Gods gezag (II) Deel drie

Onafhankelijkheid: het derde kruispunt

Nadat iemand de kindertijd en puberteit heeft doorgemaakt en langzamerhand en onvermijdelijk volwassenheid bereikt, is de volgende stap voor hen hun jeugd volledig vaarwel zeggen, vaarwel zeggen tegen hun ouders, en de weg die voor hen ligt tegemoet te zien als een onafhankelijk volwassene. Vanaf dit moment^[a] moet hij het hoofd bieden aan alle mensen, gebeurtenissen en dingen die een volwassene tegenkomt, evenals alle verbindingen in de keten van hun lot. Dit is het derde kruispunt dat iemand moet passeren.

1. Wanneer iemand onafhankelijk wordt, begint hij de soevereiniteit van de Schepper te ervaren

Als iemands geboorte en opgroeien de ‘voorbereidingstijd’ voor zijn levensreis zijn, de hoekstenen leggen voor zijn lot, dan is iemands onafhankelijkheid de openingsmonoloog van zijn levenslot. Als iemands geboorte en opgroeien de opgespaarde welvaart voor zijn levenslot representeren, dan is iemands onafhankelijkheid het moment waarop hij die welvaart begint te spenderen, of er iets aan toe te voegen. Als iemand zijn ouders verlaat en onafhankelijk wordt, zijn de sociale omstandigheden die hij tegenkomt, het soort werk en welke carrière voor iemand beschikbaar is, allemaal bepaald door het lot en ze hebben niets te maken met iemands ouders. Sommigen kiezen een goede studierichting en vinden na hun slagen een geschikte baan, waarmee triomfantelijk de eerste stappen worden gezet op hun levensreis. Sommige mensen leren en beheersen veel verschillende vaardigheden, maar vinden toch nooit de baan of positie die bij hen past, laat staan dat ze carrière maken. Al bij aanvang van hun levensreis ontdekken ze dat ze gedwarsboomd worden bij elke wending en overladen worden met moeilijkheden; hun vooruitzichten zijn somber en hun leven onzeker. Sommigen leggen zich ijverig toe op hun studies, maar missen net al hun kansen om een hogere opleiding te genieten en lijken voorbestemd nooit succes te bereiken. Ze zien hun allereerste aspiraties op hun levensreis in rook opgaan. Niet wetend^[b] of de weg die voor hen ligt soepel of hobbelig is, voelen zij voor het eerst hoeveel variabelen de bestemming van de mens kent, en dus aanschouwen ze het leven met hoop en angst. Sommigen, hoewel middelmatig opgeleid, schrijven toch boeken en bereiken een mate van bekendheid; sommigen, hoewel nagenoeg ongeletterd, verdienen geld door zakendoen en zijn zo in staat zichzelf te onderhouden … Welk beroep iemand kiest, hoe iemand zichzelf onderhoudt – hebben mensen er enige controle over of ze een goede of slechte keuze maken? Stemmen hun keuzes overeen met hun verlangens en beslissingen? De meeste mensen zouden minder willen werken en meer willen verdienen, willen niet zwoegen in weer en wind, willen goed gekleed gaan, overal stralen en schitteren, boven anderen uitsteken en hun voorouders eer bewijzen. Wat mensen verlangen is zo volmaakt, maar als ze hun eerste stappen zetten op hun levensreis gaan ze zich langzamerhand realiseren hoe onvolmaakt de bestemming van de mens is. Voor het eerst begrijpen ze werkelijk het feit dat, hoewel iemand grootse toekomstplannen kan maken of gewaagde fantasieën kan koesteren, niemand de capaciteit of de macht heeft zijn of haar eigen dromen waar te maken. Niemand is in staat om zijn of haar eigen toekomst onder controle te hebben. Er zal altijd enige afstand zijn tussen iemands dromen en de werkelijkheid die men onder ogen moet zien; dingen zijn nooit zoals iemand ze hebben wil, en die werkelijkheid onder ogen ziend, bereiken mensen nooit voldoening of tevredenheid. Sommige mensen zullen zelfs tot het uiterste gaan, grote inspanningen verrichten en grote offers brengen voor hun bestaanszekerheid en toekomst, in een poging hun lot te veranderen. Maar uiteindelijk kunnen zij dat niet, zelfs als zij hun dromen en verlangens in vervulling zien gaan door hun eigen harde werken. Hoe hard ze het ook proberen, ze zullen hun toegewezen bestemming nooit kunnen overstijgen. Ongeacht verschillen in capaciteit, IQ en wilskracht, voor het lot is iedereen gelijk, zonder onderscheid tussen groot en klein, hoog en laag, verheven en arm. Welk beroep iemand nastreeft, wat iemand doet om de kost te verdienen en hoeveel welvaart iemand bij elkaar spaart in het leven, wordt niet beslist door iemands ouders, talenten, inspanningen of ambities, maar is voorbestemd door de Schepper.

