dwalingen zoals “leer over wetenschap en technologie, realiseer de Vier Modernisaties, er is geen God in de wereld.” Niet alleen dat, maar hij verkondigde herhaaldelijk: “Laten we een prachtig vaderland bouwen door onze nijvere arbeid,” waarbij hij iedereen vanaf hun kindertijd vroeg om bereid te zijn hun land te dienen. De mens werd er onbewust voor gezet en hij eiste zonder aarzelen alle eer voor zich op (refererend naar God die de hele mensheid in zijn handen had). Nooit voelde hij er enige schaamte over of had hij enig besef van schaamte. Bovendien zette hij Gods volk schaamteloos gevangen in zijn huis, terwijl hij als een muis op de tafel sprong en zich door de mens als God liet aanbidden. Wat een desperado is het toch. Hij schreeuwt zulke schokkende schandalen uit als: “Er is geen God in de wereld. De wind ontstaat door natuurwetten; de regen is vochtigheid die condenseert en als druppels naar de aarde valt; een aardbeving is het schudden van de aardoppervlakte ten gevolge van geologische veranderingen; droogte komt door droogheid in de lucht die veroorzaakt wordt door kernfysische storingen aan de oppervlakte van de zon. Dit zijn natuurverschijnselen. Welke hand heeft God hierin?” Hij gooit zelfs met schaamteloze kreten zoals: “De mens is geëvolueerd uit oude apen, en de wereld van vandaag is voortgekomen uit een primitieve maatschappij van ongeveer een miljard jaar geleden. Of een land bloeit of valt is in handen van haar bevolking.” Op de achtergrond laat hij zich door de mens ondersteboven hangen aan de muren en zich op tafels zetten om in een schrijn geborgen te worden en aanbeden. Terwijl hij uitroept: “Er is geen God,” beschouwt hij zichzelf als God, en duwt God genadeloos buiten de grenzen van de aarde. Hij staat op Gods plaats en handelt als de koning van de duivels. Wat vreselijk lachwekkend! Hij zorgt ervoor dat je verteerd wordt door een giftige haat. Het lijkt alsof God zijn aartsvijand is en God niet meer met hem te verzoenen is. Hij smeedt snode plannen om God weg te jagen terwijl hij ongestraft blijft en vrij rondloopt. Hij is zo’n koning van duivels! Hoe kunnen we zijn bestaan tolereren? Hij zal niet rusten tot hij het werk van God verstoord heeft en aan flarden en aan rafels heeft gelaten, alsof hij God tot het einde toe wil tegenwerken totdat ofwel de vis dood gaat of het net breekt. Hij gaat opzettelijk in tegen God en komt steeds dichterbij. Zijn weerzinwekkende gezicht is lang geleden volledig ontmaskerd en is nu bont en blauw, in een wanhopige situatie, maar toch geeft hij niet op in zijn haat tegen God, alsof hij wenst dat hij God volledig zou kunnen verslinden in een grote hap om de haat in zijn hart te verlichten. Hoe kunnen we hem tolereren, deze gehate vijand van God! Enkel zijn uitroeiing en volledige vernietiging zal onze levenswens tot een goed einde brengen. Hoe kan hem toegestaan worden ongebreideld voort te gaan op deze manier? Hij heeft de mens tot zulk een staat aangetast dat de mens het licht van de hemel niet meer ziet en doods en afgestompt wordt. De mens heeft zijn normale menselijke redeneringsvermogen verloren. Waarom zouden we ons hele wezen niet opofferen om hem te vernietigen en te verbranden om de angst voor het gevaar dat blijft uit de weg te ruimen, en het werk van God de kans te geven eerder ongeëvenaarde glorie te bereiken? Deze bende onverlaten is onder de mensheid gekomen en heeft absolute onrust en chaos veroorzaakt. Zij hebben alle mensen tot aan de rand van een afgrond gebracht waarbij ze stiekem van plan zijn hen een zet te geven zodat ze aan stukken vallen en zij hun lijken kunnen verslinden. Zij hebben de ijdele hoop dat ze Gods plan kunnen ontwrichten en met God kunnen wedijveren in een ongelijke weddenschap. Dat is geenszins eenvoudig! Het kruis is tenslotte al klaargezet voor de koning van duivels, die schuldig is aan de meest gruwelijke misdaden. God hoort niet bij het kruis en heeft het al voor de duivel achtergelaten. God is al lang geleden als de overwinnaar opgestaan en voelt geen droefheid meer over de zonden van de mensheid. Hij zal redding brengen aan de gehele mensheid.

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Werk en intrede (7)