De hoofdpersoon in ‘Nadat ik werd vervangen’ stort zich op haar plicht als ze tot kerkleidster is gekozen, en het werk van de kerk begint geleidelijk aan zijn vruchten af te werpen. Voor ze het weet, begint ze erg zelfvoldaan te worden. Ze schept op tijdens bijeenkomsten en in communicaties en probeert anderen tegen haar te laten opkijken. Ze kleineert zelfs medewerkers en pocht over zichzelf. Uiteindelijk wordt ze ontheven van haar plicht omdat ze doelbewust streeft naar aanzien en status, het werk van de Heilige Geest heeft verloren en niet in staat is om enig praktisch werk te doen. Als ze haar positie is kwijtgeraakt, raakt ze in een toestand van ernstig lijden en loutering. Door het oordeel en de tuchtiging van Gods woorden te ondergaan, ziet ze duidelijk de essentie van het streven naar aanzien en status, en leert ze begrijpen wat een succesvol geloofspad is. Wat leert ze nog meer en hoe verandert ze verder nadat ze is ontslagen? Je ziet het in ‘Nadat ik werd vervangen’.