Aangezien ik jullie nu tot dit punt heb geleid, heb ik passende regelingen getroffen en heb ik mijn eigen doelen. Als ik jullie daar vandaag over zou vertellen, zouden jullie dan echt in staat zijn om ze te kennen? Ik ben goed bekend met de gedachten in de geest van de mens en de wensen van het hart van de mens: wie heeft nooit een uitweg gezocht voor zichzelf? Wie heeft er nooit aan zijn eigen vooruitzichten gedacht? Al is de mens begiftigd met een rijk en prismatisch intellect, wie had kunnen voorspellen dat het heden zo zou blijken te zijn als het nu is, na eeuwen? Is dit echt de vrucht van je eigen subjectieve inspanningen? Is dit de beloning voor je onvermoeibare ijver? Is dit het prachtige tafereel dat je voor ogen hebt? Als ik niet de hele mensheid zou begeleiden, wie zou zich dan kunnen afscheiden van mijn regelingen en een andere uitweg vinden? Zijn het de gedachten en wensen van de mens die hem tot het huidige moment hebben gebracht? Veel mensen leiden hun hele leven zonder dat hun wensen worden vervuld. Is dit echt vanwege een fout in hun denken? Het leven van veel mensen is vol van onverwacht geluk en voldoening. Is dit echt omdat ze te weinig verwachten? Wie van de hele mensheid wordt niet verzorgd in de ogen van de Almachtige? Wie leeft niet te midden van de voorbestemming van de Almachtige? Wiens geboorte en dood is hun eigen keuze? Bestuurt de mens zijn eigen lot? Veel mensen schreeuwen om de dood, maar toch is deze ver van hen verwijderd; veel mensen willen degenen zijn die sterk in het leven staan en de dood vrezen, maar zonder dat ze er erg in hebben nadert de dag van hun ondergang die hen in de afgrond van de dood stort; veel mensen kijken naar de lucht en zuchten diep; veel mensen huilen met grote, jammerende uithalen; veel mensen weerstaan beproevingen niet; en veel mensen worden de gevangene van verleiding. Hoewel ik niet persoonlijk verschijn om mij duidelijk aan de mens te laten zien, vrezen veel mensen mijn aangezicht, ze zijn enorm bang dat ik ze zal neerhalen, dat ik ze zal versmachten. Kent de mens mij werkelijk, of niet? Niemand kan het met zekerheid zeggen, nietwaar? Jullie zijn bang voor mij en mijn tuchtiging, maar jullie staan ook op en verzetten je openlijk tegen mij en veroordelen mij. Is dit niet het geval? Dat de mens mij nooit heeft gekend, is omdat hij mijn gezicht nog nooit heeft gezien of mijn stem gehoord. Daarom, ook al ben ik in het hart van de mens, is er iemand in wiens hart ik niet wazig en onduidelijk ben? Is er iemand van jullie in wiens hart ik volkomen duidelijk ben? Ik wil niet dat degenen die mijn volk zijn mij ook als vaag en onduidelijk zien, en daarom begin ik aan dit grote werk.

Ik kom stilletjes onder de mensen en ik vertrek zachtjes. Heeft iemand me ooit gezien? Is de zon in staat om mij te zien vanwege zijn brandende vlammen? Kan de maan mij zien vanwege zijn schitterende helderheid? Kunnen de sterrenbeelden mij zien vanwege hun plaats in de lucht? Wanneer ik kom, weet niemand, en alle dingen blijven onwetend, en wanneer ik vertrek, is de mens zich daar nog steeds van niets bewust. Wie kan een getuigenis tegenover mij afleggen? Zou het de lof van de mensen op aarde kunnen zijn? Zouden het de lelies die in het wild bloeien kunnen zijn? Zijn het de vogels die in de lucht vliegen? Zijn het de leeuwen die brullen in de bergen? Niemand kan volledig getuige van mij zijn! Niemand kan het werk doen dat ik zal doen! Zelfs als ze dit werk zouden doen, welk effect zou het hebben? Elke dag beschouw ik elke daad van veel mensen, en elke dag doorzoek ik het hart en de geest van veel mensen; nooit is iemand aan mijn oordeel ontsnapt en nooit heeft iemand zich onttrokken aan de realiteit van mijn oordeel. Ik sta boven de hemel en kijk in de verte: ontelbare mensen zijn door mij neergehaald, maar ook ontelbare mensen leven te midden van mijn genade en goedertierenheid. Leef ook jij niet onder zulke omstandigheden?

Het Woord, Deel I, De verschijning en het werk van God, Gods woorden aan het hele universum, hfst. 11