2. Je ouders verlaten en serieus je eigen rol gaan spelen in het theater van het leven

Als iemand de volwassenheid bereikt, is hij in staat zijn ouders te verlaten en voor zichzelf te beginnen en dit is het punt waarop hij daadwerkelijk zijn eigen rol begint te spelen, het punt waarop zijn levensmissie niet langer mistig is maar langzamerhand duidelijk wordt. In naam blijft iemand nog steeds nauw verbonden met zijn ouders, maar omdat zijn missie en de rol die hij speelt in het leven niets met zijn moeder en vader te maken hebben, breekt deze intieme relatie in werkelijkheid langzaam af, terwijl hij geleidelijk aan onafhankelijk wordt. Vanuit biologisch perspectief kunnen mensen niet anders dan onbewust nog steeds afhankelijk zijn van ouders, maar objectief gezien hebben ze, als ze eenmaal volwassen zijn, levens die geheel onafhankelijk zijn van hun ouders en zullen ze hun rollen onafhankelijk van hen invullen. Naast geboorte en opvoeding zijn de verantwoordelijkheden van de ouders in een kinderleven simpelweg om hem of haar van een formele omgeving om op te groeien te voorzien, want niets buiten de voorbestemming van de Schepper drukt een stempel op iemands lot. Wat voor soort toekomst iemand zal hebben heeft niemand onder controle; het is lang van tevoren voorbestemd. Zelfs iemands ouders kunnen iemands lot niet veranderen. Wat het lot betreft, iedereen is onafhankelijk, en iedereen heeft zijn of haar eigen lot. Dus iemands ouders kunnen nooit iemands lot afwenden, of zelfs maar de kleinste invloed uitoefenen op de rol die iemand in het leven heeft. Men zou kunnen zeggen dat de familie waarin iemand voorbestemd is geboren te worden en de omgeving waarin iemand opgroeit niets meer dan randvoorwaarden zijn voor iemand om zijn levensmissie te vervullen. Ze bepalen op geen enkele manier iemands levenslot of het soort voorbestemming waarin iemand zijn of haar missie vervult. Dus zullen ouders hun kind nooit kunnen helpen met het vervullen van die levensmissie. Familieleden kunnen iemand niet helpen zijn levensrol op zich te nemen. Hoe iemand zijn missie vervult en in welke leefomgeving iemand invulling geeft aan zijn levensrol zijn geheel bepaald door iemands levenslot. Met andere woorden, geen andere objectieve voorwaarden kunnen de door de Schepper voorbestemde missie van een persoon beïnvloeden. Alle mensen worden volwassen in hun eigen specifieke omgeving waarin ze opgroeien, om dan langzamerhand, stap voor stap, hun eigen levensweg te gaan, de door de Schepper voorbereide bestemmingen te vervullen en, onvrijwillig natuurlijk, op te gaan in de enorme zee van menselijkheid en daarin hun eigen positie in het leven aan te nemen. Daar zullen zij hun verantwoordelijkheden als geschapen wezens vervullen, omwille van de voorbestemming van de Schepper, omwille van Zijn soevereiniteit.

Het huwelijk: het vierde kruispunt

Naarmate iemand ouder en volwassener wordt, wordt de afstand ten opzichte van zijn ouders en de omgeving waarin hij geboren en opgevoed is groter. In plaats daarvan begint hij richting te zoeken voor het leven en zijn eigen levensdoelen na te streven door een manier van leven die anders is dan die van zijn ouders. Gedurende deze tijd heeft iemand niet meer zijn ouders nodig, maar meer een partner met wie hij zijn leven kan doorbrengen: een levenspartner, een persoon met wiens lot iemand intiem verstrengeld is. Op deze manier is het huwelijk de eerste grote gebeurtenis die men tegenkomt volgend op onafhankelijkheid, het vierde kruispunt dat men moet passeren.

1. Niemand heeft een keuze met betrekking tot het huwelijk

Het huwelijk is een sleutelgebeurtenis in iemands leven; het is de tijd waarin iemand daadwerkelijk verschillende verantwoordelijkheden op zich neemt, langzamerhand verschillende soorten missies begint te vervullen. Mensen maken zich allemaal allerlei illusies over het huwelijk voordat ze het zelf meemaken, en al deze illusies zijn prachtig. Vrouwen stellen zich voor dat hun wederhelft de prins op het witte paard is, en mannen stellen zich voor dat ze Sneeuwwitje trouwen. Deze fantasieën geven aan dat iedereen bepaalde voorwaarden met eigen eisen en normen stelt aan het huwelijk. Mensen worden in deze kwade tijden telkens gebombardeerd met verwrongen boodschappen over het huwelijk, die zelfs nog meer aanvullende voorwaarden scheppen en mensen allerlei bagage en vreemde houdingen meegeven. Maar eenieder die het huwelijk heeft ervaren weet dat hoe goed je het ook begrijpt en wat je houding ten opzichte ervan ook is, het huwelijk niets te maken heeft met individuele keuze.

Men komt veel mensen tegen in z’n leven, maar weet nooit wie zijn huwelijkspartner zal worden. Ook al heeft iedereen eigen ideeën en persoonlijke standpunten over het onderwerp van het huwelijk, niemand kan voorzien wie uiteindelijk zijn of haar ware wederhelft zal worden en iemands eigen opvattingen zijn weinig waard. Nadat je de persoon die je leuk vindt hebt ontmoet, kun je die persoon nastreven; maar of hij of zij in je geïnteresseerd is of niet, of hij of zij je partner kan worden, is niet aan jou om te beslissen. Het object van jouw genegenheid is niet noodzakelijkerwijs de persoon met wie je je leven zal kunnen delen. Ondertussen wandelt iemand van wie je het nooit verwachtte stilletjes je leven binnen en wordt je partner, wordt het belangrijkste onderdeel in je lot, je wederhelft, met wie je lot onlosmakelijk verbonden is. En zo is elk huwelijk anders, ook al zijn er miljoenen huwelijken in de wereld: hoeveel huwelijken zijn onbevredigend, hoeveel zijn er gelukkig; hoeveel omspannen oost en west, hoeveel noord en zuid; hoeveel zijn perfecte matches, hoeveel zijn gelijkwaardig; hoeveel zijn gelukkig en harmonieus, hoeveel pijnlijk en verdrietig; hoeveel zijn jaloersmakend, hoeveel zijn onbegrepen en met gefronste wenkbrauwen bezien; hoeveel zijn vervuld met blijdschap, hoeveel met tranen doordrenkt en veroorzaken wanhoop … In deze ontelbare huwelijken onthullen mensen loyaliteit en een levenslange toewijding aan het huwelijk, of liefde, verbondenheid en onafscheidelijkheid. Of ze nemen afstand en tonen onbegrip, of ze zijn ontrouw of worden zelfs haatdragend. Of het huwelijk zelf nu vreugde of pijn brengt, ieders missie in het huwelijk is voorbestemd door de Schepper en is onveranderlijk; eenieder moet deze vervullen. Het individuele lot achter elk huwelijk is onveranderlijk; het was al lang van tevoren bepaald door de Schepper.

2. Het huwelijk komt voort uit het lot van twee partners

Het huwelijk is een belangrijk kruispunt in het leven van een persoon. Het is het product van iemands lot en een cruciale schakel in iemands lot; het is niet gebaseerd op iemands individuele wil of voorkeuren en niet beïnvloed door enige externe factoren, maar volledig bepaald door het lot van de twee partijen, door de regelingen van de Schepper en de vooraf bepaalde lotsbestemming van het paar. Oppervlakkig gezien is het doel van het huwelijk het voortbestaan van het menselijke ras, maar in werkelijkheid is het huwelijk niets anders dan een ritueel dat iemand ondergaat in de loop van het vervullen van zijn missie. De rollen die mensen spelen in het huwelijk zijn niet slechts die van het opvoeden van de volgende generatie; het zijn verschillende rollen die iemand aanneemt en de missies die iemand moet vervullen gedurende het onderhouden van een huwelijk. Omdat iemands geboorte de verandering van mensen, gebeurtenissen en dingen om die persoon heen beïnvloedt, is het onvermijdelijk dat iemands huwelijk deze ook beïnvloedt en bovendien, ze op verschillende manieren transformeert.

Als iemand onafhankelijk wordt, begint zijn eigen levensreis, die stap voor stap naar mensen, gebeurtenissen en dingen die met iemands huwelijk te maken hebben, toe leidt. Tegelijkertijd nadert de andere persoon die bij dat huwelijk hoort stap voor stap diezelfde mensen, gebeurtenissen en dingen. Onder de soevereiniteit van de Schepper, zullen twee niet-verwante mensen, die een verbonden lot delen, geleidelijk het huwelijk binnengaan en op wonderbaarlijke wijze een familie vormen, “twee sprinkhanen die zich vastklampen aan hetzelfde sprietje”. Dus als iemand het huwelijk binnengaat, zal zijn levensweg die van zijn wederhelft raken en beïnvloeden, en op dezelfde manier zal de levensweg van iemands partner zijn levenslot beïnvloeden en raken. Met andere woorden, het menselijk lot is verbonden met dat van andere mensen en niemand kan zijn of haar levensmissie of rol onafhankelijk van anderen vervullen. Iemands geboorte heeft invloed op een enorme keten van relaties; opgroeien heeft ook betrekking op een complexe keten van relaties. Op dezelfde manier is het onvermijdelijk dat een huwelijk bestaat en voortduurt in een immens en complex web van menselijke verbindingen, dat ieder lid erin betrekt en het lot van eenieder die er onderdeel van uitmaakt, beïnvloedt. Een huwelijk is niet het product van de families van beide partijen, of de omstandigheden waarin ze opgroeiden, hun uiterlijk, hun leeftijd, hun kwaliteiten, hun talenten of andere factoren; echter, het komt voort uit een gedeelde missie en een gemeenschappelijk lot. Dit is de oorsprong van het huwelijk, een product van het menselijk lot door de Schepper georkestreerd en geregeld.

Voetnoten:

a. In de originele tekst ontbreekt “Op dit moment/Op dit punt.”

b. In de originele tekst ontbreekt “Niet wetend.”